-
1 επισχόμενος
-
2 ἐπισχόμενος
-
3 ἐπ-έχω
ἐπ-έχω (s. ἔχω), 1) daraufhalten, -legen; ϑρῆνυν, τῷ κεν ἐπισχοίης πόδας Il. 14, 241; Od. 17, 410; – hinhalten, darreichen, κοτύλην τις τυτϑὸν ἐπέσχεν Il. 22, 494; οἶνον Od. 16, 444; μαζὸν παιδί Il. 22, 83, wie μαστὸν νόϑοισι σοῖς ἐπέσχον Eur. Andr. 225; im med., ἐπὶ χείλεσι πρώτη μαστὸν ἐπισχομένη Euphor. Stob. fl. 78, 5; ähnlich γάλακτι δ' οὐκ ἐπέσχον οὐδὲ μαστῷ τροφεῖα ματρὸς οὐδὲ λουτρὰ χειροῖν Ion 1492; vgl. ποτῷ κρωσσόν Theocr. 13, 46; πιεῖν ἐπέσχον Ar. Nubb. 1364; absol., Pax 1133 ἐσϑίω κἀπέχω, was der Schol. »in den Mund stecken« erkl., s. auch unten med. – 2) auf Etwas loshalten, darauf hinrichten, σκοπῷ τόξον Pind. Ol. 2, 98; ἄλλῳ δ' ἐπεῖχε τόξα Eur. Herc. fur. 984, s. auch med. unten; ὀφϑαλμόν τινι, sein Auge auf Einen richten, Luc. D. Mar. 1, 2; τὴν διάνοιαν ἐπὶ μείζοσι γάμοις, animum advertere, Plat. Legg. XI, 926 b; τὴν γνώμην τῷ πολέμῳ Plut. Aemil. 8; a. Sp. – Daher mit Auslassung des Objects intrans., τί μοι ὧδ' ἐπέχεις; was gehst du so auf mich los? Od. 19, 71; vgl. ἐπὶ δ' αὐτῷ πάντες ἔχωμεν 22, 73, u. unter ἔχω. Her. ἐπεῖχε ἐπὶ Λακεδαιμονίους, er richtete sich gegen die Lacedämonier, griff sie an, 9, 59; κατά τινα, 9, 31; τὰς ἐπὶ σφίσι ναῦς ἐπεχο ύσας Thuc. 8, 105, die auf sie losfuhren; eindringen, ὄχλος τε πᾶς ἐπεῖχε Βακχῶν Eur. Bacch. 1131; ὁ δ' ἤδη τὴν ϑύραν ἐπεῖ χε κρούων Ar. Eccl. 317; Sp., ἄνδρα ἐπέχοντα Πύῤῥῳ Plut. Pyrrh. 16; πρός τι, Ant. 66; ταῖς ἀρχαῖς, den Aemtern nachjagen, Ar. Lys. 490. – Mit ausgelassenem νοῠν, Her. ἐπὶ Νάξον ἐπεῖχον στρατεύεσϑαι οἱ Πέρσαι, 6, 96, sie dachten daran, nahmen sich vor, vgl. 1, 80. 153. – 3) anhalten, zurückhalten, hemmen; ῥέεϑρα Il. 21, 144; ἐπισχὼν χρυσόνωτον ἡνίαν Soph. Ai. 834; πῶς ἐπέσχε χεῖρα μαιμῶσαν φόνου 50; μηδ' ἐπίσχωμεν τὸ πλεῖν Phil. 869; ἐπίσχες ὀργάς Eur. Hel. 1642; οὐκ ἐφέξετε στόμα; Hec. 1283; κλῄσας στόμα χρησμοὺς ἐπέσχον Phoen. 866, hielt sie zurück, verschwieg sie; καί τε καὶ αὐτοὺς ὁ στρατὸς ἐπέσχε Thuc. 4, 5; τὴν ζημίαν, aufgeben, 5, 63; Plat. verbindet ἐπέχων καὶ οὐκ ἀνιείς, Theaet. 165 d. – Τινά τινος, Einen wovon abhalten, woran hindern, ὧν ἐπισχήσω σ' ἐγώ Eur. Andr. 160; εἰ οἴεσϑε ἐπισχήσειν τοῦ ὀνειδίζειν τινὰ ὑμῖν Plat. Apol. 39 d; αὐτοὺς τῆς διώξεως Xen. Hell. 6, 5, 14; pass., τὴν φωνὴν ἐπέσχητο, sie konnte nicht reden, Plut. Brut. 15; – mit dem int. u. μή, ὅς σ' ἐπεῖχ' ἀεὶ μή τοι ϑυραίαν γ' οὖσαν αἰσχύνειν φίλους Soph. El. 507, hinderte dich, die Freunde zu beschimpfen; vgl. Phil. 342; ähnlich Thuc. σὲ μήτε νὺξ μήϑ' ἡμέρα ἐπισχέτω ὥστε ἀνεῖναι 1, 129; Xen. συμβουλεύειν ἐπισχήσομεν, wir werden es verschieben oder damit zögern, Mem. 3, 7, 10, geht ins Intraus. über. – Mit Auslassung des Objects, ἑαυτόν u. ä., intrans., an sich halten, zaudern, inne halten, verweilen, warten; Ἀντίνοος δ' ἔτ' ἐπεῖχε Od. 21, 186; ἐπίσχες, halt an, Aesch. Ch. 883 Prom. 699; ἐπίσχετον μάϑωμεν Soph. Phil. 535; ἀλλ' ἐπίσχες ἕως ἂν σκέψωμαι Plat. Charm. 