-
1 υποφεύγειν
-
2 ὑποφεύγειν
-
3 διώκω
διώκω (δίω?), am gewöhnlichsten im praes. u. impf., fut. διώξω Pind. Ol. 3, 45 Ar. Th. 1224 Xen. Cyr. 6, 3, 13 An. 1, 4, 8 Dem. 38, 16 u. Sp.; sonst διώξομαι, wie Ar. Equ. 368 Plat. Theaet. 168 a Prot. 313 c Xen. Cyr. 4, 1, 19; – 1) in schnelle Bewegung setzen, Hom. Iliad. 8, 439 Ζεὺς Ἴδηϑεν ἅρμα καὶ ἵππους Οὔλυμπόνδε δίωκε, Scholl. Aristonic. δ ίω κε: ἡ διπλῆ, ὅτι κυρίως διώκειν λέγεται, ὅταν προφεύγῃ τις· νῦν δὲ ἐπὶ τοῠ συντόνως ἐλαύνοντος. Hiernach betrachtete Aristarch die unten sub 2) aufgeführte Bedeutung » verfolgen« als die Grundbedeutung, und die hier sub 1) aufgeführte Bedeutung » in schnelle Bewegung setzen« als katachrestisch. Vgl. noch Scholl. Aristonic Iliad. 22, 158; Lehrs Aristarch. p. 150. Vom Wagenlenker, ohne Object, παρεξελάσῃσϑα διώκων, intell. τοὺς ἵππους, Iliad. 23, 844; παρατρέψας ἔχε μώνυχας ἵππους ἐκτὸς ὁδοῦ, ὀλίγον δὲ παρακλίνας ἐδίωκεν Iliad. 23, 424. Aehnlich vom Kunstreiter Iliad. 15, 681 σεύας ἐκ πεδίοιο μέγα προτὶ ἄστυ διώκῃ, v. l. δίηται, s. Scholl. Vom Schiff, Odyss. 12, 182 αὐτοὶ δ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα ταπτον ἐρετμοῖς. ἀλλ' ὅτε τόσσον ἀπῆμεν ὅσον τε γέγωνε βοήσας, ῥίμφα διώκοντες, τὰς δ' οὐ λάϑεν ὠκύαλος νηῦς ἐγγαϑεν ὀρνυμένη; von der σχεδίη des Odysseus Od. 5, 332 ἄλλοτε μέν τε Νότος Βορέῃ προβάλεσκε φέρεσϑαι, ἄλλοτε δ' αὖτ' Εὖρος Ζεφύρῳ εἴξασκε διώκειν; passiv., Odyss. 13, 162 ἡ δὲ μάλα σχεδὸν ἤλυϑε ποντοπόρος νηῦς ῥίμφα διωκομένη. – Eben so die Folgenden: Aesch. vollständig Σύριον ἅρμα διώκειν Pers. 84; ἔνϑεν διώκουσ' ἦλϑον ἄτρυτον πόδα, den Fuß in Bewegung setzend, den Schritt beschleunigend; vgl. Spt. 353; Eur. διώκω τὸν ἐμὸν εἰς δόμους πόδα Or. 1344; absolut, ἐπὶ πόλιν διώκων, gegen die Stadt eilend, Aesch. Spt. 89, wie auch Xen. An. 7, 2, 20, absolut, ἀναπηδήσαντες ἐδίωκον, sie eilten fort; δρόμῳ διώκειν 6, 3, 25; vom Reiter, dahersprengen, Plut. Eumen. 7 Alex. 6; fahren, Chares bei Ath. XIII, 575 e. – Gew. – 2) verfolgen, nachsetzen, von Hom. an, vom Kriege u. von der Jagd, überall; bei Homer mit der bestimmten Bedeutung, daß der Verfolgte weiß, er werde verfolgt, welche Bedeutung z. B. in ἐπιδραμεῖν fehlt. S. Iliad. 10, 354. 359 Scholl. Aristonic. zu beiden Stellen und Lehrs Aristarch. p. 132. Gegensatz διωκέμεν ἠδὲ φέβεσϑαι Iliad. 5, 223; φεύγοντα διώκειν Iliad. 22, 199; φευγέμεναι und διώκειν Iliad. 10, 359; ὑποφεύγειν und διώκειν Iliad. 22, 200. Mit der Bedeutung »nachjagen«, »wonach trachten«, Iliad 17, 75 ϑέεις ἀκίχητα διώκων, ἵππους Αἰακίδαο δαΐφρονος, Unerreichbares zu erreichen suchen. Mit der Bedeutung »vertreiben«, »forttreiben«, Odyss. 