-
1 τείχισμα
-
2 τείχισμα
τείχισμα, τό, die erbaute, aufgerichtete Mauer, übh. das Befestigungswerk -
3 προ-τείχισμα
προ-τείχισμα, τό, Vormauer, Befestigung vor der eigentlichen Mauer, Thuc. 6, 100 u. Folgde; χωρίον εὖ κατεσκευασμένον καὶ προτειχίσμασι καὶ τείχει, Pol. 4, 61, 7; auch beim Lager, 2, 69, 6; Plut.
-
4 παρα-τείχισμα
παρα-τείχισμα, τό, daneben, dabei aufgeführte Mauer, Bollwerk, Thuc. 7, 11 u. Sp., wie Luc. hist. conscr. 38 D. Sic. 11, 20.
-
5 περι-τείχισμα
περι-τείχισμα, τό, der mit einer Mauer umgebene, befestigte Ort, die Verschanzung; Thuc. 3, 25. 5, 2; Xen. Hell. 1, 3, 5; Plut.
-
6 δια-τείχισμα
δια-τείχισμα, τό, Zwischenmauer, -schanze, die zwei Orte trennt; Thuc. 3, 34. 7, 60; Pol. 8, 36, 9 u. öfter; übertr., wie unser Scheidewand, Luc. D. Meretr. 11, 4.
-
7 ἀπο-τείχισμα
ἀπο-τείχισμα, τό, Verschanzung, Thuc. 6, 99; Xen. Hell. 1, 3, 6.
-
8 ἀντι-τείχισμα
ἀντι-τείχισμα, τό, eine dagegen aufgeführte Veste, Schanze, Thuc. 2, 77.
-
9 ἐπι-τείχισμα
ἐπι-τείχισμα, τό, das gegen Jem. errichtete Bollwerk, die Verschanzung, Thuc. 8, 95; Xen. Hell. 5, 1, 2; κατασκευάζοντος ὑμῖν ἐπ. τὴν Εὔβοιαν Dem. 8, 66, er machte Euböa zu einem Bollwerke gegen uns; ἐπὶ τὴν Ἀττικήν 18, 71; τῆς αὑτοῦ χώρας 4, 5; κατά τινος D. Hal. 3, 43; übertr., ή φιλοσοφία ἐπ. τῶν νόμων, Befestigung, Schutz der Gesetze, Alcidam. bei Arist. rhet. 3, 3, der den Ausdruck tadelt.
-
10 ὑπο-τείχισμα
ὑπο-τείχισμα, τό, die darunter gebau'te Verschanzung, Mauer, Thuc. 6, 100.
-
11 φαῦλος
φαῦλος, auch zweier Endgn, Eur. Hipp. 435 u. Thuc. 6, 21, schlecht, schlimm, böse; δαίμων Theogn. 163; Her. 1, 126, der sonst immer die ion. Form φλαῦρος hat; moralisch schlecht, schändlich, bes. vom Krieger = feig, Eur. I. T. 305 u. öfter; häßlich, Ar. Eccl. 617; Ggstz von σπουδαῖος, Isocr. 1, 1; vgl. Xen. Cyr. 2, 2,24; u. von ἀγαϑός, Plat. Prot. 327 c; καὶ μοχϑηρός Gorg. 486 b; mit einem acc. der nähern Bestimmung, οἱ φαῠλοι τὰ γράμματα Phaedr. 242 c; u. c. inf., Prot. 336 c; Ggstz σοφός, Conv. 174 u. Eur. Phoen. 496; Ggstz ξυνετώτεροι, Thuc. 3, 37, vgl. 83. – Uebh. was nicht so ist, wie es sein soll; τείχισμα Thuc. 4, 115, vgl. 4, 9; στρατιά, geringes Heer, 6, 21; φαύλως ἔχοντα τὰ εἰρημένα, was nicht überzeugt, Isocr. 4, 6; καὶ ἀγεννὴς κύων Dem. 26, 22; τὰ πλεῖστα τῆς χώρας φαῠλα καὶ ἀγεννῆ Plut. Sol. 22; παρὰ φαῠλον ποιεῖσϑαι, gering schätzen, verachten, D. Hal. rhet. 4, 2; φαῦλον πρᾶγμα Xen. An. 6, 4,12. – Häufig aber ohne bes. Tadel; bes. οὐ φαῠλον, non mediocris, vgl. Plat. Theaet. 151 e; einfach, unbedeutend, wenig Umstände erfordernd, leicht, τὰ φαῠλα καὶ πρόχειρα Theaet. 147 a; τὸ ζήτημα οὐ φαῦλον, ἀλλὰ ὀξὺ βλέποντος Rep. II, 368 c; Gsgtz χαλεπός, VII, 527 d; dah. auch wohlfeil, im Ggstz zum Kostbaren, Ausgesuchten, Sp.; φαύλως φέρειν, gleichgültig ertragen, ohne viel Aufhebens davon zu machen, Eur. I. A. 850; Ar. Av. 961; φαύλως παιδεύειν, schlicht, einfach erziehen, Xen. oec. 13, 4; ἀποκρίνασϑαι, Plat. Theaet. 147 c. – Auch = leichtsinnig, die Dinge zu leicht nehmend; φαῦλον Ggstz von πάνυ ἀκριβές Thuc. 6, 18; φαύλως ἐκρίνατε Aesch. Pers. 512, schlecht; φαυλότατα καὶ ῥᾷστα vrbdt Ar. Nubb. 768; φαύλως ἀποδιδράσκειν, leicht entfliehen, Ach. 220; Th. 711. – Vgl. φλαῦρος, φαῠρος, παῦρος, paulus, faul, flau.
