ἐξαρνητικός

См. также в других словарях:

• εξαρνητικός — ἐξαρνητικός, ή, όν (Α) [εξάρνησις] αυτός που τού αρέσει να αρνείται, να εναντιώνεται, να φέρνει αντιρρήσεις, αντιρρητικός («νῡν μὲν γ ἰδεῑν εἰ πρῶτον ἐξαρνητικός», Αριστοφ.) …   Dictionary of Greek

• ἐξαρνητικός — apt at denying masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)