-
1 παχύτερον
παχύςthick: masc acc sgπαχύςthick: neut nom /voc /acc sg -
2 παχύς
A- έα Hp.Superf.21
), ύ, thick, stout,χειρὶ παχείῃ Il. 5.309
, etc. ;παχέος παρὰ μηροῦ 16.473
;παχὺν αὐχένα Od.9.372
;π. πούς Hes.Op. 497
; of trees, ib. 509 ;ῥίζα Thphr.HP6.3.1
; later of persons, περὶ σφυρὸν παχεῖα, μισήτη γυνή thick-ankled, Archil.184 ; fat,οἱ παχύτατοι τῶν παίδων Hp.Aph.3.25
; π. γυνή Id.Superf. l.c.; χοῖρος π., ὗς π., Ar.Ach. 766, Men.21 : metaph., of soil, rich, fertile, X.Oec.17.8 ([comp] Comp.) ; π. τράπεζα a well-spread table, Philostr. VA3.26. Adv., παχέως διαιτᾶσθαι ibid.2 of inorganic things, thick, massive,π. λᾶας Il.12.446
;σκῆπτρον 18.416
;αὐλὸς αἵματος Od.22.18
;θρυαλλίδες Ar.Nu.59
; ; π. δραχμή a thick drachma, i. e. the Aeginetan, which weighed more than the Attic, Poll.9.76, or (Hsch.), = δίδραχμον ; thick, coarse, opp.λεπτός, ἱμάτιον Pl.Cra. 389b
, cf. Poll.7.57,61, etc.; χλαῖναν.. παχεῖαν ἐπιβαλῶ Λακωνικήν Theopomp. Com.10 ; of hair, Arist.HA 502a26 ; π. τὴν σάρκα, of the pig, Jul.Or.5.177c. Adv. coarsely, roughly, of stating or arguing, παχέως ὁρίζεσθαι, prob. for ταχέως, Arist.Pol. 1275b25 ; παχύτερον or - έρως, Pl.Plt. 294e, 295a.3 of liquids, thick, curdled, clotted,αἷμα Il.23.697
;ἀπορρέει.. παχὺ καὶ μέλαν Hdt.4.23
; of marshwater, Hp.Aër.7 ; of urine, Id.Prog.12 ;τὸ παχύτερον τῶν γαλάκτων Arist.HA 521b28
;τὸ παχὺ τῆς δυνάμεως [τῶν οἴνων] Ath.1.33b
.b τὰ παχέα καλούμενα νοσήματα, of certain diseases supposed to be due to thickened phlegm, Hp.Int.47,al.4 in Com., fat, great, π. πρᾶγμα, χάρις, Ar.Lys.23, Ec. 1048.5 of timbre, thick, opp. λεπτός, Arist.Aud. 803b29, cf. 804a10 ([comp] Comp.). Adv.,κορώνη παχέα κρώζουσα Arat.953
.6 of speech, coarse, heavy,διάλεκτος παχυτέρα D.H.Pomp.2
;παχύτερος τὴν λέξιν Id.Is.19
;παχύτερον ποιεῖν τὸν λόγον Hermog.Id.1.6
.7 of flame, dull, Thphr.HP5.9.3.II οἱ παχέες men of substance, the wealthy, Hdt.5.30,77,6.91 ; ; ὃς ἂν ᾖ π. Id.Eq. 1139 ; ἀνὴρ π. Id.V. 287 ; cf. πάχης.III Com. and Prose, thick-witted, gross, stupid, ἀμαθὴς καὶ π. Id.Nu. 842 ;τὸ τῶν παχυτέρων πλῆθος Phld.Rh.1.202
S.; π. καὶ ἠλίθιοι, π. καὶ ἀπαίδευτοι, Luc.Alex.9,17 ;ἐς τὰς τέχνας π. καὶ οὐ λεπτοὶ οὐδὲ ὀξέες Hp.