165 c; μῶν ἐπισχεῖν σοι δοκῶ Ar. Pax 1042; πρὶν ἂν τελευτήσῃ ἐπισχέειν μηδὲ καλεῖν κω ὄλβιον, d. i. seine Meinung zurückhalten, Her. 1, 32; ἐπισχὼν ὀλίγον χρόνον 1, 132; Thuc. u. Folgde. Bei Antiph. 5, 73 steht es dem τὸ παράχρημα entgegen, wie Isocr. 4, 175 στρατιὰν ἐπισχεῖν dem ἐπειχϑῆναι. – So mit dem genit., ἐπίσχες τοῠ δρόμου Ar. Av. 1200; τῆς πορείας Xen. Cyr. 4, 2, 12; ἐπέσχον τοῠ λόγου Plat. Lys. 210 e; τοῠ γράφειν Phaedr. 257, sich des Schreibens enthalten, davon abstehen, wenn man nämlich schon angefangen hat; vgl. Parmen. 152 d; so ἐπισχὼν ὧν ὥρμ ηκε Dem. 14, 5 u. A. Auch περί τινος, wo etwa διαλέγεσϑαι, πράττειν u. ä. zu ergänzen, Thuc. 5, 32. 8, 5; Plut. – Eur. Phoen. 449 verbindet es mit dem partic., τάσσων ἐπ έσχον, wie Ar. Equ. 915 εἰς ἣν ἀναλῶν οὐκ ἐφέξεις. – Nach der aus Her. 1, 32 angeführten Stelle wird es bes. bei den Skeptikern der Kunstausdruck: seinen Beifall über Etwas zurückhalten, sich nicht für Etwas entscheiden, Sext. Emp., vgl. ἐφεκτικός. – 4) innehalten, bes. einen Raum, sich darüber hinerstrecken, χῶρον ἅπαντα, ὅσσον ἐπέσχε νέκυς Il. 23, 190, wie ὁπόσσον ἐπέσχε πυρὸς μένος, soweit das Feuer reichte, 238; ἑπ'ὰ δ' ἐπέσχε πέλεϑρα 21, 407; πρὸ τῆς ἐλαίης τοὺς κλάδους γῆν πᾶσαν ἐπισχεῖν Her. 7, 19; vgl. 8, 32 u. bes. 9, 31 ἐπέσχον Κορινϑίους, standen ihnen in der Schlachtordnung gegenüber. Inne haben, in seiner Gewalt haben, Thuc. 2, 101 u. öfter; δαίμονος πάντα ἐπέχοντος Xen. Conv. 8, 1; εὐχαὶ καὶ ϑυσίαι ἐπεῖχον τὴν πόλιν Pol. 3, 112, 8; κραυγὴ ἐπέχει τὴν ἐκκλησίαν D. S. 13, 87. – Ohne Casus, obwalten, die Oberhand haben, übh. statthaben; τύχην, ἣ νῠν ἐπέ χει Dem. 18, 253; ἢν μὴ λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ Her. 2, 96 wie τῶν ἐτησίων ἐπεχόντων Pol. 5, 5, 6; vgl. Plat. Sert. 17, ἐπεὶ σκότος ἐπέσχεν Mar. 20. Vgl. noch σεισμοὶ ἐπὶ πλεῖστον μέρος γῆς καὶ ἰσχυρότατοι ἐπέσχον Thuc. 1, 23, wie D. Cass. 68, 25 ἐπ ὶ πλείο υς ἡμέρας ὁ σεισμὸς ἐπεῖχεν. Aber Her. 4, 199 ist ἐπ' ὀκτὼ μῆνας Κυρηναίο υς ἐπέχει zugleich »er beschäftigt sie«. – Bei Hes. Th. 177 steht das med. in der Bdtg »sich hinerstrecken«; – ἐπισχόμενος βάλεν ἰῷ, sich danach hinrichtend, d. i. darauf zielend, Od. 22, 15; φάσγανα, sein Schwert auf Jem. richten, Ap. Rh. 2, 274; χειρὸς ἐπ ισχόμενος, sich an der Hand haltend, 4, 751, vgl. 1609; ἐπισχόμενος δέπας ἀμφοτέρῃσι πῖνε 1, 472, an senen Mund halten, wie Plat. Phaed. 117 c; aber Conv. 216 a ἐπισχόμενος τὰ ὦτα = sich die Ohren zuhalten; vgl. Plut. Pomp. 55. – Bei Thu. 7, 33 ist ἐπέσχοντο v. l. für ἐπέσχον τό; an sich halten, zögern, ἐπείχετο κατὰ τοὺς Ἀϑηναίο υς Pol. 30, 17 E.
