-
1 ῥητός
ῥητός, adj. verb. von ῬΕΩ, ἐρῶ, 1) geredet, gesagt, gesprochen, bes. ausdrücklich benannt, festgesetzt, verabredet, μισϑός, Il. 21, 445, ἐς χρόνον ῥητόν, auf bestimmte, verabredete Zeit, Her. 1, 177; ῥητά τινα, gewisse verabredete Bedingungen, Valck. Hipp. 461; ἐπὶ ῥητοῖσι, unter bestimmten, festgestellten Bedingungen, Her. 5, 57; Eur. Hipp. 459; Thuc. 1, 122 u. öfter; Isocr. 17, 19; Plat. Conv. 313 a Legg. VIII, 850 a; ἐπὶ ῥητοῖς εἰςάγειν, Is. 6, 25; Folgde überall; ῥητόν τι προςτίμιον, ausdrücklich bestimmt, Pol. 35, 2, 15, Sp., wie Luc. ῥητήν τινα ἡμέραν προειπών, Alex. 19. – 2) besprochen, berühmt, Hes. O. 4. – 3) zu sagen, was man aussprechen darf, was kein Geheimniß ist, im Ggstz von ἄῤῥητος, εἰ ῥητόν, φράσον, Aesch. Prom. 767; οὐ γὰρ ῥητὸν αὐδᾶσϑαι τάδε, 768; ἦ ῥητόν; ἢ οὐ ϑεμιστὸν ἄλλον εἰδέναι, Soph. O. R. 993; αὐδῶν ἀνόσι' οὐδὲ ῥητά μοι, 1289; ῥητὸν ἢ σιγώμενον, Eur. I. T. 938; γνωστὸν ἢ ῥητόν, Plat. Theaet. 205 e; Dem. vrbdt bes. ῥητὰ καὶ ἄῤῥητα. – 4) bei Philosophen und Mathematikern rational, πρὸς ἄλληλα, Plat. Rep. VIII, 546 c, vgl. Hipp. mai. 303 b. – Bei Sp. ist τὸ ῥητόν eine Stelle aus einem Schriftsteller, ein Spruch, S. Emp. adv. phys. 1, 54 u. A. – Adv. ῥητῶς, ausdrücklich, bes. bei wörtlichen Citaten, S. Emp. oft u. a. Sp.
-
2 ῥητός
ῥητός, (1) geredet, gesagt, gesprochen, bes. ausdrücklich benannt, festgesetzt, verabredet; ἐς χρόνον ῥητόν, auf bestimmte, verabredete Zeit; ῥητά τινα, gewisse verabredete Bedingungen; ἐπὶ ῥητοῖσι, unter bestimmten, festgestellten Bedingungen; ῥητόν τι προςτίμιον, ausdrücklich bestimmt; (2) besprochen, berühmt; (3) zu sagen, was man aussprechen darf, was kein Geheimnis ist; (4) bei Philosophen und Mathematikern rational; τὸ ῥητόν, eine Stelle aus einem Schriftsteller, ein Spruch. Adv. ῥητῶς, ausdrücklich, bes. bei wörtlichen Citaten -
3 πρόῤ-ῥητος
πρόῤ-ῥητος, vorher gesagt, Soph. Tr. 681 u. A.
-
4 προς-ρητός
προς-ρητός, angeredet, begrüßt, Sp.
-
5 παραῤ-ῥητός
παραῤ-ῥητός, ή, όν, akt., der sich zureden, besänftigen, durch Worte bewegen läßt, δωρητοί τε πέλοντο παραῤῥητοί τ' ἐπέεσσιν Il. 9, 522; – pass., zu Einem gesprochen, ἀμήχανός ἐσσι παραῤῥητοῖσι πιϑέσϑαι, Zureden, Ermahnungen zu folgen, 13, 726, Schol. παρηγορικοῖς λόγοις, wie auch die VLL. erklären.
-
6 παν-άῤ-ῥητος
παν-άῤ-ῥητος, ganz unaussprechlich, geheim, Synes. H. 2, 91.
-
7 πολύῤ-ῥητος
πολύῤ-ῥητος, viel gesagt, Hesych.
-
8 εὐ-πρός-ρητος
εὐ-πρός-ρητος, = εὐπροςήγορος, Poll. 5, 138.
-
9 εὔ-ρητος
εὔ-ρητος, gut, leicht zu sagen, zu beschreiben, Ael. H. A. 17, 23.
-
10 δυς-πρός-ρητος
δυς-πρός-ρητος, schwer anzureden, mürrisch, Poll 5, 138.
-
11 δυς-αντίῤ-ῥητος
δυς-αντίῤ-ῥητος, dass., VLL. – Adv., Pol. 9, 31, 7.
-
12 δύς-ρητος
-
13 θεόῤ-ῥητος
θεόῤ-ῥητος, von Gott gesprochen, göttlich, μέτρον Ep. IX, 505.
-
14 ἀ-πρός-ρητος
ἀ-πρός-ρητος, = ἀπροςηγόρητος, ἡμέρα, an dem man keine Besuche macht, Poll. 5, 137.
-
15 ἀ-πρόῤ-ῥητος
ἀ-πρόῤ-ῥητος, nicht vorhergesagt, Plat. Legg. XII, 968 e, nach Ast's Verbesserung für ἀπόῤῥητα.
