Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Acheruns

  • 1 Acheruns

    Ăchĕruns, untis, m. [v. Acheron] (f., Plaut. Capt. 5, 4, 2; cf. Non. 191, 24; poet. in Cic. Tusc. 1, 16, 37; the u for o, as in Enn. and Lucr. frundes for frondes, acc. Gr. Acherunta, Lucr. 4, 170; 6, 251); a form much used by ante-class. poets, esp. by Plaut.,
    I.
    For Acheron no. II. B.: adsum atque advenio Acherunte, poet. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37; Rib. Trag. Rel. p. 245;

    si ab Acherunte veniam,

    Plaut. Am. 5, 1, 26; so Lucr. 3, 37; 628 al.—And with the ending i (as in Karthagini):

    si neque hic neque Acherunti sum, ubi sum?

    Plaut. Merc. 3, 4, 21; so id. Capt. 3, 5, 31; 5, 4, 1. —Acheruntis pabulum, food for Acheron; said of a corrupt, abandoned man, in Plaut. Cas. 2, 1, 12:

    Acheruntis ostium, disparagingly of bad land,

    id. Trin. 2, 4, 124:

    mittere aliquem Acheruntem,

    to kill one, id. Cas. 2, 8, 12; and:

    abire ad Acheruntem,

    to die, id. Poen. prol. 71:

    ulmorum Acheruns, jestingly of a slave, upon whose back rods had been broken,

    id. Am. 4, 2, 9 (cf. Capt. 3, 4, 117).—Hence, Ăchĕruntĭcus, a, um, adj., belonging to, or fit for, Acheruns, or the Lower World:

    regiones,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 21:

    senex,

    i. e. with one foot in the grave, id. Merc. 2, 2, 19; id. Mil. 3, 1, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > Acheruns

  • 2 Acheruns

    Acherūns, untis, Akk. untem u. (bei Lukr.) unta, m. u. (als Unterwelt) f., latein. Form für Acherōn, bes. = die Unterwelt (konstr. m. ad, ex, ab, od. wie die Städten, auf die Frage wohin? im bl. Acc., auf die Frage woher? im bl. Abl., auf die Frage wo? im bl. Abl. od. im loc. Acherunti = in der Unterwelt), Enn. tr. 278. Lucr. 4, 171. Nep. Dion. 10, 2: loc. Acherunti bei Plaut. capt. 689 u. 998. – dah. Acheruntis pabulum (v. einem verderbten, verworfenen Menschen), Plaut. Cas. 158: Acheruntis ostium (v. einem übelriechenden Ort), Plaut. trin. 525: praemittere alqm Acheruntem prius, Plaut. Cas. 448: abire ad Acheruntem sine viatico, Plaut. Poen. prol. 71: Acheruns ulmorum, scherzh. von einem Sklaven, auf dessen Rücken oft Ruten zerschlagen werden, Plaut. Amph. 1029. – / Götz, Lorentz u. Schöll schreiben jetzt im Plautus Accheruns usw. – Dav. 1) Acherunticus, a, um, acheruntisch, Plaut.: senex, dem Tod nahe, Plaut. (Nbf. Acheruntius, Serv. Verg. Aen. 8, 398). – 2) Acherūsius (Acherūnsius) a, um, (Ἀχερούσιος), a) adj., acherusisch = acherontisch, α) zum Fluß Acheron gehörig, aqua, Liv.: specus, Amm. – β) zur Unterwelt gehörig, unterirdisch, templa, die Unterwelt, Enn.: vita, trauriges, angstvolles Leben, Lucr. – b) subst., Acherūsia, ae, f. (Ἀχερουσία), α) ein Sumpf in Thesprotia, durch den der Acheron fließt, Plin. 4, 4. – β) ein See in Kampanien zwischen Misenum u. Kumä, j. Lago della Collucia, Plin. 3, 61. – γ) eine mephitische Höhle in Bithynien, durch die Herkules den Cerberus holte, Mel. 1. § 103 u. 2. § 51 Frick. Plin. 6, 4; auch Acherūsis, idos, f. (Ἀχερουσίς) gen., Val. Flacc. 5, 73. – 3) Acheruntīnī, ōrum, m., eine Stadtgemeinde in Bruttium, in der Nähe des Flusses Acheron, Plin 3, 73.

