Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

κἄπειτα

  • 1 κἄπειτα

    κἄπειτα, = καὶ ἔπειτα, und dann, und demnach.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > κἄπειτα

  • 2 καπειτα

         in crasi = καὴ ἔπειτα

    Древнегреческо-русский словарь > καπειτα

  • 3 κάπειτα

    ἔπειτα, ἔπειτα
    thereupon: indeclform (adverb)

    Morphologia Graeca > κάπειτα

  • 4 κἄπειτα

    ἔπειτα, ἔπειτα
    thereupon: indeclform (adverb)

    Morphologia Graeca > κἄπειτα

  • 5 κἄπειτα

    κἄπειτα, und dann, und demnach

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > κἄπειτα

  • 6 ἔπειτα

    ἔπειτα, [dialect] Ion. and [dialect] Dor. [full] ἔπειτε( [full] ν) (q.v.), Adv., ([etym.] ἐπί, εἶτα):
    I of mere Sequence, without any notion of cause, thereupon, thereafter, then, freq. from Hom. downwds., as Il.1.48, 2.169, etc.: when in strong opposition to the former act or state, with past tenses, thereafter, afterwards; with future, hereafter,

    ἢ πέφατ' ἢ καὶ ἔ. πεφήσεται Il.15.140

    ; opp. αὐτίκα νῦν, 23.551; ὃς δ' ἔπειτ' ἔφυ, opp. ὅστις πάροιθεν ἦν, A.Ag. 171 (lyr.): in Hom.freq. with other Advs.,

    αὐτίκ' ἔ. Il.5.214

    ; αἶψα, ὦκα ἔ., 24.783, 18.527; even

    ἔνθα.. ἔ. Od.10.297

    ;

    δὴ ἔ. 8.378

    : usu. with reference to a former act, just then, at the time, 1.106; freq. in narrative,

    πρῶτα μὲν.., αὐτὰρ ἔ. Il.16.497

    ; πρῶτον μέν.., folld. by ἔ. δέ.., Th.2.55, Pl.Ap. 18a, etc.; by ἔ. alone, Th.1.33, etc.; by ἔ. δέ.. ἔ. δέ.. ἔ..., X.Cyr.1.3.14; ἐπεὶ δέ.. ἔ... ἔ... ἔ. δέ, ib.8.3.24, al.;

    πρὶν μέν.., ἔ. δέ.. S.El. 724

    ;

    ἔ. γε Pl.Tht. 147c

    , etc., f.l. in Ar.Th. 556; κἄπειτα, freq. in Trag., S.Aj.61, 305, etc.
    2 c. Art., τὸ ἔ. what follows,

    τό τ' ἔ. καὶ τὸ μέλλον καὶ τὸ πρίν Id.Ant. 611

     (lyr.);

    τά τε πρῶτα, τά τ' ἔ., ὅσα τ' ἔμελλε τυχεῖν E.IT 1265

     (lyr.);

    οἱ ἔ.

     future generations,

    A.Eu. 672

    ;

    ὁ ἔ. βίος Pl.Phd. 116a

    ;

    εἰς τὸν ἔ. χρόνον Id.Phlb. 39e

    , X.Cyr.1.5.9, OGI90.43 (Rosetta, ii B.C.);

    ἡ ἐς τὸ ἔ. δόξα Th.2.64

    ;

    ἐν τῷ ἔ. Pl.Phd. 67d

    ;

    ἐκ τοῦ ποτὲ εἰς τὸ ἔ. Id.Prm. 152b

    .
    3 like εἶτα, with a finite Verb after a participle, μειδήσασα δ' ἔ. ἑῷ ἐγκάτθετο κόλπῳ she smiled and then placed it in her bosom, Il.14.223, cf. 11.730, etc.: freq. in Trag. and [dialect] Att., A.Th. 267, Eu.29, Pl.Phd. 82c: so freq. when part. and Verb are opposed, marking surprise or the like , and then, and yet, nevertheless,

