-
1 τόνου
τόνοςthat by which a thing is stretched: masc gen sgτονόωbrace up: pres imperat act 2nd sgτονόωbrace up: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
2 энклитика
-и θ.έγκλιση τόνου, ανέβασμα του τόνου στη λήγουσα της προηγούμενης λέξης: «где бы ни было». -
3 προ-φορά
-
4 πεσσεία
πεσσεία, ἡ, att. πεττεία, das Spiel mit den Steinen πεσσοῖς, im Brette, Brettspiel; Soph. frg. 381 bei Poll. 7, 203; Plat. Polit. 299 e Rep. VI, 487 c u. öfter; καὶ κυβεία, Phaedr. 274 d. – Nach Hesych. in der Tonkunst ἡ ἐφ' ἑνὸς τόνου πολλάκις γιγνομένη πλῆξις.
-
5 χαλάω
χαλάω, fut. χαλάσω, dor. χαλάξω, perf. pass. κεχάλασμαι, – nachlassen, – 1) trans., d. i. eine Spannung aufheben, abspannen; βιόν, τόξα, H. h. Apoll. 6. 27; 12 τόξα κεχαλασμένα; Sp.; πτέρυγα χαλάξας, die Flügel sinken lassen, Pind. P. 1, 6; Gegensatz von συνάγω Plat. Tim. 66 c, von συντείνειν τὰ νεῦρα Phaed. 98 d; ἡνίας τοῖς λόγοις Prot. 338 a; μέτωπον, die Stirn entfalten od. entrunzeln, erheitern, Ar. Vesp. 655; vgl. Ant. Lup. p. 69; – losbinden, lösen, τινὰ ἐκ δεσμῶν Aesch. Prom. 176; πρὶν ἂν χαλασϑῇ δεσμὰ λυμαντήρια 993; χαλᾷ κρεμαστὴν ἀρτάνην Soph. O. R. 1266; δεσμά Eur. Andr. 578; bes. χαλινὰ χαλᾶν, die straff angezogenen Zügel nachlassen, schießen lassen, und vom Ankertau, ναῠς ἔστη, ἢν χαλᾷ πόδα Or. 706; so auch κλῇϑρα, κλῇδας χαλᾶν, den Thürriemen losbinden, die Thür öffnen, Hipp. 808 Med. 1314; ἀσκόν Cycl. 161; τυγχάνω γε κλῇϑρ' ἀνασπαστοῠ πύλης χαλῶσα Soph. Ant. 1172; τοὺς μοχλούς Ar. Lys. 310; auch μοχλοῖς πύλας χαλᾶτε, Aesch. Ch. 866; u. übertr., χαλᾶτε πᾶν κάλυμμ' ἀπ' ὀφϑαλμῶν Soph. El. 1460; – eng zusammengezogene Dinge aus einander lassen, erweitern. – Uebtr. = fahren lassen, aufgeben, τὴν ὀργήν Ar. Vesp. 753. – 2) intr., erschlaffen, lose od. schlaff werden, seine Spannung od. seine Kraft verlieren, ἐπειδὰν αἱ ἐπιϑυμίαι χαλάσωσι Plat. Rep. I, 329 c; χαλασάσης τῆς ἀλγηδόνος Luc. Amor. 27. – Dah. auch aus einandergehen, seine Haltung verlieren, sich öffnen, ζῶναί σοι χαλῶσι Eur. Bacch. 933; πύλαι χαλῶσαι, offen stehend, Xen. Cyr. 7, 5,29. – 3) χαλᾶν τινος, von Etwas nachlassen, ablassen, τῆς ὀργῆς Ar. Av. 383; αἰκίζεταί τε κοὐδαμῆ χαλᾷ κακῶν Aesch. Prom. 256; absolut, σφίγγε, μηδαμῆ χάλα 58; vgl. Soph. O. C. 203; σμικρόν γέ μοι τῆς ἀρχῆς χάλασον Plat. Men. 86 e; χαλῶντες τοῠ τόνου Luc. bis acc. 21; – χαλᾶν τινι, Einem nachgeben, gegen ihn nachsichtig sein, ihm vergeben, verzeihen; χάλα τοῖς τοκεῦσιν, vergieb deiner Mutter, Eur. Hec. 407; εἴκειν ὁδοῦ χαλῶντα τοῖς κακίοσιν Ion 637. – Bei den Aerzten κοιλίη ὑγρὰ χαλᾷ, vom Durchfall, Hippocr.