-
4 επεχω
(fut. ἐφέξω и ἐπισχήσω; aor. 2 ἐπέσχον и поэт. ἐπέσχεθον) реже med.1) иметь, держать, покоить(πόδας, sc. θρήνυϊ Hom.)
2) протягивать, (по)давать(οἶνον, μαζὸν παιοί Hom.; λουτρὰ χειροῖν Eur.; πιεῖν Arph.)
3) приставлять, приближать, подносить(κρωσσὸν ποτῷ Theocr.)
ἐπισχόμενος ἐξέπιεν Plat. — поднеся (к устам чашу с ядом, Сократ) выпил4) направлять, устремлять(τόξον σκοπῷ Pind.; τόξα ἄλλῳ Eur.; ὀφθαλμόν τινι Luc.)
ἐ. τέν διάνοιαν ἐπί τινι Plat. (ср. 8) и τέν γνώμην τινί Plut. — обращать (свои) мысли к чему-л., думать (помышлять) о чем-л.;τὸν ἐπισχόμενος βάλεν ἰῷ Hom. — прицелившись, он поразил его стрелой5) устремляться, нападать, преследовать(ἐπί и κατά τινα Her., ἐπί τινι Thuc. и τινί Plut.)
τί μοι ὧδ΄ ἐπέχεις ; Hom. — что ты ко мне так пристал(а)?;ὄχλος πᾶς ἐπεῖχε Eur. — вся толпа набросилась (на Пентея)6) намереваться, рассчитывать(ποιεῖν τι Her.)
7) стремиться, добиваться(ἀρχαῖς Arph.)
ἐ. τῇ διαβάσει Polyb. — готовиться к переправе8) сдерживать, удерживать, задерживать(τινά τινος Eur., Xen., Plat., Dem. и τινὰ μέ (οὐ) πράσσειν τι Soph.)
ἐπέχων καὴ οὐκ ἀνιείς Plat. — держа и не отпуская, т.е. не давая передышки;ἐ. τέν διάνοιαν Arst. — переставать думать (ср. 4);ἐ. χεῖρα φόνου Soph. — удерживаться от убийства;ῥέεθρα ὄζοισιν ἐ. Hom. — запрудить течение (реки) ветвями;ἐ. ἡνίαν Soph. — натянуть поводья;ἐ. ὀργάς Eur. — сдерживать (свой) гнев;ἐ. στόμα Eur. — зажимать рот, мешать говорить (кому-л.);ἐπισχόμενος τὰ ὦτα Plat., Plut.; — заткнув(ший) себе уши;τέν φωνέν ἐπέσχητο Plut. — она не могла говорить;ἐπέμφθη Ἡρώδην τῆς μεταβολῆς ἐφέξων Plut. — он был послан, чтобы удержать Ирода от отпадения;ἐπισχειν τινος Thuc., Arph., Xen., περί τινος Thuc. и τι Dem., Plut.; — прекратить (приостановить) что-л.;τέν ζημίαν ἐ. Thuc. — отменить наказание;ἐ. τὰ πρὸς Ἀργείους Thuc. — приостановить переговоры с аргосцами;χρησμοὺς ἐπισχεῖν Eur. — воздержаться от предсказаний;Εὐβοίας πέρι ἐπισχεῖν Thuc. — отказаться от своих планов на Эвбею;ἡμέρας ἐπισχεθείσης Plut. — когда дневной свет померк;Μῆδοι ἐπέσχον Κορινθίους Her. — мидяне сдерживали коринфян, т.е. мидийские войска были выстроены против коринфских;ἐ. τῷ ξύλῳ τινά Arph. — обуздывать кого-л. палкой;ἢν μέ ἄνεμος ἐπέχῃ Her. — разве если дует ветер9) воздерживаться, выжидатьἈντίνοος δ΄ ἔτ΄ ἐπεῖχε Hom. — Антиной же все еще медлил;
ἐπίσχες Aesch. — погоди;ἐπίσχετον, μάθωμεν Soph. — подождите, давайте разберемся (в чем дело);οὐ πολὺν χρόνον ἐπισχὼν ἧκε Plat. — немного спустя он пришел:οὐκ ἔπεσχον τὸ στρατόπεδον καταλαβεῖν Thuc. — у них не хватило терпения выбрать место для лагеря;ἐπισχεῖν περὴ συμμαχίας Thuc. — подождать с заключением союза;ἐπέσχοντο τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιχειρεῖν Thuc. — они не решились атаковать афинян;ἐπέσχε εἰς τέν Ἀσίαν NT. — он задержался в Азии10) останавливаться(ἡμεῖς ἐπέσχομεν Plut.)
