-
1 ὁκότε
ὁκότε, ion. = ὅπου, ὁπότε, Hippocr., Her.
-
2 οκότε
-
3 ὁκότε
-
4 ὁπότε
ὁπότε, ep. ὁππότε, ion. ὁκότε, correl. zu πότε, relativ u. indirect fragend, dann wann, wenn, als; – c. indic., Hom. u. Folgde überall; οὐδ' ὑμεῖς περ ἐνὶ φρεσὶ ϑέσϑε μ' ἀνεγεῖραι, ὁππότ' ἐκεῖνος ἔβη, als jener ging, Od. 4, 729; ἦ ῥά τι ἴδμεν, ὁππότε Τηλέμαχος νεῖτ' ἐκ Πύλου, wissen wir, wann Telemach heimkehrt, ib. 633; Hes. O. 496 Th. 431. 595; Pind. Ol. 1, 37 u. öfter; ὁπότε γε καὶ τὸν ἐν χεροῖν κατεῖχον, da ich ja, Soph. O. C. 1696; Plat. Prot. 356 e Polit. 301 d u. sonst; – häufig im Vergleich, ὡς ὁπότε, wie wenn, Il. 11, 492. 23, 630; in welcher Vrbdg auch der conj. dabei steht, Il. 11, 305 Od. 4, 335. 17, 126; vgl. Heyne exc. IV zu Il. IX; – in der Betheuerung, ὡς ὄφελεν ϑάνατός μοι ἁδεῖν, ὁππότε υἱέι σῷ ἑπόμην, Il. 3, 173; – c. ἄν u. conj., zeitbedingend, dann, wann, so oft als, Il. 16, 62. 20, 316. Daher ist Il. 21, 340 ὁπότ' ἂν δὴ φϑέγξομ' ἐγών conj., wie ἱμείρεται Od. 1, 41; ὁππότε κεν – ϑήσει, Od. 16, 282, ist ein verdächtiger Vers. – Nach Homer wird daraus ὁπόταν, welches m. vgl.; einzeln findet sich auch der conj. ohne ἄν in dieser Vbdg, ὁππότ' ἐγώ περ ἴω, Il. 16, 245; ἄχνυται, ὁππότε τις μνήσῃ, Od. 14, 170; Hes. Th. 435. 782; ὁπότ' ἀϑρήσωσιν, Qu. Sm. 7, 410; – c. optat. in indirecter Rede, Soph. Trach. 821, Plat. Theaet. 143 c, Xen. An. 4, 6, 20; od. Ausdruck der wiederholten Handlung in der Vergangenheit, so oft, πολλάκι μιν ξείνισσεν, ὁπότε Κρήτηϑεν ἵκοιτο, Il. 3, 233; ὁπότε ἀναγκασϑείη, πάντας ἐκράτει, Plat. Conv. 220 a; ὁπότε τις εἴποι τὸ μὴ ὄν, ἀκριβῶς ᾤμην ξυνιέναι, Soph. 243 b; πάλιν δὲ ὁπότε ἀπίοιεν, ταὐτὸ ἔπασχον, Xen. An. 3, 4, 28, vgl. 7, 7, 6; εἰώϑει γοῦν, ὁπότε δεῦρ' ἐμβάλλοι, Cyr. 2, 1, 5; auch ὁπότε πρῶτον ὑμῶν τῳ σοφῶν ἐντύχοιμι, Plat. Hipp. mai. 286 d, sobald ich nur. Erst bei Sp. so auch in Beziehung auf die Gegenwart, Luc. D. mort. 21, 1. – Auch wie quoniam, da, da einmal, ὁπότε ἐνταῦϑά ἐσμεν τοῦ λόγου, τόδε ἀποκρινώμεϑα, Plat. Legg. X, 895 b; τότε μὲν ἦτε ἀγαϑοί, νῦν δ', ὁπότε περὶ τῆς ὑμετέρας σωτηρίας ὁ ἀγών ἐστι, πολὺ προςήκει ἀμείνονας εἶναι, Xen. An. 3, 2, 15; χαλεπὰ τὰ παρόντα, ὁπότε στρατηγῶν τοιούτων στερόμεϑα, da wir solcher Feldherren beraubt sind, 3, 2, 2, vgl. Cyr. 6, 1, 8; u. so ὁπότε γε, da ja, An. 7, 6, 11, μέγας δὴ σύ γε, ὁπότε γε καὶ ἡμῖν τάξεις, ἃ ἂν δέῃ ποιεῖν, Cyr. 8, 3, 7; – ἦν δὲ ὁπότε, bisweilen, Xen. An. 4, 2, 27.
