-
1 Σκύλακες
Σκύλαξyoung dog: masc nom /voc pl -
2 σκύλακες
σκύλαξyoung dog: masc /fem nom /voc pl -
3 σκύλαξ
σκύλαξ, ακος, ὁ u. ἡ, ein jedes junge Thier, bes. ein junger Hund, Od. 9, 289. 12, 86, wie es 20, 14 ausdrücklich heißt κύων ἀμαλῇσι περὶ σκυλάκεσσι βεβῶσα; bei Hom. immer fem., wie Hes. Th. 834; σκύλαξ κυνός, Her. 3, 32; übh. Hund, den Kerberus nennt Soph. Ἅιδου τρίκρανον σκύλακα, Tr. 1088; Eur. ὠμόσιτοι, Bacch. 338; Plat. αἱ λάκαιναι σκύλακες, Parm. 128 c, u. öfter; Xen. u. A. Bei Philp. 43 (IX, 321) heißen die Grammatiker σκύλακες Ζηνοδότου; – σιδηροῠς σκύλαξ περὶ τὸν τράχηλον, ein eisernes Halsband, catellus, Pol. 20, 10, 8; vgl. Poll. 10, 167, aus Plat. com.
-
4 παν-άγρειος
παν-άγρειος, = πανάγριος, σκύλακες, Phocyl. 190.
-
5 νόμιος
νόμιος, auch 2 Endgn, zur Weide gehörig, den Hirten betreffend; μέλος, Hirtenlied, Ap. Rh. 1, 577; ᾠδή, Ath. XIV, 619 b; νόμιοι σκύλακες, Paul. Sil. 44 (VI, 168); – ϑεός, Hirtengott, Schutzgott der Heerden, H. h. 18, 5; auch Bacchus heißt so, Hymn. in Bacch. (IX, 524, 14); u. Apollo, Ap. Rh. 4, 1218, was die Alten auf νόμος, das Gesetz, bezogen zu haben scheinen, wenigstens findet sich in VLL. die Glosse νόμιος, δίκαιος.
-
6 μετα-θέω
μετα-θέω (s. ϑέω), nachlaufen, verfolgen, bes. vom Jäger, ὥςπερ σκύλακες εὖ μεταϑεῖς τε καὶ ἰχνεύεις τὰ λεχϑέντα, Plat. Parm. 128 c, ἴχνος, Soph. 226 a, u. so vom Jäger auch Lach. 194 b; Xen. Cyr. 2, 4, 24. 27; auch ταῖς ἐπιϑυμίαις, Clearch. bei Ath. IV, 619 c.
-
7 δεκά-μηνος
δεκά-μηνος, dasselbe, σκύλακες Xen. Cyn. 7, 6; κάπροι Arist. H. A. 5, 14; Theocr. 24, 1; – im zehnten Monat, γυνὴ κυεῖ δεκάμ. Menand. bei Gell. 3, 16; – δεκάμηνος ἦν ἡ αἵρεσις ἐς τὴν ἐπιστρατηΐην, die Einnahme von 10 Monaten her, d. i. 10 Monate nach der Einnahme, Her. 9, 3.
-
8 ὀρες-κῷος
ὀρες-κῷος, wie ὀρεσίκοιτος (von κεῖμαι), in den Bergen sein Lager habend, im Gebirge hausend; ἐμάχοντο φηρσὶν ὀρεσκῴοισι, Il. 1, 268, mit den Kentauren; αἶγες, Od. 9, 155; verschiedene Erklärungen der Alten s. beim Schol. zu der ersten Stelle u. Strab. VIII, 367; σκύλακες, Eur. Hipp. 1277.