    τὸ μητρὸς αἷμα.. ἐκχέας πέδοι ἔ. δώματ' οἰκήσει πατρός; A.Eu. 654

    , cf. 438;

    χὤταν ἐν κακοῖσί τις ἁλοὺς ἔ. τοῦτο καλλύνειν θέλῃ S.Ant. 496

    ;

    ὅστις ἀνθρώπου φύσιν βλαστὼν ἔ. μὴ κατ' ἄνθρωπον φρονῇ Id.Aj. 761

    ;

    εἰ πτωχὸς ὢν ἔπειτ' ἐν Ἀθηναίοις λέγειν μέλλω Ar.Ach. 498

    , cf. Av.29, Pl.Grg. 519e, Prt. 319d: adversatively, answering

    μέν, πολλάκις μὲν ὥρμα.., ἔ... διεκωλύετο Id.R. 336b

    ;

    ἔτι μὲν ἐνεχείρησα.., ἔ... Id.Prt. 310c

    , etc.; also κἄπειτα after a part., Ar.Nu. 624, Av. 536; cf.

    εἶτα 1.2

    .
    4 in apodosi (never at the beginning of the clause; in Hom. freq. strengthd. by other Particles):
    a after a Temporal Conj., then, thereafter, ἐπεὶ δὴ σφαίρῃ πειρήσαντο, ὀρχείσθην δὴ ἔ. when they had done playing at ball, then they danced, Od.8.378; after ἐπεί, Il.16.247;

    ἐπὴν.. δὴ ἔ. Od.11.121

    ; ὁπότε, Il.18.545; ὅτε, 3.223;

    ὡς.. ἄρ' ἔ. 10.522

    ;

    ἦμος.. καὶ τότ' ἔ. 1.478

    .
    b after a Conditional Conj., then surely, εἰ δ' ἐτεὸν δὴ.. ἀγορεύεις, ἐξ ἄρα δή τοι ἔ. θεοὶ φρένας ὤλεσαν if thou speakest sooth, then of a surety have the gods infatuated thee, 7.360, cf. 10.453, Od.1.290, etc.; so after ἤν, Il.9.394; also when the apodosis takes the form of a question, εἰ μὲν δὴ ἕταρόν γε κελεύετέ μ' αὐτὸν ἑλέσθαι, πῶς ἂν ἔ. Ὀδυσῆος λαθοίμην; how can I in such a case? 10.243; when a condition is implied in relat. Pron., ὃν ( = εἴ τινα)

    μέν κ' ἐπιεικὲς ἀκουέμεν, οὔ τις ἔ. τόν γ' εἴσεται 1.547

    ; ὃν ( = εἴ τινα)

    δέ κ' ἐγὼν ἀπάνευθε μάχης ἐθέλοντα νοήσω μιμνάζειν, οὔ οἱ ἔ. ἄρκιον ἐσσεῖται 2.392

    .
    II of Sequence in thought, i.e. Consequence or Inference, then, therefore,

    ξεῖν', ἐπεὶ ἂρ δὴ ἔ... μενεαίνεις Od.17.185

    , cf. Il.15.49, 18.357;

    οὐ σύ γ' ἔ. Τυδέος ἔκγονός ἐσσι 5.812

    ; rarely at the beginning,

    ἔπειθ' ἑλοῦ γε θάτερα S.El. 345

    .
    2 in telling a story, νῆσος ἔ. τις ἔστι now, there is an island, Od.4.354, cf. 9.116.
    3 in [dialect] Att. freq. to introduce emphatic questions, why then.. ?