-
16 ἀπόῤ-ῥητος
ἀπόῤ-ῥητος, 1) untersagt, verboten, πόλει Soph. Ant. 44; ἀπόῤῥητον μηδὲν ποιεῖσϑαι, nichts für unerlaubt halten, Plat. Legg. XI, 932 c; ἀπόῤῥητα ποιεύμενος πρὸς μηδένα λέγειν, verbietend, Einem Andern zu sagen, Her. 9, 45; vgl. 9, 94; ἐν ἀποῤῥήτῳ ποιησάμενος λέγει, nachdem er ihm verboten davon zu sprechen, Xen. An. 7, 6, 43; τὰ ἀπόῤῥητα, Waaren, deren Ausfuhr verboten, Böckh Staatshaushalt I p. 58; s. Ar. Equ. 282 Ran. 362. – 2) nicht ausgesprochen, a) geheim, ἐν ἀποῤῥήτῳ τε καὶ ἀδήλῳ κατακρύψουσιν Plat. Rep. V, 460 c; ἐν ἀποῤῥήτῳ od. ἐν ἀποῤῥήτοις, geheim, Theaet. 152 c, öfter; δι' ἀποῤῥήτων Rep. II, 378 b; Sp., z. B. Pol. 2, 21, 4. 4, 16, 5. – b) abscheulich, nicht auszusprechen, καὶ μεγάλαι ἀδικίαι Plat. Legg. IX, 854 e; εἴ τι ἄλλο τῶν ἀποῤῥήτων ἤκουσα Lys. 10, 2, vom Morde; ἄῤῥητα καὶ ἀπόῤῥητα λέγειν τινά, Einem abscheuliche Dinge vorwerfen, Plut. Dio 21; λοιδορουμένους καὶ πλύνοντας αὐτοὺς τἀπόῤῥητα Dem. 58, 40; ῥητὰ καὶ ἀπόῤῥητα, alles zusammen, 1, 4.
-
17 ἀν-αντίῤ-ῥητος
ἀν-αντίῤ-ῥητος, dass., Pol. 28, 11. – Adv. ohne Widerspruch, willig, Pol. 23, 8.
-
18 ὁμόῤ-ῥητος
ὁμόῤ-ῥητος, zusammen, zugleich gesprochen, Nonn.
-
19 ἄῤ-ῥητος
ἄῤ-ῥητος, ον, Eur. ἀῤῥήτη λώβα Hec. 201; 1) ungesagt, καί τι ἔπος προέηκεν ὅ πέρ τ' ἄρρητον ἄμεινον Od. 14, 466; ἄῤῥητα ἔστω τὰ εἰρημένα Plat. Conv. 189 b; μὴ παρῶμεν αὐτὰ ἄῤῥητα Legg. VI, 754 a; nicht bekannt gemacht, unbekannt, Soph. O. R. 301; vgl. Ant. 552; oft verbdn ῥητὰ καὶ ἄρ. λέγειν. – 2) was nicht gesagt werden darf, verboten, geheimnißvoll, ἱροργίαι Her. 5, 83; ἱερά Ar. Nub. 302; was man sich auszusprechen scheuet, a) heilig, τὰ Δήμητρος καὶ Κόρης ἄῤ. ἱερά Xen. Hell. 6, 3, 4; dah. Κόρη ἄρ., Persephone, Eur. Hel. 1323. – b) abscheulich, nefandus, Soph. El. 196. – 3) in der Mathematik, irrational, Plat. Hipp. mai. 303 b Rep. VIII, 546 c.
-
20 ἐπίῤ-ῥητος
ἐπίῤ-ῥητος, berufen, verschrieen, Xen. Oec. 4, 2 u. öfter bei Sp. Vgl. ἐπιβόητος.
См. также в других словарях:
ῥητός — stated masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ρητός — ή, ό / ῥητός, ή, όν, ΝΑ 1. αυτός που έχει λεχθεί 2. ορισμένος, σαφής, κατηγορηματικός (α. «η πρότασή του ήταν ρητή» β. «ῥητὴ ἀπόκρισις», Πολ.) 3. αυτός που μπορεί να λεχθεί χωρίς επιφύλαξη, σε αντιδιαστολή προς τον άρρητο («δεινὸν γάρ, οὐδὸ… … Dictionary of Greek
ρητός — ή, ό επίρρ. ά σαφής, ορισμένος, κατηγορηματικός: Γι΄ αυτή την περίπτωση υπάρχει στο συμβόλαιο ρητός όρος. – Του δήλωσα ρητά ότι δε θα του στείλω άλλα χρήματα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ῥητά — ῥητός stated neut nom/voc/acc pl ῥητά̱ , ῥητός stated fem nom/voc/acc dual ῥητά̱ , ῥητός stated fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥητότερον — ῥητός stated adverbial comp ῥητός stated masc acc comp sg ῥητός stated neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥητῶν — ῥητός stated fem gen pl ῥητός stated masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥητόν — ῥητός stated masc acc sg ῥητός stated neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥητότατα — ῥητός stated adverbial superl ῥητός stated neut nom/voc/acc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥηταῖς — ῥητός stated fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥηταί — ῥητός stated fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥητοῖς — ῥητός stated masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)