ἀναλῶν οὐκ ἐφέξεις Arph. — твоим расходам не будет конца;ὡς πρῶτον ἐπέσχε Plut. — когда он умолк11) воздерживаться от суждения(περί τινος Luc., Sext.; ἐν τοῖς ἀδήλοις Plut.)
ἐπισχεῖν μηδὲ καλέειν ὄλβιον Her. — воздержаться назвать (кого-л.) блаженным12) держать в своей власти, обладать, владеть(τέν Ἀσίην πᾶσαν Her.; πάντα Xen.; θεὸς ὅ τὸν κόσμον ἐπέχων Arst.)
13) занимать, простираться, охватывать(ἑπτὰ πέλεθρα Hom.; med. ἀμφὴ γαίῃ Hes.; τόπον τινά Arst., Plut.)
ἐπὴ πλεῖστον μέρος τῆς γῆς ἐπισχεῖν Thuc. — распространиться на большую часть страны;ὁπόσσον ἐπέσχη πῦρ Hom. — насколько раскинулось пламя;εὐχαὴ καὴ θυσίαι ἐπεῖχον τέν πόλιν Polyb. — молебствия и жертвоприношения совершались по всему городу;ἐπ΄ ὀκτὼ μῆνας Κυρηναίους ὀπώρη ἐπέχει Her. — уборка урожая длится у киренцев восемь месяцев;κραυγῆς ἐπεχούσης τῆς ἐκκλησίας Diod. — когда в собрании поднялся крик;τέν θύραν ἐπεῖχε κρούων Arph. — он не переставал стучать в дверь14) происходить, совершаться, бытьνὺξ ἐπέσχεν Plut. — наступила ночь
15) внимательно смотреть, пристально следить, вникать(τινί NT.)
-
5 ἐπέχω
A , D. 45.88: [tense] aor. ἐπέσχον, imper. ἐπίσχες, inf. ἐπισχεῖν; poet. (lyr.),ἐπέσχεθον A.R.4.1622
: [tense] pf.ἐπέσχηκα Supp.Epigr. 1.362.12
(Samos, iv B.C.):— have or hold upon, θρῆνυν.., τῷ κεν ἐπισχοίης (v.l. ἐπίσχοιας)λιπαροὺς πόδας Il.14.241
, cf. Od.17.410; ποτῷ κρωσσὸν ἐ. hold it to or for.., Theoc.13.46; λόγον ζωῆς ἐπέχοντες (sc. κόσμῳ) holding it out like a torch, Ep.Phil.2.16:—[voice] Med., hold by,χειρός A.R.4.751
.II hold out to, present, offer,οἶνον ἐπισχών Il. 9.489
;ἐπέσχε τε οἶνον ἐρυθρόν Od.16.444
;κοτύλην.. ἐπέσχε Il.22.494
; εἴ ποτέ τοι.. μαζὸν ἐπέσχον ib.83, cf. E.Andr. 225; also γάλακτι δ' οὐκ ἐπέσχον οὐδὲ μαστῷ τροφεῖα ματρός I offered not mother's food with my breast, Id. Ion 1492: c. inf.,πιεῖν ἐπέσχον Ar.Nu. 1382
: abs., Id. Pax 1167:—[voice] Med., ἐπισχόμενος (sc. τὴν κύλικα) ἐξέπιεν having put it to his lips, Pl.Phd. 117c, cf. Stesich.7, A.R.1.472, Luc.Tox.37;ἐπὶ χείλεσι.. μαστὸν ἐπισχομένη Euph.92
; present a sum of money, τῇ πόλει Supp.Epigr.l.c.3 simply, hold, ([place name] Panticapaeum); of writings, contain, Philostr.VS2.24.2, cf. 2.9.1.4 enjoin, impose a task, c. dat. pers., Procop.Arc.17, Vand.1.8.III hold or direct towards,ἔπεχε τόξον σκοπῷ Pi.O.2.89
;ἄλλῳ ἐπεῖχε τόξα E.HF 984
:— [voice] Med., abs., ἐπισχόμενος βάλεν ἰῷ having aimed at him he hit him, Od.22.15.b intr., aim at, attack, τί μοι ὧδ' ἐπέχεις; why thus launch out against me? 19.71; in tmesi,ἐπὶ αὐτῷ πάντες ἔχωμεν 22.75
;ἀλλήλοις ἐ. Hes.Th. 711
;ἄνδρα ἐπέχοντα τῷ Πύρρῳ Plu.Pyrrh. 16
;ἐπέχειν ἐπί τινα Hdt.9.59
;τὰς ἐπὶ σφίσι ναῦς ἐπεχούσας Th.8.105
;πρός τι Plu.Ant.66
: c. dat., ἀκτῇσιν ἐπέσχεθον held straight for the beach, A.R.4.1766: abs., E.Ba. 1131.2 ἐπέχειν τὴν διάνοιαν ἐπί τινι direct one's mind to a thing, Pl.Lg. 926b;τῷ πολέμῳ τὴν γνώμην Plu.Aem.8
, etc.; also ἐ. ἑαυτόν τινι attend to him, Pl.R. 399b codd.b abs., ἐπέχειν (sc. τὸν νοῦν) intend, purpose, c. inf.,ἐπεῖχε ἐλλάμψεσθαι Hdt.1.80
, cf. 153, 6.96: c. dat. rei, to be intent upon, ταῖς ἀρχαῖς, διαβάσει, etc., Ar.Lys. 490, Plb.3.43.2, etc.IV hold back, keep in check,ἐπέσχε δὲ καλὰ ῥέεθρα Il. 21.244
;καὶ πῶς ἐπέσχε χεῖρα μαιμῶσαν φόνου; S.Aj.50
; ἐπισχὼν ἡνίαν ib. 847;ἐπίσχωμεν τὸ πλεῖν Id.Ph. 881
; ;οὐκ ἐφέξετε στόμα; Id.Hec. 1283
; χρησμοὺς ἐ. withhold them, Id.Ph. 866; ἐπέχειν τινὰ τῷ ξύλῳ keep him down with the stick, Ar. Pax 1121;τὸ εὐθέως ἐπιχειρεῖν Th.7.33
; confine, as the earth a corpse, AP7.461 (Mel.);ἐ. τῇ χειρὶ τὸ στόμα
cover,Plu.
Cat.Mi.28;ἐπέχομεν τὴν ἐκπνοήν Gal.6.172
;τὰς διαχωρήσεις ἐ. Id.Vict.Att.12
:—[voice] Med.,ἐπισχόμενος τὰ ὦτα Pl.Smp. 216a
:—[voice] Pass.,τοῦ βάθους ἐπεσχημένου J. AJ5.1.3
; to be prevented, hindered,ὑπό τινος PFreib.11.13
(iv A.D.); of the menses, Gal.1.184.b stay or adjourn proceedings,τὰ πρὸς Ἀργείους Th.5.46
; τὴν ζημίαν καὶ τὴν κατασκαφήν ib.63;τὴν δίαιταν D.21.84
; suspend payments, in [voice] Pass., PTeb.337.4 (ii/iii A.D.), cf. PGiss.48.11 (iii A.D.).cἐ. τινά τινος
stop, hinder from,E.
Andr. 160, Ar.Lys. 742, D.S.13.87: c. inf., σε μήτε νὺξ μήτε ἡμέρα ἐπισχέτω ὥστε ἀνεῖναι.. let them not stop thee so that thou neglect.., Th.1.129;ἐ. τινὰ μὴ πράσσειν τι S.El. 517
, Ph. 349; :—[voice] Pass., μηδενὸς ἐπεχομένου no objection being taken, PTeb.327.37 (ii A.D.).d impers., there is a hindrance,Astramps.
Orac.97.3.2 abs., stay, pause,Ἀντίνοος δ' ἔτ' ἐπεῖχε Od.21.186
; refrain, Hdt.1.32, 5.51, 7.139; εἰ δ' ἐφέξετον if you tarry, S.El. 1369, etc.: folld. by a Conj., esp. in imper., ἐπίσχες ἢν.. wait and see whether.., E.Supp. 397;ἐπίσχες ἔστ' ἂν.. προσμάθῃς A.Pr. 697
;ἐ. ἕως.. D.4.1
;μέχρι τοσούτου ἔως.. Th.1.90
; ἐπίσχες, abs., hold! stop! A.Ch. 896, S.OC 856, etc.;ἐπίσχετε, μηδὲ συρίξητε Timocl.2.6D.
