-
1 πυρσός
πυρσός (A), ὁ, heterocl. pl.Aπυρσά E.Rh.97
: ([etym.] πῦρ, πυρρός):—firebrand, torch, Il.18.211 (pl.), E.Ph. 1377, etc.: pl., fires,λίθος μήτηρ πυρσῶν AP6.28
(Jul. Aegypt.);ἠελίοιο Opp.H.4.353
; of lightning, Orac. ap. Eus.PE6.3: metaph.,ἅψαι πυρσὸν ὕμνων Pi.I.4(3).43
, cf. AP5 Praef.;πυρσὸν ἄναπτε κακῶν IG12(5).229.14
([place name] Paros): pl., of the fires of love, Theoc.23.7, AP12.17.II beacon or signal-fire ( = [dialect] Att. φρυκτός), Hdt.7.183, 9.3, Aen.Tact.6.7, Plb.10.44.10, etc.: metaph.,πυρσὸν ὣς Ἕλλᾱσι φαίνων B.12.82
.2 pl. πυρσά, watchfires, E.Rh.97, cf. 43 (lyr.).------------------------------------A v. πυρρός. -
2 πυρσός
πυρσός, ὁ, Feuerbrand, Fackel; πυρσοί τε φλεγέϑουσιν ἐπήτριμοι, Il. 18, 211; Pind. übtr., κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων, I. 3, 61; Eur. El. 587, der auch den plur. τὰ πυρσά bildet, Rhes. 97. Bes. ein in der Nacht von ausgestellten Wächtern durch Fackeln gegebenes Signal, Feuerzeichen (vgl. S. Emp. adv. log. 2, 193), Her. 7, 182. 9, 3; διασαφεῖν διὰ τῶν πυρσῶν, Pol. 9, 42, 7; πυρσὸν ἆραι, ἀντᾶ ραι, 10, 44, 10; ἐν ϑαλάττῃ φερόμενος εἰς πυρσὸν ἀπ οβλέπω, Luc. Nigr. 7. – Uebh. Feuer, λίϑος πυρσῶν μήτηρ, Iul. Aeg. 6 (VI, 28); πυρσὸν ἀνάπτειν, Mar. 1 ( Plan. 201); auch übertr. von der Liebe, πυρσοὶ ἄρσενες, Ep. ad. 3 (XII, 17); κρύφιοι, Iren. 3 (V, 251); ἔρωτος, Strat. 24 (XII, 182).
-
3 πυρσός [2]
-
4 πυρσος
Iὅ(Eur. pl. тж. τὰ πυρσά)
1) огонь, пламя Anth.3) факел Hom., Eur.4) пыл, жар, страсть(πυρσοὴ ἔρωτος Anth.)
II3дор. и староатт. = πυρρός См. πυρρος -
5 πυρσός
1 torchπροφρόνων Μοισᾶν τύχοιμεν, κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων καὶ Μελίσσῳ I. 4.43
ἱππεύει πυρσῷ κατάκομος λάμποντι (sc. Ἥλιος) ?fr. 356. -
6 πυρσός
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πυρσός
-
7 πυρσός
πυρσός, ὁ, Feuerbrand, Fackel. Bes. ein in der Nacht von ausgestellten Wächtern durch Fackeln gegebenes Signal, Feuerzeichen. Übh. Feuer; übertr. von der Liebe -
8 πυρσός
Grammatical information: adj.Meaning: `firebrand (= a burning piece of wood), torch'Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Pre-Eur.Etymology: Furnée 157 derives πυρρός (s.v.) from this form. PN of Epeirotic kings Πύρρων and Πύρσων. Lat. has burrus, birrus, Roman. būrius (REW 1410), Lat. būricus `small horse' called after the colour, Rom. *burrīcus beside * burriccus `hinny' (REW 1413). Furnée suggests that it is an old Pre-Eur. word for the colour of a horse, which was only later associated with πῦρ `fire'Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πυρσός
-
9 πυρσός
πυρρόςflame-coloured: masc nom sg (doric)πυρσόςflame-coloured: masc nom sg -
10 πυρσός
ο факел -
11 πυρσός
[пирсос] ουσ. а. факел,Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > πυρσός
-
12 πυρσός
-οῦ ὁ N 2 0-2-0-0-0=2 JgsA 20,38.40torch, beacon -
13 πυρσός
[пирсос] ουσ α факел. -
14 πυρσός
mesale, çıra -
15 ἀστερό-πυρσος
ἀστερό-πυρσος, ὁ, Sternfackel, Funkelstern, Sp.
