-
1 φορτώνω
1. μετ.1) грузить, нагружать; навьючивать; 2) перен. взваливать (на кого-л. что-л.), обременять (кого-л. чём-л.); поручать кому-л. что-л, тяжёлое, трудное; με φόρτωσε με πολλή δουλειά он взвалил на меня большую работу;φορτώνω τα λάθη μου σε άλλον — сваливать свою вину на другого;
3) перен. награждать, наделять (кого-л. чём-л.);2. αμετ. грузиться, стоять под погрузкой;1) — быть обременённым (чём-л.);φορτώνομαι
2) надоедать, докучать (кому-л.); приставать (к кому-л.);μη με φορτώνεσαι! — оставь меня в покое!; — отстань!, не приставай! (разг)
-
2 φορτώνω
[фортоно] р. грузить, нагружать, (ηαθ. φωνή) нагружаться, обременять, надоедать.Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > φορτώνω
-
3 φορτώνω
[фортоно] ρ грузить, нагружать, (ηαθ. φωνή) нагружаться, обременять, надоедать.
См. также в других словарях:
φορτώνω — φορτώνω, φόρτωσα βλ. πίν. 3 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
φορτώνω — φορτῶ, όω, ΝΜΑ [φόρτος] τοποθετώ φορτίο πάνω σε κάτι, λ.χ. ζώο, μεταφορικό μέσο, έπιπλο (α. «φορτώνω τη βάρκα [το αυτοκίνητο, το μουλάρι, το τραπέζι]» β. «βωμόν τε παμμεγέθη σχίζαις μυρίαις φορτώσαντες», Ηλιόδ. γ. «...τὸ μὲν μικρὸν πλοῑον… … Dictionary of Greek
φορτώνω — φόρτωσα, φορτώθηκα, φορτωμένος 1. μτβ., φορτίζω, βάζω κάπου βάρος, φορτίο, για μεταφορά. 2. μτφ., επιβαρύνω, επιβάλλω σε κάποιον κάτι κοπιαστικό, τον επιφορτίζω, του επωμίζω: Του φόρτωσαν και τη δουλειά του άλλου γραφείου. 3. μεταδίνω κάτι σε… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μεταφορτώνω — φορτώνω κάτι εκ νέου από ένα μεταφορικό μέσο σε άλλο … Dictionary of Greek
αλαφροφορτώνω — (για υποζύγια) φορτώνω ελαφρά, βάζω επάνω ελαφρό φορτίο. [ΕΤΥΜΟΛ. < αλαφρο * + φορτώνω] … Dictionary of Greek
επισάττω — ἐπισάττω και ἐπισάσσω (Α) [σάττω] τοποθετώ σάγμα (σαμάρι) ή σέλλα σε υποζύγιο, σαμαρώνω, σελλώνω αρχ. 1. φορτώνω πάνω σε κάτι («τὰς δὲ διφθέρας ἐπισάξαντες ἐπὶ τοὺς ὄνους ἀπελαύνουσι εἰς τοὺς Ἀρμενίους», Ηρόδ.) 2. φορτώνω κάποιον με κάτι… … Dictionary of Greek
αδικο- — α συνθετικό λέξεων τόσο τής Αρχαίας όσο και τής Νεοελληνικής, που προέρχεται από το επίθετο άδικος ή και από το επίρρ. άδικα, ιδίως στη σύνθεσή του με ρήματα ή μετοχές τής Νέας Ελληνικής π.χ. αδικο γερνώ, αδικο γραμμένος, αδικο δαρμένος, αδικο… … Dictionary of Greek
αδικοφορτώνω — 1. επιβάλλω σε κάποιον άδικα την εκτέλεση εργασίας, αγγαρείας 2. μέσ. κατηγορώ άδικα, συκοφαντώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < αδικο * + φορτώνω] … Dictionary of Greek
αναθέτω — (Α ἀνατίθημι) 1. αφήνω σε άλλον την εκτέλεση ή τη φροντίδα για κάτι, επιφορτίζω, εμπιστεύομαι 2. προσφέρω κάτι ως ανάθημα, αφιερώνω αρχ. Ι. ενεργ. 1. βάζω επάνω, επιθέτω, επιρρίπτω, επιβάλλω 2. αναφέρω, απονέμω, αποδίδω 3. ιδρύω, ανεγείρω 4. δίνω … Dictionary of Greek
ανεπίσακτος — η, ο χωρίς επίσαξη, ασέλωτος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αν στερ. + επισάττω «φορτώνω, σελώνω»] … Dictionary of Greek
ανθοφορτώνω — γεμίζω, διακοσμώ, φορτώνω με λουλούδια … Dictionary of Greek
