-
1 εξαίφνης
-
2 ἐξαίφνης
-
3 εξαιφνης
adv.1) внезапно, неожиданно, вдруг(φλεγέθειν Hom.; ἀκούειν τι Soph., Plat., Aeschin.)
τὰ ἐ. ἑκούσια μὲν λέγομεν, κατὰ προαίρεσιν δ΄ οὐ Arst. — внезапные действия мы называем произвольными, но не преднамеренными2) мгновенныйτὸ ἐ. Plat. — мгновенность
3) тотчас же, немедленноἐ. ἀποθανόντος Plat. — тотчас же по его смерти
-
4 ἐξαίφνης
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐξαίφνης
-
5 ἐξαίφνης
ἐξαίφνης adv. (s. ἄφνω; Hom. et al.; OGI 56, 48; UPZ 78, 7 [159 B.C.]; PSI 184, 5; LXX; JosAs 26:5; Jos., Ant. 12, 362; Just.) pert. to a very brief period of time between two states or events, suddenly, unexpectedly Mk 13:36; Lk 2:13; 9:39; Ac 9:3; 22:6; 1 Cl 23:5; IPol 8:1; Hv 2, 1, 4; 3, 12, 2; Hs 6, 1, 2. (W-H. ἐξέφνης except for Ac 22:6; some mss. spell it so in this pass. also.)—S. εὐθέως and ἐξάπινα. DDaube, The Sudden in the Scriptures, ’64. 30f.—Schmidt, Syn. II 164–67. DELG s.v. αἶψα. M-M. Spicq. Sv. -
6 ἐξαίφνης
{нареч., 5}внезапно, вдруг, неожиданно.Ссылки: Мк. 13:36; Лк. 2:13; 9:39; Деян. 9:3; 22:6.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἐξαίφνης
-
7 εξαίφνης
{нареч., 5}внезапно, вдруг, неожиданно.Ссылки: Мк. 13:36; Лк. 2:13; 9:39; Деян. 9:3; 22:6.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > εξαίφνης
-
8 ἐξαίφνης
ἐξ-αίφνης, adv., plötzlich, unvermutet; c. partic., ἄν τι δόξειεν ἀκούσαντι ἐξαίφνης, sobald er gehört hatte -
9 εξαίφνης
επίρρ. внезапно, вдруг -
10 ἐξαίφνης
внезапно, вдруг, неожиданно.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἐξαίφνης
-
11 ἐξαίφνης
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἐξαίφνης
-
12 ἐξαίφνης
+ D 0-0-7-2-1=10 Is 47,9(bis); Jer 6,26; 15,8; Mi 2,3suddenly, all of a sudden, in an instant Is 47,9; immediately Mi 2,3 Cf. SHIPP 1979, 240-241; SPICQ 1982, 11-12 -
13 ἐξαίφνης
ἐξαίφν-ης, Adv.A on a sudden, Il.17.738, 21.14, Pi.O.9.52, A.Pr. 1077 (anap.), S.OC 1610, etc.: c. part., ψυχὴν θεωρεῖν ἐ. ἀποθανόντος ἑκάστου the moment that he is dead, Pl.Grg. 523e; ἀκούσαντι ἐ. at first hearing, Id.Cra. 396b: c. Art.,τό γ' ἐ. D.18.153
; but τὸ ἐ. the instantaneous, that which is between motion and rest, and not in the time-series, Pl.Prm. 156d; but, = τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν, Arist.Ph. 222b15.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξαίφνης
-
14 ἐξαίφνης
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐξαίφνης
-
15 'ξαίφνης
ἐξαίφνης, ἐξαίφνηςon a sudden: indeclform (adverb) -
16 ἐξ-αίφνης
ἐξ-αίφνης, adv., plötzlich, unvermuthet; Il. 21, 14; Pind. Ol. 9, 56; Aesch. Prom. 1079; Soph. oft; οὐ ῥᾴδιόν ἐστιν οὕτως ἐξαίφνης πεισϑῆναι Plat. Crat. 391 a; c. partic., ἄν τι δόξειεν ἀκούσαντι ἐξαίφνης, sobald er gehört hatte, ib. 396 b, vgl. Gorg. 523 e u. Aesch. 3, 59; ἡ ἐξαίφνης φύσις Plat. Parm. 156 d. S. auch ἐξαπίνης.
-
17 προς-πίπτω
προς-πίπτω (s. πίπτω), zufallen; im pers. zugefallen sein, dabei liegen, ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι, am Hafen od. nach dem Hafen zu liegende Küste, Od. 13, 98 (welche Form Andere, wie Buttmann, zu προςπτήσσω ziehen); βωμοῖσι προςπίπτουσα, Soph. Trach. 900; προςπεσὼν ἔχου, Ai. 1160; vgl. προςπεσόντα πως βωμῷ καϑῆσϑαι τοῠ Ποσειδῶνος, O. C. 1159; also fußfällig bitten, anflehen, τί με προςπίπτεις; Eur. Andr. 538; πρόςπιπτε οἰκτρῶς τοῠδ' Ὀδυσσέως γόνυ, Hec. 339, u. öfter; προςπεσὼν αὐτῷ ἱκέτευε, Plat. Ep. VII, 349 a, wie Xen. Cyr. 4, 6, 2; Pol. 10, 18, 7; τὸν Ἀχιλλέα, Luc. paras. 46; – zufällig auf Einen stoßen, treffen, μὴ καὶ λάϑῃ με προςπεσών, Soph. Phil. 46. 156, wie Eur. Herael. 339; πρός τινα, Ar. Equ. 31; προςπεσοῦσα ἄτη, Her. 1, 32; αἱ συμφοραὶ προςπίπτουσαι, die vorfallenden Begebenheiten, 7, 46; αἱ προςπίπτουσαι τύχαι, Thuc. 1, 84, öfter; χαριζόμενος τῇ προςπιπτούσῃ ἐπιϑυμίᾳ, Plat. Rep. VIII, 561 c; ὅταν σοι προςπίπτῃ τι τῶν τοιούτων δογμάτων, wenn es dir vorkommen sollte, Legg. IX, 854 b; zufällig zu Theil werden, ἡ ἀτιμία φιλοσοφίᾳ διὰ ταῠτα προςπέπτωκεν, Rep. VII, 535 c; auch ἄν τινες νόσοι προςπέσωσιν, Phaed. 66 c; χαλεπὴ τύχη προςπεσοῠσα, Legg. V, 747 c; αἰσϑήσεις προςπεσοῠσαι, Tim. 44 a; Pol. vrbdt auch προςπίπτειν ἐς βράχεα, hineingerathen, 1, 39, 3; ὁ χειμάῤῥους προςπίπτει πρὸς τὸν Ἐρύμανϑον fällt in den Er., 4, 70, 9; bes. feindlich auf Einen stoßen, anfallen, angreifen, verstoßen wogegen, ἐς Δίκας βάϑρον προςέπεσες πολύ, Soph. Ant. 848; δυςτυχεστάτῳ προςέπεσον κλήρῳ, Eur. Troad. 291; Thuc. 3, 30; πόλεσιν ἀτειχίστοις, 1, 5, u. öfter; εἴτ' ἐγγύϑεν προςπίπτουσα, εἴτε πόῤῥωϑεν, Plat. Rep. VII, 523 e; Xen. u. A., wie Pol. 1, 28, 9 u. öfter; auch = sich zu Jemandes Partei schlagen, auch = seine Uebereinstimmung zu erkennen geben. – Absolut, Einem zu Ohren kommen, in die Ohren fallen, προςπίπτει ἀβλεμές, es klingt schwach, Long. 29; ἡ φήμη προςπίπτει αὐτοῖς, Pol. 5, 101, 3; προςέπεσε παραγενέσϑαι τοὺς πρεσβευτάς, 25, 4, 10, προςπεπτωκυίας αὐτοῖς τῆς ἁλώσεως, als ihnen die Eroberung zu Ohren gekommen war; vgl. εἴ τισιν ἐξαίφνης ἀκούσασιν ἀπιστότερος προςπέπτωκεν ὁ τοιοῠτος λόγος, Aesch. 3, 59.
-
18 προ-λείπω
προ-λείπω, voraus, heraus od. weggehen und hinter sich lassen, im Stiche lassen, von Menschen, Orten u. Sachen; Hom., Hes.; μῆτίς σε προλέλοιπε, die Klugheit verließ dich, Od. 2, 279; ἄντρον προλιπών, Pind. P. 9, 30; Aesch. Prom. 280 Pers. 18; Soph. πατέρα τὸν σὸν ἐν λυγρῷ γήρᾳ προλείπων. Ai. 502; – auch = ablassen, οὐδ' ἐϑέλω προλιπεῖν τόδε μὴ οὐ τὸν ἐμὸν στοναχεῖν, El. 130; Eur. φυλακὰς προλιπών, Rhes. 18, u. öfter; u. in Prosa: ὅταν αὐτὰ τὸ ἄνϑος προλίπῃ, Plat. Rep. X, 601 b; ἐξαίφνης σε προὔλιπεν αὕτη ἡ δύναμις, Theag. 130 c; χώραν, Thuc. 2, 87; auch intrans., εἴ τῳ προλίποι ἡ ῥώμη καὶ τὸ σῶμα, 7, 75, wenn ihm die Kraft ausging; vgl. Eur. Or. 817.
