ἡμί-βρωτος

См. также в других словарях:

• κεφαλόβρωτος — κεφαλόθρωτος, ον (Α) πάπ. (για βιβλία) ο φαγωμένος στην κορυφή. [ΕΤΥΜΟΛ. < κεφαλ(ο) * + βρωτος (< βρωτός < βιβρώσκω «τρώγω»), πρβλ. ημί βρωτος, καρπό βρωτος] …   Dictionary of Greek

• ημίβρωτος — ἡμίβρωτος, ον (Α) φαγωμένος κατά το ήμισυ, μισοφαγωμένος («χῆνας ἡμιβρώτους ἔπεμπε», Ξεν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ημι * + βρωτός (< βιβρώ κω), πρβλ. ορνεό βρωτος, φθειρό βρωτος] …   Dictionary of Greek

• πολύβρωτος — ον, ΜΑ κατασπαραγμένος, καταφαγωμένος («πολύβρωτα μέλεα», Νόνν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + βρωτός, ρηματ. επίθ. τού βιβρώσκω (πρβλ. ημί βρωτος)] …   Dictionary of Greek