Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ἀμφίλογα

  • 1 αμφίλογα

    ἀμφίλογος
    disputed: neut nom /voc /acc pl

    Morphologia Graeca > αμφίλογα

  • 2 ἀμφίλογα

    ἀμφίλογος
    disputed: neut nom /voc /acc pl

    Morphologia Graeca > ἀμφίλογα

  • 3 αμφιλογος

        2
        1) оспариваемый, спорный, сомнительный
        

    (ἀγαθά Xen.; ὀφείλημα Arst.)

        τὰ ἀμφίλογα Thuc. — спорные вопросы, разногласия;
        εἴ τι ἀμφίλογον πρὸς ἀλλήλους γίγνοιτο Xen. — в случае возникновения какого-л. взаимного разногласия;
        ἀμφίλογα δίδυμα μέμονε φρήν Eur. — душа (моя) колеблется между двумя (решениями)

        2) задорный, завзятый
        

    (νείκη Soph.; ὀργαί Eur.)

    Древнегреческо-русский словарь > αμφιλογος

  • 4 ἀμφί-λογος

    ἀμφί-λογος, = ἀμφίλεκτος, 1) νείκη Soph. Ant. 111; ὀργαί Eur. Med. 638. – 2) gew. bestritten, streitig, Xen. Cyr. 8, 7, 9; ἀγαϑά Mem. 4, 2, 34; τὰ ἀμφίλογα, Streitigkeiten, Thuc. 4, 118; vgl. ἀμφίλογον γίγνεταί τι πρός τινα Xen. Hell. 5, 2, 10, wie Dion. Hal. 1, 79.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀμφί-λογος

  • 5 διαιρεω

        (fut. διαιρήσω, aor. 2 διεῖλον, pf. διῄρηκα)
        1) снимать, срывать
        

    (ὀροφήν Thuc., Xen.)

        2) раскалывать
        

    (λίθους Arst.)

        3) разрезать, рассекать
        4) прокалывать
        5) вырывать, выворачивать, выдергивать
        

    (σταυρούς Xen.)

        6) взламывать, ломать
        

    (πυλίδα Thuc.)

        διελόντες τοῦ τείχους Thuc. — пробив стену;
        τὸ διηρημένον Thuc. — пролом, брешь

        7) разбирать, разрушать
        

    (γέφυραν Her.)

        8) делить, разделять
        

    (τρία μέρη Plat.; διαιρεθῆναι εἰς τὰ ἐλάχιστα Arst.; δ. τι εἰς μέρη τρισκαίδεκα Plut.; med. διελεῖσθαι τέν ληΐην Her.)

        διελεῖν σφᾶς αὐτοὺς δίχα Plut. — разделиться на две части;
        κατὰ πόλεις διελόμενοι τὸ ἔργον Thuc. — распределив работу между (отдельными) городами;
        διῃρῆσθαι χωρὴς κατὰ γένη Arst. — быть разделенным на отдельные роды

        9) различать
        

    (αἰδῶ καὴ σωφροσύνην Xen.; αἱ διαιρεθεῖσαι κατηγορίαι Arst.)

        ταῖς δόξαις διαιρεῖσθαι τοὺς ἀμείνους καὴ τοὺς χείρονας Plat. — сознавать различие между лучшими и худшими

        10) разбирать, толковать, разъяснять, тж. определять, рассуждать
        

    (περί τινος Plat., Arst.)

        εἰ δὲ ἄρα μή ἐστι τοῦτο τοιοῦτο οἷον ἐγὼ δ. Her. — если же это обстоит не так, как я рассуждаю;
        ὅσα πρὸς τέν σκέψιν ταύτην διελεῖν ἀναγκαῖον Arst. — разъяснения, необходимые для данного исследования

        11) (раз)решать
        

    δ. τὰς διαφοράς Her. и τὰ ἀμφίλογα Xen. — улаживать или разбирать споры;

        δ. δίκας Aesch. — разбирать судебные дела, вершить суд;
        ψήφῳ δ. περί τινος Aesch. — решить что-л. голосованием;
        κλήρῳ διελεῖν τὸν νικῶντα Plat. — определить жребием, кто одержал победу

    Древнегреческо-русский словарь > διαιρεω

  • 6 διαιρέω

    A take apart, cleave in twain, divide,

    διὰ δ' ἀμφοτέρους ἕλε κύκλους ἀσπίδος Il. 20.280

    ;

    παῖδα κατὰ μέλεα διελών Hdt.1.119

    ; δ. λαγόν cut it open, ib. 123; δ. πυλίδα break it open, Th.4.110, 6.51;