-
16 πυρσώ
πυρρόςflame-coloured: masc /neut gen sg (doric aeolic)πυρσόςflame-coloured: masc gen sg (doric aeolic)——————πυρρόςflame-coloured: masc /neut dat sg (doric)πυρσόςflame-coloured: masc dat sg -
17 πυρρός
Grammatical information: adj.Meaning: `blazing red, tawny', esp. of hair (of the head) and haircovering, `red' (IA.; poet.).Other forms: πυρσός (E., Mosch.).Compounds: Compp., e.g. πυρρό- ( πυρσό-)θριξ `red-haired' (E. in lyr., Arist., Poll.), ἐπί-πυρρος `reddish' (Arist., Thphr. a.o.; Strömberg Prefix Stud. 106).Derivatives: 1. many popular-expressive formations: πυρρίας m. `red-haired man', esp. of slaves (Ar.), ΠυρϜίας PN (Corinth VIa; Latte Glotta 35, 296f.), ΠυρϜαλίων PN (Argos; Schulze Kl. Schr. 115 w. n. 3); πυρράκης `with reddish hair-colour', "redskin" (LXX, hell. pap.), πυρρίχος `red', of a bull (Theoc.), also as PN; from this πυρρίχη f. n. of a weapondance (Att.) with - ίχιος, - ιχίζω a.o.? 2. πύρρ-α f. n. of a bird (Ael.), - αία f. `red robe?' (Halic. IIIa). 3. πυρρό-της f. `red hair-colour' (Arist.). 4. verbs: πυρσ-αίνω `to colour red' (E. in lyr. a.o.), πυρρ-ίζω (LXX), - άζω (Ev. Matt.) `to be red', of heaven, - ιάω `to redden, to blush' (late).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The relation of the Cor. horsename ΠυρϜος (Myc. Puwo, -wa, - wino? Gallavotti Par. del Pass. 12, 11) and ΠυρϜ-ίας, - αλίων (s. ab.) to IA. πυρρός, is not quite clear, as a PGr. *πυρϜος should have given in IA. *πῠρός\/πῡρος. Therefore one posits since Hoffmann Dial. 3, 589 (s. also Schwyzer 335 f.) usually PGr. *πυρσϜός. πυρρός for *πῡ̆ρός through expressive gemination? On the Ϝο-sufflx in colour-adj. Chantraine Form. 123, Schwyzer 472; on the phonetics also Lejeune Traité de phon. 119 n. 2, Forbes Glotta 36, 262f. Further s. πῦρ [?] and πυρσός (s.v. πῦρ and s.v.). Diff. Schulze Kl. Schr. 115f.: to Lith. pur̃vas `dirt, muck'; on this Fraenkel s.v. w. further lit. -- On derivv. from πυρρός in Lat. a. Rom. Kahane Glotta 39, 133 ff.Page in Frisk: 2,631-632Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πυρρός
-
18 Red
subs.——————adj.Crimson: P. and V. ἁλουργής (Plat.), P. φοινικοῦς (Xen.), V. φοινικόβαπτος, φοίνιος, πορφυροῦς, Ar. φοινικιοῦς; see also Purple.Of hair: P. and V. πυρσός.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Red
-
19 πυῤῥός
πυῤῥός dor. u. poet. πυρσός, feuerfarben, feuerroth, röthlich, in verschiedenen Abstufungen der Farben, bis zum Blonden hin; bes. die Farbe des ersten Bartes, Valck. Phoen. 32; γενειάς, Aesch. Pers. 308; Eur. öfter; Ar. Equ. 897; χείλεα, Theocr. 15, 130; χλαινίς, Her. 3, 139; nach Plat. Tim. 68 c πυῤῥὸν ξανϑοῠ τε καὶ φαιοῠ κράσει γίγνεται. – S. auch nom. propr.
