-
1 προσπαίω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προσπαίω
-
2 προσπαίω
προσπαίω 1 aor. προσέπαισα (Soph., Fgm. 311 [335 Pearson]; schol. on Aeschyl., Prom. 885; Ps. 90, 12 Sym.) strike, beat against τινί someth. Mt 7:25 cj. by Lachmann for προσέπεσαν; favored by SNaber, Mnemosyne 9, 1881, 276 and EbNestle, ZNW 9, 1908, 252f. B-D-F §202.—M-M. -
3 προσπαίω
πρόσπαιοςstriking upon: masc /fem /neut nom /voc /acc dualπρόσπαιοςstriking upon: masc /fem /neut gen sg (doric aeolic) -
4 προσπίπτω
προσπίπτω impf. προσέπιπτον; aor. προσέπεσον or προσέπεσα—B-D-F §81, 3; Mlt-H. 208 (Hom.+; pap, LXX; TestAbr A; ApcMos; EpArist 180; Philo, Joseph.).① to prostrate oneself before someone, fall down before/ at the feet of freq. in the gesture of a suppliant (Soph. et al.) w. dat. of pers. (Pla., Ep. 7, 349a; Polyb. 10, 18, 7; Plut., Pyrrh. 384 [3, 4]; PPetr II, 1, 4 [III B.C.]; Ps 94:6; Jos., Bell. 3, 201; 454) Mk 3:11; 5:33; Lk 8:28, 47; Ac 16:29; GEb 18, 39.—Before God τῷ δεσπότῃ 1 Cl 48:1; abs. 9:1 (cp. TestAbr A 14 p. 94, 14f [Stone p. 36] τοῖς οἰκτιρμοῖς αὐτοῦ; ApcMos 33 τῷ θεῶ.).—πρ. τοῖς γόνασίν τινος fall at someone’s feet (Eur., Or. 1332 al.; Plut., Pomp. 621 [5, 2], Mor. 1117b; Chariton 3, 2, 1; Achilles Tat. 5, 17, 3; Jos., Ant. 19, 234. See TestAbr A 3 p. 79, 28 [Stone p. 6] al. τοῖς ποσὶν τοῦ ἀσωμάτου) Lk 5:8, unless the ref. here is to the clasping of a person’s knees by a suppliant, as perh. in the Eur. pass. above (s. L-S-J-M s.v. γόνυ 1 and προσπίπτω III). πρὸς τοὺς πόδας τινός (Esth 8:3; cp. Ex 4:25 and PCairZen 210, 1 [254 B.C.] πρὸς τὰ γόνατα) Mk 7:25.② to move with force against someth., fall upon, strike against (cp. Thu. 3, 103, 2 et al.; Appian, Bell. Civ. 4, 113 §472; Arrian, Anab. 3, 13, 6; Sir 25:21; Pr 25:20; Jos., Bell. 4, 343) τινί someth. of the winds (Ael. Aristid. 36, 8 K.=48 p. 440 D.; schol. on Apollon. Rhod. 4, 26–71a p. 277, 6) that beat upon a house w. great force Mt 7:25 (s. προσπαίω and προσκόπτω 2).— Come (suddenly) upon ὀξυχολία προσπίπτει τινί bad temper comes over someone Hm 6, 2, 5 (Menand., Epitr. 497 J. χολὴ μέλαινα πρ.).—M-M.
См. также в других словарях:
προσπαίω — ΜΑ πέφτω πάνω σε κάποιον ή σε κάτι, προσκρούω («τῇ τοῡ Σκύθου κεφαλῇ... τὸ ξίφος προσέπαισεν», Άνν. Κομν.) μσν. μέσ. προσπαίομαι χειροκροτώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * + παίω «χτυπώ»] … Dictionary of Greek
προσπαίω — πρόσπαιος striking upon masc/fem/neut nom/voc/acc dual πρόσπαιος striking upon masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πρόσπαιος — ον, Α 1. αυτός που έπεσε πάνω σε κάποιον ή κάτι, που προσέκρουσε με κάποιον ή κάτι 2. (κατ επέκτ.) α) ο απροσδόκητος ή ο τυχαίος («εἰ πρόσπαιά πῃ τεύχοι κακά», Αισχύλ.) β) πρόσφατος 3. (το ουδ. ως επίρρ.) πρόσπαιον α) απροσδόκητα β) πρόσφατα 4.… … Dictionary of Greek
ՀԱՐԿԱՆԵՄ — (հարի, հա՛ր.) NBH 2 0063 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c ն. τύπτω, πατάσσω, βασανίζω percutio, caedo, verbero եւն. Արմատն ո՛չ է Հարկ, այլ Հար (որոյ սաստկականն է Զարկ), եւ Վէր. եւ Ուռն. ուստի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
