-
1 ίκμιος
-
2 ἴκμιος
-
3 ἴκμιος
-
4 ἴκμιος
-
5 ἴκμιος
-
6 ἴκμενος
ἴκμενος οὖρος, günstiger Fahrwind, II. 1, 479 Od. 2, 420 u. öfter; nach der Erkl. der Alten mit ἰκμάς zusammenhangend, feuchter, milder u. erfrischender Lufthauch, wie Od. 5, 478 ἀνέμων μένος ὑγρὸν ἀέντων; schwerlich ist mit Nitzsch zu Od. a. a. O. an schlüpfrig zu denken u. glatt, gleichmäßig dahingleitender Fahrwind zu übersetzen; wahrscheinlich von ἱκνέομαι, wie Hesych. ἵκμενος anführt u. ἱκτικός, πορευτικός erkl.; doch ist die Aenderung des Spiritus nicht nöthig, vgl. ἅλλομαι, ἆλτο; der Wind, der auf das Schiff kommt, ihm nachkommt, ventus secundus. Vgl. noch ἴκμιος.
-
7 ίκμια
-
8 ἴκμια
-
9 ικμίου
-
10 ἰκμίου
-
11 ἰκμάς
ἰκμάς, - άδοςGrammatical information: f.Meaning: `wetness, moisture, secretion' (Ρ 392, Hdt.).Compounds: As 2. member (transformed to an ο-stems) ἄν-, ἔν-, δύσ-ικμος (Hp., Arist.), as 1. member in ἰκμό-βωλον n. `moist clump of earth' (Dsc.; on the ntr. cf. zu διόσπυρον).Derivatives: ἰκμαδώδης (H. s. ἴκμενος), ἰκματώδης (Ach. Tat.; after αἱματώδης) `moist'; also ἰκμαῖος (A. R.), ἴκμιος (Call.), ἰκμώδης (sch.), ἰκμαλέος (Hp., Opp.; Debrunner IF 23, 8); ἰκμαίνω `moisten' (A. R.). ἴκμαρ νοτίς H. Here also the backformation ἴκμη `duckweed, Lemna minor' (Thphr.; diff. on the formation Strömberg Pflanzennamen 113); also Ίκμάλιος τ 57?; speculations by Lacroix Coll. Latomus 28, 309ff.Etymology: Formation in - άδ- like νιφάς a. o. (Schwyzer 507f., Chantr. Form. 349ff.), from an μ-stem; that this would have left traces in most derivv. ( ἰκμαῖος etc.), is improbable. A primary aorist perh. retained in ἷξαι διηθῆσαι H.; outside Greek there are several relatives, e. g. Skt. siñcáti `pour out' (nasal-present), Germ., e. g. OHG sīhan ` seihen', OCS sьčati `urinate' (iterative). But the reconstruction * seikʷ- does no work in Greek: one does not expect ἰκμ-, nor ἶξαι; Germanic has forms with * seik-. More forms Pok. 893, W.-Hofmann s. siat.Page in Frisk: 1,717Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἰκμάς
См. также в других словарях:
ίκμιος — ἴκμιος, ον, θηλ. και ία (Α) [ικμάς] 1. υγρός 2. (ως επίθ. τού Αρισταίου) ικμαίος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < ικμ άς + ιος αντί τού *ικμά διος < θ. ικμάδ τού ἰκμάς, άδος] … Dictionary of Greek
ἴκμιος — moist masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἰκμίου — ἴκμιος moist masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἴκμια — ἴκμιος moist neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ικμάδα — η (ΑΜ ἰκμάς, άδος) η υγρασία τής γης και η θρεπτική της δύναμη την οποία απομυζούν τα φυτά νεοελλ. στοιχείο ζωτικότητας, η δύναμη για ζωή αρχ. 1. φυσική υγρασία 2. κάθε είδος ζωικών χυμών ή εκκρίσεων 3. σταγόνα, στάλα 4. φρ. «ἰκμὰς Βάκχου» το… … Dictionary of Greek