-
1 чей
(αντων. κτητική)• τίνος, ποιανού, ποιανής, σε ποιόν ανήκει.1. ερωτ. чей этот дом? τίνος είναι αυτό το σπίτι;•чья эта машина? τίνος είναι αυτό το αυτοκίνητο;•
чьё это поле? τίνος είναι αυτό το χωράφι;•
ты чья? τίνος είσαι εσύ; (ποιανών γονέων)•
чьи эти книги? ποιανού είναι αυτά τα βιβλία.
2. (αναφορ.) του οποίου, -οίας•человек, чьей жизни я был свидетелем άνθρωπος, της ζωής του οποίου ήμουν γνώστης•
герой, чьё имя известно всем ο ήρωας, το όνομα του οποίου είναι πασίγνωστο.
3. βλ. чей-либо, чей-нибудьεκφρ.чей бы то ни был – οποιουδήποτε και αν είναι, σε οποιονδήποτε και αν ανήκει•чья возьмёт – ποιος θα νικήσει τον άλλον, ποιος θα υπερτερήσει. -
2 чей
чеймест.1. вопр. τίνος, ποιανοῦ:чья это тетрадь? ποιανοῦ εἶναι τό τετράδιο;· чьи это книги? τίνος εἶναι τά βιβλία;·2. относ. τοῦ ὁποίου, τής ὁποίας, τῶν ὁποίων:герой, чье и́мя известно всем ὁ ήρωας τό δνομα τοῦ ὁποίου εἶναι γνωστόν σέ ὅλους. -
3 чей-то
-
4 чей?
(чья, чьё, чьи)ποιανού, τίνοςчья э́то кни́га? — ποιανού είναι αυτό το βιβλίο
чей э́то портфе́ль? — ποιανού είναι ο χαρτοφύλακας
чьё э́то письмо́? — ποιανού είναι το γράμμα
чьи э́то кни́ги? — ποιανού είναι τα βιβλία
-
5 чей
[τσιέϊ] αντ. τίνος, ποιανού -
6 чей
[τσιέϊ] αντ τίνος, ποιανού -
7 чей-нибудь
βλ. чей-либо. -
8 чей-либо
αόριστη κτητ. αντωνυμία• οποιουδήποτε. -
9 чья
(αντων. κτητική)• τίνος, ποιανού, ποιανής, σε ποιόν ανήκει.1. ερωτ. чья этот дом? τίνος είναι αυτό το σπίτι;•чья эта машина? τίνος είναι αυτό το αυτοκίνητο;•
чьё это поле? τίνος είναι αυτό το χωράφι;•
ты чья? τίνος είσαι εσύ; (ποιανών γονέων)•
чьи эти книги? ποιανού είναι αυτά τα βιβλία.
2. (αναφορ.) του οποίου, -οίας•человек, чьей жизни я был свидетелем άνθρωπος, της ζωής του οποίου ήμουν γνώστης•
герой, чьё имя известно всем ο ήρωας, το όνομα του οποίου είναι πασίγνωστο.
3. βλ. чей-либо, чей-нибудьεκφρ.чей бы то ни был – οποιουδήποτε και αν είναι, σε οποιονδήποτε και αν ανήκει•чья возьмёт – ποιος θα νικήσει τον άλλον, ποιος θα υπερτερήσει. -
10 чьё
(αντων. κτητική)• τίνος, ποιανού, ποιανής, σε ποιόν ανήκει.1. ερωτ. чьё этот дом? τίνος είναι αυτό το σπίτι;•чья эта машина? τίνος είναι αυτό το αυτοκίνητο;•
чьё это поле? τίνος είναι αυτό το χωράφι;•
ты чья? τίνος είσαι εσύ; (ποιανών γονέων)•
чьи эти книги? ποιανού είναι αυτά τα βιβλία.