-
6 ἐπί-τονος
ἐπί-τονος, angespannt, angestrengt, φϑέγμα Philostr. – Subst. ὁ ἐπίτονος, 1) sc. ἱμάς, das Tau, mit welchem die Segelstange oder Raa an den Mast gebunden wird, Od. 12, 423, Schol. ὁ τῶν κεράτων δεσμὸς ὁ ἀνέλκων τὸ κέρας πρὸς τὸ ὕψος τοῦ ἱστοῠ. Auch Bettgurte, ἐπιτόνου, v. l. ἐπὶ τόνου, Ar. Lys. 922. – 2) die Flechse, τοὺς ἐπιτόνους καὶ τὰ ξυνεχῆ νεῦρα Plat. Tim. 84 e; Legg. XII, 945 c; vgl. Arist. H. A. 3, 5.
-
7 ὑφ-ίημι
ὑφ-ίημι (s. ἵημι), ion. ὑπίημι, Her., – 1) herabschicken, herablassen; ἱστὸν ὑφέντες, den Mastbaum niederlassen, Il. 1, 434, H. h. Apoll. 504, ἱστία, die Segel herunterlassen, einziehen; ὑφειμένοις τοῖς ἱστίοις πλεῖν Plut. Luc. 3, gew. im med.; auch τινὶ τὰς ῥάβδους, vom Liktor, die Fasces vor Einem senken, Plut. Pomp. 19. – 2) darunter schicken, stellen, legen; ὑπὸ ϑρῆνυν ποσὶν ἧκεν Od. 19, 57, wie Il. 14, 240; bes. die Jungen an die Mutter und sie saugen lassen, bei Hom. in tmesi, ὑπ' ἔμβρυον ᾑκεν ἑκάστῃ, Od. 9, 309. 342; ὑφίητι τὰ μοσχία Theocr. 4, 4; u. so im med., ὑφίεσϑαι μαστοῖς, sich ein Junges an die eigenen Brüste legen, um es zu säugen, Eur. Phoen. 31. – 3) heimlich Einen abschicken, heimlich anstiften, wie ὑποπέμπω, subornare; ὑφεὶς μάγον τοιόνδε μηχανοῤῥάφον Soph. O. R. 381; Her. 6, 103; u. pass. sich einschleichen, ἓ κατ' οἴκους ὡς ἔχιδν' ὑφειμένη λήϑουσά μ' ἐξέπινες Soph. Ant. 527; vgl. noch Plat. Ax. 368 e. – Uebtr., nachlassen, z. B. die Zügel, ὑφιέναι τῇ γλώττῃ, der Zunge die Zügel schießen lassen, Philostr.; daher überlassen, σῶμ' ὑφεῖσ' ἀλγηδόσι Eur. Med. 24; sinken lassen, vermindern, auch zugeben, Xen. An. 3, 5,5. – Und intrans. wie das pass. nachlassen, ablassen von Etwas, τῆς ὀργῆς, τῆς ἀγνωμοσύνης, Her. 1, 156. 3, 52. 9, 4; auch ohne den gen., οὐδὲν ὑπιέντες 7, 162; τὸ ὕδωρ ὑπίεται τοῠ ψυχροῦ 4, 181; ὑφέσϑαι τοῦ τόνου Ar. Vesp. 337; auch schwächer, demüthiger werden, sich fügen, nachgeben, τινί τινος, u. absolut im pass. sich unterwerfen, sich ergeben, Xen. An. 3, 1,17. 3, 2,3; nachgeben, Cyr. 6, 3,36; τῆς δυνάμεως μηδὲν ὑφίεσϑαι Mem. 4, 3,17; vgl. νῦν δ' ἐν κακοῖς μοι πλεῖν ὑφειμένῃ δοκεῖ Soph. El. 327, wo man an unser »die Segel einziehen« denken kann; ἀντὶ σοῦ κατϑανεῖν ὑφειμένην Eur. Alc. 527, bereit für dich zu sterben; – ὑφειμένος, nachgelassen, abgespannt, schlaff, auch nachgiebig.