-
9 ἐπι-φύω
ἐπι-φύω (s. φύω), darüber, darauf wachsen lassen, erzeugen, Theophr. – Med. nebst perf. u. aor. II. act. darauf, daran wachsen, ἐπιφυομένου τοῦ δέρματος Arist. H. A. 1, 10; Theophr.; ἐπιπέφυκε τῷ σήματι ἐλαίη Her. 4, 34; ἐπὶ ταῖς μήτραις ἐπιπέφυκεν ἡ καπρία Arist. H. A. 9, 50; übertr., daran haften, τοῖς πλείστοις τῶν ἀνϑρώπων οἷον κῆρες ἐπιπεφύκασιν Plat. Legg. XI, 937 d; sich fest an Etwas hängen, ἀγαϑοῖς ἐπιφύεσϑαι Plut. educ. lib. 9; festhalten, ἀπρὶξ ἀμφοῖν ταῖν χεροῖν ἐπέφυ Pol. 12, 11, 6. – Auch angreifen, tadeln, τινί, Sp., wie Ath. XI, 507 c; auf dem Nacken sitzen, Plut. Ant. 58; ἐπεφύοντο Alex. 55; von der Jagd, ὥσπερ ϑηρίοις σκύλακες Plut. Luc. 1; ἐπιφύντα νέον ἄνδρα, nachgewachsen, später geboren, Cleom. 16.
-
10 ἰχνευτής
-
11 ἰχθυ-φάγος
ἰχθυ-φάγος, = ἰχϑυο-φάγος, πελάγους σκύλακες, das sind Delphine, Philp. 72 (IX, 83).
-
12 ὠμό-σῑτος
ὠμό-σῑτος, 1) roh, rohes Fleisch essend, fressend, dah. wild, grausam, bes. von reißenden Thieren; Aesch. Spt. 523 von der Sphinx; σκύλακες Eur. Bacch. 338; χαλαῖσιν ὠμοσίτοις Phoen. 1032. – 2) roh gegessen, gefressen, Lycophr. 654.
-
13 ὠκυ-δρόμος
ὠκυ-δρόμος, oder ὠκύδρομος, schnell laufend, schnell im Laufe; σκύλακες Arion 1, 8; ἄελλαι Eur. Bacch. 871.
-
14 Ακταιονις
-
15 αμαλος
-
16 γλισχρος
31) тягучий, густой(ἔλαιον Arst.)
; вязкий, клейкий(γλοιός Arst.)
2) мелочной, пустяковый3) скупой, скаредный (sc. ἄνθρωποι Arst.; περὴ τὰς δωρέας Plut.)4) назойливо просящий, попрошайничающий, клянчащий(γ. προσαιτῶν λιπαρῶν τε Arph.; σκύλακες Plut.)
5) скудный, бедный, нищенский, жалкий,(οἰκοδόμημα Dem.; δεῖπνον Plut.; τέχναι Luc.)
-
17 δεκαμηνος
21) десятимесячный(σκύλακες Xen.; κάπροι Arst.)
δ. ἐών Theocr. — будучи десяти месяцев от роду2) совершающийся на десятом месяце(τόκος Arst.)
ἥ αἵρεσις δ. ἐγένετο Her. — взятие (города) произошло на десятом месяце -
18 επιφυομαι
(aor. 2 ἐπέφῡν, pf. act. ἐπιπέφῡκα)1) (на чём-л) вырастать, расти(τῷ σήματι ἐπιπέφυκε ἐλαίη Her.; ἐπί и ἔν τινι Arst.)
2) перен. прирастать, крепко хвататься, вцепляться(ἀμφοῖν ταῖν χεροῖν τινι Polyb.)
3) крепко приставать, прилипать, льнуть(τινι Plat., Plut.)
4) неотступно (пре)следовать(ὥσπερ θηρίοις σκύλακες Plut.)
5) впоследствии нарождаться, после появляться(ἐπιφὺς νέος ἀνήρ Plut.)
-
19 ιχνευτης
-
20 νομιος
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Σκύλακες — Σκύλαξ young dog masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκύλακες — σκύλαξ young dog masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκύλαξ — Ονομαστός γεωγράφος και θαλασσοπόρος από τα Καρύανδα της Καρίας, γι’ αυτό και ονομαζόταν Καρυανδεύς. Κατά τον Ηρόδοτο, ο Δαρείος τον έστειλε (521 485 π.Χ.) να εξερευνήσει τις ασιατικές ακτές, μαζί με άλλους εξερευνητές. Αυτοί αποπειράθηκαν τον… … Dictionary of Greek