-
1 πολυ-όρνιθος
πολυ-όρνιθος, reich an Vögeln, αἶα, Eur. I. T. 435.
-
2 πολυόρνιθος,
πολυ-όρνιθος, u. πολύ-ορνις, ὁ, ἡ, reich an Vögeln -
3 πολύορνις
πολυ-όρνιθος, u. πολύ-ορνις, ὁ, ἡ, reich an Vögeln -
4 πολυόρνιθος
πολυ-όρνῑθος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολυόρνιθος
-
5 πολυορνιθος
-
6 ὄρνεον
Grammatical information: n.Meaning: `bird' (Ν 64).Compounds: A few late compp., e.g. ὀρνεο-θηρευτική f. `the art of bird-catching' (Ath.). -- Often as 1. member, e.g. ὀρνιθο-θήρας m. `bird-catcher' (Ar., Arist.; Fraenkel Nom. ag. 2, 93 a. 99), ὀρνιχο-λόχος m. `id.' (Pi.). Also as 2. member, e.g. δύσ-ορνις `with bad auspices' (A., E., Plu.), πολυ-όρνιθος `rich of birds' (E.).Derivatives: Besides ο῎ρνῑ̆ς, -ῑθος etc. (Il.), acc. sg. also - ιν, pl. also - εις, -ῑς (trag., D.), Dor. -ῑχος etc. (Pi., Alcm., B., Theoc., Cyrene), dat. pl. - ίχεσσι and - ιξι, to which nom. sg. - ιξ, gen. pl. - ίκων (hell. pap.) m. f. `(augural) bird', young-Att. esp. `hen, cock' (Wackernagel Unt. 165 w. n.1). - From it ὀρνε-ώδης `bird-like' (Plu.), - ώτης m. `bird-catcher' (Poll.), - ακός `avian' (Tz.), - άζομαι `to twitter' (Aq.), `to hold one's head up high' ("watching the birds", Com. Adesp.). Several derivv.: 1. Dimin. ὀρνίθ-ιον (IA.), - άριον (com., Arist.), also ὀρν-ύφιον (from ὄρνεον?; Thphr., Dsc.). Further subst. 2. - ᾶς, -ᾶ m. `poulterer' (pap. II--VIp; Schwyzer 461 w. lit.); 3. - ίαι m. pl. "bird-winds", which bring migratory birds (Ion., Arist.), χειμὼν -ίας (Ar.); cf. ἐτησίαι a.o. (Chantraine Form. 95); - ίας m. `bird-fancier' (Lib.); - ίων m. PN (Att.); 4. - ών, - ῶνος m. `henhouse' (inscr., pap.); 5. - ία f. `poisoning by bird dung' ( Hippiatr.; Scheller Oxytonierung 44). Adj. 6. - ειος `of a bird, of a chicken' (Att.); 7. - ικός `belonging to birds, hens' (Luc.); 8. τὰ -ιακά name of a work on birds by D. P. (on the formation Schwyzer 497 w. lit.); 9. - ώδης `bird-like' (Arist.). Verbs 10. - εύω `to catch birds' (X.), - εύομαι `to watch the birds, auspicari' (D.H.) with - εία f. `auspicium' (Plb.), - ευτής m. `bird-catcher' (Att.; Fraenkel Nom. ag. 2, 62), - ευτική f. `the art of bird-catching' (Pl.); 11. - όομαι `to be changed into a bird' (Philoch.); 12. - ιάζω `to speak the language of birds' (sch. Ar. Av.). -- Further ὄρν-ιος = ὀρνίθ-ειος (AP), ὀρν-ίζω `to twitter' (Aq., uncertain; cf. ὀρνεάζομαι ab.). -- On itself stands ὀρναπέτιον n. (Boeot., Ar. Ach. 913; hypocor.