    ἔ. τοῦ δέει; Ar.Pl. 827

    , cf. Th. 188, Nu. 226; mostly to express surprise, or to sneer, and so forsooth..? and so really..? ἔ. οὐκ οἴει φροντίζειν [τοὺς θεοὺς τῶν ἀνθρώπων]; X.Mem.1.4.11; so

    κἄπειτα E. Med. 1398

     (anap.), Ar.Ach. 126, Av. 963, X.Smp.4.2; freq. with δῆτα added,

    ἔ. δῆτα δοῦλος ὢν κόμην ἔχεις; Ar.Av. 911

    , cf. 1217, Lys. 985, E.Alc. 822.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἔπειτα

  • 7 επειτα

         ἔπειτα
        adv.
        1) затем, потом, после этого, тогда
        

    πρῶτον ( или πρῶτον μὲν, πρῶτα) … ἔ. δέ Hom., Thuc. etc. — сначала …затем:

        κἄπειτα (= καὴ ἔ.) Eur., Arph., Xen., Arst. — а затем

        2) впоследствии, в будущем
        

    ἢ πέφατ΄ ἢ καὴ ἔ. πεφήσεται Hom. — (в бою не один) или (уже) пал, или еще падет:

        ὅ ἔ. χρόνος Eur., Xen., Plat. — будущее;
        τὸ или τὰ ἔ. Soph., Eur., Plat. — будущее, будущность;
        οἱ ἔ. (sc. ἐσόμενοι) Aesch., Thuc. — потомки, потомство;
        τὸ τ΄ ἔ. καὴ τὸ μέλλον Soph. — будущее ближайшее и отдаленное

        3) ( для обозначения связи или следствия) итак, следовательно
        

    πῶς ἂν ἔ. Ὀδυσῆος λαθοίμην ; Hom. — как же мне забыть Одиссея?;

        ἔ. οὐκ οἴει φροντίζειν τοὺς θεοὺς τῶν ἀνθρώπων ; Xen. — стало-быть, ты не думаешь, что боги заботятся о людях?

        4) все же, тем не менее
        

    εἰ πτωχὸς ὤν, ἔ. … Arph. — если я (и) нищ, то все же …;

        ἔ. δῆτά μ΄ ἐξενίζετε ; Eur. — и тем не менее вы оказали мне гостеприимство?

    Древнегреческо-русский словарь > επειτα

  • 8 γαμέω

    γᾰμέω, [tense] fut.
    A

    γαμέω Il.9.388

    , 391, [var] contr.

    γαμῶ A.Pr. 764

    , S.OT 1500, Ant. 750, E.Or. 1655, X.Cyr.5.2.12, etc.; later

    γαμήσω Plu.2.386c

    , Luc.Rh.Pr.8 (for

    γαμήσεις Tim.52

     leg. γαμησείεις): [tense] aor. 1

    ἔγημα Il. 14.121

    , etc.; later

    ἐγάμησα LXXEs.10.3

    , Ev.Marc.6.17, Luc.D Deor. 5.4, etc. (cf. infr. 11.2): [tense] pf.

    γεγάμηκα Ar.Lys. 595

    , Pl.Lg. 877e: [tense] plpf.

    ἐγεγαμήκει Th.1.126

    :—[voice] Med., [tense] fut. [dialect] Ep.

    γαμέσσεται Il.9.394

     codd., [dialect] Att.

    γαμοῦμαι E.Ph. 1673

    , Ar.Th. 900, later

    γαμήσομαι Plu.Art. 26

    , etc.: [tense] aor.

    ἐγημάμην Od.16.392

    , Anacr.86, Is.5.5, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut.

    γαμηθήσομαι J.AJ6.13.8

    , Ant.Lib.1.2, D.C.58.3, Hld.5.30, etc.: [tense] aor.

    ἐγαμήθην D.H.11.34

    , Str.10.4.20, etc.: poet. shortd. γαμεθεῖσα v.l. in Theoc.8.91, cf. Eust.758.52: [tense] pf.

    γεγάμημαι X.An.4.5.24

    , D. 36.32: [tense] plpf.

