-
1 урмыжалташ
урмыжалташ-емоднокр.1. завыть, взвыть; зареветь, взреветь; издать вой (о животных)Тарас коремыште пире урмыжалтыш. С. Чавайн. В Тарасовом овраге завыл волк.
2. разг. заорать, закричать, зарычать, завыть, взвыть– Пуштам тышан тыйым, ӱчым шуктем! – урмыжалтыш (Мирон). П. Корнилов. – Убью тебя здесь, отомщу! – зарычал Мирон.
3. перен. завыть, взвыть; зареветь, взреветь (о буране, ветре, технике и т. д.)Миномет-влак урмыжалтышт. «Ончыко» Взревели миномёты.
Составные глаголы:
-
2 урмыжалташ
-ем однокр.1. завыть, взвыть; зареветь, взреветь; издать вой (о животных). Тарас коремыште пире урмыжалтыш. С. Чавайн. В Тарасовом овраге завыл волк.2. разг. заорать, закричать, зарычать, завыть, взвыть. – Пуштам тышан тыйым, ӱчым шуктем! – урмыжалтыш (Мирон). П. Корнилов. – Убью тебя здесь, отомщу! – зарычал Мирон.3. перен. завыть, взвыть; зареветь, взреветь (о буране, ветре, технике и т. д.). Миномет-влак урмыжалтышт. «Ончыко». Взревели миномёты.// Урмыжалтен колташ1. взвыть, взреветь (о животных). Маска кокйола шогале да уло кертмын урмыжалтен колтыш. А. Юзыкайн. Медведь привстал на две лапы и взревел во всю мочь. 2) разг. заорать, вскричать, зарычать, взвыть, взреветь. (Евсе), шужышо пирыла койылден, шӱйжым кӱшкӧ шуялтышат, урмыжалтен колтыш. «Ончыко». Евсе, как голодный волк, вытянул шею вверх и взревел. 3) перен. взвыть, взреветь (о буране, ветре, технике и т. д.). Мардеж адакат урмыжалтен колта. В. Любимов. Ветер опять взвыл.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > урмыжалташ
-
3 урмыжалтен колташ
1) взвыть, взреветь (о животных)Маска кокйола шогале да уло кертмын урмыжалтен колтыш. А. Юзыкайн. Медведь привстал на две лапы и взревел во всю мочь.
2) разг. заорать, вскричать, зарычать, взвыть, взреветь(Евсе), шужышо пирыла койылден, шӱйжым кӱшкӧ шуялтышат, урмыжалтен колтыш. «Ончыко» Евсе, как голодный волк, вытянул шею вверх и взревел.
3) перен. взвыть, взреветь (о буране, ветре, технике и т. д.)Мардеж адакат урмыжалтен колта. В. Любимов. Ветер опять взвыл.
Составной глагол. Основное слово:
урмыжалташ -
4 урмыжалтыме
урмыжалтыме1. прич. от урмыжалташ2. в знач. сущ. вой, рев, рычание (о животных)Пире-влакын шуйдарен урмыжалтымышт Япыкым ушдымо гайым ыштыш. А. Юзыкайн. Протяжный вой волков сильно напугал (букв. как бы свёл с ума) Япыка.
3. в знач. сущ. перен. вой, рёв (чего-л.)Урем гыч мотор урмыжалтыме шоктыш. С улицы послышался рёв мотора.
-
5 урмыжалтыме
1. прич. от урмыжалташ.2. в знач. сущ. вой, рев, рычание (о животных). Пире-влакын шуйдарен урмыжалтымышт Япыкым ушдымо гайым ыштыш. А. Юзыкайн. Протяжный вой волков сильно напугал (букв. как бы свёл с ума) Япыка.3. в знач. сущ. перен. вой, рёв (чего-л.). Урем гыч мотор урмыжалтыме шоктыш. С улицы послышался рёв мотора.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > урмыжалтыме