-
1 κουρευτικός
A = κουρεύσιμος, Sch.E.l.c.;μαχαιρίδια Olymp.Vit.Pl.p.3
W.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κουρευτικός
-
2 κουρευτικά
κουρευτικόςneut nom /voc /acc plκουρευτικά̱, κουρευτικόςfem nom /voc /acc dualκουρευτικά̱, κουρευτικόςfem nom /voc sg (doric aeolic) -
3 κουρευτικόν
κουρευτικόςmasc acc sgκουρευτικόςneut nom /voc /acc sg -
4 κουρευτική
κουρευτικόςfem nom /voc sg (attic epic ionic) -
5 κουρά
κουρά, ion. - ρήGrammatical information: f.Meaning: `cropping of the hair, the beard, wool', also of trees and grass; `lock of hair, of wool, fur'; `cut-off end, slips of wood' (IA.).Derivatives: 1. κουρεύς m. `shaver, barber' (Att.); name of a bird (H.; after the sound), with κουρεῖον ` barber-shop' (Att.), with κουρεακός ` talkative' (Plb.; on the formation Schwyzer 497); also κουρευτής `id.' (Gloss.), f. κουρεύτρια (Plu.), κουρευτικός `used for shaving' (sch., Olymp.); cf. κουρεύομαι below; on κουρεύς etc. Boßhardt Die Nomina auf - ευς 46. - 2. κούρειον (- εον) n. ` sacrifice of hair etc. on the Apaturia (S., Is., inscr.) with Κούρειος surn. of Apollon (Teos), κουρεῶτις, - ιδος ( ἡμέρα, ἑορτή) f. `the third day of the Apaturia, on which the hair of the young boys and girles was offered' (Pl., inscr.; Nilsson Gr. Rel. 1, 137 a. 493), Κουρεών (-ηϊών) - ῶνος m. monthname in Magnesia on the Maeander (inscr.; s. Nachmanson Magn. 23 n. 1, 50). Here also with bleached 2. member αἱμα-κουρίαι pl. ` bloodoffer' (Pi.). - 3. κούριμος `belonging to the cropping, shaved' (trag., Plu.), also κουρεύσιμος (sch.) as if from *κούρευσις ( κουρεύομαι); Arbenz Die Adj. auf - ιμος 79f. - 4. κουρικός ` used for the cropping' (pap.). - 5. κουρίς, - ίδος f. `id.' ( μάχαιρα; Cratin.), ` polisher-girl' (com., Plb.). - 6. κουρίας m. ` who has his hair shaved' (Luc., D. L.). - 7. κουράς ἡ ἐν τοῖς ὀροφώμασι γραφή, ὀροφικὸς πίναξ H.; also ἐγκουράς (A. Fr. 142, H.). - 8. κουρῖτις f. plant-name, ` περιστερεὼν ὕπτιος, Verbena officinalis' (Ps.-Dsc., Ps.-Apul.; motive unknown, cf. Redard Les noms grecs en - της 73). - Denomin. verbs: 1. κουριάω `need cropping, have long hair' (Pherecr., Plu., Luc.; after the verbs of disease in - ιάω, Schwyzer 732); 2. κουρίζω, - ίξαι `shave, cut' (Thphr., H.); 3. κουρεύομαι `adopt the tonsura, have short hair' (Just., Sch.). - On κοῦρος a. κουρίξ s. v.Etymology: As primary verbal noun κουρά stands for *κορσά (on he phonetics Schwyzer 285f., Lejeune Traité de phon. 108 n. 3, 119 n. 2); the verb is seen in Hitt. karš-mi ` cut off' (IE rather *kérs-mi than *kórs-mi); with t-enlargement Toch. A kärṣt-, B kärst- `cut off, destroy'. Traces of the same verb (with diff. sound-development) show Gr. ἀ-κερσε-κόμης, Κόρσης nickname of a smooth-shaved man (Chrysipp.), κορσός κορμός H., κορσοῦν κείρειν H. with κορσᾶς m. (pap.), κορσω-τήρ (Call., Poll.) `barber', - τεύς `id.' (Ath. 12, 520e), - τήριον `barber-shop' (ibd.); further κόρση, s. v. - Pok. 945). Further s. κείρω.Page in Frisk: 1,935Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κουρά
См. также в других словарях:
κουρευτικός — ή, ό (Α κουρευτικός, ή, όν) [κουρευτής] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο κούρεμα, αυτός με τον οποίο γίνεται το κούρεμα («κουρευτικά μαχαιρίδια», Ολυμπ.) νεοελλ. 1. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα κουρευτικά η αμοιβή τού κουρέα, τού κουρευτή 2. φρ.… … Dictionary of Greek
κουρευτικός — ή, ό αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο κούρεμα, αυτός με τον οποίο γίνεται το κούρεμα: Χρησιμοποιεί κουρευτική μηχανή … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κουρευτικά — κουρευτικός neut nom/voc/acc pl κουρευτικά̱ , κουρευτικός fem nom/voc/acc dual κουρευτικά̱ , κουρευτικός fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κουρευτικόν — κουρευτικός masc acc sg κουρευτικός neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κουρευτική — κουρευτικός fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