    lateinisch-deutsches > Acheruns

  • 3 Acheruns

    Acherūns, untis, Akk. untem u. (bei Lukr.) unta, m. u. (als Unterwelt) f., latein. Form für Acherōn, bes. = die Unterwelt (konstr. m. ad, ex, ab, od. wie die Städten, auf die Frage wohin? im bl. Acc., auf die Frage woher? im bl. Abl., auf die Frage wo? im bl. Abl. od. im loc. Acherunti = in der Unterwelt), Enn. tr. 278. Lucr. 4, 171. Nep. Dion. 10, 2: loc. Acherunti bei Plaut. capt. 689 u. 998. – dah. Acheruntis pabulum (v. einem verderbten, verworfenen Menschen), Plaut. Cas. 158: Acheruntis ostium (v. einem übelriechenden Ort), Plaut. trin. 525: praemittere alqm Acheruntem prius, Plaut. Cas. 448: abire ad Acheruntem sine viatico, Plaut. Poen. prol. 71: Acheruns ulmorum, scherzh. von einem Sklaven, auf dessen Rücken oft Ruten zerschlagen werden, Plaut. Amph. 1029. – Götz, Lorentz u. Schöll schreiben jetzt im Plautus Accheruns usw. – Dav. 1) Acherunticus, a, um, acheruntisch, Plaut.: senex, dem Tod nahe, Plaut. (Nbf. Acheruntius, Serv. Verg. Aen. 8, 398). – 2) Acherūsius (Acherūnsius) a, um, (Ἀχερούσιος), a) adj., acherusisch = acherontisch, α) zum Fluß Acheron gehörig, aqua, Liv.: specus, Amm. – β) zur Unterwelt gehörig, unterirdisch, templa, die Unterwelt, Enn.: vita, trauriges, angstvolles Leben, Lucr. – b) subst., Acherūsia, ae, f. (Ἀχερουσία), α) ein Sumpf in Thesprotia, durch den
    ————
    der Acheron fließt, Plin. 4, 4. – β) ein See in Kampanien zwischen Misenum u. Kumä, j. Lago della Collucia, Plin. 3, 61. – γ) eine mephitische Höhle in Bithynien, durch die Herkules den Cerberus holte, Mel. 1. § 103 u. 2. § 51 Frick. Plin. 6, 4; auch Acherūsis, idos, f. (Ἀχερουσίς) gen., Val. Flacc. 5, 73. – 3) Acheruntīnī, ōrum, m., eine Stadtgemeinde in Bruttium, in der Nähe des Flusses Acheron, Plin 3, 73.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Acheruns

  • 4 Acheruns

    Acherūns, ūntis m. Enn, Lcr, C etc. = Acheron 1. и 2.

    Латинско-русский словарь > Acheruns

  • 5 Ăchĕruns

    Ăchĕruns, untis, m. (Ăchĕrōn, ontis) Plaut. Lucr. Nep l'Achéron, fleuve des enfers.    - locatif, Plaut.: Acherunti.    - Ăchĕruntĭcus, a, um: de l'Achéron. --- Arn. Nat. 2, 62.    - Achĕrontĭus, a, um: de l'Achéron. --- Serv. En. 8, 398. - voir hors site l'Achéron.

    Dictionarium latinogallicum > Ăchĕruns

  • 6 Acherūns

        Acherūns untis, m or f    (C., N.), Ἀχέρων, a river of the lower world.—Hence, the infernal regions, V.

    Latin-English dictionary > Acherūns

  • 7 Acherunticus

    Ăchĕruns, untis, m. [v. Acheron] (f., Plaut. Capt. 5, 4, 2; cf. Non. 191, 24; poet. in Cic. Tusc. 1, 16, 37; the u for o, as in Enn. and Lucr. frundes for frondes, acc. Gr. Acherunta, Lucr. 4, 170; 6, 251); a form much used by ante-class. poets, esp. by Plaut.,
    I.
    For Acheron no. II. B.: adsum atque advenio Acherunte, poet. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37; Rib. Trag. Rel. p. 245;

    si ab Acherunte veniam,

    Plaut. Am. 5, 1, 26; so Lucr. 3, 37; 628 al.—And with the ending i (as in Karthagini):

    si neque hic neque Acherunti sum, ubi sum?

