ашаршылық

См. также в других словарях:

• Голод в Казахстане в 1932—1933 гг. — Куб на месте будущего памятника жертвам голода в Казахстане. Алма Ата, 2009 год Голод в Казахстане 1932 33 годов  часть общесоюзного голода 1932 33 годов, вызванного официальной политикой «уничтожение кулачества как класса», коллективизац …   Википедия

• жұт — зат. Ашаршылық, қуаңшылықтан, қатты қыстан аштыққа ұшыраушылық …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• аққапшық жыл — (Қарақ.) ашаршылық жыл …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• алшоңқай — 1 (Гур., Маңғ.) сұлу мүсінді, денелі адам. Ораз – жігіттің а л ш о ң қ а й ы (Гур., Маңғ.) 2 (Гур., Маңғ.) сулы жерге өсетін түбірлі шөп. А л ш о ң қ а й д ы ашаршылық жылдары адам нан қып пісіріп те жеген (Гур., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• құмаршық — (Гур., Есб.; Орал: Қара., Орда, Жән., Казт.; Қ орда: Сыр., Жал., Арал; Ақт., Ойыл) дәні меңдуана дәні сияқты құмды жерге шығатын өсімдік. Қ ұ м а р ш ы қ т ы сентябрь октябрь айларында орады (Гур., Есб.). Қ ұ м а р ш ы қ – ашаршылық жылдың асы… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шоңқай — (Орал, Қара.) қоға шөптің тамыры. Бұрын ел ашаршылық жылдарында ш о ң қ а й д ы жұмсатып, пісіріп азық қылып жепті (Орал, Қара.). Мұны Торғай елі атшоқай деп атайды, аштық жылдары атшоқайдан талқан, нан жасаған …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шұғынық — (Алм., Жам.; Шығ.Қаз., Тарб.) таулы жерге шығатын түбінде собығы бар өсімдік (собығын жеуге болады). Тарбағатайдың етегінде ш ұ ғ ы н ы қ көп өседі (Шығ.Қаз., Тарб.). Ашаршылықта аштар ш ұ ғ ы н ы қ теріп жеп жан сақтаған (Алм., Жам.). [Ұйғырша… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жан — I Жан демеді. Адам ғұрлы көрмеді, адам деп есептемеді. Әжібай қазір, міне, он сегізде, Әкесін билеп алған осы кезде. Әке шеше, қатынды ж а н д е м е с т е н, Қырындап қызды ауылды болған кезбе (С. Торайғыров, Таңд., шығ., 288). Жан сұлулығы.… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• зеребе — … Әскер ашаршылыққа ұрынды. Енді жігіттер з е р е б е ұстасып, ұтылған серіктерінің атын жейтін болды (І. Есенберлин, Жанталас, 78) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қайырқұн — сын. жерг. Қайырлы. Қысқа аяқты қойыңды бауызда да, қарға тығып тастай бер, союға мал табылмай, ашаршылық болғанда, көп жұртқа жеуге үлестірсең, қ а й ы р қ ұ н бай атанып, жұрт аузында қаласың (Мәшһүр Жүсіп, Шығ., 9, 236) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• терісбақай — сын. Кері, қисық, теріс (іс, қылық). Отызыншы жылдары қызылдардың т е р і с б а қ а й ісінен Жетісу жерінің халқы жаппай ашаршылыққа ұшырады (Жетісу, 12.06.88) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі