-
1 επεσσυμενος
-
2 επισευω
эп. ἐπισσεύω (преимущ. pass.: aor. ἐπεσσύθην, pf. в знач. praes. ἐπέσσυμαι, part. pf. ἐπεσσύμενος, part. aor. ἐπισύμενος, 3 л. sing. ppf. в знач. aor. ἐπέσ(σ)ῠτο)1) напускать, насылать(κῆτος μέγα τινί Hom.; κύνας Anth.)
2) ниспосылать, навевать(ὀνείρατα κακά τινι Hom.)
3) pass. устремляться, бросаться, спешить(εἴς τινα, ἀγορήνδε Hom.)
ἐπεσσεύοντο δὲ λαοί Hom. — между тем собралась вся рать;ἐπεσσύμενος πεδίοιο Hom. — пустившись бежать полем;ἐπέσσυτο ποσσὴ διώκειν Hom. — он бросился в погоню;χερσὴν ἐπεσσύμενος λάβε πέτρης Hom. — припав к утесу, (Одиссей) обхватил его руками;εἴ τοι θυμὸς ἐπέσσυται Hom. — если (к этому) устремлен твой дух, т.е. если таково твое желание4) pass. бросаться, совершать набег или нападение, нападать(τινι, νηυσίν, τεῖχος Hom.; πέδον Aesch.; τάνδε γαῖαν Eur.)
κῦμα ἐπεσσύμενον Hom. — хлынувшая волна;
См. также в других словарях:
ἐπεσσυμένος — ἐπισεύω put in motion perf part mp masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπεσσύμενος — ἐπισεύω put in motion perf part mid masc nom sg ἐπισεύω put in motion pres part mid masc nom sg ἐπισεύω put in motion perf part mp masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επεσσυμένως — ἐπεσσυμένως (Α) [< ἐπεσσύμενος, μτχ. παρακμ. τού ρ. ἐπισεύω] επίρρ. βιαστικά … Dictionary of Greek