    Plaut. Merc. 3, 4, 21; so id. Capt. 3, 5, 31; 5, 4, 1. —Acheruntis pabulum, food for Acheron; said of a corrupt, abandoned man, in Plaut. Cas. 2, 1, 12:

    Acheruntis ostium, disparagingly of bad land,

    id. Trin. 2, 4, 124:

    mittere aliquem Acheruntem,

    to kill one, id. Cas. 2, 8, 12; and:

    abire ad Acheruntem,

    to die, id. Poen. prol. 71:

    ulmorum Acheruns, jestingly of a slave, upon whose back rods had been broken,

    id. Am. 4, 2, 9 (cf. Capt. 3, 4, 117).—Hence, Ăchĕruntĭcus, a, um, adj., belonging to, or fit for, Acheruns, or the Lower World:

    regiones,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 21:

    senex,

    i. e. with one foot in the grave, id. Merc. 2, 2, 19; id. Mil. 3, 1, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > Acherunticus

  • 8 Acheron

    Acherōn, ontis, Akk. ontem u. onta, m. (Ἀχέρων), I) ein Fluß in Thesprotia, der durch den Sumpf Acherusia fließt u. in das Ionische Meer mündet, j. Gurla od. Fluß von Suli, Liv. 8, 24, 3. – II) ein Fluß in Bruttien, j. Mucone, nach a. Lese, Plin. 3, 73. Iustin. 12, 2, 14. Liv. 8, 24, 11 (die Nbf. Acheros). – III) mythol. Fluß in der Unterwelt, über den die Schatten wandern mußten, Cic. de nat. deor. 3, 43 u.s.: dah. für die Unterwelt selbst (in Prosa Acheruns, w.s.), Hor. carm. 1, 3, 36: Acheronta movebo, die Hölle (wir sagen: Himmel u. Erde) in Bewegung setzen, Verg. Aen. 7, 312: fugere Acheronta, zur Unsterblichkeit gelangen, Hor. carm. 3, 3, 16. – Dav. abgeleitet: 1) Acherontēus, a, um (Ἀχερόντειος), zum Acheron gehörig, acherontisch, Claud. rapt. Pros. 2, 350: Acherontei tortores, Orest. tr. 495. – 2) Acherontius, a, um, acherontisch, sacra, Serv. Verg. Aen. 8, 398. – subst., Acherontia, ae, f., kleine Stadt in Apulien, an der Grenze Kalabriens, j. Acerenza, Hor. carm. 3, 4, 14. – 3) Acheronticus, a, um, acherontisch, stagna, Prud. cath. 5, 128: libri, heilige Bücher, der Sage nach vom Etrusker Tages geschrieben, wahrsch. auf acherontische Totengebräuche sich beziehend, Arnob. 2, 62. – 4) Acherontīni, s. Acherūns a.E.

    lateinisch-deutsches > Acheron

  • 9 ulmus

    ulmus, ī, f. (ahd. ëlmboum), die Ulme, der Ulmenbaum, die Rüster, Scriptt. r.r., Verg., Sen. u.a.: marita ulmus, als Stütze des Weinstockes, Quint.: vidua, d.i. ohne Weinreben, Iuven.: Falernae, an denen Falernerreben gezogen werden, Iuven.: scherzh., ulmorum Acheruns, s. Acherūns. – / ulmus auch masc., ulmi vernaculi radices, Gargil. de cur. boum 10.

    lateinisch-deutsches > ulmus

  • 10 Acheron

    Acherōn, ontis, Akk. ontem u. onta, m. (Ἀχέρων), I) ein Fluß in Thesprotia, der durch den Sumpf Acherusia fließt u. in das Ionische Meer mündet, j. Gurla od. Fluß von Suli, Liv. 8, 24, 3. – II) ein Fluß in Bruttien, j. Mucone, nach a. Lese, Plin. 3, 73. Iustin. 12, 2, 14. Liv. 8, 24, 11 (die Nbf. Acheros). – III) mythol. Fluß in der Unterwelt, über den die Schatten wandern mußten, Cic. de nat. deor. 3, 43 u.s.: dah. für die Unterwelt selbst (in Prosa Acheruns, w.s.), Hor. carm. 1, 3, 36: Acheronta movebo, die Hölle (wir sagen: Himmel u. Erde) in Bewegung setzen, Verg. Aen. 7, 312: fugere Acheronta, zur Unsterblichkeit gelangen, Hor. carm. 3, 3, 16. – Dav. abgeleitet: 1) Acherontēus, a, um (Ἀχερόντειος), zum Acheron gehörig, acherontisch, Claud. rapt. Pros. 2, 350: Acherontei tortores, Orest. tr. 495. – 2) Acherontius, a, um, acherontisch, sacra, Serv. Verg. Aen. 8, 398. – subst., Acherontia, ae, f., kleine Stadt in Apulien, an der Grenze Kalabriens, j. Acerenza, Hor. carm. 3, 4, 14. – 3) Acheronticus, a, um, acherontisch, stagna, Prud. cath. 5, 128: libri, heilige Bücher, der Sage nach vom Etrusker Tages geschrieben, wahrsch. auf acherontische Totengebräuche sich beziehend, Arnob. 2, 62. – 4) Acherontīni, s. Acheruns a.E.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Acheron