-
19 παρα-χρῆμα
παρα-χρῆμα, d. i. παρὰ τὸ χρῆμα, neben der Sache, auf der Stelle, sogleich, Ar. Plut. 569. 782 u. häufig in Prosa; Her. 7, 150; Thuc. 7, 75; τῷ παραχρῆμα περιχαρεῖ καὶ εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον, 2, 51; εὐϑέως παρ., Antiph. 1, 20, wie εὐϑὺς παρ., Dem. 24, 15; Ggstz εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον, Isocr. 4, 124; oft mit dem Artikel, τὸ ἐγγὺς μόνον ὁρῶν καὶ τὸ παραχρῆμα, Plat. Crat. 395 d, das Gegenwärtige; τὰ παραχρῆμα, im Ggstz von τὰ μέλλοντα, Thuc. 1, 138; αἱ παραχρῆμα ἡδοναί, augenblickliche, momentane, Plat. Prot. 353 d; ἐκ τοῦ παραχρῆμα, aus dem Stegereif, ohne Vorbereitung, z. B. στρατεύεσϑαι, Xen. Hell. 6, 4, 11; λέγειν, Plat. Crat. 399 d (u. oft Dem.); auch verbunden ἐκ τοῠ παραχρῆμα ἐξαίφνης, Legg. XI, 867 a; αἱ ἐκ τοῦ παρ. ἡδοναί, Xen. Mem. 2, 1, 20. 4, 5, 10, wie αἱ ἐγγυτάτω, die sich von selbst darbietenden, ohne viele Mühe zu erlangenden Genüsse; τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ παρ. λέγειν, im Ggstz von τὰ δὲ βουλευσαμένους, Hell. 1, 1, 30; ἐν τῷ παρ., in dem Augenblick, für den Augenblick, ἡδονὴν παρέχειν, Plat. Prot. 353 d; vgl. τὴν ἐν τῷ παρ. διώκοντες ῥᾳστώνην, Polit. 310 c; ἐν μὲν τῷ παρ. ἱκανῶς εἰπεῖν οὐ ῥᾴδιον, ἐπι-σκεψαμένῳ δὲ οὐδὲν χαλεπόν, Rep. V, 455 a; ἀσϑενεῖς εἰς τὸ παρ. γίγνονται, Legg. I, 646 c.
-
20 φθέγμα
φθέγμα, τό, Laut, Stimme, Sprache, Rede; übh. Ton, Klang, Schall; Pind. αἴσιον βροντᾶς φϑέγμα P. 4, 198; φϑέγματι μαλϑακῷ 8, 32; κλύεις φϑέγμα τᾶς βούκερω παρϑένου; Aesch. Prom. 590, φϑέγμα δ' ἐξαίφνης τινὸς ϑώϋξεν αὐτόν Soph. O. C. 1619; Ant. 352 Phil. 1431 u. öfter, wie Eur., Ar. u. in Prosa, Plat. Rep X, 616 a LEGG. II, 655 a.
См. также в других словарях:
ἐξαίφνης — on a sudden indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εξαίφνης — (AM ἐξαίφνης) [αίφνης] επίρρ. ξαφνικά, απροσδόκητα αρχ. μσν. αμέσως, ευθύς μσν. (με άρθρο ως επίθ.) ξαφνικός, απροσδόκητος («ή ἐξαίφνης συμφορά») αρχ. φρ. «τὸ ἐξαίφνης» η στιγμή ή ο σύντομος χρόνος μεταξύ δύο χρονικών σημείων … Dictionary of Greek
'ξαίφνης — ἐξαίφνης , ἐξαίφνης on a sudden indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐξαπίνας — ἐξαίφνης on a sudden doric (indeclform adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐξαίφνας — ἐξαίφνης on a sudden doric (indeclform adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
вънезапоу — (169) нар. Внезапно, неожиданно, вдруг: вънезапѹ коньчинѹ ихъ разѹмѣѥши (ἐξαίφνης) Изб 1076, 168 об.; и се вънезаапѹ чюдо бысть страшьно. ЖФП XII, 47б; вънезапѹ жена сѹхорѹка˫а побѣже к олтарю трепещющи… рѹкою. СкБГ XII, 22б; недѹгъмь ѹбо… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
вънезапъ — (2*) нар. То же, что вънезапѹ: въ мл҃твѣ столпъ неподвижимъ. ни ѿ кого же… играѥмъ. сыи. послѹшливъ внезапъ. || многажды на мл҃твѣ прѣдъставъ. всь свѣтьлъ и радостьнъ бываѥть. (ἐξαίφνης) ПНЧ 1296, 134–134 об.; ѿ бж҃ственаго страха внезапъ.… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
Delphische Maximen — Delta Inhaltsverzeichnis 1 Δαιδάλου πτερά 2 Δαμόκλειος σπάθη … Deutsch Wikipedia
Furcht und Schrecken — Delta Inhaltsverzeichnis 1 Δαιδάλου πτερά 2 Δαμόκλειος σπάθη … Deutsch Wikipedia
Liste griechischer Phrasen/Delta — Delta Inhaltsverzeichnis 1 Δαιδάλου πτερά … Deutsch Wikipedia
незапьныи — (4*) пр. Неожиданный, внезапный: симъ м(л)аденцемъ въ нже д҃нь или см҃рть належить незапна˫а. или в кыи ча(с) кр(с)тити (τομή) КН 1280, 510г; i ре(ч) тако ли безъ болѣзни пребы(с). толико лѣ(т) никоѥ˫а же пакости приѥмлюще. ѿ незапнаго… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
