συμ-μίγνῡμι

См. также в других словарях:

• μιγής — μιγής, ές (Α) μικτός. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μιγ τού μίγνυμι / μείγνυμι. Το επίθ. σχηματίστηκε κατ αποκοπήν τού β συνθετικού από σύνθ. σε μιγής (πρβλ. α μιγής, συμ μιγής)] …   Dictionary of Greek

• τετραμιγής — ές, Α αυτός που έχει συσταθεί από ανάμιξη τεσσάρων ουσιών. [ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α) * + μιγής (< θ. μιγ τού μίγνυμι), πρβλ. ἀ μιγής, συμ μιγής] …   Dictionary of Greek