18, 409, wo Telemachos zu den Freiern als zu seinen Gästen sagt ἀλλ' εὖ δαισάμενοι κατακείετε οἴκαδ' ἰόντες, ὁππότε ϑυμὸς ἄνωγε· διώκω δ' οὔ τιν' ἔγωγε. Im passiv., Iliad. 22, 168 φίλον ἄνδρα διωκόμενον περὶ τεῖχος ὀφϑαλμοῖσιν ὁρῶμαι. Medium Homerisch in der Bedeutung des activ., Odyss. 18, 8 ὅς ῥ' ἐλϑὼν Ὀδυσῆα διώκετο οἷο δόμοιο, er suchte ihn aus seinem Hause zu vertreiben, Scholl. παϑητικὸν (d. h. Medium. s. Friedlaender Aristonic. p. 2) ἀντὶ τοῦ ἐνεργητικοῦ und διώκετο: ἐδίωκεν; lehrreich Iliad. 91, 601. 602, wo neben dem activisch gebrauchten Medium das Activ. in derselben Bedeutung steht: αὐτῷ γὰρ ἑκάεργος Ἀγήνορι πάντα ἐοικὼς ἔστη πρόσϑε ποδῶν, ὁ δ' ἐπέσσυτο ποσσὶ διώκειν. ἕως ὁ τὸν πεδίοιο διώκετο πυροφόροιο κτἑ. – Folgende: Gegensatz φεαγειν Plat. Gorg. 507 b; ἔριν αἱματηράν Aesch. Ch. 467, u. ähnl.; nachjagen, wonach trachten, ἀρετάς Eur. Ion 440; τὰς τιμάς Thuc. 2, 63; τὴν ἡδονὴν ὡς ἀγαϑὸν ὄν Plat. Prot. 354 c u. öfter; τὴν ἀλήϑειαν Gorg. 482 e; τὸ ἀγαϑὸν καὶ καλόν 480 c. So im med., τὸ πλέον ἔχειν D. Hal. 1, 87; u. pass., ὑφ' ἡδονῆς διώκομαι Soph. El. 859; – τινά, jemandem nachfolgen, ihm anhangen, καὶ φιλεῖν Plat. Theaet. 168 a; vgl. Xen. Mem. 2, 8, 6. 4, 4, 24. Auch von leblosen Dingen, φυτὰ διώκοντα τοὺς ξηροὺς τόπους Theophr., d. i. lieben. – Aehnl. wie persequor, λόγον, eine Untersuchung verfolgen, Plat. Soph. 251 a; vgl. Rep. V, 454 a; τὴν ὑπ' ἀρετῆς Ἡρακλέους παίδευσιν Xen Mem. 2, 1, 34; auseinandersetzen, ἀοιδήν Coluth. 110; – τὰ συμβαίνοντα Dem. 4, 39. 10, 21, immer nur sich durch die Ereignisse in seinen Plänen leiten lassen. – Vertreiben, τινὰ ἐκ τῆς γῆς Herodot. 9, 77. – 3) In athenischer Gerichtssprache, Einen gerichtlich verfolgen, verklagen, Ggstz φεαγειν Plat. Euthyphr. 3 e; Oratt. oft; ὁ δ ώκων, der Kläger, Aesch. Eum. 558 u. A.; διώκειν τινὰ τυραννίδος Her. 6, 104, u. sonst; τῆς ἀπάτης εἵνεκεν 6, 136; τινὰ περὶ ϑανάτου Xen. Hell. 7, 3, 6; περὶ ὧν διώκομεν Dem. 18, 9. Auch γραφάς, δίκην, Antiph. 2, 5; Dem. 54, 41; ἣν (γραφήν) ἐδίωκε Στέφανον 59, 69; φόνον διώκειν, d. i. den Mord rächen, Eur. Or. 1554. – Pass. διώκομαι, angeklagt werden, gew. φεαγειν. – Adj. verb., διωκτέοι εἰσί Her. 9, 58; διωκτός, Vertriebener, Soph. bei Poll. 9. 158; dem man nachtrachten muß, Chrysipp. bei Ath. I, 8 d; Arist. Eth. 1, 5.
-
4 διολισθαινω
атт. διολισθάνω (impf. διωλίσθανον, aor. 2 διώλισθον)1) скользя проходить, скользить(ἥ ναῦς διολισθαίνουσα ἐπ΄ ἄκρων τῶν κυμάτων Luc.)
2) ускользать, убегать(τινά Arph., Plat.; φόβους καὴ κινδύνους Polyb.; δ. καὴ ὑποφεύγειν τι Plut.)
3) соскальзывать -
5 εκχωρεω
1) уходить, уезжать(ἐκ τόπου τινός Her.)
