-
1 ὁδοι-δόκος
ὁδοι-δόκος, ὁ, der Wegeauflauerer, Räuber; Pol. 13, 8, 2; Ath. V, 214 b; vgl. Lob. Phryn. 647.
-
2 ὁδοιδόκος
ὁδοι-δόκος, ὁ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁδοιδόκος
-
3 ὁδοιδόκος
ὁδοι-δόκος, ὁ, der Wegeauflauerer, Räuber -
4 ὁδός 1
ὁδός 1.Grammatical information: f. (on the fem. gender Schwyzer-Debrunner 34).Meaning: `going, road, street, ride, journey, march' (Il.), metaph. `way out, means' (Pi., IA.).Compounds: Many compp., e.g. ὁδο-ποιέω `to open a path, to make one's way' (Att.) with - ποιία f. `road construction' (X.), - ποιός m. `roadworker' (X., Aeschin., Arist.); ὁδοι-πόρος m. `wayfarer, wanderer' (Ω 375, trag., com.) with - πορία, - ίη `journey (on land)' (h. Merc. 85, Hp., Hdt., X.), - πορέω `to cover a distance, to travel, to journey (through)' (ion., trag.); ὁδοι-δόκος m. `bushranger (Plb.; Wackernagel Unt. 26); on the 1 member with retained locatival inlection to avoid a sequence of three shorts Schwyzer 239 a. 452 w. n. 5, Schw.-Debrunner 155. -- As 2. member e.g. in εὔ-οδος `well-roaded' with εὑοδ-ία, - έω, - όω (Att.), also in εἴσ-, ἔξ-, μέθ-, σύν-οδος etc. `entrance etc.' (since κ 90) replacing lacking verbal nouns of εἰσ-ιέναι (*εἴσ-ι-σι-ς: Skt. - i-ti-) etc. (Schwyzer-Debrunner 356 n. 2 w. lit., Porzig Satzinhalte 201).Derivatives: 1. ὅδιος ( ἐν-, παρ-, ἐφ- a.o.) `affiliated with the road' (Il.); 2. τὰ ὁδαῖα n. pl. `goods, in which one trades on the way' (θ 163, ο 445; cf. ὁδάω below); 3. - οδικός a.o. in μεθοδ-ικός `methodical, systematic' (hell.); 4. ὁδωτός `equipped with, passable, doable' (S. OK 495; cf. ὁδόω); 5. ὁδίτης ( παρ- a. o.) m. `traveler, wayfarer' (Il.; extens. Redard 31ff. w. lit.); 6. ὅδισμα n. `road construction' (A. Pers. 71 [lyr.]; as if from *ὁδίζω after τείχισμα a.o.). Denominative verbs: 7. ὁδεύω, very often with prefix, e.g. δι-, ἐξ-, μεθ-, παρ-, συν- (partly from δί-οδος etc.) `to travel by road, to travel, to wander' (since Λ 569) with (-) ὅδευσις (IA.) a.o.; 8. ὁδόω `to show the way, to lead' (Hdt., A., E.); 9. ὁδάω ( ἐξ-) `to sell' (E. Kyk.); ὁδεῖν πωλεῖν H.Etymology: With ὁδός agrees a Slavic word for `course etc.', e.g. OCS chodъ m. ' βάδισμα, δρόμος', Russ. chód `course, progress', which like ὁδός very often occurs with prefix and may have its initial ( ch- for s-) exactly from prefixcompp. ( pri-, u-, per-). These compp. justify also the furher connexion with Indo-Iran. verbs like Skt. ā-sad- `tread on, go on', Av. apa-had- `go away, become weak', so also with the verb for `sit, sit down' in ἕζομαι a.o. (s. v.), IE * sed-, to which as verbal noun, prob. fist with prefix, *sodó-s \> ὁδός, OCS chodъ. -- Details w. lit. in WP. 2, 486, Pok. 887, W.-Hofmann s. 2. cēdō, Vasmer s. chód; cf. Porzig Satzinhalte 306 f., Gliederung 170.Page in Frisk: 2,349-350Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὁδός 1
-
5 οδοιδοκος
См. также в других словарях:
γέφυρα — Τεχνικό έργο που εκτείνεται σε όλο το πλάτος ενός δρόμου, όταν διακόπτεται για ένα διάστημα η συνέχεια του αναχώματος, είτε εξαιτίας των εμποδίων που δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθούν, όπως είναι για παράδειγμα τα υδάτινα ρεύματα, μία χαράδρα ή οι … Dictionary of Greek
οδοιδόκος — ὁδοιδόκος, ὁ (Α) (συν. για ληστές) αυτός που παραμονεύει, που καραδοκεί στους δρόμους. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὁδοῖ, τοπική τού ουσ. ὁδός + δόκος (< δέχομαι), πρβλ. ξενο δόκος. Η χρησιμοποίηση τής τοπικής πτώσης αντί τής ονομαστικής στο α συνθετικό… … Dictionary of Greek
οιμηδοκώ — οἰμηδοκῶ, έω (Μ) ενεδρεύω. [ΕΤΥΜΟΛ. < οἶμος «δρόμος» + δοκῶ (< δόκος < δέχομαι), πρβλ. καρα δοκώ, οδοι δοκώ] … Dictionary of Greek