-contempting) with unclear α; cf. further κινώπετον, ἑρπετόν a.o., also Bechtel Dial. 1, 308. -- On the diff. formations s. Robert Mél. Niedermann (Neuchâtel 1944) 67ff.Etymology: Both ὄρν-εον and ὄρν-ῑ-ς go back on a ν-stem (in ὄρν-εον enlarged with a prob. genderindicating ε(ι)ο-suffix ( τὰ ὄρνεα older than τὸ ὄρνεον? Chantraine Form. 62; cf. Risch $ 49 a); diff. Wackernagel Unt. 165 n. 1 (stem -neu̯o-). The more usual ὄρν-ῑ-ς is an orig. feminine ῑ-deriv. (cf. Schwyzer 465 a. 573), to which analogic. or popular θ- resp. χ-suffixes were added (Schw. 510 u. 496, Chantraine Form. 366 a. 377; but s. below). The for Greek to be assumed n-stem is found back in Germ. and Hitt. word for `eagle', e.g. Goth. ara (gen. * arin-s), OWNo. are and ǫrn (\< * arn-u- with u-flexion), OE earn etc., Hitt. ḫara-š, gen. ḫaran-aš, IE * or-(e\/ o-)n-. With this interchanges an l-stem in Balto-Slavic, z.B. Lith. erẽl-is, arẽl-is, OCS orьl-ъ, Russ. orël `eagle'. Further forms, also from Armen. and Celt., in WP. 1, 135, Pok. 325f., Fraenkels. erẽlis, Vasmer s. orël; w. rich lit.; older lit. also in Bq. - The suffixes -ῑθ-, -ῑχ- may be Pre-Greek.Page in Frisk: 2,421-422Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄρνεον
-
7 ἀμαριαῖον
ἀμαριαῖον, ὕδωρ, Wasser eines Grabens, Theophr. ἁμαρτάνω, aor. ἥμαρτον, ep. ἤμβροτον (aus ἥμαρτον wird mit Umlaut ἭΜΟΡΤΟΝ, daraus mit Umstellung des Ρ ἭΜΡΟΤΟΝ, des Wohllauts halber ἤμβροτον); fut. ἁμαρτήσομαι, ἁμαρτήσω nur Sp., wie άμαρτήσας als aor. I., Ep. ad. 79 (VII, 339) u. Diod. 2, 14; vgl. Lob. zu Phryn. p. 732; perf. ἡμάρτηκα; Hom. ἡμάρτανε z. B. Od. 11, 511, ἁμαρτήσεσϑαι 9, 512, ἅμαρτε 6, 116, ἁμάρτῃ 13, 214, ἁμαρτεῖν 21, 155, ἁμαρτών Iliad. 23, 857, ἤμβροτον 1 sing. Od. 22, 154, ἤμβροτες Iliad. 22, 279, ἤμβροτεν Od. 7, 292, ἤμβροτον 3 plur. Iliad. 16, 336; – nicht theilhaft sein werden, verfehlen, verlieren, vgl. μέρος, ἀμέρδω, ἀμείρω, Buttm. Lexil. 1, 137; Hom. oft, Iliad. 5, 287 ἤμβροτες, οὐδ' ἔτυχες, mit dem Speere; 13, 518 ἀλλ' ὅ γε καὶ τόϑ' ἅμαρτεν, ὁ δ' Ἀσκάλαφον βάλε δουρί; cum gen. 4, 491 τοῠ μὲν ἅμαρϑ', ὁ δὲ Λεῠκον βεβλήκει; 23, 857 ὄρνιϑος ἁμαρτών; 865 ὄρνιϑος μὲν ἅμαρτε, αὐτὰρ ὁ μήρινϑον βάλε; 16, 336 ἔγχεσι μὲν γὰρ ἤμβροτον ἀλλήλων, μέλεον δ' ἠκόντισαν ἄμφω; Od. 21, 425 οὐδέ τι τοῦ σκοποῦ ἤμβροτον; 21, 421 πελέκεων δ'οὐκ ἤμβροτε πάντων πρώτης στειλειῆς, διὰ δ' ἀμπερὲς ἦλϑε ϑύραζε ἰὸς χαλκοβαρής, d. h. πάντων τῶν πελέκεων οὐκ ἤμβροτε, ἀλλὰ ἔτυχεν, er traf alle, vgl. ἀλλά; Iliad. 10, 372 ἦ ῥα, καὶ ἔγχος ἀφῆκεν, ἑκὼν δ'ἡμάρτανε φωτός, v. l. καὶβάλεν οὐδ'ἀφάμαρτεν, ἑκὼν δ'ἡμάρτανε φωτός, s. Scholl. Aristonic. u. Lehrs Aristarch. 211; geistig verfehlen, nicht erreichen, Od. 21, 155 ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερόν ἐστιν τεϑνάμεν ἢ ζώοντας ἁμαρτεῖν, οὗ ϑ' ἕνεκ' αἰεὶ ἐνϑάδ' ὁμιλέομεν, ποτιδέγμενοι ἤματα πάντα, die Heirath der Penelope nicht zu erreichen; man kann es auch intransit. nehmen = sündigen, wie Iliad. 9, 501 ὅτε κέν τις ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ. Od. 13, 214 τίνυται ὅς τις ἁμάρτῃ; verschieden von den Genitiven des Zieles sind die Genitive Od. 11, 511 αἰεὶ πρῶτος ἔβαζε καὶ οὐχ ἡμάρτανε μύϑων, machte keine Fehler in den Reden, 7, 292 ἡ δ' οὔ τι νοήματος ἤμβροτεν ἐσϑλοῦ, sie traf das Richtige in ihrem tüchtigen Geiste, Iliad. 