-
21 ανατρεχω
(fut. ἀναδραμοῦμαι - в Anth. ἀναδράμομαι)1) бежать наверх, взбегать, бегом взбираться(πρός τι Thuc., Plut., κατά τι Xen. и εἴς τι Arst.)
2) быстро подниматься, вскакивать(ἐκ τῆς κοίτης Her.; ἀπὸ θαλάσσης ἀνέδραμε νέφη Plut.)
3) выскакивать4) (pf.-praes.) подниматься, выситься(ἀναδέδρομε πέτρη Hom.)
5) вырастать(σῖτος ἀνατρέχει Arst.)
βλαστὸς ἐκ τοῦ στελέχεος ἀναδεδραμηκώς Her. — побег, выросший из ствола;ἀναδραμεῖν εἰς τὸ πρῶτον ἀξίωμα Plut. — достигнуть высших почестей6) отбегать назад, поспешно отступатьἀνέδραμε, μίκτο δ΄ ὁμίλῳ Hom. — он отступил и смешался с толпой;
ἀνατρεχούσης εἰς αὑτέν θαλάττης Plut. — во время морского отлива7) возвращаться(ἐπί τι Polyb. и εἴς τι Polyb., Diod.)
εἰς τέν αὑτοῦ φύσιν ἀναδραμεῖν Plut. — вернуться к своим старым привычкам8) пробегать, перен. рассказыватьἀ. τοῖς χρόνοις Polyb. — говорить о прошлом;
ὕμνῳ ἀ. τι Pind. — воспевать что-л.9) исправлять, заглаживать(τέν ἐλάττωσιν Plut., Luc.)
ἀ. ἐπειρῶντο κατὰ δύναμιν Polyb. — они всячески старались загладить свою вину -
22 αποτρεχω
(fut. ἀποθρέξομαι и ἀποδραμοῦμαι)1) убегать, бежать прочь Her., Xen., Plat., Polyb.2) упражняться или состязаться в беге(μετὰ ἡλικιώτου Arph.)
-
23 διατρεχω
(fut. διαδραμοῦμαι, aor. 2 διέδρᾰμον)1) пробегать(ἰχθυόεντα κέλευθα Hom.; στρατόπεδον Thuc.; τὰ μεταξύ Plut.)
διατρέχοντες ἀστέρες Arph. — блуждающие звезды;ὅτι τάχιστα διαδραμεῖν τὸν λόγον Plat. — поскорее произнести речь;ἅπαντα τὸν βίον διαδραμεῖν Plat. — прожить свою жизнь до конца2) распространяться, проноситься(θροῦς διέδραμε τῆς ἐκκλησίας Plut.; νεφέλαι διέδραμον ἄλλυδις ἄλλαι Theocr.)
3) проделать4) проникать -
24 ειστρεχω
староатт. ἐστρέχω (fut. εἰσδραμοῦμαι, aor. εἰσέδραμον) вбегать, врываться, устремляться(οἱ περίπολοι ἐσέδραμον Thuc.; τῶν ξένων εἰσδραμόντων Plut.; ναῦς βαθὺν εἰσέδραμε Φᾶσιν Theocr.)
εἰσδραμόντες ἥρπαζον ὅ τι ἕκαστος ἐδύνατο Xen. — ворвавшись, они стали грабить кто что мог -
25 εκτρεχω
(fut. ἐκθρέξομαι и ἐκδραμοῦμαι, aor. 2 ἐξέδραμον)1) выбегать, отправляться бегом(εἰς τέν ἰδίαν χώραν Arst.; ἐπὴ τὸν τόπον Plut.)
2) воен. совершать вылазку(ἐκ τῆς πόλεως Thuc.; οἱ ψιλοὴ ἐκδραμόντες ἠκόντιζον Xen.)
3) протекать, развиватьсяἡ αὔξησις ταχέως ἐκδεδραμηκυῖα Arst. — стремительный рост
4) переступать пределыὁ θυμὸς ἐκδραμών Soph. — неумеренный гнев;
τὸν ἀκμαῖον τῆς ἡλικίας καιρὸν ἐκδραμεῖν Diog.L. — перерасти самый цветущий возраст -
26 εντρεχω
(aor. 2 ἐνέδραμον)1) (в чём-л.) свободно двигаться(γυῖα ἐντρέχει, sc. ἐν ἔντεσι Hom.)
2) вбегать, прибегать(ἐξ ὕλης πόντῳ Anth.)
3) досл. находить доступ, перен. привязываться(τῶν ἀρετῶν Luc.)
-
27 επιτρεχω
1) прибегать, налетатьτὰ προϊδόντες ἐπέδραμον Hom. — увидев это, (сидевшие в засаде) прибежали
2) набрасываться, нападать(τινί Thuc., Xen. и ἐπί τινα Xen.)
ἐ. χώρην Her. — совершать набег на страну (ср. 6)3) устремляться (вслед за чем-л.), гоняться (за кем-л.)ἅρματα ἵπποις ἐπέτρεχον Hom. — колесница катилась за (впряженными в нее) конями;
4) бежать вперед, мчатьсяμᾶλλον ἐπεδραμέτην Hom. — (кони) резвее понеслись
5) набегать, наскакивать, наталкиваться6) пробегать, распространяться(τέν χώραν Arst. - ср. 2)
Ῥώμην ἐπέδραμε λόγος Plut. — по Риму пронесся слух;ἐ. μικρὰ περί τινος Dem. — вкратце коснуться чего-л.;λευκέ ἐπιδέδρομεν αἴγλη Hom. — (по Олимпу) разлито ясное сияние;ἐξανθήματα ἐπιτρέχει τοῖς σώμασιν Plut. — язвы покрывают тела -
28 εστρεχω
-
29 ευτροχος
I2[τρέχω]1) правильно или легко движущийся(κύκλος Plat., Plut.)
2) плавно скользящий(βρόχοι Xen.)
3) проворный, бойкий(γλῶσσα Eur.; ἐν τῷ διαλέγεσθαι Plut.)
4) приводящий в быстрое движение(λαίφεα Anth.)
IIэп. ἐΰτροχος 2[τρόχος]1) с красивыми колесами(ἅρμα Hom., Hes.; ἅμαξα Hom.)
2) хорошо закругленный, (совершенно) круглый(τεῖχος Anth.)
ἀντίπηγος εὔ. κύκλος Eur. — круглая корзина -
30 θεω
I.Arph. (= *θεάου) imper. к θεάομαι См. θεαομαιII.I1) (тж. θ. δρόμῳ Arph., Xen.) бежать, бегать, (быстро) двигаться, передвигаться(ποσί и πόδεσσι Hom.; θᾶττον τῶν ἵππων Arst.)
ἄκρον ἐπὴ ῥηγμῖνος ἁλὸς θ. Hom. — носиться по гребням морских волн;θ. κατὰ κῦμα Hom. — мчаться по волнам;Ἀγαμέμνων ἀντίος ἦλθε θέων Hom. — навстречу (Менелаю) примчался Агамемнон;Μαλειάων ὄρος ἷξε θέων Hom. — (кормчий) полным ходом достиг Малийской горы;εἰ αὔρα φέροι, θέοντες ἀνεπαύοντο Xen. — когда дул попутный ветер, плывшие отдыхали2) катиться, вращатьсяὀλοοίτροχος ἀπὸ πέτρης θέει Hom. — камень катится с утеса;
τροχὸν πειρήσεται, αἴ κε θέῃσιν Hom. — (горшечник) попробует, вращается ли гончарный круг3) ( о линии) проходить, тянутьсяφλὲψ ἀνὰ νῶτα θέουσα Hom. — жила, проходящая вдоль спины;
ἄντυξ, ἢ πυμάτη θέεν ἀσπίδος Hom. — обод, который огибал край щита;ὀδόντες λευκὰ θέοντες Hes. — сплошной ряд белых зубов4) пробегать, проходить(τὰ ὄρη Xen.)
5) состязаться в бегеπερὴ τρίποδος θεύσεσθαι Hom. — состязаться в беге за треножник (объявленный наградой);
περὴ ψυχῆς θέον Ἕκτορος Hom. — (когда Ахилл преследовал Гектора), спор у них шел о (самой) жизни Гектора;περὴ τοῦ παντὸς δρόμον θ. Her. — вести последнюю и решающую борьбу, т.е. ставить все на карту6) перен. (нечаянно) попадатьεἰς νόσους θ. Plat. — (быстро) заболевать;
εἰς ἀδικίαν θ. Plat. — становиться несправедливым;θ. τὸν ἔσχατον κίνδυνον Plut. — подвергаться крайней опасности;θ. ἐγγύτατα ὀλέθρου Plat. — быть на краю гибелиII -
31 κατατρεχω
(fut. καταδρᾰμοῦμαι, aor. 2 κατέδραμον, pf. καταδεδράμηκα)1) сбегать, спускаться бегом(κάτω, ἀπὸ τῶν ἄκρων Her.; ἐπὴ τέν θάλατταν Xen.; καταδραμοῦσα τέν θύραν ἄνοιξον Arph.)