    ἐγεγάμητο App.BC4.23

    : ([etym.] γάμος):— marry, i.e. take to wife, of the man, Ἀδρήστοιο δ' ἔγημε θυγατρῶν one of his daughters, Il.14.121;

    ἔνθα δ' ἔγημε γυναῖκα Od.15.241

    ; γ. γυναῖκα ἐς οἰκία, like ἄγεσθαι, Hdt.4.78: c. acc. cogn.,

    γάμον γαμεῖν A.Pr. 764

    , 909;

    τὸν Ἑλένης γάμον.. γήμας E.IA 467

    ; γῆμαι γέκτρα βασιλέως the king's daughter, Id.Med. 594: rarely c. dupl. acc., γάμους τοὺς πρώτους ἐγάμεε Κύρου δύο θυγατέρας (for πρῶτον ἐγάμεε.. θυγατέρας) Hdt.3.88, cf. E.Tr. 357; also γάμῳ γ. marry in lawful wedlock, D.39.26; ἐκ κακοῦ, ἐξ ἀγαθοῦ γῆμαι, marry a wife of mean or noble stock, Thgn.189, 190;

    ἐκ μειόνων X.Hier.1.28

    ;

    ἐκ γενναίων E.Andr. 1279

    ; παρά τινος ib. 975, Pl.Plt. 310c; ἐπὶ θυγατρὶ γ. ἄλλην γυναῖκα set a stepmother over one's daughter, Hdt.4.154, cf. E.Alc. 372; ἐπὶ δέκα ταλάντοις τινὰ γαμεῖν marry a wife with a dowry of ten talents, And. 4.13.
    2 of mere sexual intercourse, take for a paramour, Od. 1.36, Luc.Asin.32;

    γ. βιαίως σκότιον λέχος E.Tr.44

    .
    3 later of the woman,

    ἐὰν γαμήσῃ ἄλλον Ev.Marc.10.12

    : abs., 1 Ep.Cor.7.28.
    II [voice] Med., give oneself or one's child in marriage:
    1 of the woman, give herself in marriage, i.e. wed, c. dat.,

    γαμέεσθαι τῷ ὅτεῴ τε πατὴρ κέλεται Od.2.113

    ;

    γημαμένη ᾧ υἷϊ· ὁ δ' ὃν πατέρ' ἐξεναρίξας γῆμεν 11.273

    : abs., Hdt.4.117;

    σοὶ μὲν γαμεῖσθαι μόρσιμον, γαμεῖν δ' ἐμοί A.Fr.13

    ; εἰς τύρανν' ἐγημάμην I married into a royal house, E. Tr. 474; γήματο δ' εἰς Μαραθῶνα, i. e. she married Herodes of Marathon, IG14.1389 i 5 ( ἥν τ' ἐγήματο is f.l. for ἥ τ' ἐγ. in E.Med. 262): ironically of a henpecked husband,

    κεῖνος οὐκ ἔγημεν ἀλλ' ἐγήματο Anacr.86

    ; so Medea to Jason, μῶν γαμοῦσα.. σέ; did I marry you? E.Med. 606; ἐγημάμην, of a man marrying a rich wife, Antiph.46; γαμεῖται ἕκαστος (sens. obsc.) Luc.VH1.22;

    ὁ γαμηθεὶς ὡς παρθένος κἄπειτα γενόμενος ἀνήρ Phld.Sign.2

    ; incorrectly, in later writers,

    γημάμενος Apollod.3.12.6

    , cf. Q.S. 1.728.
    2 of parents, get their children married, betroth them, get a wife for the son, Πηλεύς θήν μοι ἔπειτα γυναῖκα γαμέσσεται αὐτός (where Aristarch. γε μάσσεται will seek or make suit for) Il.9.394:—[voice] Act. [tense] aor. 1 ἐγάμησα in this sense, Men.885.
    III [voice] Pass., to be taken to wife: hence, marry a husband, Il.cc. ad init., PGrenf.2.76.11 (iv A. D.), etc.; rarely in correct authors, Poll.3.45.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γαμέω