-
12 διαιθρύπτω
διαιθρύπτω (s. ϑρύπτω), zerbrechen; Iliad. 3, 363 ἐρυσσάμενος ξίφος πλῆξεν κόρυϑος φάλον· ἀμφὶ δ' ἄρ' αὐτῷ τριχϑά τε καὶ τετραχϑὰ διατρυφὲν ἔκπεσε χειρός; Xen. Ages. 2, 14 ἀσπίδας διατεϑρυμμένας; Sp., wie Luc. D. mort. 20, 2; τείχισμα Plut. Dio 41. – Gew. übertr., entkräften, bes. durch Ueppigkeit, verweichlichen; καὶ χαυνόω Plat. Lys. 210 e; σώματα ἱματίων μεταβολαῖς Xen. Lac. 2, 1; üppig machen, Ael. V. H. 9, 3. – Pass., verweichlicht, verdorbenw erden; διὰ τὸν πλοῦτον Xen. Mem. 4, 2, 35; διατεϑρύφϑαι τὸν βίον, in Schwelgerei leben, Ael. H. A. 13, 8; τῷ βίῳ Plut. Pomp. 17; – übermüthig, stolz gemacht werden; πλούτῳ Aesch. Prom. 891, sich brüsten; durch Schmeichelei, Xen. Mem. 1, 2, 24; Cyr. 7, 2, 23; κολακείαις τὰ ὦτα διατεϑρυμμένος Plut. Dio 8. – Med., bes. von gefallsüchtigen Weibern, affectieren, τινί, gegen Einen kokettiren, Theocr. 6, 16, wo es Andere »verhöhnen« erkl.; sich zieren, 15, 99, von einer Sängerin, die zu singen anfangen will u. sich dazu in Positur setzt.
-
13 ἀντιτείχισμα
ἀντι-τείχισμα, eine dagegen aufgeführte Veste, Schanze -
14 ἀποτείχισμα
ἀπο-τείχισμα, ἀπο-τειχισμός, Verschanzung -
15 ἀποτειχισμός
ἀπο-τείχισμα, ἀπο-τειχισμός, Verschanzung -
16 διατείχισμα
δια-τείχισμα, u. δια-τείχιον, τό, Zwischenmauer, -schanze, die zwei Orte trennt; übertr., Scheidewand -
17 ἐπιτείχισμα
ἐπι-τείχισμα, τό, das gegen j-n errichtete Bollwerk, die Verschanzung; κατασκευάζοντος ὑμῖν ἐπ. τὴν Εὔβοιαν, er machte Euböa zu einem Bollwerke gegen uns; übertr., ή φιλοσοφία ἐπ. τῶν νόμων, Befestigung, Schutz der Gesetze -
18 παρατείχισμα
παρα-τείχισμα, τό, daneben, dabei aufgeführte Mauer, Bollwerk -
19 περιτείχισμα
περι-τείχισμα, τό, der mit einer Mauer umgebene, befestigte Ort, die Verschanzung -
20 προτείχισμα
προ-τείχισμα, τό, Vormauer, Befestigung vor der eigentlichen Mauer; auch beim Lager
- 1
- 2
См. также в других словарях:
τείχισμα — wall neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τείχισμα — το, ΝΜΑ [τειχίζω] τείχος, οχύρωμα … Dictionary of Greek
τείχισμα — το, ατος οχύρωμα με τείχος, τείχος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τειχισμάτων — τείχισμα wall neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τειχίσμασι — τείχισμα wall neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τειχίσμασιν — τείχισμα wall neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τειχίσματα — τείχισμα wall neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τειχίσματι — τείχισμα wall neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τειχίσματος — τείχισμα wall neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τειχισμάτιον — τὸ, Μ [τείχισμα, ατος] μικρό τείχισμα … Dictionary of Greek
Μυκήνες — I Η σημαντικότερη προϊστορική πόλη της Ελλάδας. Βρίσκεται στον βορειοανατολικό μυχό της αργολικής πεδιάδας και υπήρξε κέντρο ενός από τους μεγαλύτερους προϊστορικούς πολιτισμούς, ο οποίος διήρκεσε από το 1600 έως το 1100 π.Χ. Ιδρυμένη σε σπουδαίο … Dictionary of Greek