  • 11 ulmus

    ulmus, ī, f. (ahd. ëlmboum), die Ulme, der Ulmenbaum, die Rüster, Scriptt. r.r., Verg., Sen. u.a.: marita ulmus, als Stütze des Weinstockes, Quint.: vidua, d.i. ohne Weinreben, Iuven.: Falernae, an denen Falernerreben gezogen werden, Iuven.: scherzh., ulmorum Acheruns, s. Acheruns. – ulmus auch masc., ulmi vernaculi radices, Gargil. de cur. boum 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ulmus

  • 12 Acherunticus

    Acherūnticus, a, um [ Acheruns ]
    ахеронтский, т. е. подземный ( regiones Pl)
    oppido (adv.) A. Pl — вполне созревший для Ахеронта, т. е. чрезвычайно старый

    Латинско-русский словарь > Acherunticus

  • 13 ulmus

    ī f.
    вяз V H, O etc.
    marīta u. Q — вяз, служащий опорой для виноградной лозы
    ulmorum Acheruns бран. Pl — могила вязовых прутьев, т. е. негодяй, о которого было обломано немало палок

    Латинско-русский словарь > ulmus

  • 14 Негодяй

    - scelio; carnifex; fur; furcifer; gabalus; carcinoma (n); mastigia (m); barathrus; ulmorum Acheruns (о которого было обломано немало вязовых палок, прутьев); verbero; sacrilegus; homo scelestus, abominabilis, abominadus, aversabilis, nefandus;

    • утонченный негодяй - homo ingeniose nequam;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Негодяй

  • 15 Acheron

    Ăchĕron, ntis (collat. form Acheros, Liv. 8, 24, 11; the form Acheruns, untis, see below), m., = Acherôn (interpr. ho achea rheôn, the stream of woe).
    I. II.
    A fabulous river in the Lower World:

    illi qui fluere apud inferos dicuntur, Acheron, Cocytus, Styx, etc.,

    Cic. N. D. 3, 17: via Tartarei quae fert Acherontis ad undas, Verg. A., 6, 295 al.—Hence,
    B.
    The Lower World itself: Acherontem obibo, ubi mortis thesauri objacent, Enn. ap. Fest. p. 201 Müll. (Trag. v. 278 ed. Vahl.):

    flectere si nequeo Superos, Acheronta movebo,

    Verg. A. 7, 312:

    perrupit Acheronta Herculeus labor,

    Hor. C. 1, 3, 36. In prose:

    ut eum suo sanguine ab Acheronte, si possent, cuperent redimere,

    Nep. Dion. 10, 2.—Hence, Ăchĕrontēus, a, um, adj., pertaining to the Acheron, Claud. Rapt. Pros. 2, 351.

    Lewis & Short latin dictionary > Acheron

  • 16 Acheronteus

    Ăchĕron, ntis (collat. form Acheros, Liv. 8, 24, 11; the form Acheruns, untis, see below), m., = Acherôn (interpr. ho achea rheôn, the stream of woe).
    I. II.
    A fabulous river in the Lower World:

    illi qui fluere apud inferos dicuntur, Acheron, Cocytus, Styx, etc.,

    Cic. N. D. 3, 17: via Tartarei quae fert Acherontis ad undas, Verg. A., 6, 295 al.—Hence,
    B.
    The Lower World itself: Acherontem obibo, ubi mortis thesauri objacent, Enn. ap. Fest. p. 201 Müll. (Trag. v. 278 ed. Vahl.):

    flectere si nequeo Superos, Acheronta movebo,

    Verg. A. 7, 312:

    perrupit Acheronta Herculeus labor,

    Hor. C. 1, 3, 36. In prose:

    ut eum suo sanguine ab Acheronte, si possent, cuperent redimere,

    Nep. Dion. 10, 2.—Hence, Ăchĕrontēus, a, um, adj., pertaining to the Acheron, Claud. Rapt. Pros. 2, 351.

