Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Asturco

  • 1 asturco

    asturco, ōnis, m. cheval d'Asturie, haquenée.
    * * *
    asturco, ōnis, m. cheval d'Asturie, haquenée.
    * * *
        Asturco, asturconis, masc. gen. Plinius. Guilhedin, Haquenee, Traquenart.

    Dictionarium latinogallicum > asturco

  • 2 Asturco

    Asturco, asturco, s. Astures a. E.

    lateinisch-deutsches > Asturco

  • 3 Asturco

    Asturco, asturco, s. Astures a. E.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Asturco

  • 4 Asturco

    Asturco, ōnis, m. [Astur], an Asturian horse, an ambler, distinguished for the beautiful motion of its limbs (cf. the epigram, Mart. 14, 199, and Sil. 3, 336), Auct. ad Her. 4, 50; Sen. Ep. 81:

    Equini generis, hi sunt quos thieldones vocamus, minore formā appellatos Asturcones,

    Plin. 8, 42, 67, § 166; Veg. 2, 28, 37.— Transf. to other horses possessing similar qualities:

    Asturco Macedonicus,

    Petr. 86.

    Lewis & Short latin dictionary > Asturco

  • 5 asturco

    ōnis m. [ Asturia ]
    конь астурийской породы, астурийский иноходец Sen, PM etc.

    Латинско-русский словарь > asturco

  • 6 asturco

    Nero's favorite horse; a horse from Asturia in Hispania Tarraconensis

    Latin-English dictionary > asturco

  • 7 Astures

    Astures, um, m. (Ἄστυρες), die Asturier, ein 22 Völkerschaften mit 240000 Freien (Plin. 3, 3, 4. § 28) zählender Volksstamm in Hispanien, Bewohner der Landschaft Asturia (s. unten), Flor. 4, 12, 46 u. 54. Plin. 4, 111. Oros. 6, 21: Asturum conventus, Mart. Cap. 6. § 632. – Sing. Astur (Astyr), uris, m., der Asturier (gew. kollektiv), Lucan. 4, 8. Mart. 10, 16, 3 u.a. Sil. 12, 748. Claud. laud. Seren. reg. 75: u. poet. attrib. = aus dem Lande der Asturier, aus od. in Asturien, asturisch, equus, Mart. 14, 199, 2 (s. unten Asturco): exercitus, Sil. 1, 252. – Dav.: a) Asturia, ae, f., eine hispanische Landschaft, das heutige »Asturien, Leon u. Valladolid bis an den Duero«, Plin. 4, 112. – b) Asturicus, a, um, asturisch, gens, Plin. u. Sil.: subst., Asturica, ae, f., die Haupt- u. Gerichtsstadt der Asturier, j. Astorga, Plin. 3, 28: Asturicus, ī, m., der »Asturiker«, als Beiname, Iuven. 3, 211. – c) Asturco (asturco), cōnis, m., ein asturisches Pferd, ein Zelter, berühmt durch die schöne Bewegung seiner Schenkel, Cornif. rhet. 4, 63. Sen. ep. 87, 10. Plin. 8, 144 u. 166. Suet. Ner. 46, 1. Mart. 14, 199 lemm. Gran. Licin. p. 9 B. Pelag. vet. 2. p. 21. Veget. mul. 2, 28, 37 (u. dazu Schneider). – dah. auch von andern Pferden gleicher Eigenschaft, asturco Macedonicus, Petr. 86. § 4 u. 6.

    lateinisch-deutsches > Astures

  • 8 Astures

    Astures, um, m. (Ἄστυρες), die Asturier, ein 22 Völkerschaften mit 240000 Freien (Plin. 3, 3, 4. § 28) zählender Volksstamm in Hispanien, Bewohner der Landschaft Asturia (s. unten), Flor. 4, 12, 46 u. 54. Plin. 4, 111. Oros. 6, 21: Asturum conventus, Mart. Cap. 6. § 632. – Sing. Astur (Astyr), uris, m., der Asturier (gew. kollektiv), Lucan. 4, 8. Mart. 10, 16, 3 u.a. Sil. 12, 748. Claud. laud. Seren. reg. 75: u. poet. attrib. = aus dem Lande der Asturier, aus od. in Asturien, asturisch, equus, Mart. 14, 199, 2 (s. unten Asturco): exercitus, Sil. 1, 252. – Dav.: a) Asturia, ae, f., eine hispanische Landschaft, das heutige »Asturien, Leon u. Valladolid bis an den Duero«, Plin. 4, 112. – b) Asturicus, a, um, asturisch, gens, Plin. u. Sil.: subst., Asturica, ae, f., die Haupt- u. Gerichtsstadt der Asturier, j. Astorga, Plin. 3, 28: Asturicus, ī, m., der »Asturiker«, als Beiname, Iuven. 3, 211. – c) Asturco (asturco), cōnis, m., ein asturisches Pferd, ein Zelter, berühmt durch die schöne Bewegung seiner Schenkel, Cornif. rhet. 4, 63. Sen. ep. 87, 10. Plin. 8, 144 u. 166. Suet. Ner. 46, 1. Mart. 14, 199 lemm. Gran. Licin. p. 9 B. Pelag. vet. 2. p. 21. Veget. mul. 2, 28, 37 (u. dazu Schneider). – dah. auch von andern Pferden gleicher Eigenschaft, asturco Macedonicus, Petr. 86. § 4 u. 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Astures

