-
1 ηδύναι
-
2 ἡδῦναι
-
3 θὠψ
θὠψ, ϑωπός, ὁ (mit ϑαυμάζω, ϑωμάζω zusammenhangend, der Anstauner, wie Hesych. erkl. ὁ μετὰ ϑαυμασμοῦ ἐγκωμιαστής), der Schmeichler, der seines eignen Vortheils wegen den Anderen lobt, ihm dient, Her. 3, 80; auch adj., μηδἐ ὄψον ἡδῦναι ἢ ϑῶπας λόγους, Schmeichelreden, Plat. Thaet. 175 e, wie es scheint nach Euripid.; vgl. Ruhnk. zu Tim. lex. p. 146; Sp., wie Philo.
-
4 ὄψον
ὄψον, τό (ἕψω), eigtl. von jeder gekochten od. sonst wie am Feuer zubereiteten Speise, alles Gekochte od. Gesottene, im Ggstz des Brotes, alle Zukost zum Brote (ἐσϑίουσι πάντες ἐπὶ τῷ σίτῳ ὄψον, Xen. Mem. 3, 14, 2); in der ältesten Zeit gew. Fleisch, Il. 9, 489; ἐνέϑηκε σῖτον καὶ οἶνον ὄψα τε οἷα ἔδουσι βασιλῆες Od. 3, 480, vgl. 5, 267. 6, 77; ὕειον κρέας ἑφϑόν, Dicaearch. bei Ath. IV, 141 b; auch dr Zwiebel heißt ποτῷ ὄψον, weil man sie zum Trunke ißt, Il. 11, 630; ὄψον ὀπτόν, Ar. Equ. 1102; – bes. aber Fische, wie Plut. Svmp. 4, 4, 2 bemerkt: πολλῶν ὄντων ὄψων ἐκνενίκηκεν ὁ ἰχϑὺς μόνος ἢ μάλιστά γε ὄψον καλεῖσϑαι; Ath. VII, 276 e, u. oft bei Comic., vgl. z. B. Philemo bei Ath. VII, 288 d u. XIV, 648 f, wo eine Reihe von ὄψα hergezählt werden; Hippocr. nennt den Fisch ὄψον ϑαλάττιον, wie Pol. 34, 8, 6; – Plat. vrbdt σίτου τε καὶ ὄψου, Rep. VIII, 559 a; ὄψα καὶ τραγήματα, II, 372 e; μηδὲ ὄψον ἡδῦναι, Theaet. 175 e, u. so übh. lecker bereitete Speisen. – Uebertr., ὄψον λόγοι φϑονεροῖσιν, Pind. N. 8, 21; οἱ γὰρ πόνοι ὄψον τοῖς ἀγαϑοῖς, Xen. Cyr. 7, 5, 26, vgl. Mem. 1, 3, 5, Würze, Alles, was den Genuß erhöht. – Auch der Markt, wo Lebensmittel, bes. Fische verkauft wurden, hieß ὄψον, Poll. 6 c. 7; εἰς τοὖ. ψον ἀφῖκται, Aesch. 1, 65; vgl. B. A. 307.
-
5 γανάω
A glitter, gleam, of metals; Hom. always in [dialect] Ep. part.,θώρηκες λαμπρὸν γανόωντες Il.13.265
;κόρυθες λαμπρὸν γανόωσαι 19.359
: hence, look fresh and smiling, πρασιαὶ.. ἐπηετανὸν γανόωσαι, of garden-beds, Od.7.128;νάρκισσον.. γανόωντα h.Cer.10
;χαλκῷ γανάοντας ἐφήβους Mus.Belg.16.70
(Attica, ii A. D.); ὀφθαλμοὶ γανόωντες, in phthisis, Aret.SD1.8.2 exull, rejoice, Opp.H.1.659.II trans., make bright, Arat.190; cf. γανάσσαι· σμῆξαι, ἡδῦναι, Hsch.2 γανάοντες glorifying, Herm. for γανάεντες, A. Supp. 1019 (lyr.). -
6 θὠψ
θὠψ, ϑωπός, ὁ (ϑαυμάζω, ϑωμάζω, der Anstauner), der Schmeichler, der seines eignen Vorteils wegen den anderen lobt, ihm dient; μηδἐ ὄψον ἡδῦναι ἢ ϑῶπας λόγους, Schmeichelreden -
7 γάνυμαι
Grammatical information: v.Meaning: `brighten up, be glad' (Il.)Other forms: present; further only fut. γανύσσομαι (Il. 14, 504); late perf. γεγάνυμαι.Compounds: Γανυ-μήδης etc..Derivatives: γανύματα ἀρτύματα (AB), γανύσματα (Paul. Sil.), from which (with rhotacism) γανύρματα H. (Baunack Phil. 70, 374f.); γανυρόν λευκόν, ἡδύ, ἱλαρόν H. ( γανερόν EM), γανυτελεῖν γανυπελεῖν, ἡδύσματα ποιεῖν H. γάνος `brightness, joy' (Sapph.). with γάνωμα = γάνος (Ph.), γανώδης (Thphr.), διηγανές λαμπρόν H. and γανόομαι (Anacr.) with γάνωσις (Plu.). - Denomin. γανεῖν λευκαίνειν (H., EM). Pres. γανύσκομαι (Them.). - Homeric ptc. γανόωντες, γανόωσαι etc. `glitter, gleam' (Il.), innovations after the verbs in - ανάω (s. Risch 274, Chantr. Gramm. hom. 1, 360), late pres. γανόωσιν (Arat. 190) and γανάσσαι σμῆξαι, ἡδῦναι H. - γαίων in κύδει γ.; γαίεσκον ἔχαιρον Η.Etymology: γάνυμαι is an old nasal present * gh₂-n-u-, cognate with γαίων from *γᾰϜ-ι̯ω \< *gh₂u-i̯ō. Further perhaps to γαῦρος (* geh₂u-ro-) and γηθέω, q. v..Page in Frisk: 1,289Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γάνυμαι
См. также в других словарях:
ἡδῦναι — ἡδύνω season aor inf act … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)