;ἐπίσχετον, μάθωμεν S.Ph. 539
, cf. E. Hipp. 567; in part.,ἐπισχὼν ὀλίγον χρόνον Hdt.1.132
, al.; τὸ ἐπισχεῖν, opp. τὸ παραχρῆμα, Antipho 5.73; οὐ πολὺν χρόνον ἐπισχὼν ἧκεν came after a short interval, Pl.Phd. 59e; μικρὸν ἐπισχόντα διεφθείροντο they very shortly died, Thphr.HP4.4.13, cf. Diocl.Fr.43; in Th.2.81 οὐκ ἐπέσχον τὸ στρατόπεδον καταλαβεῖν did not halt for the purpose of occupying a camp (unless it, = ' had no intention of occupying').b c. gen. rei, stop or cease from,ἐπίσχες τοῦ δρόμου Ar.Av. 1200
;τῆς πορείας X.Cyr.4.2.12
;τούτου Th.8.31
; alsoἐ. περί τινος Id.5.32
, cf. 8.5: so c. inf., leave off, cease to do, X.Mem.3.6.10: c. part., cease doing,ἀναλῶν οὐκ ἐφέξεις Ar.Eq. 915
(lyr.), cf. E.Ph. 449.c as technical term of the Sceptics, suspend judgement, doubt, Str.2.1.11, Ph.1.387, S.E.P.1.196;ἐ. ἐν τοῖς ἀδήλοις Plu. 2.955c
;< πρὸς> τὰ ἄδηλα Arr. Epict.1.7.5
.3 [voice] Med., maintain reserve,ἐπείχετο [ἡ σύγκλητος] κατὰ τοὺς Ἀθηναίους Plb.30.19.17
(s. v.l.).V reach or extend over a space,ἐπτὰ δ' ἐπέσχε πέλεθρα Il. 21.407
; ὁπόσσον ἐπέσχε πυρὸς μένος so far as the fire reached, 23.238, cf. Hdt.7.19, Th.2.77, f.l. in Hp.Aër.5, etc.: [tense] aor. [voice] Med., ἐπέσχετο he lay outstretched, Hes. Th. 177; prevailed over..,Epigr.Gr.
793.5 ([place name] Apollonia);ἀφορία ἐ. τὸν βίον Longin.44.1
.VI have power over, occupy a country,οἱ Σκύθαι τὴν Ἀσίην πᾶσαν ἐπέσχον Hdt.1.104
, cf. 108, 8.32, Th.2.101, 7.62, etc.; of things, ἐπ' ὀκτὼ μῆνας Κυρηναίους ὀπώρη ἐ. occupies or engages them, Hdt.4.199;τὴν πόλιν ἐπεῖχε κλαυθμός Plu.Oth.17
; ὧν τὰς χρόας τὸἡμερινὸν φῶς ἐ.
overspreads,Pl.
R. 508c:κραυγῆς ἐπεχούσης τὴν ἐκκλησίαν D.S.13.87
; : generally, occupy, τὴν κρατίστην μοῖραν ἐ. hold the foremost place, Longin.9.1, cf. 44.12;ὕλης ἐ. τάξιν Stoic.3.27
;τὴν γῆν κέντρου λόγον ἐπέχουσαν D.L.7.155
, cf. Placit.3.Praef.;τὸν τέλειον ἐ. λόγον Gal.19.160
; δίκην ἐπέχειν ἡμᾶς φυτῶν we are like plants, MenoIatr. 6.18.2 abs., prevail, predominate,ἢν μὴ λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ Hdt.2.96
; ; πάντῃ ἐπεῖχε γαλήνη Timo 63; [τῶν νεῶν] ἐπὶ πολὺ τῆς θαλάσσης ἐπεχουσῶν
being spread over..,Th.
1.50;τὴν [τύχην].., ἣ νῦν ἐπέχει D.18.253
;ἐτησίων ἐπεχόντων Plb.5.5.6
.b of Time, continue,τὴν θύραν ἐπεῖχε κρούων Ar.Ec. 317
; continuously,Pl.