ἐκ τοῦ ζῆν ἐκχωρῆσαι Polyb. — умереть2) отступать, уходить(χειμῶνες ἐκχωροῦσι θέρει Soph.; οἱ τῆς θαλάττης ἐκκεχωρηκότες Ῥωμαῖοι Polyb.; ἐ. καὴ ὑποφεύγειν Plut.)
3) переселяться, эмигрировать Her., Arst.4) быть вывихнутым(ὅ ἀστράγαλος ἐξεχώρησε ἐκ τῶν ἄρθρων Her.)
5) уступать(τινί τινος Polyb. и τινί τι Diog.L.)
6) отказываться от своих претензий Dem. -
6 οὔτε
A and not, Il.22.265 (v.l.), Hdt.3.155 (v.l.); οὔτε γὰρ ἐκείνους διδόναι, Lat. neque enim, Id.1.3 (prob. f.l. for οὐδὲ); and occasionally in later writers, Arist.Ph. 208a8, Luc.Par.27,53, etc.II mostly repeated, οὔτε.., οὔτε .. neither.., nor.., Lat. neque.., neque.., Hom., etc.—Hom. freq. joins another Particle with the first or second οὔτε, as οὔτ' ἂρ.., οὔτε.. ; οὔτ' ἂρ.., οὔτ' ἂρ.. ; οὔτ' ἄρ τε.., οὔτ' ἄρα .. Il.5.89; οὔτ' οὖν, v. οὖν 1; οὔτε.. οὖν.., οὔτ' ἄρα .. 20.7; οὔτ' ἄρ.., οὔτε τι .., or οὔτε τι.., οὔτε .., 1.115, Od.1.202; so too οὔτε.., οὔτε μὴν .. X.Cyr.4.3.12; οὔτε.., οὔτ' αὖ .., v. infr. 3.2 freq. used to divide up a general negation into two or more parts,ὡς δ' ἐν ὀνείρῳ οὐ δύναται φεύγοντα διώκειν, οὔτ' ἂρ ὁ τὸν δύναται ὑποφεύγειν οὔθ' ὁ διώκειν Il.22.200
; thrice repeated,οὔ μοι Τρώων.. μέλει ἄλγος.., οὔτ' αὐτῆς Ἑκάβης οὔτε Πριάμοιο ἄνακτος οὔτε κασιγνήτων 6.450
;οὐκ ἔπειθεν οὔτε τοὺς στρατηγοὺς οὔτε τοὺς στρατιώτας Th.4.4
: without a neg. preceding, Il.1.490, 2.202, etc.3 within one of the two clauses distd. by οὔτε a subordinate part may be introduced by οὐδέ, οὔτε γὰρ ἐκ σκίλλης ῥόδα φύεται οὐδ' ὑάκινθος ( οὐθ' codd.), ;οὔτε.. ἀπέφηνεν οὐδὲ παρέσχηται μάρτυρας, οὔτ' αὖ τὸν ἀριθμὸν.. ἐπανέφερεν D.27.49
: sts. after several clauses distd. by οὔτε the last is introduced emphat. by οὐδέ, οὔτε φάρμακα οὔτε καύσεις οὔτε τομαὶ οὐδ' αὖ ἐπῳδαί nor yet incantations, Pl. R. 426b, cf. 499b (so μηδέ after clauses withμήτε, μήτε παιδεία μήτε δικαστήρια μήτε νόμοι μηδὲ ἀνάγκη μηδεμία Id.Prt. 327d
); so οὐδέ ([etym.] μηδέ) may sts. follow a single οὔτε (μήτε), οὐδέ ποτέ σφιν οὔτε τι πημανθῆναι ἔπι δέος, οὐδ' ἀπολέσθαι neither to suffer misery, nor yet to die, v. l. in Od.8.563, cf. Pi.P.8.83, I.2.44, S.OC 1139, 1141 (s.v.l.), 1297 (cj.), Pl. Ap. 19d: in many of these places, however, the readings vary, and editors have altered οὐδέ into οὔτε; but this cannot be done in some cases, asοὔτ' ἂν ὑπό γε ἑνὸς.. πάθοι, ἴσως δ' οὐδὲ ὑπὸ πλεόνων Id.La. 182b
: so when οὔτε is folld. by οὐδὲ μέν, Od.13.207; by οὐδὲ μήν, X. Cyr.4.5.27; οὐδ' αὖ, v. supr.—But οὔτε ([etym.] μήτε ) cannot be used simply answering to οὐδέ ([etym.] μηδέ), v. μηδέ A. 2.4 οὔτε may be folld. by a Posit. clause with τε, οὔτ' αὐτὸς κτενέει, ἀπό τ' ἄλλους πάντας ἐρύξει he both will not kill and will defend, Il.24.156, cf. A.Pr. 246, 262, Hdt.5.49, X.An.7.7.48, etc.: sts. the neg. is added after the τε, οὔτ' ὦν.. καρπὸν ἔδωκαν ἄρουραι, δένδρεά τ' οὐκ ἐθέλει.. φέρειν Pi.N.11.40