2. (αναφορ.) του οποίου, -οίας•человек, чьей жизни я был свидетелем άνθρωπος, της ζωής του οποίου ήμουν γνώστης•
герой, чьё имя известно всем ο ήρωας, το όνομα του οποίου είναι πασίγνωστο.
3. βλ. чей-либо, чей-нибудьεκφρ.чей бы то ни был – οποιουδήποτε και αν είναι, σε οποιονδήποτε και αν ανήκει•чья возьмёт – ποιος θα νικήσει τον άλλον, ποιος θα υπερτερήσει. -
11 чья-то
-
12 чьё-то
-
13 счёт
-а (-у), προθ. о счте, на счету а.1. μέτρημα, αρίθμηση, λογάριασμα•счёт до десяти μέτρημα ως τα δέκα•
обучение -у и письму μάθηση (διδαχή) αρίθμησης και γραφής.
|| λογαριασμός•личный счёт ονομαστικός λογαριασμός•
открыть счёт ανοίγω λογαριασμό•
текущий счёт τρέχων λογαριασμός•
сбыться со -а χάνω (μπερδεύω) το λογαριασμό.
2. έγγραφος λογαριασμός•счёт за газ и электричество έγγραφος λογαριασμός για το γκαζ και το ηλεκτρικό ρεύμα.
3. υπολογισμός.4. πλθ. -ы μτφ. διαφορές, ζητήματα κ.τ.τ. личные -ы προσωπικές διαφορές,5. αποτέλεσμα, σκορ•выиграть со -ом 3:1 κερδίζω (νικώ) με σκορ 3:1.
εκφρ.-ом – α) αριθμώντας, με αριθμό, β) τον αριθμό•дома -ом было четыре – σπίτια ήταν τέσσερα τον αριθμό•без -у – αναρίθμητος, αμέτρητος•в конечном (ή в последнем) -е – τελικά, σε τελευταία ανάλυση•в счёт чего – (λογστ.) από το λογαριασμό του•за счёт чего – σε βάρος του•на чей счёт – ως προς κάποιον, για λογαγαριασμό κάποιου, σχετικά με τον•на чей ή какой счёт – κ. за чей ή какой счёт σε βάρος•на этот счёт – λόγω αυτού, απ αφορμή αυτό•по -у первый, второй – κλπ. πρώτος, δεύτερος κατ αριθμητική σειρά•знать счёт деньгам – να τα λογαριάζεις τα χρήματα (να μη τα ξοδεύεις άσκοπα)•покончить -ы с кем-чем – ξεμπλέκω τους λογαριασμούς με κάποιον• κάτι•не (идти) в счёт – δεν παίρνω υπόψη• (быть) на -у α) είμαι στα υπ όψη. β) λογίζομαι, συμπερ ιλαβαί-νομαι στο λογαριασμό, γ) θεωρούμαι•иметь на -у – έχω στην αριθμητική δύναμη (γραμμένους)•принять на свой счёт – παίρνω επάνω μου, σε βάρος μου•сбросить (скинуть, снять) со -а ή со -ов – ξεγράφω (σβήνω) από το λογαριασμό. -
14 чьё
чьё с. р. от чей* * *ср. р. от чей -
15 чьи
чьи мн. от чей* * *мн. от чей -
16 чья
чья ж. р. от чей* * *ж. р. от чей -
17 разводить
1. (напр. мосты) ανοίγω 2. (растворять) διαλύω 3. (растения) καλλιεργώ 4. (животных) (εκ)τρέφωμεγαλώνω5. (огонь) ανάβω 6. (пары) ανεβάζω την πίεση 7. (пилу) κανονίζω/ρυθμίζω τους οδόντες (του πριονιού) 8. (расторгать чей-л. брак) δίνω/χορηγώ διαζύγιοδιαζευγνύω, χωρίζωРусско-греческий словарь научных и технических терминов > разводить
-
18 нехватка
нехватка ж η έλλειψη, η ανεπάρκεια· \нехватка рабочей силы η έλλειψη εργατών* * *жη έλλειψη, η ανεπάρκειαнехва́тка рабо́чей си́лы — η έλλειψη εργατών
-
19 адрес
адресм1. ἡ διεύθυνση [-ις], ἡ σύσταση [-ις], ἡ ἐπιγραφή:послать письмо́ по \адресу στέλνω τό γράμμα στον προορισμό του; писать на чей-л. адрес γράφω στήν διεύθυνση κάποιου;2. (письменное приветствие) ἡ προσφώνηση [-ις], ὁ χαιρετισμός; ◊ обращаться не по \адресу κάνω λάθος τή σύσταση. -
20 набрести
набрести́сов βρίσκω, ἀπαντώ:\набрести на чей-л. след πέφτω πάνω στά ἰχνη κάποιου· \набрести на удачную мысль μοῦ Ερχεται μιά ἐνδιαφέρουσα Ιδέα.
