-
1 σταφύλη
σταφύλη, ἡ, das Senkblei in der Bleiwage der Zimmerleute (weil es an der Schnur wie die Traube on ihrem dünnen Stiele hängt, σταφυλή), auch die Bleiwage selbst; ἵππους σταφύλῃ ἐπὶ νῶτον ἐΐσας, Il. 2, 765, Rosse über den Rücken hin so gleich, als wären sie mit der Bleiwage gemessen.
-
2 σταφύλη
σταφύλη, ἡ, das Senkblei in der Bleiwaage der Zimmerleute (weil es an der Schnur wie die Traube on ihrem dünnen Stiele hängt, σταφυλή), auch die Bleiwaage selbst; ἵππους σταφύλῃ ἐπὶ νῶτον ἐΐσας, Rosse über den Rücken hin so gleich, als wären sie mit der Bleiwaage gemessen -
3 σταφυλή
σταφυλή, ἡ, 1) die Weintraube; σταφυλῇσι μέγα βρίϑουσαν ἀλωήν, Il. 18, 561; ἡμερὶς ἡβώωσα, τεϑήλει δὲ σταφυλῇσιν, Od. 5, 69, vgl. 24, 343; Plat. Legg. VIII, 844 c u. sonst. Auch der Weinstock. – 2) der angeschwollene Zapfen im Munde, wenn er mit dem untrn Ende wie eine Weinbeere am Stiele vorsteht, Arist. H. A. 1, 11.
-
4 σταφυλή
-
5 σταφυλη-τόμος
σταφυλη-τόμος, Trauben schneidend, Nonn. 7, 165, richtiger - κόμος.
-
6 σταφυλη-τομία
σταφυλη-τομία, ἡ, das Traubenschneiden (?).
-
7 σταφυλη-κόμος
σταφυλη-κόμος, Trauben pflegend, Ὡραι, Nonn. D. 12, 21.
-
8 ὀφιο-σταφύλη
ὀφιο-σταφύλη, ἡ, eine Traubenart, Diosc.
-
9 σταφυληκόμος
-
10 σταφυλητομία
σταφυλη-τομία, ἡ, das Traubenschneiden -
11 σταφυλητόμος
-
12 σταφυλίς
-
13 σταφύλιον
-
14 σταθμίζω
-
15 γραῖος
-
16 γενναῖος
γενναῖος ( γέννα), auch 2 End., Eur. Hec. 592, angeboren, im Geschlecht liegend; Hom. einmal, Iliad. 5, 253 οὐ γάρ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσϑαι οὐδὲ καταπτώσσειν, es ist nicht die Art meines Geschlechtes; Scholl. Aristonic. γενναῖον: σημειοῦνταί τινες ὅτι οὕτως εἴρηται ἐγγενές, πάτριον, vgl. Apollon. Lex. Homer. p. 54, 17. – Gew. von edler Abkunft, ade lig, ἀνήρ, γυνή, τέκνα, Aesch. Eum. 595 Ag. 600. 1278; γονῇ γενναῖος Soph. O. R. 1469, u. sonst; vgl. Thuc. 2, 97; γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων πλουσίους Plat. Theaet. 174 e, u. öfter mit πλούσιος vrbdn; ἵππος, von edler Race, Hdn. 2, 9, 6; σκύλαξ, κύων, Plat. Rep. II, 375 a; Xen. Cyr. 1, 4, 15; ἀλεκτρυών, ein Kampfhahn, Men. Stob. fl. 106, 8 (v. 12). Nach Arist. rhet. 2, 15 von εὐγενές unterschieden, κατὰ τὸ μὴ ἐξίστασϑαι ἐκ τῆς φύσεως. Uebertr. auf Gesinnung u. Handlungsweise, edel, wacker, trefflich, λῆμα Pind. P. 8, 46; τοῖσι γενναίοισί τοι τό τ' αἰσχρὸν ἐχϑρόν Soph. Phil. 473; ἔπος 1388; oft Prosa, Thuc. 1, 136; καὶ τὸ ἀγαϑόν Plat. Gorg. 512 d; καὶ καλὸν πρᾶγμα 485 d; καὶ ἁπλοῦς ἀνήρ Plat. Rep. II, 361 b; Folgde; häufig in Anreden, ὦ γενναῖε, o Wackerer! γενναῖος εἶ, du bist sehr gütig, höflich ablehnend, Ar. Th. 220, oft ironisch. Auch von Dingen, was in seiner Art tüchtig ist, trefflich, edel, σταφυλή Plat. Legg. VIII, 844 e; so σῦκα, ἰχϑύς, τεῖχος, stark, Hdn. 3, 1, 14; πώγων, lang, Plut. Lys. 1; στόμα, groß, Ael. H. A. 16, 4; χώρα, fruchtbar, Pol. 4, 45; übh. stark, heftig, δύη Soph. Ai. 918; πολλὰ καὶ ἄλλα γενναῖα ἐποίησεν ὁ ἄνεμος Xen. Hell. 5, 4, 17, er gab Zeichen seiner Stärke, richtete Schaden an. – Adv. γενναίως, in allen diesen Bdign; γενναιότατα καὶ κάλλιστα Her. 1, 37; τὰ προςπίπτοντα γενναίως φέρειν Men. monost. 13; γενναιότατα ὠϑεῖτε, tüchtig, kräftig, Eur. Cycl. 652; γενναιοτέρως Plat. Theaet. 166 c; γενναιέστατον Dinoloch. bei Eust. Od. 1441, 18.
-
17 κορώνεως
-
18 εὔ-οινος
-
19 δια-βήτης
-
20 ἀρι-στάφυλος
ἀρι-στάφυλος ( σταφυλή), traubenreich, Anth. IX, 580, wo jetzt ἐριστ. steht.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
σταφυλῇ — σταφυλή bunch of grapes fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σταφυλή — bunch of grapes fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σταφύλη — fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σταφύλῃ — σταφύλη fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σταφυλή — η, ΝΜΑ 1. ο καρπός τού κλήματος, ο βότρυς, το σταφύλι (α. «ὅτι ἤκμασεν ἡ σταφυλὴ τῆς γῆς», ΚΔ β. «σταφυλῇσι μέγα βρίθουσαν ἀλωήν», Ομ. Ιλ.) 2. η κιονίδα τού φάρυγγα, κινητή και συσταλτή σαρκώδης απόφυση που κρέμεται από το ελεύθερο οπίσθιο χείλος … Dictionary of Greek
σταφύλη — ἡ, Α το μετάλλινο βαρίδι τής στάθμης τών ξυλουργών και τών κτιστών. [ΕΤΥΜΟΛ. < σταφυλή, με αναβιβασμό τού τόνου (πρβλ. κανθύλη, κοτύλη)] … Dictionary of Greek
σταφυλή — η 1. σταφύλι. 2. μικρή προεξοχή στο φάρυγγα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
σταφυλῶν — σταφύλη fem gen pl σταφυλή bunch of grapes fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σταφύληι — σταφύλῃ , σταφύλη fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σταφυλαῖς — σταφυλή bunch of grapes fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σταφυλαῖσι — σταφυλή bunch of grapes fem dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)