  • 9 καί

    καί, Conj., copulative, joining words and sentences,
    A and; also Adv., even, also, just, freq. expressing emphatic assertion or assent, corresponding as positive to the negative οὐ ([etym.] μή ) or οὐδέ ([etym.] μηδέ).
    A copulative, and,
    I joining words or sentences to those preceding,

    ἦ, καὶ κυανέῃσιν ἐπ' ὀφρύσινεῦσε Κρονίων Il.1.528

    , etc.: repeated with two or more Nouns,

    αἱ δὲ ἔλαφοι κ. δορκάδες κ. οἱ ἄγριοι οἶες κ. οἱ ὄνοι οἱ ἄγριοι X.Cyr.1.4.7

    ; joining only the last pair, Cleom.2.1 (p.168.5 Z.), Phlp.in APr.239.30, etc., v. l. in Arist.Po. 1451a20; ὁ ὄχλος πλείων κ. πλείων ἐπέρρει more and more, X.Cyr.7.5.39; to add epithets after

    πολύς, πολλὰ κ. ἐσθλά Il.9.330

    ;

    πολλὰ κ. μεγάλα D.28.1

    , etc.
    2 to addalimiting or defining expression, πρὸς μακρὸν ὄρος κ. Κύνθιον ὄχθον to the mountain and specially to.., h.Ap. 17, cf. A.Ag. 63 (anap.), S.Tr. 1277 (anap.) (sts. in reverse order,

    πρὸς δῶμα Διὸς κ. μακρὸν Ὄλυμπον Il.5.398

    ); to add by way of climax, θεῶν.. κ. Ποσειδῶνος all the gods, and above all.., A.Pers. 750, etc.;

    ἐχθροὶ κ. ἔχθιστοι Th.7.68

    ;

    τινὲς κ. συχνοί Pl.Grg. 455c

    ; freq. ἄλλοι τε καί.., ἄλλως τε καί.. , v. ἄλλος 11.6,

    ἄλλως 1.3

    ; ὀλίγου τινὸς ἄξια κ. οὐδενός little or nothing, Id.Ap. 23a: joined with the demonstr. Pron. οὗτος (q. v.),

    εἶναι.. δούλοισι, κ. τούτοισι ὡς δρηπέτῃσι Hdt.6.11

    , cf. 1.147; κ. ταῦτα and this too..,

    γελᾶν ἀναπείθειν, κ. ταῦθ' οὕτω πολέμιον ὄντα τῷ γέλωτι X.Cyr.2.2.16

    , etc.
    II at the beginning of a sentence,
    1 in appeals or requests,

    καί μοι δὸς τὴν Χεῖρα Il.23.75

    ; καί μοι λέγε.., καί μοι ἀπόκριναι.. , Pl.Euthphr.3a, Grg. 462b; freq. in Oratt., καί μοι λέγε.. τὸ ψήφισμα, καί μοι ἀνάγνωθι.. , D.18.105, Lys.14.8, etc.
    2 in questions, to introduce an objection or express surprise, κ. τίς τόδ' ἐξίκοιτ' ἂν ἀγγέλων τάχος; A.Ag. 280; κ. πῶς.. ; pray how..? E. Ph. 1348; κ. δὴ τί.. ; but then what..? Id.Hel. 101; κ. ποῖον.. ; S.Aj. 462; κ. τίς εἶδε πώποτε βοῦς κριβανίτας; Ar.Ach.86; κἄπειτ' ἔκανες; E.Med. 1398 (anap.); κ. τίς πώποτε Χαριζόμενος ἑτέρῳ τοῦτο εἰργάσατο; Antipho 5.57, cf. Is.1.20, Isoc.12.23, Pl. Tht. 163d,al.
    3 = καίτοι, and yet, Ar.Eq. 1245, E.HF 509.
    4 at the beginning of a speech, Lys.Fr. 36a.
    III after words implying sameness or like ness, as, γνώμῃσι ἐχρέωντο ὁμοίῃσι κ. σύ they had the same opinion as you, Hdt.7.50, cf. 84; ἴσον or ἴσα κ... , S.OT 611, E.El. 994; ἐν ἴσῳ (sc. ἐστὶ)

