-
1 περί-βρωσις
περί-βρωσις, ἡ, das Umnagen od. Anfressen (?).
-
2 βρῶσις
βρῶσις, εως, ἡ (Hom. et al.; pap, LXX; TestAbr B 13 p. 117, 22 [Stone p. 82]; EpArist 129; Philo; Joseph.; Just., D. 57, 3; Mel., P. 47, 337).① the act of partaking of food, eating (w. πόσις [this combin. since Od. 1, 191; also Diod S 1, 45, 2; Plut., Mor. 114c; Da 1:10; Philo, Mos. 1, 184]) Ro 14:17; Col 2:16. W. obj. gen. (as Pla., Rep. 10, 619c; Jos., Ant. 1, 334; TestReub 2:7 βρῶσις βρωμάτων) β. τῶν εἰδωλοθύτων eating of meat sacrificed to idols 1 Cor 8:4; ἄρτος εἰς β. (as Is 55:10) bread to eat 2 Cor 9:10; ὡς περὶ β. as if they referred to eating B 10:9; ἔχετε τελείως περὶ τῆς β. you are fully instructed on eating, i.e. on dietary laws 10:10 (cp. ὁ περὶ βρώσεων καὶ πόσεων … νόμος Orig., C. Cels. 2, 2, 17); εἰς β. to eat PtK 2 p. 14, 17.② the process of causing deterioration by consuming, consuming w. σής Mt 6:19f, where β. is used as a general term for consuming, which could be done by a variety of insects (in Mal 3:11 LXX A, e.g., β. is used to render אוכֵל =‘grasshopper’; מַאֲכוֹלֶת= wood worm has been suggested [HGressmann, Hdb. ad loc.]). Cp. EpJer 10, where a few mss. have βρῶσις instead of βρώματα w. ἰός. This combin. argues against the identification of βρῶσις w. ἰός in Mt, and it is not likely that a hendiadys is present. The interpretation corrosion, rust finds no support outside this passage. In the medical passages that have been adduced (cp. Galen 6, 422 [pl.]; 12, 879 ed. Kühn 1823) β.=‘decay’ of teeth. The balanced structure of the passage implies garments as victims of ‘moth and eating’, and other possessions as plunder of thieves.③ that which one eats, food (Soph. Fgm. 182, 2 TGF; Philostrat., Vi. Apoll. 8, 7 p. 307, 27; PLond III, 1223, 9 p. 139 [121 A.D.] χόρτον εἰς βρῶσιν προβάτων; PLips 118, 15; POxy 1686, 10; Gen 25:28; Jer 41:20; 2 Km 19:43 v.l. βρῶσιν ἐφάγαμεν; Philo, Op. M. 38).ⓐ lit. of a meal Hb 12:16; D 6:3; Dg 4:1; GJs 1:4 v.l. for βρωτόν and βρώματα.ⓑ fig. J 4:32; 6:27, 55.—DELG s.v. βιβρώσκω. M-M. TW. -
3 περίβρωσις
A ulceration, Dsc.5.5 (pl.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περίβρωσις
-
4 περίβρωσις
περί-βρωσις, ἡ, das Umnagen od. Anfressen -
5 φίλος