См. также в других словарях:
чей-то — чей то … Орфографический словарь-справочник
чей — чья, чьё; местоим. прил. 1. Обозначает вопрос о принадлежности кого , чего л. кому л.: кому принадлежит? Чей это дом? Чья машина? Чьё имущество? // Разг. Обозначает вопрос: из какой семьи, из какого рода? Чей ты родом? Чей ребёнок? // Разг.… … Энциклопедический словарь
ЧЕЙ — ЧЕЙ, чья, чье, мест., притяж., вопрос. кому принадлежит вещь, кто владеет ею, чья собь. Чей это дом? Чья земля, того и хлеб. Чьему счастью радуюсь, того люблю. Чьи вы или чьих вы? сиб., урал. казач. какой семьи, как прозываетесь, откуда и вышли… … Толковый словарь Даля
чей — из какого рода, чей либо, из какой семьи, откуда, чей нибудь Словарь русских синонимов. чей предл, кол во синонимов: 5 • из какого рода (2) • … Словарь синонимов
ЧЕЙ — ЧЕЙ, чья, чьё, мест. 1. вопрос. и относ. кому принадлежащий или (в знач. сказуемого) кому принадлежит. «Чей это конь неутомимый бежит в степи необозримой?» Пушкин. «Знает кошка, чье мясо съела.» (посл.). 2. относ. употр. как относительное слово в … Толковый словарь Ушакова
ЧЕЙ — ЧЕЙ, чья, чьё, вопрос. и относ. 1. Указывает на принадлежность кому чему н. Чья это книга? Не помню, чьё это выражение. 2. Связывает с главным предложением придаточное, определяющее одушевлённое существительное главного предложения, который (во 2 … Толковый словарь Ожегова
чей — Чей, чень: а раптом, може, адже [8] мабуть [5;7] мабуть, може [4;52] може, а ось, адже, мабуть [12] може, мабуть [13] мабуть, може [XII] може, а ось, адже [X,XI] може, либонь, мабуть [IX] може; мабуть; тож [VI,VII] ачей, може [I] може; чень пока … Толковый украинский словарь
Чей — мест. 1. Кому принадлежит? к кому относится? отт. разг. Из какой семьи? из какого рода? отт. разг. Из каких мест? откуда? 2. Употребляется как союзное слово, присоединяя определительные и изъяснительные придаточные предложения; соответствует по… … Современный толковый словарь русского языка Ефремовой
ЧЕЙ-ТО — ЧЕЙ ТО, чья то, чьё то, мест. неопред. Относящийся к кому то. Чья то забытая книга. Толковый словарь Ожегова. С.И. Ожегов, Н.Ю. Шведова. 1949 1992 … Толковый словарь Ожегова
чей — чей, чьё, чьег о, чья, чьей, мн. ч. чьи, чьих … Русский орфографический словарь
чей — (чья, чьё) бы (то) … Слитно. Раздельно. Через дефис.