-
1 ἀγένητος
A uncreated, unoriginated, Parm. 8.3, Heraclit.50; of the elements, Emp.7; , cf. Arist.Cael. 281b26, al. Adv.- τως Plu.2.1015b
(prob.), Syr. in Metaph. 146.1, Dam.Pr. 409.II not having happened, Gorg.Pal.23; ;S.
Tr. 743;ἅπαντα τἀ. πρῶτον ἦλθ' ἅπαξ Id.Fr. 860
;ἀγένητα ποιεῖν, ἅσσ' ἂν ᾖ πεπραγμένα Agatho 5
; αἰτίαι ἀ. groundless charges, Aeschin.3.225;διαβολαί Alciphr.3.58
; ὕπνοι ἀ. baseless dreams, Phld.D.1.22; ὧν οὐδὲν.. ἀ. was left undone, Isoc.20.8.III translator's error for Lat. infectus, dyed, Edict.Diocl.24.13.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀγένητος
См. также в других словарях:
συναγέννητος — ον ή συναγένητος, ον, ΜΑ [ἀγέν(ν)ητος] αυτός που δεν έχει δημιουργηθεί μαζί με άλλον … Dictionary of Greek
