-
1 священник
святар; сьвятар; свяшчэннік; сьвяшчэньнік* * * -
2 посвятиться
уст., церк. пасвяціцца -
3 священнический
святарскі; сьвятарскі* * *свяшчэнніцкі, папоўскі, святарскі
См. также в других словарях:
белецъ — I міранін II свяшчэннік, які належыць да белага духавенства … Старабеларускі лексікон
декан — (дякан) старшы свяшчэннік … Старабеларускі лексікон
дякан — декан (дякан) старшы свяшчэннік … Старабеларускі лексікон
законница — 1. манашка; 2. адзенне, якое надзявае свяшчэннік пры набажэнстве … Старабеларускі лексікон
каноникъ — (кановникъ) канонік, саборны свяшчэннік у каталіцкай царкве … Старабеларускі лексікон
кановникъ — каноникъ (кановникъ) канонік, саборны свяшчэннік у каталіцкай царкве … Старабеларускі лексікон
капланъ — (копланъ, каплонъ) каталіцкі свяшчэннік … Старабеларускі лексікон
копланъ — капланъ (копланъ, каплонъ) каталіцкі свяшчэннік … Старабеларускі лексікон
каплонъ — капланъ (копланъ, каплонъ) каталіцкі свяшчэннік … Старабеларускі лексікон
катедра — 1. узвышэнне, памост для пропаведзі каталіцкага свяшчэнніка ў касцёле; 2. кафедральны сабор; 3. пасада мітрапаліта, епіскапа … Старабеларускі лексікон
киръ — I тытул асоб вышэйшага свяшчэнніцкага сану праваслаўнага веравызнання II грубае сукно ніжэйшага гатунку … Старабеларускі лексікон