, cf. S. Ant. 763, E.Hipp. 302;κυάμους δὲ οὔτε τι μάλα σπείρουσι, τούς τε γενομένους οὔτε τρώγουσι οὔτε ἕψοντες πατέονται Hdt.2.37
: the combination οὔτε.., καί .. is dub. in E.IT 591, but is found in later writers, as Luc.DMeretr.2.4, Chor.in Rev.Phil.1877.218.5 οὔτε is freq., by anacoluthon, folld. not by a second οὔτε, but by some other Particle, as by οὐδέ, v. supr. 3; by δέ alone, Il.24.368, Hdt.1.108, Pl.R. 388e, X.An.6.3.16.b in Poets, οὐ sts. follows without any conjunctive Particle,οὐκ ἦν ἀλέξημ' οὐδὲν οὔτε βρώσιμον, οὐ χριστόν, οὔτε πιστόν A.Pr. 479
; οὔτε πλινθυφεῖς δόμους.. ᾖσαν, οὐ ξυλουργίαν ib. 450, cf. Theoc.15.139 sq.;οὔτε βλάστας.. πατρός, οὐ μητρὸς εἶχον S.OC 972
, cf. Ant. 249, E.Or.41: so also in the Prose of Hdt., ἐς ποταμὸν οὔτε ἐνουρέουσι οὔτε ἐμπτύουσι, οὐ χεῖρας ἐναπονίζονται, οὐδέ .. 1.138.c in Poets also οὔτε is sts. replaced byοὐ, οὐ νιφετὸς οὔτ' ἂρ χειμὼν πολὺς οὔτε ποτ' ὄμβρος Od.4.566
; (dub. l.), cf. Il.1.115, Od.9.136, A.Pers. 588 (lyr., s. v.l.), etc.d the former οὔτε is sts. omitted,ναυσὶ δ' οὔτε πεζὸς ἰών Pi.P.10.29
; νόσοι δ' οὔτε γῆρας ib.41; , cf. Ch. 294; and v. μήτε 2. -
7 Fly
subs.Ar. and P. μυῖα, ἡ (Xen.).Gadfly: P. and V. μύωψ, ὁ (Plat.), V. οἶστρος, ὁ.——————v. trans.Avoid: P. and V. φεύγειν, ἐκφεύγειν, διαφεύγειν, ἀποφεύγειν, εὐλαβεῖσθαι, ἀφίστασθαι (gen.), ἐξίστασθαι (gen.), Ar. and P. ἐκτρέπεσθαι, P. ὑποχωρεῖν, ὑποφεύγειν, Ar. and V. ἀποστρέφεσθαι (also Xen.), V. φυγγάνειν, ἐκφυγγάνειν, ἀλύσκειν, ἐξαλύσκειν.Desire to fly: V. φευξείειν (acc.).V. intrans. Run away: P. and V. φεύγειν, ἐκφεύγειν, ἀποφεύγειν, διαφεύγειν, ἐκδιδράσκειν (Eur., Heracl. 14), Ar. and P. ἀποδιδράσκειν.Of an army being routed: P. and V. φεύγειν, τρέπεσθαι, V. φυγὴν αἴρεσθαι.Fly from one's country: P. and V. φεύγειν (absol.).Fly to, have recourse to: P. and V. τρέπεσθαι (πρός, acc.), P. καταφεύγειν (εἰς or πρός, acc.), V. φεύγειν (εἰς, acc.).——————v. intrans.Fly away: lit. and met., P. and V. ἀναπέτεσθαι (Plat.). ἐκπέτεσθαι (Plat.), διαπέτεσθαι (Plat.), Ar. and P. ἀποπέτεσθαι (Plat.).Fly down: Ar. καταπέτεσθαι.Fly in: Ar. εἰσπέτεσθαι.Fly over: Ar. ἐπιπέτεσθαι (acc. or dat.).Fly round: Ar. περιπέτεσθαι (absol.).——————v. intrans.Fly apart: P. and V. διαρρήγνυσθαι, ῥήγνυσθαι.Fly at: see Attack.Fly into a passion: V. πρὸς ὀργὴν ἐκφέρεσθαι (Soph., El. 628), εἰς ὀργὴν πίπτειν (Eur., Or. 696).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Fly
См. также в других словарях:
ὑποφεύγειν — ὑποφεύγω flee from under pres inf act (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)