φίλος, geliebt, lieb, befreundet, von Personen u. Sachen, Hom. u. Folgde überall; μάλα οἱ φίλος ἦεν Il. 1, 381; εἴ τίς τοι καὶ κεῖϑι φίλος 4, 402; Αἰνείας φίλος ἀϑανάτοισι ϑεοῖσι 20, 347; οὐ γάρ τίς μοι ἔτ' ἄλλος ἐνὶ Τροίῃ ἤπιος οὐδὲ φίλος· πάντες δέ με πεφρίκασιν 24, 775; ὡς ὅδε πᾶσι φίλος καὶ τίμιός ἐστιν ἀνϑρώποις Od. 10, 38; δαίμοσιν πράττειν φίλα Aesch. Prom. 603; u. in Prosa, z. B. φίλος ὁ ὅμοιος τῷ ὁμοίῳ Plat. Gorg. 510 b; für ὁ ἐμοὶ φίλος auch ὁ ἐμὸς φίλος, ὁ σὸς φίλος, Theogn. 100 u. sonst. – Bes. häufig φίλος, φίλε, φίλοι mit u. ohne Substantiv in Anreden, Hom. u. Folgde; auch φίλε τέκνον, Od. 2, 363. 3, 184 u. sonst; φίλ' ἀνδρῶν Theocr. 15, 74. 24, 40. – Φίλον ἐστί μοι, es ist mir lieb, gefällt mir, ist nach meinem Sinne; ἔρξον, ὅπως ἐϑέλεις καί τοι φίλον ἔπλετο ϑυμῷ Od. 13, 145, vgl. 335. 11, 222, u. öfter; αἴ κέ περ ὔμμι φίλον καὶ ἡδὺ γένοιτο Il. 7, 387; μὴ τοῠτο φίλον Διῒ πατρὶ γένοιτο Od. 7, 316; auch φίλα ἐμοί ἐστιν, wie ἦ γὰρ ἐμοὶ φίλ' ἀληϑέα μυϑήσασϑαι 17, 15, vgl. Il. 1, 107; ἔνϑα φίλ' ὀπταλέα κρέα ἔδμεναι, dann behagt es euch, Braten zu essen, Il. 4, 345; vgl. Her. 1, 108. 4, 97. – Der einfachen alten Sprache des Hom., wie noch jetzt der Kindersprache, ist die Umschreibung des Possessivpronomens durch φίλος eigen, von den Gliedern des menschlichen Leibes, wie von den nächsten Angehörigen und Verwandten, der liebe Vater, die liebe Mutter, für mein, dein, sein Vater; τίη μοι ταῦτα φίλος διελέξατο ϑυμός Il. 11, 407, das liebe Herz, dein, mein Herz, obwohl diese prosaische Erkl. nicht als Uebersetzung gelten darf; φἰλον δ' ἐξαίνυτο ϑυμὸν ἀμφοτέρω, 5, 155, er raubte beiden das liebe Leben; κατεπλήγη φίλον ἦτορ, er erschrak im lieben Herzen, 3, 31; οὐ γάρ σφι σταδίῃ ὑσμίνῃ μίμνε φίλον κῆρ 13, 713; πρὶν δ' οὔπως ἂν ἔμοιγε φίλον κατὰ λαιμὸν ἰείη οὐ πόσις, οὐδὲ βρῶσις 19, 209; εἰςόκε μοι φίλα γούνατ' ὀρώρῃ 9, 609, d. i. meine Kniee, u. ä. oft; ᾤμωξεν δ' ἐλεεινὰ πατὴρ φίλος, der liebe Vater, d. i. sein Vater, Il. 22, 408; φίλος υἱός 2, 17, u. so ἄλοχος, τέκνα u. vgl. Es wird dadurch nur die Liebe bezeichnet, die für solche Verhältnisse natürlich ist, ohne daß man ihr wirkliches Vorhandensein im einzelnen Falle ausspricht, wie es von Meleager heißt μητρὶ φίλῃ Ἀλϑαίῃ χωόμενος κῆρ, Il. 9, 555, erzürnt gegen die liebe Mutter, obwohl sie in diesem Falle nicht von ihm geliebt wurde; dah. bezeichnet es übh. den Besitz, z. B. φίλα εἵματα Il. 2, 261; einzeln so noch bei Pind. u. Tragg. – Als subst., der Freund, der Geliebte, Hom. u. Folgde überall; im plur. die durch Freundschaft od. Verwandtschaft Verbundenen, die Befreundeten, Verwandten, die Gattinn, φίλη ἀνάεδνος Il. 9, 146. 