-
8 ἤλεκτpov
ἤλεκτpov, τό, Her. u. Folgde gew., auch ἤλεκτρος ὁ, Soph. Ant. 1025, u. ἡ, Sp.; vgl. Ar. an der unten angeführten Stelle; bei Hom. u. Hes. ist das genus nicht zu erkennen; El ek tron, bei Hom. dreimal in der Od., als Schmuck der Wände im Pallaste des Menelaos, χαλκοῦ τε στεροπὴν – χρυσοῦ τ' ἠλέκτρου τε καὶ ἀργύρου ἠδ' ἐλέφαντος 4, 73, im plur. 15, 460. 18, 295, vom Halsbande, ὅρμον χρύσεον ἠλέκτροισιν ἐερμένον ἠέλιον ὥς, womit Hes. Sc. 142 zu vgl., ἠλέκτρῳ ϑ' ὑπολαμπὲς ἔην χρυσῷ τε φαεινῷ λαμπόμενον, wie Pytheas bei Ath. XI, 465 d, κυλίκων ἀργυρέων χρυσοῦ τε καὶ ἠλέκτροιο φαεινοῦ; überall neben Gold u. Silber genannt, nach den Zeugnissen der Alten eine natürliche Metallmischung von etwa vier Theilen Gold u. einem Theile Silber, die auch künstlich bereitet wurde; vgl. Paus. 5, 12, 7; Plin. H. N. 33, 23. So scheint es auch Soph. zu nehmen, der τὸν πρὸς Σάρδεων ἤλεκτρον Ant. 1025 neben Ἰνδικὸν χρυσόν nennt; Sardes war, wie der vorbeifließende Paktolus, reich an Gold; – Her. sagt 3, 115 vom Eridanus her τὸ ἤλεκτρον φοιτᾶν λόγος ἐστί, bestimmt es nicht näher, meint aber sicher schon Bernstein; denn dieser erhielt von der Aehnlichkeit der Farbe mit jener Metallmischung diesen Namen, wurde den Griechen durch die Phönicier zugeführt u. siand mit jenen edlen Metallen in gleich hohem Werth. Unzweifelhaft ist Bernstein gemeint bei Plat. Tim. 80 c, τὰ ϑαυμαζόμενα ἠλέκτρων περὶ τῆς ἕλξεως; vgl. Locr. 101 e. – Buttmann in seiner Abhandlung über das Elektron hält das homerische Elektron schon für Bernstein, nach dessen Farbe dann erst die Metallmischung so genannt sei. – Bei Ar. Equ. 531 heißt es vom alternden Kratinus ἐκπιπτουσῶν τῶν ἠλέκτρων καὶ τοῦ τόνου οὐκέτ' ἐνόντος, wo etwas mit Elektron Verziertes gemeint ist, wie der Schol. sagt, die Füße des Ruhebettes, die damit ausgelegt gewesen, worauf sich auch Phot. lex. bezieht: ἠλέκτραι, τὰ ἐν τοῖς κλινόποσι τῶν σφιγγῶν ὄμματα; Schol. Ar. κλῖναι τοὺς πόδας εἶχον ὠφϑαλμισμένους; Andere deuten es angemessener auf die Wirbel seiner nicht mehr Ton haltenden Leier. – Der Name wird entweder, wenn Bernstein die älteste Bdtg ist, von ἕλκειν abgeleitet, ἕλκητρον, ἕλκτρον, gleichsam der Zieher, der Zugstein, von seiner elektrischen Anziehungskraft so benannt; od. wenn die Metallmischung zuerst so hieß, von ἠλέκτωρ, w. m. s.
-
9 ενδοσις
- εως ἥ1) ослабление(παθῶν, τόνου Plut.)
2) смягчение, ремиссия(πυρετοῦ Plut.)
3) воен. передышка(βραχείας ἐνδόσεως γενομένης Polyb.)
(εἰς κίνησιν μίαν Arst.)
-
10 υφεσις
- εως ἥ [ὑφίημι]1) ослабление, понижение (sc. τόνου Plut.)2) уступчивость, снисхождение(ἐπὴ τῶν πραγμάτων и πρὸς τοὺς φίλους Plut.)