2) спускаться (с корабля) на берег, высаживаться(εἰς Ἰταλίαν Polyb.)
ναῦται καταδεδραμηκότες Xen. — морской десант3) приставать, причаливать(ξένιον ἄστυ Pind.; εἰς τὰ ἐμπόρια Polyb.)
4) совершать набег(и), опустошать (набегами), разорять(τέν Αἴγιναν Thuc.; χώραν Thuc., Plut.; εἰς τὸ χωρίον Arst.)
5) устремляться, набрасываться(ἐπί τινα NT.)
6) обрушиваться (с порицаниями), нападать, бранить(τέν Σπάρτην Plat.; τῶν μάντεων Diog.L.; τινός Plut., Sext.)
-
32 μετατρεχω
-
33 ξυντρεχω
(fut. συνθρέξομαι и συνδραμοῦμαι, aor. 2 συνέδρᾰμον)1) сбегаться, сходиться для боя(ξιφέεσι Hom.; ἐπί τινα Polyb., и σ. τινί Plut.)
σ. ἐς χεῖρας Polyb. — сходиться врукопашную2) устремляться, бросатьсяτῷ μόρῳ ξ. Soph. — бросаться навстречу смерти
3) вместе бежать, сбегаться(ἐς τέν ὁδόν Her.; ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων NT.; συνδεδράμηκε ἅπασα ἥ πόλις Luc.)
4) сливаться, стекаться, смешиваться(ῥεύματί τινος Soph.)
5) перен. сходиться, соглашаться, совпадатьσ. τοῖς κριταῖς Xen. — сходиться в выборе судей;τοῦ χρόνου τὸ μῆκος αὐτὸ συντρέχει Eur. — время совпадает, т.е. судя по времени, так должно быть6) состязаться в беге(τινί Plat.)
7) загибаться, закручиваться(αἱ τρίχες συντρέχουσιν Xen.)
8) совместно участвовать -
34 παρατρεχω
(aor. 2 παρέδρᾰμον - эп. 3 л. dual. παραδραμέτην)1) бежать(εἴς τινα Arph.)
2) мимо пробегать, тж. перебегать(ὦκα Hom.; ἐπὴ τὸ κέρας ἑκάτερον Xen.)
3) опережать, обгонять(τινὰ πόδεσσι Hom.)
π. τινά Polyb. — ускользать от чьего-л. внимания4) превосходить(τινὰ ἔν τινι Polyb.)
5) бегло просматривать, пробегать(τὰ γράμματα τῇ ὄψει Plut.)
6) обходить молчанием(τι Polyb.)
-
35 περιτρεχω
(aor. 1 περιέθρεξα - aor. 2 περιέδραμον - эп. περίδραμον, pf. περιδεδράμηκα и περιδέδρομα)1) бегать вокруг, обегать кругом(τέν λίμνην κύκλῳ Arph.; ὅλην τέν χώραν NT.)
τὸν βληθέντα περιέδραμε ὅμιλος Her. — толпа окружила (досл. сбежалась вокруг) раненого;εἰς ταὐτὸν π. μυριάκις Plat. — тысячи раз возвращаться к одному и тому же;περιτρέχων ὅπη τύχοιμι Plat. — бегая, где придется, т.е. мечась из стороны в сторону2) быть во всеобщем употребленииτὰ περιτρέχοντα Plat. — общеупотребительные выражения;
ἐκ τῆς περιτρεχούσης ἑταιρείας γνώριμόν τινι γενέσθαι Plut. — познакомиться с кем-л. в повседневном общении3) перен. обходить, обманывать(πανουργότατα Arph.)
-
36 προστρεχω
(fut. προσδρᾰμοῦμαι, aor. 2 προσέδραμον)1) прибегать, подбегать(τινί Arph., Xen.; πρός τινα Plat. и ἐπί τι Luc.)
2) совершать набег, нападать(πρός τινα Xen.)
3) приходить, приближаться(πρὸς τέν ἀλήθειαν Polyb.)
4) переходить, присоединяться(πρὸς τέν τῶν πολλῶν γνώμην Polyb.)
