-
1 συγκεκριμένος
[сингэкримэнос] επ. конкретный, определенный,Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > συγκεκριμένος
-
2 конкретный
-
3 конкретность
το συγκεκριμένοРусско-греческий словарь научных и технических терминов > конкретность
-
4 стандарт
οι προδιαγραφ/ές (πλ.), ο συγκεκριμένος τύπος, το στάνταρ (ξεν.)выпускать согласно - у βγάζω/κατασκευάζω βάση - ώνзолотой - ο χρυσούς κανών, ο κανών χρυσούРусско-греческий словарь научных и технических терминов > стандарт
-
5 конкретизацияетный
конкретизация||етныйприл συγκεκριμένος. -
6 именованный
επ.από μτχ: -ое цисло συγκεκριμένος αριθμός. -
7 конкретный
επ., βρ: -тен, -тна, -тноσυγκεκριμένος. -
8 нежизненный
επ., βρ: -знен, -зненна, -о;1. αφηρεμένος, σκιώδης, μη συγκεκριμένος• ο μακριά από την πραγματικότητα• ανεδαφικός, ανυπόστατος• ανεφάρμοστος.2. απίθανος, υπερφυσικός. -
9 предметный
επ.1. αντικειμενικός•предметный указатель πίνακας περιεχομένων•
предметный смысл αντικειμενική έννοια (νόημα).
2. υλικός, φυσικός. || εποπτικός• συγκεκριμένος. -
10 точный
επ. βρ: -чен, -чна, -чно.1. ακριβής• σωστός•точный вес ακριβές ζύγισμα•
-ое время ακριβής χρόνος ή ώρα•
-ые весы ζυγαριά ακριβείας•
-ые приборы ακριβή όργανα•
-ая стрельба εύστοχη βολή.
2. συγκεκριμένος•-ые инструкции ακριβείς οδηγίες•
точный адрес ακριβής διεύθυνση.
|| τακτικός•точный человек τακτικός άνθρωπος.
3. παλ. όμοιος, ίδιος.εκφρ.- ые науки – οι θετικές επιστήμες.
См. также в других словарях:
συγκεκριμένος — η, ο, Ν 1. αυτός που υπόκειται στις αισθήσεις, αισθητός, απτός, σε αντιδιαστολή προς τον αφηρημένο 2. σαφής, κατηγορηματικός, απερίφραστος 3. το ουδ. ως ουσ. το συγκεκριμένο (φιλοσ.) όρος που σημαίνει οντότητες, όπως λ.χ. πρόσωπα, υλικής… … Dictionary of Greek
συγκεκριμένος — η, ο επίρρ. α 1. ορισμένος: Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχεις άδικο. – Δεν έχει συγκεκριμένους στόχους. 2. σαφής, ολοκάθαρος: Περιμένω μια συγκεκριμένη απάντηση. – Έδωσε συγκεκριμένες οδηγίες. 3. «συγκεκριμένη έννοια», αυτή που εκφράζει γεγονός ή… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
συγκεκριμένος — συγκρίνω bring into combination perf part mp masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κορέα, Βόρεια — Επίσημη ονομασία: Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας Έκταση: 120.540 τ. χλμ. Πληθυσμός: 22.224.195 (2002) Πρωτεύουσα: Πιονγκγιάνγκ (2.741.260 κάτ. το 1993)Κράτος της ανατολικής Ασίας, το οποίο καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα της κορεατικής χερσονήσου.… … Dictionary of Greek
Κορέα, Νότια — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Κορέας Έκταση: 98.480 τ. χλμ. Πληθυσμός: 48.324.000 (2002) Πρωτεύουσα: Σεούλ (9.853.972 κάτ. το 2000)Κράτος της ανατολικής Ασίας, το οποίο καταλαμβάνει το νότιο τμήμα της Κορεατικής χερσονήσου. Συνορεύει με τη… … Dictionary of Greek
αφηρημένος — και αφαιρεμένος, η, ο (μτχ. παθ. παρακμ. του αφαιρώ) 1. αυτός που δεν έχει συγκεντρωμένη την προσοχή του σε κάτι 2. μη καθορισμένος ή συγκεκριμένος, αόριστος 3. «αφηρημένα ουσιαστικά» αυτό που δηλώνουν έννοιες και όχι όντα ή αντικείμενα 4.… … Dictionary of Greek
διαλυτότητα — Όρος με τον οποίο, σύμφωνα με έναν ορισμό γενικού χαρακτήρα ο οποίος ισχύει για όλα τα δυνατά διαλύματα, καθορίζεται η μέγιστη ποσότητα ενός σώματος που μπορεί να διαλυθεί σε μία συγκεκριμένη ποσότητα διαλύτη, σε ορισμένη θερμοκρασία. Με αυτό τον … Dictionary of Greek
διαμονή — Ο τόπος στον οποίο βρίσκεται η πρόχειρη ή προσωρινή εγκατάσταση ενός προσώπου. Ο όρος παρουσιάζει νομικό ενδιαφέρον στην περίπτωση που η δ. δεν μπορεί να αποδειχτεί. Σε πολλές περιπτώσεις, ο νόμος αρκείται στον τόπο της δ. για να ρυθμίσει… … Dictionary of Greek
ενυποστατικός — ἐνυποστατικός, ή, όν (AM) ενυπόστατος, αυτός που έχει υπόσταση, ουσία, πραγματικός, ουσιώδης, συγκεκριμένος, αντικειμενικός («εἰς μορφὰς καὶ εἰς ἐνυποστατικὰς ἀρχάς», Επιφάν.) … Dictionary of Greek
ευήμερος — I (Μεσσήνη 340 – 260; π.Χ.). Φιλόσοφος. Έγραψε το περίφημο έργο Ιερός ΛόγοςΙερά Αναγραφή, στο οποίο αφηγείται ένα ταξίδι του στο νησί Παγχαία του Ινδικού ωκεανού: όταν έφτασε στην πρωτεύουσα Πάναρα, σύμφωνα με την αφήγησή του, είδε μια χρυσή… … Dictionary of Greek
θετικός — ή, ό (ΑΜ θετικός, ή, όν) 1. βεβαιωτικός, καταφατικός («θετική απάντηση») 2. το ουδ. ως ουσ. το θετικό(ν) ο πρώτος βαθμός τών επιθέτων και τών επιρρημάτων από τον οποίο σχηματίζονται ο συγκριτικός και ο υπερθετικός 3. φρ. γραμμ. «θετικός βαθμός»… … Dictionary of Greek