  • 9 Zelter

    Zelter, asturco. Vgl. »Pferd«.

    deutsch-lateinisches > Zelter

  • 10 Astur

    1.
    astur, ŭris, m., a species of hawk, Firm. Math. 5, 7 fin.
    2.
    Astur, ŭris, adj. m., of or belonging to the province of Asturia, in Hispania Tarraconensis, Asturian:

    equus,

    Mart. 14, 199;

    v. Asturco: exercitus,

    Sil. 1, 252.—Subst., m., an Asturian:

    belliger Astur,

    Sil. 12, 748:

    regio Asturum,

    Plin. 4, 20, 34, § 111:

    conventus Asturum,

    id. 3, 3, 4, § 18:

    Cantabri et Astures validissimae gentes,

    Flor. 4, 12, 46 and 54.

    Lewis & Short latin dictionary > Astur

  • 11 astur

    1.
    astur, ŭris, m., a species of hawk, Firm. Math. 5, 7 fin.
    2.
    Astur, ŭris, adj. m., of or belonging to the province of Asturia, in Hispania Tarraconensis, Asturian:

    equus,

    Mart. 14, 199;

    v. Asturco: exercitus,

    Sil. 1, 252.—Subst., m., an Asturian:

    belliger Astur,

    Sil. 12, 748:

    regio Asturum,

    Plin. 4, 20, 34, § 111:

    conventus Asturum,

    id. 3, 3, 4, § 18:

    Cantabri et Astures validissimae gentes,

    Flor. 4, 12, 46 and 54.

    Lewis & Short latin dictionary > astur

См. также в других словарях:

  • ASTURCO Equus — idem cum tolutario, ab Asturia regione nomen habens, mollem et ad delicias compositam vecturam, magnâ sedentium commoditate ac voluptate, exhibet: de quo molli delicatoque greslu per excellentiam βαδίζειν dixêre Graeci, ut Latini ambulare unde… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • autour — 1. (ô tour) prép. qui se construit avec de. 1°   Exprime le tour de. Il y a de très belles promenades autour de la ville. Tourner autour de la montagne. •   Ce qui était autour de cette petite table, SÉV. 211. •   Ses gardes affligés Imitaient… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Asturcón — asturcón, na. (Del lat. asturco, caballo de Asturias). adj. Se dice de un caballo de cierta raza, de pequeña alzada, originario de la sierra del Sueve, en Asturias, comunidad autónoma de España. U. t. c. s. * * * Raza de caballo rústico y de… …   Enciclopedia Universal

  • AMBULATOR equus — apud Adelbertum Abbatem Heidenheimensem, Dum reliquias Richardi Regis ad Ecclesiam filii sui deferret, Ambulatorem abstulerat. Eckeliardum iunior. de Casibus S. Galli, c. 15. Ambulator; cui ipse insederat, alacritatem equorum post se sentiens… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • astracan — astracán s.n. – Piele de miel din rasa caracul. Pînă în sec. XIX, astrahanul de Rusia se folosea drept căptuşeală pentru căciulile boierilor numite, calpac iar cel de Persia exclusiv pentru căciula domnitorului. – var. astrakan (mod.). – Asturcan …   Dicționar Român

  • guilhedin — Guilhedin, ou Haquenée, C est un mot Anglois, Asturco …   Thresor de la langue françoyse

  • haquenée — Haquenée, ou comme aucuns l escrivent Hacquenée, f. penac. Combien que ce soit un vocable de terminaison feminine, si est il de commun genre, et se prend proprement pour un cheval ou jument allant les ambles, c est à dire le pas hasté, et… …   Thresor de la langue françoyse

  • hobin — Hobin, Asturco, Equus tolutarius …   Thresor de la langue françoyse

  • traquenart — Un Traquenart, Asturco …   Thresor de la langue françoyse

  • asturcón — asturcón, na (Del lat. asturco, caballo de Asturias). adj. Se dice de un caballo de cierta raza, de pequeña alzada, originario de la sierra del Sueve, en Asturias, comunidad autónoma de España. U. t. c. s.) …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»