-
11 υφιημι
ион. ὑπίημι тж. med.1) спускать, опускать(ἱστὸν προτόνοισιν Hom., Hes.)
ὑφεῖναί τινι τὰς ῥάβδους Plut. ( в Риме) — опустить ликторские пучки перед кем-л. ( салют старшему военачальнику);ὑφειμένοις πλεῖν τοῖς ἱστίοις Plut. — плыть со спущенными парусами2) med. убирать паруса Soph.ὑφέσθαι μοι δοκεῖ Arph. — надо, по-моему, убрать паруса, т.е. действовать без шума
3) подставлять, подкладыватьὑφεῖναι δᾷδα τῇ πυρᾷ Plut. — поднести факел к костру;οἱ περίδρομοι ὑφείσθωσαν ὑπὸ τοὺς βρόχους Xen. — стяжные веревки должны быть продеты в петли;ὑφίεσθαι μαστοῖς (sc. βρέφος) Eur. — приставлять младенца к груди, т.е. кормить грудью;νεοσσοὺς ὄρνις ὑφειμένη Eur. — птица, закрывшая своим телом птенцов;ὑ. ἐνέδρας πολλάς Plut. — выставлять много засад;δέλεάρ τινι ὑφεῖναί τι Plut. — выставить что-л. в качестве приманки для кого-л.4) преподносить, дарить(τί τινι Plut.)
5) досл. подсылать, перен. подговаривать(τινα Soph., Plat.)
6) упускатьεἰ ὑφήσεις τοῦδ΄, ἀπαλλάξει βίου Eur. — если ты этого не сделаешь, ты погибнешь;
οὐ πόνων ὑφίεσθαι Xen. — не уклоняться от труда7) ослаблять, уменьшатьτὸ ἄγαν ὑ. τοῦ φρονήματος Plut. — умерять (свою) гордыню
8) преимущ. med. ослабевать, смягчатьсяὑ. или ὑπίεσθαι τῆς ὀργῆς Her. — смягчаться в своем гневе;
ὑ. τοῦ ἀπειθεῖν Xen. — становиться менее упрямым:ὑπίεσθαι τοῦ ψυχροῦ Her. — становиться менее холодным;ὕφεσθε τοῦ τόνου Arph. — понизьте голос, говорите тише9) преимущ. med. уступать, предоставлять, покорятьсяὑφίεσθαί τινος Xen. — уступать в чем-л., соглашаться с чем-л.;
οὐδὲν ὑπείς Her. — ни в чем не делая уступок;ὑ. τι ἡμέτερον εἶναι Xen. — предоставлять что-л. в наше распоряжение, отдавать нам;τοῖς πολεμίοις οὔποθ΄ ὑφίεσθαι Xen. — никогда не отступать перед врагами;μέ ὑφίεσθαι, ἀλλὰ πειρᾶσθαι ὅπως σωζώμεθα Xen. — (нам следует) не отчаиваться, а пытаться спастись;φρονήματος οὐδενὴ ὑφιέμενος Plut. — никому не уступающий в благоразумии;οὐδενὴ τῆς ἄνω ὁδοῦ ὑφίεσθαι Luc. — никому не разрешать вернуться;σῶμ΄ ὑφεῖσ΄ ἀλγηδόσι Eur. — (Медея) целиком поглощенная своими страданиями;κατθανεῖν ὑφειμένη Eur. — готовая умереть10) med. вползать, подкрадываться(κατ΄ οἴκους ὡς ἔχιδνα Soph.; σώμασι Plut.)
-
12 χαλαω
1) отпускать, ослаблять(βιόν, τόξα HH.; χ. καὴ συντείνειν τὰ νεῦρα Plat.; χ. ἡνίαν Eur.)
ὅταν χαλασθῇ τὸ σῶμα ὑπὸ νόσων Plat. — когда тело изнурено болезнями;χ. τὰς ἡνίας τοῖς λόγοις Plat. — давать волю красноречию;χ. τὸ μέτωπον Arph. — разгладить (перестать хмурить) лоб;χ. τέν ὀργέν Arph. — умерить (отбросить) гнев;ἐπιθυμίαν χ. Plut. — подавить страсть2) спускать, опускать(πτέρυγα Pind.; κράββατον NT.)
