-
1 окончиться
-
2 завершиться
-
3 прошествие
книжн. — на сканчэнні, пасля таго, як мінула (міне), прайшло (пройдзе), скончылася (скончыцца), праз— праз год, пасля таго, як мінуў (міне, прайшоў, пройдзе, скончыўся, скончыцца) год— па сканчэнні тэрміну, пасля таго, як мінуў (міне, прайшоў, пройдзе, скончыўся, скончыцца) тэрмін— праз некалькі (колькі) дзён, па колькіх днях, праз лічаныя дні -
4 пережидать
— чакалі, пакуль скончыцца (спадзе) спёка -
5 закончиться
-
6 исполниться
споўніцца; спраўдзіцца* * *I совер.1) (осуществиться) здзейсніцца, збыцца, спраўдзіцца2) (истечь — о времени, сроке) мінуцьII совер. уст. (наполниться) напоўніцца (чым) -
7 иссякнуть
-
8 истечь
сысці; сысьці* * *совер.2) (о времени) мінуць, скончыцца3) (изойти кровью, слезами и т.п.) сысці, сплысці -
9 кончиться
-
10 миновать
абмінаць; абмінуць; мінаваць; мінаць; прамінуць* * *1) совер. мінуць, прамінуць, абмінуць(окончиться) прайсці, скончыцца— мінула (прайшло, скончылася) лета2) несовер. мінаць, прамінаць, абмінаць(оканчиваться) праходзіць, канчацца -
11 минуть
-
12 несдобровать
— дабром не скончыцца, не мінуць бяды (ліха) (каму-чаму) -
13 прикончиться
(прекратиться) прыкончыцца, кончыцца, скончыцца -
14 совершиться
-
15 чуять
* * *несовер.чует сердце, что дело добром не кончится
— чуе (прадчувае, адчувае) сэрца, што справа дабром не скончыццачует кошка, чьё мясо съела посл.
— чуе кошка, чыё мяса з'ела
См. также в других словарях:
изойтися — скончыцца … Старабеларускі лексікон