συνέγνων

συγγιγνώσκω

think with: aor ind act 3rd pl (epic doric aeolic)

συγγιγνώσκω

think with: aor ind act 1st sg

συγγιγνώσκω, [dialect] Ion. and later Gr. [pref] συγγῑν-: [tense] fut.

A

συγγνώσομαι E. Ion 1440

, etc.: [tense] aor. 2

συνέγνων A.Supp. 215

, etc.: [tense] pf. συνέγνωκα:— think with, agree with, τινι X.Cyr.7.2.27;

μοι ταῦτα Is.8.38

; μετὰ πολλῶν τὴν ἁμαρτίαν ξυνέγνωσαν shared the error with them, Th.8.24: abs., consent, agree, Hdt.4.5, Th.2.60:—[voice] Med., Hdt.3.99.

b come to agreement legally,

ἀμφὶ τὰν δαῖσιν Leg.Gort.5.46

, cf. PGnom. 169 (ii A.D.); of the parties to a treaty, SIG56.33 (Argos, v B.C.).

2 later, to be privy to a thing, join in a plot with, τινι App.BC2.6: c. acc.,

τὴν ἐπιβουλήν D.C.44.13

;

τὴν φυγήν Cat.Cod.Astr.1.98

; οἱ συνεγνωκότες conspirators, App.BC2.5.

II σ. ἑαυτῷ to be conscious, with part. in nom.,

σ. καὶ αὐτοὶ σφίσιν ὡς ἠδικηκότες Lys.9.11

;

παθόντες ἂν ξυγγνοῖμεν ἡμαρτηκότες S.Ant. 926

; σ. ἑαυτοῖς κακῶς βουλευόμενοι (as v.l. for -οις) D.H.2.55: with part. in dat.,

σ. αὐτοῖσι ἡμῖν οὐ ποιήσασι ὀρθῶς Hdt.5.91

, cf. D.H.3.60:—[voice] Med.,

συνεγινώσκετο ἑωυτῷ οὐκέτι εἶναι δυνατός Hdt.3.53

.

2 acknowledge, own, confess, τι Id.4.3;

οὐχ ἧσσον ταῦτα ἐκείνου Th.7.73

: c. acc. et inf.,

συγγνόντες ποιέειν σε δίκαια Hdt.1.89

, cf. 91: c. dat. et inf.,

οὔ οἱ σ. λέγειν ἀληθέα Id.4.43

; also

σ. ὡς.. Pl.Lg. 717d

: abs., confess one's error,

νῦν συγγνοὺς χρήσομαι τῇ ἐκείνου γνώμῃ Hdt.7.13

, cf. 9.122:— [voice] Med., οὔτε συγγινωσκόμενοι (sc. τοῦτο) Id.5.94, cf. 6.92: c. inf., οὐ συνεγινώσκετο αὐτὸς.. εἶναι αἴτιος ib.61, cf. 1.45, 4.126, 5.86: c. acc. et inf., Id.6.140.

3 ἡ συνεγνωσμένη ζωή life as generally understood, opp. οὐσιώδης, Dam.Pr. 139; so

θάνατος ὁ -σμένος Porph. Sent.9

; τὰ κατ' αἴσθησιν -σμένα ib.38;

τῶν -σμένων τοῖς πολλοῖς Syrian.in Metaph.26.14

.

4 recognize, τινα Arch.Pap.1.219 ([place name] Ptolemaic).

III collect or conclude from premisses,

εὖ γε ξυνέβαλεν αὔτ'· ἀτὰρ δῆλόν γ' ἀφ' οὗ ξυνέγνω Ar.Eq. 427

;

ἐκ θεσφάτων ὅτι.. D.H. 4.4

.

IV have a fellow-feeling with another: hence, make allowance for him, excuse, pardon, S.El. 257, E. Ion 1440, X.Cyr.5.1.13; τινι S. Tr. 279, E.El. 1105, etc.;

σ. τινὶ τὴν ἁμαρτίαν Id.Andr. 840

, cf. A. Supp. 215 (where εὐγνώη codd.);

δημοκρατίαν αὐτῷ τῷ δήμῳ συγγιγνώσκω X.Ath.2.20

;

αὐτοῖς τῆς ἐπιθυμίας Pl.Euthd. 306c

;

βαρβάροις ὅτι.. Id.Mx. 244b

;

ξ. εἰ.. Ar.V. 959

; also

σ. τοῖς εἰρημένοις E.El. 348

, cf. Pl.Smp. 218b;

κλοπαῖς E.IT 1400

, cf. Ar.Eq. 1299 (lyr.);

σ. ἡμῖν τοῖς λελεγμένοις E.Hel.82

:—[voice] Med., A.Supp. 216, Hdt.7.12, Democr.253.

συγγινώσκω 2 aor. συνέγνων; fut. 3 sg. mid. συγγνώσεται 4 Macc 8:2 (s. next entry; Trag., Hdt.+; ins, pap, LXX; TestSim 3:6; TestJud 19:3; JosAs 13:9; Jos., C. Ap. 1, 218; Ath. 18, 1) to think along with another in a congenial manner, have the same opinion/purpose/wish, agree (Hdt. et al.; BGU 341, 4; 432 III, 8) w. dat. of pers., esp. of understanding and forbearance for someone (Simonides, Fgm. 13, 20f Ζεῦ … ὅτι θαρσαλέον ἔπος εὔχομαι …, σύγγνωθί μοι=because I am using a bold word in my prayer, show me [some] understanding; JosAs 13:9; Philo, Mos. 1, 173; Jos., Vi. 103; TestSim 3:6 v.l.) σύγγνωτέ μοι understand my position (lit. ‘join your minds w. mine’) IRo 6:2 (Lghtf. ‘bear w. me’).—Less prob. is forgive or pardon me (Soph. et al.; Mod. Gk.).—DELG s.v. γιγνώσκω.