χ. κάλυμμ΄ ἀπ΄ ὀφθαλμῶν Soph. — сбросить завесу с глаз3) распускать, развязывать(κρεμαστέν ἁρτάνην Soph.; τὸν ἀσκόν Eur.)
χ. δεσμά Eur. — развязать узы;χ. κλῇθρα πύλης Soph. или χ. κλῇδας πυλωμάτων Eur., тж. χ. πύλας μοχλοῖς Aesch. и χ. μοχλούς Arph. — снимать запоры у ворот, отпирать ворота;χ. στόμα Xen. — (о лошади) открывать рот;χ. μαστούς Eur. — давать грудь, кормить материнским молоком4) отвязывать, освобождать(τινα ἐκ δεσμῶν Aesch.)
5) распускаться, развязываться(ζῶναι χαλῶσί τινι Eur.)
6) открыватьсяπύλαι χαλῶσαι Xen. — отворенные ворота
7) слабеть, утихать(τῆς ἀλγηδόνος χαλασάσης Luc.)
οἵδε τῆς ὀργῆς χ. εἴξασιν Arph. — их гнев, кажется, прошел;χ. μανιῶν Aesch. — перестать безумствовать;χ. τοῦ τόνου Luc. — ослабить напряжение;τοῦ νοσήματος χαλῶντος Plut. — когда болезнь пошла на убыль8) уступать(τινι Eur., Plut.)
9) оказывать снисхождение, прощать(τινι Aesch., Eur.)
-
13 версьера
мат. о βόστρυχος της μάγισσας/Αγκνέζι (Agnesi)η γραμμή (παρημί-τονου) της Αγκνέζι (Agnesi)Русско-греческий словарь научных и технических терминов > версьера
-
14 регулировка
1. (процесс) η ρύθμιιΐιση- зажигания я - της ανάφλεξης, ο (συγ)χρονισμός της ανάφλεξης2. (устройство или ручка органа регулировки) о ρυθμιστήςτο χειριστήριο ρύθμισης- накала (рад.элн.) - πυράκτωσηςэлн.) - του ήχου- τόνουРусско-греческий словарь научных и технических терминов > регулировка
-
15 регулятор
ο ρυθμιστής- пара - ατμού, ο ατμοφράχτης- тембра (рад.тлв.) - τόνουРусско-греческий словарь научных и технических терминов > регулятор
-
16 восьмая
восьм||аяж τό ἕνα δγδοο[ν] (в дроби)/ τό δγδοο[ν] (τόνου) (в музыке):в одну́ \восьмаяу́ю (о формате книги) σχήμα δγδοο. -
17 ατόνου
ἄτονοςslackness: masc /fem /neut gen sgἀ̱τόνου, ἀτονόωweaken: imperf ind act 3rd sg (doric aeolic)ἀτονόωweaken: pres imperat act 2nd sgἀτονόωweaken: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
18 ἀτόνου
ἄτονοςslackness: masc /fem /neut gen sgἀ̱τόνου, ἀτονόωweaken: imperf ind act 3rd sg (doric aeolic)ἀτονόωweaken: pres imperat act 2nd sgἀτονόωweaken: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
19 stress-mark
noun (a mark used to show where the stress comes in a word etc: bookworm; designer.) τόνος,σύμβολο του τόνου(σημείο στίξης) -
20 tuna(-fish)
[' u:nə(fiʃ), ]( American[) 'tu:nə(-)]plurals tuna, tuna-fish, tunas - also ( tunny(-fish) ['tаni(fiS)] - plurals tunnies, tunny, tunny-fish) - noun1) (a kind of large sea-fish of the mackerel family.) τόνος (ψάρι)2) (its flesh, used as food.) κρέας τόνου
См. также в других словарях:
