жарлы-жақыбай

См. также в других словарях:

• жезінек — зат. көне. Омырауына шынжырмен асып жүретін, жезден жасалған болыстық (әкімдік) белгі. Жарлы жақыбай момын шаруаларды торы аттың омырауымен қақтырып, омырауындағы шынжырлы сары ж е з і н е к т і көрсетіп: Мынаның сендік қауқары бар, деп талай күш …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қарашұнақ — зат. сөйл. Кедейкепшік, жарлы жақыбай. Мен мырза болсам, бүкіл қ а р а ш ұ н а қ т ы бір уысқа сыйдырар едім… (Б.Майлин, Таңд., 247) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі