-
1 тутынымо
тутынымо1. прич. от тутынаш2. в знач. сущ. заикание, косноязычие; запинка в речи(Йоча-влакын) тутынымыштым кум-ныл минутышто пытарена. «Мар. ком.» Снимаем заикание у детей за 3-4 минуты.
(Владимир Мартыновичын) аптыранымыже пытышат, тутынымыжат чарныш. З. Воскресенская. Робость Владимира Мартыновича прошла, и он перестал запинаться (букв. прошло заикание).
Сравни с:
тутынымаш -
2 тутынымо
1. прич. от тутынаш.2. в знач. сущ. заикание, косноязычие; запинка в речи. (Йоча-влакын) тутынымыштым кум-ныл минутышто пытарена. “Мар. ком.”. Снимаем заикание у детей за 3-4 минуты. (Владимир Мартыновичын) аптыранымыже пытышат, тутынымыжат чарныш. З. Воскресенская. Робость Владимира Мартыновича прошла, и он перестал запинаться (букв. прошло заикание). Ср. тутынымаш.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > тутынымо
-
3 тутынымаш
тутынымашсущ. от тутынаш заикание, косноязычие (порок речи); запинка (из-за волнения)Тутынымаш деч эмлаш лечить от заикания.
Сравни с:
тутынымо -
4 тутынымаш
сущ. от тутынаш заикание, косноязычие (порок речи); запинка (из-за волнения). Тутынымаш деч эмлаш лечить от заикания. Ср. тутынымо.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > тутынымаш