    Lewis & Short latin dictionary > Acheronteus

  • 17 Acherusia

    Ăchĕrūsĭa, ae, f. [Acheruns].
    I.
    Acherusia Palus,
    A. B. II.
    A cave in Bithynia, from which Cerberus is said to have been dragged, Mel. 1, 19, 7; Plin. 6, 1, 1; the same called Ăchĕrūsĭs, ĭdis, f., Val. Fl. 5, 73.

    Lewis & Short latin dictionary > Acherusia

  • 18 Acherusis

    Ăchĕrūsĭa, ae, f. [Acheruns].
    I.
    Acherusia Palus,
    A. B. II.
    A cave in Bithynia, from which Cerberus is said to have been dragged, Mel. 1, 19, 7; Plin. 6, 1, 1; the same called Ăchĕrūsĭs, ĭdis, f., Val. Fl. 5, 73.

    Lewis & Short latin dictionary > Acherusis

  • 19 Acherusius

    Ăchĕrūsĭus (old writing Acherunsius), a, um, adj. [id.].
    I. II.
    Pertaining to the Acheruns (Acheron), or the Lower World: templa, the Lower World, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 21, 48 (Trag. v. 107 ed. Vahl.); in Varr. L. L. 7, § 6 Müll.; and in Lucr. 1, 120; cf. Lucr. 3, 25 and 86:

    humor,

    Sil. 13, 398:

    vita,

    a life of gloom, Lucr. 3, 1024.—
    III.
    Pertaining to Acheron in Epirus:

    amnis,

    Just. 12, 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > Acherusius

  • 20 ulmus

    ulmus, i, f. ( masc., Cat. 62, 54; v. infra), an elm, elm-tree.
    I.
    Lit., Plin. 17, 11, 15, § 76; Col. 5, 6; Verg. G. 1, 2; 2, 446; Ov. M. 10, 100; 14, 661; Hor. C. 1, 2, 9; 2, 15, 5; id. Ep. 1, 16, 3; Quint. 8, 3, 8 al.— Poet.:

    (vitis) conjuncta ulmo marito,

    Cat. 62, 54.—
    II.
    Transf.: ulmorum Acheruns, the Acheron of elm-rods, of one who is often beaten, Plaut. Am. 4, 2, 9; cf. ulmitriba: Falernae, i. e. Falernian vines, for Falernian wine, Juv. 6, 150:

    viduae,

    without vines, id. 8, 78.

    Lewis & Short latin dictionary > ulmus

См. также в других словарях:

  • ACHERON — I. ACHERON etiam Epiri fluv. iuxta Pandosiam urbem, ex Acherusiâ, palude thesprotiae, profluens, multisque fluviis auctus in sinum Ambraciam influens, hodie Velichi, seu Verlichi Nigro, Α᾿χερον` Ptolemaeo, Acheros Livio l. 8. c. 24. Straboni… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Acheron — Achéron Pour les articles homonymes, voir Achéron (homonymie). Achéron (Phanariotikos, Mauropotamos) L Achéron en Épire …   Wikipédia en Français

  • Achéron — Pour les articles homonymes, voir Achéron (homonymie). Achéron (Phanariotikos, Mavropotamos) L Achéron en Épire …   Wikipédia en Français

  • АХЕРОНТ —    • Achěron (Acheruns),          Άχέρων, так называлось несколько рек:        1. река в Феспротии (Эпир), н. река Сули, которая протекает через Άχερουσίαν λίμνην, болотистое озеро, тянущееся на 1 ½ часа пути в длину и ¾ часа в ширину (н.… …   Реальный словарь классических древностей

  • Acheeron — ACHEĔRON, ontis, Græc, Ἀχέρων, οντος, (⇒ Tab. VIII.) 1 §. Name. Es wird solcher höllische Fluß auch Acherus, Livius lib. VIII. c. 24. wie nicht weniger Acheruns, Plaut. Casin. Act. II. Scen. 8. v. 12. genannt, und soll solchen Namen, nach einigen …   Gründliches mythologisches Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»