τόνου — τόνος that by which a thing is stretched masc gen sg τονόω brace up pres imperat act 2nd sg τονόω brace up imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τόνος — I Είναι το γλωσσικό φαινόμενο της ανύψωσης της φωνής στο φωνήεν μιας ορισμένης συλλαβής μέσα σε κάθε λέξη. Η συλλαβή αυτή λέγεται τονιζόμενη, οι υπόλοιπες λέγονται άτονες. Στην ελληνική γλώσσα μπορεί να τονιστεί δυνατότερα μία από τις τρεις… … Dictionary of Greek
έγκλιση — η (AM ἔγκλισις) 1. κλίση, το να γέρνει κάτι 2. γραμμ. α) «εγκλίσεις ρήματος» οι μορφές που παίρνει το ρήμα για να φανερώσει πώς παρουσιάζεται η σημασία του β) «έγκλιση τόνου» η αποβολή τού τόνου μονοσύλλαβων ή δισύλλαβων λέξεων, ο αναβιβασμός του … Dictionary of Greek
βάρος — Η δύναμη με την οποία η Γη έλκει προς αυτή τα σώματα. Το β. προέρχεται από τη δύναμη της παγκόσμιας έλξης που ασκείται μεταξύ της Γης και ενός σώματος. Έτσι και η Γη υφίσταται μια έλξη από μέρους του σώματος, ίση και αντίθετη από αυτή που ασκεί η … Dictionary of Greek
γένος — Όρος που χρησιμοποιείται στη ζωολογία και στη βοτανική για να προσδιορίσει τη συστηματική ταξινόμηση, ενώ στη γλωσσολογία αναφέρεται στη μορφολογική κατηγοριοποίηση των ονομάτων (ουσιαστικών, επιθέτων, αντωνυμιών, άρθρων, μετοχών) σε αρσενικά,… … Dictionary of Greek
δίπλα — (I) επίρρ. Ι. 1. παραπλεύρως, στο πλάι 2. πλαγιαστά, πλάγια 3. φρ. α) «τού ή τής πέφτω δίπλα» πλησιάζω κάποιον με υστεροβουλία β) «παίρνω δίπλα τα βουνά» περιπλανιέμαι στα βουνά γ) «τό κόβω, τό παίρνω δίπλα» πέφτω για ύπνο, πλαγιάζω, κοιμάμαι.… … Dictionary of Greek
εγκεφαλίτιδα — Φλεγμονή του εγκεφάλου. Συνήθως οφείλεται σε παθογόνους παράγοντες που φτάνουν εκεί είτε με απευθείας μετάδοση από τις μήνιγγες είτε μεταφέρονται με το αίμα και τη λέμφο από άλλα όργανα. Ταξινομείται ανάλογα (α) με το αν είναι πρωτοπαθής (από… … Dictionary of Greek
εκποδών — ἐκποδών (AM) επίρρ. 1. έξω από τα πόδια τών άλλων, μακριά απο τους άλλους («ἐκποδὼν διατρίβω, ἵσταμαι κ.λπ.») 2. έξω απ τα πόδια κάποιου, μακριά από κάποιον, χωρίς να ενοχλείται κάποιος («ἐκποδὼν χωρήσομαι Ἑκάβῃ», «ἐκποδὼν... τοῡδ ἔχων… … Dictionary of Greek
επανάσταση — Η ριζική μεταβολή μιας ορισμένης τάξης πολιτικών και κοινωνικών πραγμάτων, η οποία, σε γενικές γραμμές, βασίζεται στην υποτιθέμενη ή στην πραγματική θέληση των λαϊκών μαζών και πραγματώνεται οργανωμένα και συνειδητά με μια ενέργεια περισσότερο ή… … Dictionary of Greek
εφηβεία — Περίοδος της ζωής του ανθρώπου η οποία –ανάλογα με το άτομο– διαρκεί περίπου επτά χρόνια. Ξεκινά κατά την ηλικιακή περίοδο μεταξύ 11 και 14 ετών και αποτελεί μία από τις σημαντικότερες φάσεις της εξελικτικής ηλικίας. Χαρακτηρίζεται από… … Dictionary of Greek
καταβιβασμός — ο (AM καταβιβασμός) [καταβιβάζω] 1. καταβίβαση, κατέβασμα, χαμήλωμα, μείωση 2. φρ. γραμμ. «καταβιβασμός τόνου» το κατέβασμα τού τόνου προς το τέλος τής λέξεως, προς τη λήγουσα … Dictionary of Greek