    δ. τὴν ὀροφήν

     tear away, pull down,

    Id.4.48

    ;

    τοὺς σταυρούς X.An.5.2.21

    ; δ. τοῦ τείχους take down part of the wall, make a breach in it, Th.2.75; τὸ διῃρημένον the breach, ib.76,5.3; διῃρημένοι τὸ ὑπόζωμα, of insects, Arist. HA 556a18;

    διαιρουμένος τὴν καρδίαν Phld.Sign.1

    .
    II divide, δύο μοίρας Λυδῶν the Lydians into two parts, Hdt.1.94, cf. 4.148;

    δύο μερίδας D.48.12

    ;

    δ. τριχῇ ψυχήν Pl.Phdr. 253c

    ;

    δ. εἰς τὸ ἐλάχιστον Arist.Sens. 440b5

    ;

    εἰς ὁμοιομερῆ Id.HA 486a5

     ([voice] Pass.):—[voice] Med., divide for themselves, κατ' ὀλίγας ναῦς διελόμενοι distributing their ships in small divisions, Th.4.11; τοῖς δικάζουσι δ. τὰ ὦτα lending an ear to both parties, Lib.Or.52.4; divide among themselves,

    τιμάς Hes.Th. 112

    ;

    τὴν ληΐην Hdt.9.85

    ;

    κατὰ πόλεις τὸ ἔργον Th.7.19

    ;

    τἀδικήματα D.45.38

    : abs.,

    δ. κατὰ πόλεις Th.5.114

    :—[voice] Pass., διῃρημένοι κατ' ἀναπαύλας divided into relays, Id.2.75; διαιρήσομαι as [tense] fut. [voice] Pass., Pl.Plt. 261c;

    διῄρητο τὰ τῶν Ἑλλήνων εἰς δύο D.10.51

    .
    2 break up, opp. συντιθέναι, Pl.Phd. 78c, etc.
    3 dispense,

    φάρμακον Plu.2.73b

    .
    III distinguish,

    τυραννίδος εἴδη δύο διείλομεν Arist. Pol. 1295a8

    , etc.;

    δ. πότερα.. X.Oec.7.26

    : abs., Ar.Nu. 742:—[voice] Med., Pl.Tht. 182c;

    δ. τοὺς ἀμείνους καὶ τοὺς χείρονας Id.Lg. 950c

    ;

    δ. περί τινος Id.Chrm. 163d

    .
    2 determine, decide,

    διαφορὰς διαιρέοντες Hdt.4.23

    ;

    δίκας A.Eu. 472

    ; τοῦτο πρᾶγμα ib. 488; ψήφῳ δ. τοῦδε πράγματος πέρι ib. 630;

    τὰ ἀμφίλογα X.Vect.3.3

    , cf. Pl.R. 571a, Prt. 314b, al.;

    κλήρῳ δ. τὸν νικῶντα Id.Lg. 946b

    ;

    δ. περί τινος Arist.Ph. 239b13

    , etc.; διαιρείσθω πόσα εἴδη, etc., Id.Pol. 1300b18, etc.: abs., Ar. Ra. 1100; also

    δ. εἴτε E.Ba. 206

     codd.
    3 define expressly, Hdt.7.16.γ and 103:—[voice] Med., c. acc. et inf., Id.7.47.
    4 [voice] Med., interpret, τέρας, δημεῖον, D.H.4.60, 9.6.
    IV in Logic, divide,

    δ. κατ' εἴδη τὰ ὄντα Pl.Phdr. 273e

    ; divide a genus into its species, Arist.APo. 96b15, al.:—[voice] Med., Id.PA 642b5.
    V Math., divide, Pl.Lg. 895e ([voice] Pass.); διελόντι, dividendo, Archim.Sph.Cyl.1.6, al.
    VI divide words, punctuate in reading, Isoc.12.17, Arist.Rh. 1401a24 ([voice] Pass.); Gramm., resolve a diphthong or contracted form,

    διῃρῆσθαι Ἰακῶς A.D.Pron.38.17

    , cf. Corn.ND5, Hdn.Philet.p.456P. ([voice] Pass.).
    VII allocate revenues, OGI573.24 ([place name] Cilicia).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διαιρέω

  • 7 ἀμφίλογος

    A disputed, disputable,

    ἀγαθά X.Mem. 4.2.34

    ;

    τὰ ἀ.

     disputed points,

    Th.4.118

    ,5.79;

    ὀφείλημα Arist.EN 1162b28

    ;

    εἴ τι ἀμφίλογον πρὸς ἀλλήλους γίγνοιτο. δίκῃ διακριθῆναι X. HG5.2.10

    .
    2 uncertain, wavering, neut. pl. ἀμφίλογα as Adv., E.IT 655 (lyr.). Regul. Adv.