5) приключаться, случаться -
37 προτρεχω
(fut. προδρᾰμοῦμαι, aor. προὔδρᾰμον)1) (тж. π. εἰς τὸ ἔμπροσθεν NT.) бежать впередπροδραμόντες ἕστασαν Xen. — пробежав (известное расстояние), они останавливались
2) опережать, обгонятьπροδραμεῖν στάδια πέντε ἢ ἕξ τινος Xen. — обогнать кого-л. на пять-шесть стадиев
-
38 συντρεχω
(fut. συνθρέξομαι и συνδραμοῦμαι, aor. 2 συνέδρᾰμον)1) сбегаться, сходиться для боя(ξιφέεσι Hom.; ἐπί τινα Polyb., и σ. τινί Plut.)
σ. ἐς χεῖρας Polyb. — сходиться врукопашную2) устремляться, бросатьсяτῷ μόρῳ ξ. Soph. — бросаться навстречу смерти
3) вместе бежать, сбегаться(ἐς τέν ὁδόν Her.; ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων NT.; συνδεδράμηκε ἅπασα ἥ πόλις Luc.)
4) сливаться, стекаться, смешиваться(ῥεύματί τινος Soph.)
5) перен. сходиться, соглашаться, совпадатьσ. τοῖς κριταῖς Xen. — сходиться в выборе судей;τοῦ χρόνου τὸ μῆκος αὐτὸ συντρέχει Eur. — время совпадает, т.е. судя по времени, так должно быть6) состязаться в беге(τινί Plat.)
7) загибаться, закручиваться(αἱ τρίχες συντρέχουσιν Xen.)
8) совместно участвовать -
39 τροχις
-
40 υπερτρεχω
(aor. ὑπερέδρᾰμον)1) досл. обгонять, опережать, перен. побеждать, подчинять себе(τι и τινά Eur.)
2) превосходитьὑπερδραμεῖν τινά τινι Eur. — превзойти кого-л. чем(в чём)-л.;
ἤ τὰ τοῦδ΄ ὑπερδράμῃ Eur. — если счастье окажется на его стороне3) преступать, нарушать(νόμιμα ἄγραπτα Soph.)
См. также в других словарях:
τρέχω — τρέχω, έτρεξα βλ. πίν. 31 Σημειώσεις: τρέχω : η λόγια μτχ. ενεστώτα τρέχων, ουσα, ον απαντάται ως επίθετο αυτός που ισχύει τώρα ή αφορά το τωρινό χρονικό διάστημα ή το άμεσο μέλλον). Η μτχ. τρεχούμενος (σπάνια τρεχάμενος) χρησιμοποιείται ως… … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
τρέχω — run pres subj act 1st sg τρέχω run pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρέχω — ΝΜΑ, και μέσ. μέλλ. με ενεργ. σημ. δραμοῡμαι, αόρ. ἔδραμον, παρακμ. δεδράμηκα, υπερσ. ἐδεδραμήκειν ΜΑ, και δωρ. τ. τράχω Α 1. προχωρώ γρήγορα μετακινώντας προς τα εμπρός τα πόδια σε σύντονη διαδοχή («βαδίζειν καὶ τρέχειν», Πλάτ.) 2. (για άψυχα)… … Dictionary of Greek
τρέχω — έτρεξα και έδραμα 1. προχωρώ γρήγορα, πηγαίνω τρεχάλα: Τρέξε να τον προλάβεις. 2. βιάζομαι, προχωρώ γρηγορότερα από το συνηθισμένο: Το ρολόι μου τρέχει. 3. περιφέρομαι άσκοπα: Πώς μας θωρείς ακίνητος, πού τρέχει ο λογισμός σου; (Αρ. Βαλαωρίτης).… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
δρέμω — τρέχω … Dictionary of Greek
τράχον — τρέχω run pres part act masc voc sg (doric) τρέχω run pres part act neut nom/voc/acc sg (doric) τρέχω run imperf ind act 3rd pl (doric) τρέχω run imperf ind act 1st sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρέχον — τρέχω run pres part act masc voc sg τρέχω run pres part act neut nom/voc/acc sg τρέχω run imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) τρέχω run imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θρέξαι — τρέχω run aor imperat mid 2nd sg (epic) τρέχω run aor inf act (epic) θρέξαῑ , τρέχω run aor opt act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρέχετε — τρέχω run pres imperat act 2nd pl τρέχω run pres ind act 2nd pl τρέχω run imperf ind act 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρέχῃ — τρέχω run pres subj mp 2nd sg τρέχω run pres ind mp 2nd sg τρέχω run pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δεδραμηκότα — τρέχω run perf part act neut nom/voc/acc pl τρέχω run perf part act masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)