    κ. εἰ.. Th.2.60

    , etc.
    2 after words implying comparison or opposition,

    αἱ δαπάναι οὐχ ὁμοίως κ. πρίν Id.7.28

    ;

    πᾶν τοὐναντίον ἔχει νῦν τε κ. ὅτε.. Pl.Lg. 967a

    .
    3 to express simultaneity,

    ἦν ἦμαρ δεύτερον.., κἀγὼ κατηγόμην S.Ph. 355

    , cf. Th.1.50; παρέρχονταί τε μέσαι νύκτες κ. ψύχεται [ τὸ ὕδωρ] Hdt.4.181, cf. 3.108; [ οἱ Λακεδαιμόνιοι]

    οὐκ ἔφθασαν τὴν ἀρχὴν κατασχόντες κ. Θηβαίοις εὐθὺς ἐπεβούλευσαν Isoc.8.98

    .
    IV joining an affirm. clause with a neg.,

    ἀλλ' ὥς τι δράσων εἷρπε κοὐ θανούμενος S.Tr. 160

    , etc.
    V καί.., καί.. correlative, not only.., but also.., κ. ἀεὶ κ. νῦν, κ. τότε κ. νῦν, Pl.Grg. 523a, Phlb. 60b;

    κ. κατὰ γῆν κ. κατὰ θάλατταν X.An.1.1.7

    .
    VI by anacoluthon, ὣς φαμένη κ. κερδοσύνῃ ἡγήσατ' Ἀθήνη, for ὣς ἔφη κ... , Il.22.247; ἔρχεται δὲ αὐτή τε.. κ. τὸν υἱὸν ἔχουσα, for κ. ὁ υἱός, X.Cyr.1.3.1;

    ἄλλας τε κατηγεόμενοί σφι ὁδούς, κ. τέλος ἐγίνοντο Hdt.9.104

    ;

    τοιοῦτος ὤν, κᾆτ' ἀνὴρ ἔδοξεν εἶναι Ar.Eq. 392

    , cf. Nu. 624.
    B even, also, just,
    1 τάχα κεν κ. ἀναίτιον αἰτιόῳτο even the innocent, Il.11.654, cf. 4.161, etc.; δόμεναι κ. μεῖζον ἄεθλον an even greater prize, 23.551, cf. 10.556, 5.362: with numerals, κ. πέντε full five, 23.833;

    γενομένης κ. δὶς ἐκκλησίας Th.1.44

    , cf. Hdt.2.44,60, 68, al. (but ἐτῶν δύο κ. τριῶν two or three, Th.1.82, cf. X.Eq.4.4).
    2 also, κ. ἐγώ I also, Il.4.40; κ. αὐτοί they also, X.An.3.4.44, etc.; Ἀγίας καὶ Σωκράτης κ. τούτω ἀπεθανέτην likewise died, ib. 2.6.30; in adding surnames, etc.,

    Ὦχος ὁ κ. Δαρειαῖος Ctes.Fr.29.49

     (sed Photii est): Ptol. Papyri have nom. ὃς κ., gen. τοῦ κ. etc.,

    Πανίσκος ὃς κ. Πετεμῖνις PLond.2.219

     (b) 2 (ii B.C.); dat. τῷ κ. ib.(a) v2, PRein.26.5 (ii B. C.); nom. ὁ κ. first in PTeb.110.1 (i B. C.), freq. later, BGU22.25 (ii A. D.), etc.;

    Ἰούδας ὁ κ. Μακκαβαῖος J.AJ12.6.4

    ;