    - ως A.Pers. 904

    .
    II [voice] Act., disputatious, jarring,

    νείκη S.Ant. 111

    ;

    ὀργαί E.Med. 637

     (lyr.).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀμφίλογος

  • 8 Dispute

    v. trans.
    Oppose in words: P. and V. ἀντιλέγειν (dat.), V. ὁμόσε χωρεῖν (dat.), P. ὅμοσε ἰέναι (dat.), Ar. and V. ἅπτεσθαι (gen.).
    Dispute this matter with others: V. ἄλλοις ἁμιλλῶ τοῦτο (Eur., I.A. 309).
    Dispute ( a claim): P. ἀμφισβητεῖν (gen.).
    He disputed with us the possession of the whole estate: P. ἠμφισβήτει ἡμῖν ἅπαντος τοῦ κλήρου (Isae. 51).
    Dispute ( a case at law): P. and V. ἀγωνίζεσθαι (acc.), Ar. and P. διαγωνίζεσθαι (absol.).
    Discuss: see Discuss.
    Oppose: P. and V. ἐναντιοῦσθαι (dat.), ἀνθίστασθαι (dat.).
    V. intrans. P. and V. ἀγωνίζεσθαι, ἐρίζειν, ἁμιλλᾶσθαι, μάχεσθαι, P. ἀμφισβητεῖν
    Quarrel: Ar. and P. διαφέρεσθαι; see Quarrel.
    Dispute with: P. and V. ἀγωνίζεσθαι (dat. or πρός, acc.), ἐρίζειν (dat. or πρός, acc.), ἁμιλλᾶσθαι (dat. or πρός, acc.), μάχεσθαι (dat. or πρός, acc.), P. ἀμφισβητεῖν (dat.).
    ——————
    subs.
    P. and V. ἄγων, ὁ, ἔρις, ἡ, P. ἀμφισβήτησις, ἡ, Ar. and P. ἀντιλογία, ἡ; see Contest.
    Quarrel: P. and V. διαφορά, ἡ, Ar. and V. νεῖκος, τό (Plat. also but rare P.).
    The property is in dispute: P. ἐπίδικός ἐστιν ὁ κλῆρος (Isae. 52).
    Point in dispute: P. ἀμφισβήτημα, τό.
    The points in dispute: P. τὰ διαφέροντα, τὰ ἀμφίλογα.
    It is a disputed point: P. ἀμφισβητεῖται.
    Beyond dispute, indisputably: P. ἀναμφισβητήτως, V. οὐκ ἀμφίλέκτως, οὐ διχορρόπως.

    Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Dispute

  • 9 Point

    subs.
    Sharp end of anything: Ar. and V. ἀκμή, ἡ (Eur., Supp. 318).
    Point of a spear: P. and V. λογχή, ἡ (Plat., Lach. 183D).
    Point of an arrow: V. γλωχίς, ἡ.
    Goad: P. and V. κέντρον, τό.
    Sharp point of rock: V. στόνυξ, ὁ (Eur., Cycl.).
    Since the land about Cynossema has a conformation coming to a sharp point: P. τοῦ χωρίου τοῦ περὶ τὸ Κυνὸς σῆμα ὀξεῖαν καὶ γωνιώδη τὴν περιβολὴν ἔχοντος (Thuc. 8, 104).
    Cape: P. and V. ἄκρα, ἡ, P. ἀκρωτήριον, τό, V. ἀκτή, ἡ, προβλής, ὁ, Ar. and V. ἄκρον, τό, πρών, ὁ.
    Meaning: P. διάνοια, ἡ; see Meaning.
    Lead from the point: P. ἀπάγειν ἀπὸ τῆς ὑποθεσέως (Dem. 416), or simply P. and V. πλανᾶν.
    Miss the point: P. and V. πλανᾶσθαι.
    Beside the point: P. ἔξω τοῦ πράγματος (Dem. 1318), Ar. and P. ἔξω τοῦ λόγου.
    To the point: P. πρὸς λόγον.
    There is no point in: P. οὐδὲν προὔργου ἐστί (with infin.).
    A case in point: P. and V. παράδειγμα, τό.
    Question in discussion: P. and V. λόγος, ὁ.
    Disputed points: P. τὰ διαφέροντα, τὰ ἀμφίλογα.
    It is a disputed point: P. ἀμφισβητεῖται.
    The chief point: P. τὸ κεφάλαιον.
    A fresh point: P. and V. καινόν τι.
    I hear this is his chief point of defence: P. ἀκούω... τοῦτο μέγιστον ἀγώνισμα εἶναι (Lys. 137, 8).
    Highest point, zenith: P. and V. ἀκμή, ἡ.
    Be at its highest point, v.: P. also V. ἀκμάζειν.
    Carry one's point: P. and V. νικᾶν, κρατεῖν τῇ γνώμῃ.
    Make a point, score a point ( in an argument): P. and V. λέγειν τι.
    Herein you give us a point ( advantage) as in draughts: V. ἓν μεν τοδʼ ἡμῖν ὥσπερ ἐν πεσσοῖς δίδως κρεῖσσον (Eur., Supp. 409).
    Turning point in a race-course: P. and V. καμπή, ἡ.
    met., crisis: P. and V. ἀκμή, ἡ, ἀγών, ὁ, ῥοπή, ἡ; see Crisis.
    To make known the country's weak points: P. διδάσκειν ἃ πονηρῶς ἔχει τῶν πραγμάτων (Lys. 143, 7).
    Strong points: P. τὰ ἰσχυρότατα (Thuc. 5, 111).
    Weak points: P. τὰ σαθρά (Dem. 52).
    The weak point in the walls: V. τὸ νόσουν τειχέων (Eur., Phoen. 1097).
    Point of view: P. and V. γνώμη, ἡ, δόξα, ἡ.
    Point of conscience: P. and V. ἐνθύμιον, τό.
    At this point: P. and V. ἐνθάδε.
    From that point: P. and V. ἐντεῦθεν, ἐνθένδε.
    Up to this point: P. μέχρι τούτου.
    I wish to return to the point from which I digressed into these subjects: P. ἐπανελθεῖν ὁπόθεν εἰς ταῦτα ἐξέβην βούλομαι (Dem. 298).
    I return to the point: P. ἐκεῖσε ἐπανέρχομαι (Dem. 246).
    In one point perplexity has assailed me: V. ἔστιν γὰρ ᾗ ταραγμὸς ἐμπέπτωκέ μοι (Eur., Hec. 857).
    Be on the point of be about to: P. and V. μέλλειν (infin.).
    Whom I am on the point of seeing killed: V. ὃν... ἐπʼ ἀκμῆς εἰμὶ κατθανεῖν ἰδεῖν (Eur., Hel. 896). Make a point of, see to it that: P. ἐπιμέλεσθαι ὅπως (fut. indic. or aor. subj.).
    ——————
    v. trans.
    Sharpen: Ar. and P. ἀκονᾶν (Xen.), Ar. and V. θήγειν.
    Sharpen at the end: V. ἐξαποξύνειν (Eur., Cycl.).
    Direct: P. and V. τείνειν.
    Point out or point to: P. and V. δεικνύναι, ἐπιδεικνύναι, ἀποδεικνύναι, V. ἐκδεικνύναι. Ar. and P. φράζειν; see Show.
    Make known: P. and V. διδάσκειν.
    V. intrans. Be directed, tend: P. and V. τείνειν, φέρειν, νεύειν; see Tend.
    It is impossible that the oracle points to this, but to something else more important: Ar. οὐκ ἔσθʼ ὅπως ὁ χρησμὸς εἰς τοῦτο ῥέπει ἀλλʼ εἰς ἕτερόν τι μεῖζον (Pl. 51).
    The cruel violence to his eyes was the work of heaven to point the moral to Greece: V. αἱ θʼ αἱματουργοὶ δεργμάτων διαφθοραί θεῶν σόφισμα κἀπίδειξις Ἑλλάδι (Eur., Phoen. 870).

    Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Point

См. также в других словарях:

  • ἀμφίλογα — ἀμφίλογος disputed neut nom/voc/acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • αμφίλογος — η, ο (Α ἀμφίλογος, ον) 1. αμφισβητούμενος, αμφίβολος 2. αυτός που προκαλεί αμφισβήτηση, αμφιβολία, ο εριστικός αρχ. το ουδ. ως ουσ. τὰ ἀμφίλογα τα υπό αμφισβήτηση, έριδες, φιλονικίες. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφιλέγω. ΠΑΡ. αμφιλογία αρχ. μσν. ἀμφιλογοῦμαι] …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»