24, 68 οὔ τι φίλων ἡμάρτανε δώρων, machte keinen Verstoß in Betreff der Opfer, homerische Genitive der adverbialen Bestimmung; mit accus. Od. 22, 154 αὐτὸς ἐγὼ τόδεγ' ἤμβροτον, in diesem Stücke fehlte ich; = verlieren Od. 9, 512 χειρῶν ἐξ Ὀδυσῆος ἁμαρτήσεσϑαι ὀπωπῆς; – mit gen. des Zieles Aesch. Ag. 1206 u. öfter; Soph. Ai. 155; auch in Prosa, ϑηρίων. λέοντος, Xen. Cyr. 1, 4, 11. 4, 6, 4; τοῦ σκοποῦ Plat. Hipp. min. 375 a; häufiger in allgemeinerer Bdtg, verfehlen, verlustig gehen, τινός, ἡμάρτομεν Βοιωτίας, wir sind um B. gekommen, Her. 9, 7; nicht erlangen können, τινός τι, etwas von Jemandem, Soph. Phil. 231 vgl. El. 1312; τὰ τοῦδε μὲν πεπραγ μέν' ἔσται, τἀμὰ δ'ἡμαρτημένα, mein Unternehmen wird vereitelt sein; ἐσϑλῆς γυναικός Eur. Alc. 619 u. 882, des trefflichen Weibes beraubt werden; vgl. Or. 1207; ἄγρας 853; τοῦ παντός Plat. Phaedr. 235 e; ἡμάρτηται Thuc. 3, 56; ἡμαρτήϑη 2, 65; das Rechte verfehlen in etwas, γνώμης Thuc. 1, 33. 6, 78, so für γνώμῃ richtig em., vgl. aber Krüger; Her. 7, 139 τὸ ἀληϑὲς ἁμ.; übh. fehlen, irren, sündigen, bei Tragg. u. in Prosa die gewöhnlichste Bdtg, absolut Aesch. Prom. 260. 266, Plat. sehr oft; τοιαῦτα ἔπη Soph. Ai. 1075; ἁμαρτίαν ἁμ. Phil. 1233; μεγάλα ἁμαρτήματα Plat. Phaed. 113 e Legg. V, 730 a; ἀνϑρώπινα Xen. Cyr. 3, 1, 40; pass. τὰ ἡμαρτημένα, die Vergehen, Soph. O. C. 440 Tr. 1117; κακαὶ πολιτεῖαι καὶ ἡμαρτημέναι Plat. Rep. V, 449 a; εἴς τι Soph. O. C. 972; Eur. Hipp. 21. 320 Androm. 318; εἰς τὸ ϑεῖον Plat. Phaedr. 243 c; εἰς ἀνϑρώπους Alc. II, 150 a; περὶ τὸν ἔρωτα, μυϑολογίαν, Phaedr. 242 e 243 a; τὰ περὶ τὴν πόλιν ἁμαρτανόμενα Xen. Mem. 1, 2, 9; περί τινος, in Betreff einer Sache fehlen, Hell. 1, 7, 27; Dem. 20, 143; ῥήματι, in einem Worte, Plat. Gorg. 489 c; ἐν λόγοις Rep. III, 396 a.
См. также в других словарях:
πολύορνις — όρνιθος, ὁ, ἡ, Α ο πολυόρνιθος* («πολύορνις Λιβύη», Αριστοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + ὄρνις, ιθος «πτηνό, πουλί» (πρβλ. εύ ορνις)] … Dictionary of Greek
φίλορνις — όρνιθος, ὁ, ἡ, Α 1. αυτός που αγαπά τα πουλιά 2. αυτός που είναι αγαπητός στα πουλιά («ἔνθα Κωρυκὶς πέτρα κοίλη, φίλορνις», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο) * + ὄρνις, ιθος «πουλί, πετεινός» (πρβλ. πολύ ορνις)] … Dictionary of Greek
ONAGER — I. ONAGER Hebr. arod, a voce dicitur, quae Latine reditus, et Pere, a cursu: quem, cum vulgaris asinus sit tarditatis indomitae, describit Oppian. l. 3. Cyneget. v. 182. Κραιπνὸν, ἀελλοπόδην, κρατερώνυχον, ὀξύτατον θεῖν. Velocem rapidum, validis… … Hofmann J. Lexicon universale
ευανθής — (5ος αι. π.Χ.). Βασιλιάς της Σαλαμίνας της Κύπρου (465 450 π.Χ.). Έγινε γνωστός από τα νομίσματά του, τα οποία κόπηκαν περίπου το 450 π.Χ. * * * ές (ΑΜ εὐανθής, ές) 1. αυτός που έχει ή παράγει ωραία και πολλά άνθη («εὐανθὴς καὶ εὐώδης τόπος»,… … Dictionary of Greek