Aër.24 ;π. τὴν μνήμην Philostr.VS2.1.10
; π.λόγος Gal.8.606
. Adv.,παχύτερον ἔχειν τῆς ἀκοῆς Hld.5.18
.IV prov., πηλοῦ παχύτερος, of a dullard, Eun.Hist.p.265 D.V Adv. - έως, v. supr. -
3 παχύς
παχύς, εῖα, ύ (mit πήγνυμι zusammenhangend), dick, feist, fett, fleischig, wohlbeleibt; χείρ, αὐχήν, μηρός, Hom. ll. 5, 309 u. öfter, 16, 473 Od. 9, 372. 10, 439, immer im guten Sinne, von kräftiger, stattlicher Fülle der Glieder; πούς, Hes. O. 499; περὶ σφυρὸν παχεῖα μισητὴ γυνή, poet. bei Schol. Ar. Avv. 1619, von einem liederlichen Weibe, das kurze Hacken hat, bald umfällt, χαμαιτύπ η. Bei Folgdn dick, gemästet, neben πολύσαρκος Luc. D. Mort. 10, 5, καὶ πιμελής de salt.; πάνυ παχὺς τὸ σῶμα, Ath. XII, 550 f; auch γῆ, Xen. oec. 17, 8. – Bei Her. 5, 30. 77. 6, 91. 7, 156 sind οἱ παχέες die Wohlgenährten, Dicken, die Wohlhabenden; vgl. Ar. Equ. 1144 Vesp. 287 Pax 640; u. so bei Hesych. οἱ πάχητες. – Auch von leblosen Dingen, von großem Umfange, dick, λᾶαν, ὃς πρ υμνὸς παχύς, αὐτὰρ ὕπερϑεν ὀξ ύς, Il. 12, 446; σκῆπτρον παχύ, 18, 416; αἷμα παχὺ πτύοντα, dickes, geronnenes Blut, 23, 697; αὐλὸς αἵματος Od. 22, 18; ἐλάτας τε παχείας, Hes. O. 507; παχεῖαι ϑρ υαλλίδες, Ar. Nubb. 59; πέδαι, Vesp. 435; λεπτῷ ἱματίῳ ἢ παχεῖ, Plat. Crat. 389 b; vgl. Xen. Oec. 17, 3. – Uebtr., weil übermäßige Dicke des Leibes häufig dem Verstande schadet, stumpfsinnig, dumm, γνώσῃ δὲ σαυτὸν ὡς ἀμαϑὴς εἶ καὶ παχύς, Ar. Nubb. 842; καὶ ἠλίϑιος, Luc. Alex. 6. 9 u. a. Sp.; παχὺς εἰς τὰς τέχνας, καὶ οὐ λεπτοὶ οὐδὲ ὀξέες, Hippocr., zu stumpfsinnig für die Künste; παχύτερον ἔχει τῆς ἀκοῆς, d. i. etwas schwer hören, Heliod. 5, 18; παχὺς τὴν μνήμ ην, stumpf an Gedächtniß, Philostr. Auch von der Stimme, παχέα κρώζειν, dumpf krächzen, Arat Dios. 221. – Neben dem regelmäßigen compar. παχύτερος findet sich auch πάσσων; καί μιν μακρότερον καὶ πάσσονα ϑῆκεν ἰδέσϑ αι, Od. 8, 20, vgl. 24, 369; u. παχίων, Arat. 758; u. ueben dem regelmäßigen superl. παχύτατος, Hippocr., auch πάχιστος, Il. 16, 314.
-
4 πάχετος
πάχετος, τό, poet. statt πάχος, die Dicke, Od. 23, 191, obwohl es auch hier adj. sein könnte; substantivisch brauchen es Nic. Ther. 385. 468 Opp. Hal. 4, 535. – Aber Od. 8, 187 λάβε δίσκον μείζονα καὶ πάχετον ist nach der gew. Erklärung größer u. dicker, also irregul. Comparativ statt παχύτερον, nach Anderen von ὁ πάχετος, größer auch an Dicke.
-
5 εὔ-ογκος
εὔ-ογκος, 1) von großem Umfange, εὐογκότερον καὶ παχύτερον Arist. meteor. 4, 3; daher dem εὐτελές entgegengesetzt, groß u. wichtig, rhet. 3, 7; φωνή, volle Stimme, im Ggstz von ψιλή, Philoch. Ath. XIV, 637 f. – 21 von gutem Umfange, so daß man es leicht fassen, bequem handhaben kann, Eur. Stob. flor. 97, 17; Hippocr. u. Sp.; VLL. εὐβάστακτος. Auch übertr., τῆς λέξεως τὸ εὔογκον καὶ λιτόν Plut. de garrul. 17.
-
6 παχεως
-
7 πάχετος
A = παχύς, thick, massive, twice in Od., ;πάχετος δ' ἦν ἠΰτε κίων 23.191
. (Wrongly expld. by Hsch. and EM656.53 as sync. from παχύτερον ; for the termination cf. περιμήκετος.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πάχετος
-
8 ὑπομένω
A stay behind, Od.10.232, 258, Th.5.14, Lys.13.12, etc.;ἐν Σπάρτῃ Hdt.6.51
, 7.209; ὑπομεινονἕως ἂν παραγένηται PSI4.322.4
(iii B. C.): also, remain alive, Hdt.4.149: of things, to be left behind, remain,ὑπέμεινε τὸ παχύτερον Gal.7.664
, cf. Sor.1.88, al.: generally, to be permanent, Arist.Cat. 5a28.II trans.,1 c. acc. pers., abide or await another,διὰ τοῦτό σε οὐχ ὑπέμενον X.An.4.1.21
; esp. await his attack, bide the onset, Il.14.488, 16.814, al., Hdt.3.9, 4.3, al., App.BC5.81; ὑ. τὰς Σειρῆνας abide their presence, X.Mem.2.6.31; of evils,κακῶν ὅσα ἡμᾶς ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑ. Pl.Phdr. 250c
, cf. Plb.1.81.3.2 c. acc. rei, to be patient under, abide patiently, submit to any evil that threatens one,δουλείαν Th.1.8
;πόνον X.Mem.2.1.3
; ;αἰσχρόν τι Id.Ap. 28c
, cf. Ti. 49e;δούλειον ζυγόν Id.Lg. 770e
;τοὺς ἄλλους λόγους Isoc.8.65
; face,τὴν μέλλουσαν δουληΐην Hdt. 6.12
; , cf. Isoc. 6.70;ἀπειλάς D.21.3
; face up to, ; οὐχὑπέμειναν τὰς δωρεάς they could not abide the gifts, i. e. scorned to accept them, Isoc.4.94; ὑ. τὴν κρίσιν await one's trial, Aeschin.2.6, cf. And.1.121, Lys.20.6: generally, wait for,τὴν ἑορτήν Th.5.50
; μακρὸν οὐχ ὑπέμεινεν ὄλβον could not endure his great bliss, i. e. it turned his head, Pi.P.2.26.3 abs., stand one's ground, stand firm, Il.5.498, 15.312, Hdt.6.96;ἐς ἀλκὴν ὑ. Th.3.108
;ἐς χεῖρας Id.5.72
;ἀνδρικῶς ὑ. Pl.Tht. 177b
; ὑπομένων καρτερεῖν endure patiently, Id.Grg. 507b;ὑ. καὶ καρτερεῖν Id.La. 193a
.4 c. inf., submit, bear, or dare to do a thing, wait to do, οὐδ' ὑπέμεινε γνώμεναι he did not wait for us to know him, Od.1.410; ὑ. πονεῖν he submitted to toil, X.Mem.2.2.5, cf. 2.7.11, Pl.Lg. 869c, D.18.204, PCair.Zen.8.22 (iii B. C.), Phld.Ir. p.46 W., etc.;ἀξιωθεὶς ὑπέμεινε γυμνασιαρχῆσαι IG12(3).331.16