-
20 φερέσ-βιος
φερέσ-βιος, Leben, Lebensunterhalt tragend, hervorbringend, Nahrung gebend; γαῖα H. h. Apoll. 341; Hes. Th. 693; οὖϑαρ ἀρούρης h. Cer. 450; ἄρουρα H. h. 30, 9; Ἥρη Empedocl. 27, das Element der Erde; Δημήτηρ Antiphan. Arg. frg. 1; sp. D., φόλλις Pallad. ep. (IX, 558), πυρσὸς τέχνης φερέσβιος Iulian. 23 ( Plan. 87).
См. также в других словарях:
πυρσός — πυρρός flame coloured masc nom sg (doric) πυρσός flame coloured masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρσός — (I) ο, ΝΑ, πληθ. και πυρσά Α 1. δαυλός, δάδα, λαμπάδα 2. συνεκδ. σήμα που γίνεται με πυρσούς, αλλ. φρυκτωρία νεοελλ. αστρον. περιοχή εντονότερης ηλιακής δραστηριότητας, η οποία φαίνεται λαμπρότερη σε σχέση με την φωτόσφαιρα που τήν περιβάλλει αρχ … Dictionary of Greek
πυρσός — ο δαυλός, δαδί αναμμένο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
πυρρός — I Όνομα μυθολογικών και ιστορικών προσώπων. 1. Όνομα που έδιναν στον Νεοπτόλεμο, γιο του Αχιλλέα. 2. Βασιλιάς στην Ήλιδα, που είχε διαδεχτεί στον θρόνο τον αδελφό του Δαμοφώντα. Tην εποχή του, το 580 π.Χ., η Πίσα, στην οποία βασίλευε, ήταν… … Dictionary of Greek
Panagiotis Kanellopoulos — (Griechisch: Παναγιώτης Κανελλόπουλος) (* 13. Dezember 1902 in Patras; † 11. September 1986 in Athen) war ein griechischer Soziologe, Geschichtsphilosoph, Rechtswissenschaftler, Lyriker, Politiker und zweimaliger Ministerpräsident … Deutsch Wikipedia
Richard Church — Sir Richard Church en uniforme de général grec Richard Church (né en 1784 à Cork en Irlande et décédé le 8 (calendrier julien) donc le 20 mars 1873[1 … Wikipédia en Français
Канеллопулос, Панайотис — Панайотис Канеллопулос греч. Παναγιώτης Κανελλόπουλος … Википедия
δαλός — δαλός, ο (Α) 1. κομμάτι φλεγόμενου ξύλου, δαυλός 2. πυρσός 3. κεραυνός («ὅτε μὴ αὐτός γε Κρονίων ἐμβάλοι αἰθόμενον δαλὸν νήεσσι θοῇσιν») 4. είδος μετεώρου 5. (για ηλικιωμένους) καμένος πυρσός, εξαντλημένος γέρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < δαF ελός <… … Dictionary of Greek
πυρσίτης — (I) ὁ, Α πυρσευτής*. [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρσός (Ι) + κατάλ. ίτης (πρβλ. οπλ ίτης)]. (II) ὁ, Α αυτός που έχει κόκκινο χρώμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρσός (II), δωρ. τ. τού πυρρός «ερυθρός» + κατάλ. ίτης (πρβλ. πιτυρ ίτης)] … Dictionary of Greek
πυρσωπός — (I) όν, Α αυτός που έχει φλογερό βλέμμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρσός (Ι) + ωπός* (πρβλ. γοργ ωπός)]. (II) όν, Α πυρρός. [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρσός (II), δωρ. τ. τού πυρρός «ερυθρός, κοκκινωπός» + κατάλ. ωπός*] … Dictionary of Greek
πύρσινος — (I) ίνη, ον, Μ [πυρσός (Ι)] λαμπερός, λαμπρός. (II) ίνη, ον, Μ [πυρσός (II)] πυρρός … Dictionary of Greek