    Σαῦλος ὁ κ. Παῦλος Act.Ap.13.9

    : with

    ἄλλος, λαβέτω δὲ κ. ἄλλος Od.21.152

    ; εἴπερ τι κ. ἄλλο, ὥς τις κ. ἄλλος, X.Mem.3.6.2, An.1.3.15, cf. Pl. Phd. 59a, Ar.Nu. 356: freq. in antithetic phrases, οὐ μόνον.., ἀλλὰ καὶ.. , not only.., but also.., v. μόνος; οὐδὲν μᾶλλον.. ἢ οὐ καὶ.. Hdt.5.94, al.
    b freq. used both in the anteced. and relat. clause, where we put also in the anteced. only,

    εἰ μὲν κ. σὺ εἶ τῶν ἀνθρώπων ὧνπερ κ. ἐγώ Pl.Grg. 458a

    , cf. Il.6.476, X.An.2.1.21.
    3 freq. in apodosi, after temporal Conjs.,

    ἀλλ' ὅτε δή ῥα.., κ. τότε δή.. Il.1.494

    , cf. 8.69, Od. 14.112; also after εἰ, Il.5.897: in Prose,

    ὡς δὲ ἔδοξεν, κ. ἐχώρουν Th.2.93

    : as a Hebraism,

    κ. ἐγένετο.. κ... LXX Ge.24.30

    , al., Ev.Luc.1.59, etc.
    4 with Advs., to give emphasis,

    κ. κάρτα Hdt.6.125

    ; κ. λίην full surely, Il.19.408, Od.1.46;

    κ. μᾶλλον Il.8.470

    , cf. E.Heracl. 386; κ. πάλαι, κ. πάνυ, S.OC 1252, Pl. Chrm. 154e; κ. μάλα, κ. σφόδρα, in answers, Ar.Nu. 1326, Pl.La. 191e.
    5 with words expressing a minimum, even so much as, were it but, just,

    ἱέμενος κ. καπνὸν ἀποθρῴσκοντα νοῆσαι Od.1.58

    ; οἷς

    ἡδὺ κ. λέγειν Ar.Nu. 528

    ; τίς δὲ κ. προσβλέψεται; who will so much as look at you? E.IA 1192, cf. Ar.Ra. 614, Pl.Ap. 28b, 35b.
    6 just, τοῦτ' αὐτὸ κ. νοσοῦμεν 'tis just that that ails me, E.Andr. 906, cf. Ba. 616, S.Tr. 490, Ar. Pax 892, Ra.73, Pl.Grg. 456a, Tht. 166d: freq. with a relat.,

    τὸ κ. κλαίουσα τέτηκα Il.3.176

    ;

    διὸ δὴ καὶ.. Th.1.128

    , etc.: also in interrogations (usu. to be rendered by emphasis in intonation), ποίου Χρόνου δὲ καὶ πεπόρθηται πόλις; and how long ago was the city sacked? A.Ag. 278; ποῦ καί σφε θάπτει; where is he burying her? E.Alc. 834, cf. S.Aj. 1290, al., X.An.5.8.2, Ar. Pax 1289, Pl. Euthphr.6b, D.4.46, etc.
    7 even, just, implying assent, ἔπειτά με κ. λίποι αἰών thereafter let life e'en leave me, Il.5.685, cf. 17.647, 21.274, Od.7.224.
    8 κ. εἰ even if, of a whole condition represented as an extreme case, opp. εἰ κ. although, notwithstanding that, of a condition represented as immaterial even if fulfilled, cf. Il.4.347, 5.351, Od.13.292, 16.98 with Il.5.410, Od.6.312, 8.139, etc.; εἰ κ. ἠπιστάμην if I had been able, Pl.Phd. 108d, cf. Lg. 663d. (This remark does not apply to cases where εἰ and καί each exert their force separtely, as

    εἴ περ ἀδειής τ' ἐστί, καὶ εἰ..

     and if..