(Thera, iii/ii B. C.).5 with part. relating to the subject, εἰ ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι if they shall dare to lift hand against me, Hdt.7.101, cf. 209; ὑπομένεις με κηδεύων you persist in.., S.OT 1323 (lyr.); οὐχ ὑπομένει ὠφελούμενος he submits not to be helped, Pl.Grg. 505c;πολύποδες ὑ. τεμνόμενοι Arist.HA 534b28
.6 with part. relating to the object, ὑ. Ξέρξην ἐπιόντα await his coming, Hdt. 7.120, cf. Pl.Phd. 104c, Mx. 241a; οὐ.. γὰρ ἀπ' αὐτοῦ χωριζόμενον τὸ βρέφος ὑπέμενεν (sc. τὸ θηρίον) it (the elephant) could not bear the infant's being removed, Phylarch.36 J.: c. gen. part., φιλοῦντος ὑ. submit to his kissing, Ael.VH12.1.7 in App.BC5.54, ὑ. τῇ Ἀντωνίου γνώμῃ is prob. f. l. for ἐπιμεμενηκώς.8 promise, c. [tense] fut. inf., Iamb.VP8.36.9 admit of, like δέχομαι 111.3, D.H.Isoc.2;φοινίκων βάλανοι αἱ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν.. οὐδὲ τὴν ἀπόθεσιν ὑπομένουσιν Gal.Vict.Att.12
.10 τὴν ναυτίαν οὐχ ὑπομένουσιν do not suffer from seasickness, Sor.1.49; ἀλλοκότους φαντασίας τῆς ψυχῆς ὑπομενούσης experiencing, ib.39, cf. 31, al.; ὅταν ἔμφραξιν ὑπομένῃ ὁ πόρος χωρὶς αἰτίας undergoes obstruction, Aët.7.50.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπομένω
-
9 παχύς
παχύς, εῖα, ύ, dick, feist, fett, fleischig, wohlbeleibt; χείρ, αὐχήν, μηρός, immer im guten Sinne, von kräftiger, stattlicher Fülle der Glieder; περὶ σφυρὸν παχεῖα μισητὴ γυνή, von einem liederlichen Weibe, das kurze Hacken hat, bald umfällt; dick, gemästet; οἱ παχέες, die Wohlgenährten, Dicken, die Wohlhabenden. Auch von leblosen Dingen: von großem Umfange, dick; αἷμα παχὺ πτύοντα, dickes, geronnenes Blut. Übtr., weil übermäßige Dicke des Leibes häufig dem Verstande schadet: stumpfsinnig, dumm; παχὺς εἰς τὰς τέχνας, καὶ οὐ λεπτοὶ οὐδὲ ὀξέες, zu stumpfsinnig für die Künste; παχύτερον ἔχει τῆς ἀκοῆς, d. i. etwas schwer hören; παχὺς τὴν μνήμ ην, stumpf an Gedächtnis. Auch von der Stimme, παχέα κρώζειν, dumpf krächzen
См. также в других словарях:
παχύτερον — παχύς thick masc acc sg παχύς thick neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εύογκος — εὔογκος, ον (Α) 1. αυτός που έχει καλό, αρκετό όγκο, ο ογκώδης 2. φρ. «εὔογκος φωνή» ηχηρή (σε αντιδιαστολή με την ψιλή) φωνή 3. μτφ. βαρύς, σπουδαίος 4. αυτός που έχει σχετικώς μεγάλο όγκο ή έχει διασταλεί σε όγκο («τοιοῡτον γὰρ ἀποτελεῑ τὸ… … Dictionary of Greek
παχύς — ιά, ύ και παχιός, ιά, ιό / παχύς, εῑα και ιων. τ. έα, ύ, ΝΜΑ 1. αυτός που έχει αρκετό ή υπερβολικό πάχος, χοντρός 2. (για πρόσ. και ζώα) (στην κυριολ. και μτφ.) αυτός που έχει πολύ λίπος στο σώμα του, παχύσαρκος νεοελλ. 1. (για μουστάκι) πυκνό 2 … Dictionary of Greek
