-
1 набавка
1) (действие) наддавання, набавляння, надбавляння, накидання, оконч. наддання, набавлення, надбавлення, накинення;2) (что набавлено) наддача, наддаток (-тку), набавка, надбавка, накидка. Срв. Прибавка. [З сяким чи таким наддатком (Куліш). Хоч і вимага хан від вас надбавки жолду, та ви давайте йому стільки, скільки давали здавна (Куліш)].* * *1) ( действие) набавля́ння; накида́ння2) ( набавленное) наба́вка, на́кидка
См. также в других словарях:
НАБАВЛЕННЫЙ — НАБАВЛЕННЫЙ, набавленная, набавленное; набавлен, набавлена, набавлено. прич. страд. прош. вр. от набавить. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 … Толковый словарь Ушакова