-
5 οποτε
эп. преимущ. ὁππότε, ион. ὁκότε, дор. ὁππόκᾰ conj.1) (тогда), когдаἦ ῥά τι ἴδμεν, ὁ. νεῖται ; Hom. — известно ли нам, когда (Телемах) вернется?;
θυμὸς ἄχνυται, ὁ. τις μνήσῃ Hom. — душа болит, когда кто-л. напомнит (об Одиссее);ὁ. ἔχοιεν τὰ ἄκρα Xen. — (они условились зажечь костры), когда займут высоты2) (всегда), когда, когда бы ни, всякий раз как(ὁ. ἔλθοις πρεσβεύων Xen.)
ὁ. ἀναγκασθείη Plat. — всякий раз как его принуждали3) так как, посколькуὁ. ἐνταῦθά ἐσμεν τοῦ λόγου, τόδε ἀποκρινώμεθα Plat. — раз мы дошли в своем рассуждении до этого, дадим ответ на следующее
4) иногда, временамиἦν δὲ καὴ ὁ. Xen. — иногда бывало и так (что)
5) когда бы, если быὁ. ἐντύχοιμι Παλαμήδει Plat. — если бы я встретился с Паламедом
-
6 οκότ'
-
7 ὁκότ'
-
8 ὁκοδαπός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁκοδαπός
-
9 ὁπότε
ὁπότε, [dialect] Ep. [full] ὁππότε, both in Hom. ; [dialect] Ion. [full] ὁκότε; Cyrenaic [full] ὁπόκᾰ Berl.Sitzb.1927.164 ; in [dialect] Dor. Poets [full] ὁππόκᾰ Theoc.5.98: Adv. of Time, correlat. to πότε, used muchA like ὅτε, exc. that the sense is less definite (cf. X.Cyr.1.6.3), though the two were freq. used without distinction:I Relat., with the ind., mostly with reference to the past, when, Il.1.399,3.173, etc. ; the ind. ἦστε is omitted, 8.230 : in Class. [dialect] Att. Prose only ὅτε is so used, when referring to a particular time, but later ὁπότε returns, as ὁπότε περιῆν when she was alive, POxy.243.10(i A. D.): with the [tense] pres. in a simile,ὡς δ' ὁπότε.. ποταμὸς πεδίονδε κάτεισι Il.11.492
: with subj., like ὁπόταν, with reference to an indef. number of occasions in the [tense] pres. or to the future, , cf.13.817, 21.112, Od.14.170, Hes.Th. 782 : sts. in similes,ὡς ὁπότε νέφεα Ζέφυρος στυφελίξῃ Il.11.305
, cf. Od.4.335 ; but ὁπότ' ἄν, [dialect] Ep. ὁπότε or ὁππότε κεν, is more common with subj., and in [dialect] Att. Prose ἄν must be used, v. ὁπόταν: Cyrenaic ὁπόκα κα δήληται Berl.Sitzb. l. c.2 with opt.:a to express an event that occurred often,ὁπότε Κρήτηθεν ἵκοιτο Il.3.233
, cf. 10.189, 15.284, Od.11.591, Th.1.99,2.15, Pl.Smp. 220a, X.An.3.4.28.b after a verb of waiting, of a time future relatively to the past,ἷζε.. δέγμενος ὁππότε ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν Il.2.794
, cf. 4.334,7.415,9.191,18.524.c in orat. obliq., S.Tr. 824 (lyr.), X.An.4.6.20 ; in implied orat. obliq., Od.24.344 (of a past promise) ; ἀποδοτέον.. ὁ. μανεὶς ἀπαιτοῖ we were not [as you remember] to.., Pl.R. 332a.d where the principal clause has an opt.,μηδ' ἀντιάσειας ἐκείνῳ ὁππότε νοστήσειε Od.18.148
, cf. Pl.R. 396c, X.Cyr.1.6.3.II in indirect questions, with ind., ἦ ῥά τι ἴδμεν.. ὁππότε Τηλέμαχος νεῖται; when he is to return, Od. 4.633 ;εἰς ὁ.
by what time,Aeschin.
3.99 : rarely after a past tense, προσεδέρκετο, δέγμενος αἰεί, ὁππότε δὴ.. ἐφήσει (for ἐφείη, v. supr. 1.2 b) Od.20.386 ;εἰς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ' ἄριστον παραθήσει Ar.V. 613
.
См. также в других словарях:
οκότε — ὁκότε (Α) ιων. τ. βλ. οπότε … Dictionary of Greek
ὁκότε — ὁπότε when ionic (indeclform adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁκότ' — ὁκότε , ὁπότε when ionic (indeclform adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οπότε — (Α ὁπότε, επικ. τ. ὁππότε, ιων. τ. ὁκότε, δωρ. ποιητ. τ. ὁππόκα, κυρηναϊκός τ. ὁπόκα) (επίρρ. και χρον. σύνδ.) όποια στιγμή, όταν («ὁπότε μιν ξυνδῆσαι Ολύμπιοι ἤθελον ἄλλοι», Ομ. Ιλ.) νεοελλ. 1. στην περίπτωση αυτή, και τότε («θα δεις πώς είναι… … Dictionary of Greek