    Il.7.117

    , cf. Hdt.5.78, etc.)
    9 before a Participle, to represent either καὶ εἰ.. , or εἰ καί.. , although, albeit, Ἕκτορα κ. μεμαῶτα μάχης σχήσεσθαι ὀΐω, for ἢν κ. μεμάῃ, how much soever he rage, although he rage, Il.9.655; τί σὺ ταῦτα, κ. ἐσθλὸς ἐών, ἀγορεύεις; (for εἰ κ. ἐσθλὸς εἶ) 16.627, cf. 13.787, Od.2.343, etc.;

    κ. τύραννος ὢν ὅμως S.OC 851

    .
    C Position: καί and, is by Poets sts. put after another word, ἔγνωκα, τοῖσδε κοὐδὲν ἀντειπεῖν ἔχω, for

    καὶ τοῖσδε οὐδέν A.Pr.51

    , cf. Euph.51.7, etc.
    2 καί also, sts. goes between a Prep. and its case,

    ἐν κ. θαλάσσᾳ Pi.O.2.28

    .
    3 very seldom at the end of a verse, S.Ph. 312, Ar.V. 1193.
    D crasis: with [pron. full] ᾰ, as κἄν, κἀγαθοί, etc.; with ε, as κἀγώ, κἄπειτα, etc., [dialect] Dor. κἠγώ, κἤπειτα, etc.; with η, as Χἠ, Χἠμέρη, Χἠμεῖς, etc.; with [pron. full] ῐ in Χἰκετεύετε, Χἰλαρή; with ο, as Χὠ, Χὤστις, etc.; with υ in Χὐμεῖς, Χὐποχείριον, etc.; with ω in the pron. ᾧ, Χᾦ; with αι, as κᾀσχρῶν; with αυ, as καὐτός; with ει, as κεἰ, κεἰς (but also κἀς) , κᾆτα; with εὐ-, as κεὐγένεια, κεὐσταλής; with οι in Χοἰ (

    Χᾠ EM816.34

    ); with ου in Χοὖτος, κοὐ, κοὐδέ, and the like .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καί

См. также в других словарях:

  • κἄπειτα — ἔπειτα , ἔπειτα thereupon indeclform (adverb) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Krasis — (griech. κρᾶσις – „Mischung“) ist in der Grammatik die Zusammenziehung eines Vokals oder Diphthongs am Ende eines Wortes mit dem Anfangsvokal des nächsten Wortes. Inhaltsverzeichnis 1 Altgriechische Beispiele 2 Französische Beispiele …   Deutsch Wikipedia

  • CATINIS aurum coquendi ratio (in) — in CATINIS aurum coquendi ratio indigitatur Plinio, l. 33. c. 4. Quae e catino iactatur spurcitia, in omni metallo vocatur scoria. Haec in auro coquitur iterum et tunditur. Catini siunt ex tasconio, haec est terra alba similis argillae: neque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • κατασκεδάννυμι — και κατασκεδαννύω και κατασκεδάζω (Α) 1. διασκορπίζω, διασπείρω 2. χύνω πάνω σε κάτι, ραντίζω («κατάχυσμ ἕτερον γλυκὺ καὶ λιπαρόν, κἄπειτα κατεσκέδασαν θερμόν», Αριστοφ.) 3. διαδίδω φήμη. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + σκεδάννυμι «διασκορπίζω»] …   Dictionary of Greek

  • τρίβω — ΝΜΑ 1. σύρω επανειλημμένως ένα σώμα πάνω σε άλλο συμπιέζοντάς το στο σημείο επαφής τους ή ξύνω κάτι μετακινώντας με πίεση άλλο σώμα πάνω σε αυτό (α. «τρίψε καλά τα μάρμαρα» β. «τρίβω το ξύλο με το γυαλόχαρτο» γ. «τρίβω τα μαχαιροπήρουνα» δ. «τὸν… …   Dictionary of Greek

  • φάλαινα — Θηλαστικά που απαρτίζουν την οικογένεια των φαλαινιδών, της τάξης των κητωδών. Είναι γνωστά διάφορα είδη, που ζουν κυρίως στις ψυχρές αρκτικές και ανταρκτικές θάλασσες. Έχουν χοντρό σχήμα, προπάντων στο μπροστινό τμήμα τους, εξαιτίας του… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»