Tht. 165e;ἐπὶ πλείους ἡμέρας ὁ σεισμὸς ἐπεῖχεν D.C.68.25
; σκότος, νὺξ ἐπέσχε, came on, Plu.Mar.20, Crass.30, etc. -
6 ἐπέχω
ἐπ-έχω, (1) daraufhalten, -legen; hinhalten, darreichen. (2) auf etwas loshalten, darauf hinrichten; ὀφϑαλμόν τινι, sein Auge auf einen richten; τὴν διάνοιαν ἐπὶ μείζοσι γάμοις, animum advertere. Daher mit Auslassung des Objects intrans., τί μοι ὧδ' ἐπέχεις; was gehst du so auf mich los? ἐπεῖχε ἐπὶ Λακεδαιμονίους, er richtete sich gegen die Lacedämonier, griff sie an; τὰς ἐπὶ σφίσι ναῦς ἐπεχο ύσας, die auf sie losfuhren; eindringen; ταῖς ἀρχαῖς, den Ämtern nachjagen. (3) anhalten, zurückhalten, hemmen; κλῄσας στόμα χρησμοὺς ἐπέσχον, hielt sie zurück, verschwieg sie; τὴν ζημίαν, aufgeben. Τινά τινος, Einen wovon abhalten, woran hindern; pass., τὴν φωνὴν ἐπέσχητο, sie konnte nicht reden; mit dem int. u. μή, ὅς σ' ἐπεῖχ' ἀεὶ μή τοι ϑυραίαν γ' οὖσαν αἰσχύνειν φίλους, hinderte dich, die Freunde zu beschimpfen; συμβουλεύειν ἐπισχήσομεν, wir werden es verschieben oder damit zögern. Mit Auslassung des Objects, ἑαυτόν u. ä., intrans., an sich halten, zaudern, inne halten, verweilen, warten; ἐπίσχες, halt an; πρὶν ἂν τελευτήσῃ ἐπισχέειν μηδὲ καλεῖν κω ὄλβιον, d. i. seine Meinung zurückhalten; τοῠ γράφειν, sich des Schreibens enthalten, davon abstehen, wenn man nämlich schon angefangen hat; bes. bei den Skeptikern der Kunstausdruck: seinen Beifall über etwas zurückhalten, sich nicht für etwas entscheiden. (4) innehalten, bes. einen Raum: sich darüber hinerstrecken; ὁπόσσον ἐπέσχε πυρὸς μένος, soweit das Feuer reichte; ἐπέσχον Κορινϑίους, standen ihnen in der Schlachtordnung gegenüber. Inne haben, in seiner Gewalt haben. Ohne Casus: obwalten, die Oberhand haben, übh. statthaben. Aber ἐπ' ὀκτὼ μῆνας Κυρηναίο υς ἐπέχει zugleich »er beschäftigt sie«; sich hinerstrecken; ἐπισχόμενος βάλεν ἰῷ, sich danach hinrichtend, d. i. darauf zielend; φάσγανα, sein Schwert auf j-n richten; χειρὸς ἐπ ισχόμενος, sich an der Hand haltend; ἐπισχόμενος δέπας ἀμφοτέρῃσι πῖνε, an seinen Mund halten; aber ἐπισχόμενος τὰ ὦτα = sich die Ohren zuhalten; ἐπέσχοντο, an sich halten, zögern -
7 οὖς
οὖς, τό, aus οὖας zsgz. u. dah. im gen. ὠτός, ὦτα, ὤτων, dat. plur. statt ὠσίν bei Sp. auch ὤτοις, vgl. Lob. Phryn. 211, – das Ohr, auris, bei den Lacedämoniern u. Kretern αὖς, αὐτός, lautend; Hom. hat von dieser Form nur den acc. sing. οὖς, Il. 11, 109. 20, 473, u. den dat. plur. ὠσίν, Od. 12, 200; ἐν ὠσὶ νωμῶν καὶ φρεσίν, Aesch. Spt. 25, wie δι' ὤτων φρενός τε δαμίας περαῖνον Ch. 54; βοᾷ δ' ἐν ώσὶ κέλαδος, Pers. 597; τοῦτο διαμπερὲς οὖς ἵκετ' ἅπερ τε βέλος, Ch. 374; ὀρϑὸν οὖς ἵστησιν, Soph. El. 27, vom Pferde, die Ohren spitzen (vgl. Luc. Tim. 23 u. a. Sp., ἑστῶσιν ὠσίν τι ἀκοῦσαι, Aristid.); τυφλὸς τά τ' ὦτα τόν τε νοῦν τά τ' ὄμματ' εἶ, O. R. 371; καί με φϑόγγος οἰκείου κακοῠ βάλλει δι' ὤτων, Ant. 1173, öfter, wie Eur. u. sp. D., χ' ἁμῖν τοῦτο δι' ὠτὸς ἔγεντο Theocr. 14, 27; Her. gew. im plur., 1, 8. 4, 29. 7, 39; προςκύψας μοι σμικρὸν πρὸς τὸ οὖς, Plat. Euthvd. 275 a; παρεῖχον τὰ ὦτα, Crat. 396 d, u. öfter in ähnl. Vrbdgn, sein Ohr leihen; ἐπισχόμενος τὰ ὦτα, Conv. 216 a u. öfter, u. Folgende; λόγους ψιϑοροὺς πλάσσων εἰς ὦτα φέρει πᾶσιν Ὀδυσσεύς, Soph. Aj. 149, wie auch wir sagen »ins Ohr flüstern«, heimlich; so Sp., wie Plut. – Uebertr. wie ὀφϑαλμός, ὦτα καὶ ὀφϑαλμοὶ πολλοὶ βασιλέως, Luc. adv. ind. 23, von den Dienern des Königs; vgl. Schol. Ar. Ach. 92; Plut. de curiosit. 16 τὸ τῶν λεγομένων ὤτων καὶ προςαγω γέων γένος. – An Gefäßen, wie Bechern und Krügen, der Henkel, Handgriff, Ath. XI, 474 d, Plut. u. a. Sp.; – οὖς Ἀφροδίτης hieß eine Muschelart, Ath. III, 88 d.
-
8 ἐπ-ίσχω
ἐπ-ίσχω (s. ἴσχω), = ἐπέχω, anhalten, zurückhalten, ἐπίσχετε ϑυμὸν ἐνιπῆς καὶ χεῖρας Od. 20, 266, was freilich auch imper. aor. II. von ἐπέχω sein kann; οὐδέν μ' ἐπίσχει Eur. I. T. 919; τόδε γ' οὐδὲν ἐπίσχει Thuc. 3, 45; φαρμακεἷαι ἐπίσχουσι τὴν διάῤῥησιν Plat. Legg. XI, 932 e, vgl. Phil. 45 d; – hinhalten, hinlen Ken, auf Einen zu, τί νυ νῶϊν ἐπίσχετον ὠκέας ἵππους Hes. sc. 350, wie Il. 17, 465. – Intrans., sich enthalten, ἆρ' οὖν οὐκ ἐπίσχει τότε τοῦ γίγνεσϑαι πρεσβύτερον Plat. Parm. 152 b; vgl. Phsedr. 257 c; innehalten, schweigen, Eur. El. 758. – Med. an sich halten, ἐπισχόμενος ἐξέπιε, in einem Zuge, den Athem an sich haltend, trank er aus, Plat. Phaed. 117 c. Vgl. ἐπέχω.
-
9 επισχω
(fut. ἐπισχήσω, aor. 2 ἔπεσχον)1) удерживать(τινά Eur.; τινὰ τοῦ θράσους Plat.)
2) сдерживать, подавлять, прекращать(μένος Hes.; διάρρησιν Plat.)
ἐ. θυμὸν ἐνιπῆς Hom. — воздерживаться от резких слов;med. — удерживаться, сдерживаться:ἐπισχόμενος ἐξέπιε Plat. — задержав дыхание, (Сократ) выпил (чашу с ядом)3) направлять, управлять(ἵππους Hom., Hes.)
4) переставать, прекращатьἐ. τοῦ γράφειν Plat. — перестать писать;
ἐ. μέχρι τοσούτου, ἕως ἄν … Thuc. — подождать, пока не … -
10 ἐπέχω
ἐπ-έχω, ipf. ἐπεῖχον, ἔπεχεν, aor. 2 ἐπέσχον, opt. ἐπισχοίης, imp. ἐπίσχετε, mid. aor. part. ἐπισχόμενος: hold to, hold on, direct to or at, extend over; of putting the feet on a foot-stool, Il. 14.241, Od. 17.410; holding a cup to the lips, Il. 9.489, Il. 22.494, similarly 83; guiding a chariot against the enemy, Il. 17.464; and, intransitively, of assailing (cf. ‘have at him’), τί μοι ὧδ' ἐπέχεις, ‘why so hard on me?’ Od. 19.71; then of occupying, reaching in space, Il. 21.407, Il. 23.190, 238; hold in the sense of ‘check,’ intr. ‘refrain,’ Il. 21.244, Od. 21.186; met., θῦμόν, Od. 20.266.—Mid., aor., take aim, Od. 22.15.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐπέχω
-
11 ἐπίσχω
ἐπ-ίσχω, anhalten, zurückhalten; hinhalten, hinlenken, auf einen zu. Intrans., sich enthalten; innehalten, schweigen; an sich halten, ἐπισχόμενος ἐξέπιε, in einem Zuge, den Atem an sich haltend, trank er aus
См. также в других словарях:
ἐπισχόμενος — ἐπίσχω hold pres part mp masc nom sg ἐπώχατο aor part mid masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)