288. – Selten und nur poet. = liebevoll, freundlich, freundschaftlich, hold, τινί, seltner τινός, Dissen Pind. N. 5, 7-18; φίλα φρονέων Il. 4, 219. 5, 116 u. öfter; φίλα φρεσὶ μήδεα εἰδώς 17, 325; φίλα εἰδότες ἀλλήλοισιν Od. 3, 277; φίλα ποιεῖσϑαί τινα, Einem Gutes oder Angenehmes erzeigen, ihm Etwas zu Gefallen thun, Her. 2, 152. 5, 37. 7, 107. – Adv. φίλως, Hom. nur einmal, φίλως χ' όρόῳτε, ihr würdet es gern sehen, Il. 4, 347; Hes. Sc. 45; Aesch. Ag. 238. 314. 1503. – Comparat. - a) φιλίων, ον Od. 19, 351. 24, 268; superl. φίλιστος, Soph. Ai. 829. – b) φίλτερος, Il. oft, superl. φίλτατος, so immer bei Hom.; Pind. I. 1, 5 P. 8, 13. 9, 102 u. Tragg.; wie in Prosa; τὰ φίλτατα, das Liebste, wie Eltern, Kinder u. vgl., περὶ τοῖς φιλτάτοις κυβεύειν καὶ κινδυνεύειν Plat. Prot. 313 c; ἐν τοῖς φιλτάτοις κινδυνεύειν Legg. I, 650 a. – c) φιλαίτερος, superl. φιλαίτατος; Philet. 11; Xen. An. 1, 9,29 Hell. 7, 3,8; Theocr. 7, 98; Callim. Del. 58. – d) regelmäßig, φιλώτερος, Xen. Mem. 3, 11, 18, u. φιλώτατος, bei Sp. – [Ι, an sich kurz, wird in φίλε in der ersten Hebung des Verses von Hom. lang gebraucht, Il. 4, 155. 3, 359.]
-
6 βρῶμα
βρῶμα, ατος, τό (s. βιβρώσκω; Thu., X. et al.; pap, LXX; En; TestSol 1:1 C; Test12Patr; Jos., Ant. 3, 29 and 30; 17, 62; Ar.; Just., D. 20, 1; 12:6; cp. TestReub 2:7 βρῶσις βρωμάτων)① that which is eaten, food lit. Ro 14:15ab, 20; 1 Cor 8:8, 13; GEb 13, 79. Pl. (Hippocr. et al.; oft. LXX; En 98:2; Hippol., Ref. 1, 24, 1) Lk 3:11; 9:13; 1 Cor 6:l3ab; 1 Ti 4:3; Hb 13:9; B 10:9; PtK 2 p. 14, 20.—Esp. solid food (opp. γάλα) 1 Cor 3:2 (in imagery, but w. lit. components dominant). Pl. (w. ποτά, as 2 Esdr 3:7) ITr 2:3; (w. πόματα, as Plato, Leg. 11 p. 932a; Epict., Ench. 33, 2; TestReub 2:7) Hb 9:10.—The mng. ‘filth’, ‘stench’, as in Mod. Gk. (Rdm. 12) is most unlikely for Mt 14:15, Mk 7:19 (B-D-F §126, 3).—Of manna: τὸ πνευματικὸν β. 1 Cor 10:3.—In the endtime Papias (9:10); s. ἀπόλαυσις.② nourishment of a transcendent nature, means of sustenance, food (πνεῦμα ἅγιον, ὅ ἐστι βρῶμα ζωῆς Iren. Haer. 4, 2 [Harv. II 294, 11]; ὁ περὶ β. ἀληθῶν καὶ πνευματικῶν λόγος Orig., C. Cels. 2, 2, 49) doing the will of God is Jesus’ food J 4:34; ἔσται μου ἡ εὐχὴ βρώματα καὶ πώματα prayer will be my food and drink GJs 1:4 (cp. Aeschyl., Cho. 26; Soph., El. 363f). Cp. 1 Cor 3:2 above.—B. 329. DELG s.v. βιβρώσκω. M-M. TW.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий