-
1 κονία
κονία, ἡ, ion. u. ep. κονίη, vgl. κόνις; – 1) der Staub, bes. die zu einer Staubwolke aufgewühlte Erde; Hom. ποδῶν ὑπένερϑε κονίη ἵστατ' ἀειρομένη, Il. 2, 150; ὦρτο κονίη ἐκ πεδίου, τὴν ὦρσαν ἐρίγδουποι πόδες ἵππων 11, 151; μιάνϑησαν κονίῃ 23, 732; öfter im plur., κὰδ δ' ἔπεσ' ἐν κονίῃσι μακών Od. 18, 97, in der Il. oft von dem in der Schlacht Hinstürzenden, auch αἵματι καὶ κονίῃσι verbunden, Blut u. Staub, z. B. πεφυρμένος; πρηνὴς δ' ἐν κονίῃσι χαμαὶ πέσεν Hes. Sc. 365; γόνατος κονίαισιν ἐρειδομένου Aesch. Ag. 64; Eur. Andr. 112; Ar. Ran. 713 Ach. 18. – Der Flußsand, Triebsand, Il. 21, 271. – Der Ringerstaub, wit welchem sich die Ringer nach dem Salben bestreuen, um einander fester fassen zu können; dah. ἄνευ κονίας, wie ἀκονιτί, ohne Mühe u. Anstrengung, Ar. Lys. 471. – Auch Kalkstaub, seingeschlagener Kalk zum Tünchen der Wände; auch der Ueberzug mit Kalk, die Kalktünche selbst, Aristid. u. a. Sp. – 2) die Asche, wie man Od. 7, 153 κατ' ἄρ' ἕζετ' ἐπ' ἐσχάρῃ ἐν κονίῃσιν erkl. (s. κόνις); und daher – 3) das über Asche gegossene Wasser, die Lauge; Ar. Ran. 713; Plat. Rep. IV, 430 b; Arist. Meteorl. 2, 3 u. Sp., die einzeln bezeichnen: κονία ἀσβέστου, Kalklauge, – κονία στακτή, Tropflange, – σαπωναρική, Seifenlauge, – πιλοποιητική, Hutmacherlange, – βαλανευτική, Badelange. – [Ι ist in der Regel kurz, lang im sing. bei Hom., wenn es den Hexameter schließt, u. im jambischen Trimeter, Ar. Ach. 18.]
-
2 κονία
κονία, ἡ, (1) der Staub, bes. die zu einer Staubwolke aufgewühlte Erde; oft von dem in der Schlacht Hinstürzenden, auch αἵματι καὶ κονίῃσι verbunden, Blut u. Staub. Der Flußsand, Triebsand. Der Ringerstaub, wit welchem sich die Ringer nach dem Salben bestreuen, um einander fester fassen zu können; dah. ἄνευ κονίας, wie ἀκονιτί, ohne Mühe u. Anstrengung. Auch Kalkstaub, feingeschlagener Kalk zum Tünchen der Wände; auch der Überzug mit Kalk, die Kalktünche selbst. (2) die Asche. (3) das über Asche gegossene Wasser, die Lauge; κονία ἀσβέστου, Kalklauge; κονία στακτή, Tropflange; σαπωναρική, Seifenlauge; πιλοποιητική, Hutmacherlauge; βαλανευτική, Badelauge -
3 πισσο-κονία
πισσο-κονία, ἡ, = πισσοκωνία, Hesych.
-
4 ὀστρακο-κονία
ὀστρακο-κονία, ἡ, Estrich von zerschlagenen Ziegeln od. Scherben, Geopon.
-
5 ἀμμο-κονία
ἀμμο-κονία, ὁ, Sandkalk, Mörtel, Geop.
-
6 ἐλαιο-κονία
ἐλαιο-κονία, ἡ, weiße Oelfarbe zum Maueranstreichen, Eust.
-
7 χέρσος
χέρσος, ἡ, auch ὁ, att. χέῤῥος, 1) das feste Land, im Ggstz des Wassers, bes. des Meeres; oft bei Hom., bei dem das Genus nicht zu erkennen ist; οὔτε ϑαλάσσης κῦμα τόσον βοάᾳ ποτὶ χέρσον Il. 14, 394; ἐν πόντῳ im Ggstz von ἐπὶ χέρσου Od. 10, 459, vgl. 11, 401; κύματα μακρὰ κυλινδομενα προτὶ χέρσον 9, 147; ἐν πόντῳ νᾶες, ἐν χέρσῳ πόλεμοι Pind. Ol. 12, 3, u. öfter, wie Tragg., z. B. Aesch. Pers. 693. 852 Ag. 544 Eur. Hipp. 149 I. T. 884; im Ggstz von ἅλς Bian. 2 (IX, 227), ἐπὶ τῆς χέρσου D. Sic. 1, 87. – Bes. auch unbebau'tes, wüstes, unfruchtbares Land, Sp. – 2) als adj., festländisch; Her. 2, 99; χέρσος Εὐρώπα, das Festland von Europa, Pind. N. 4, 20; κονία 9, 43; – unbebau't, wüst, unfruchtbar; τὰ χέρσα Aesch. frg. bei B. A. 1167; Soph. στυφλὸς δὲ γῆ καὶ χέρσος Ant. 251; Her. 4, 123; vgl. Inscr. 93; – übertr. vom weiblichen Geschlecht, unverheirathet, kinderlos, δηλαδὴ χέρσους φϑαρῆναι κἀγάμους ὑμᾶς χρεών Soph. O. R. 1502; – übh. leer, τινός, z. B. πυρὰ χέρσος ἀγλαϊσμάτων Eur. El. 323. – Verwandt mit χῆρος, ξηρός, σχερός.
-
8 ψευδό-λιτρος
ψευδό-λιτρος, att. statt ψευδόνιτρος, dah. ψευδόλιτρος κονία, Lauge von falschem Laugensalz, Ar. Ran. 712.
-
9 ψάμαθος
ψάμαθος, ἡ, der Sand, bei Homer niemals vom Sande des Landes, sondern immer von dem durch Gewässer benetzten; meistens vom Sande am Meeresufer, z. B. Iliad. 1, 486, ἐπὶ ψαμάϑοις ἁλίῃσιν Odyss. 3, 38, ἐν ψαμάϑοισι ἁλίῃσιν Odyss. 4, 438; vom Flußsande Iliad. 21, 202 und 319. Der Sand des Landes heißt bei Homer ἄμαϑος und κόνις und κονία. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 123. – Ψάμαϑοι κλονέονται ἐν ϑαλάσσᾳ καὶ ποταμοῖς Pind. P. 9, 48; χλωρά Soph. Ai. 1043; παρακτία Eur. I. A. 165; παρὰ ψάμαϑον καὶ ϑῖν' ἁλός Ar. Vesp. 1520. – Uebh. Staub, ὀλίγῃ ϑῆκαν ὑπὸ ψαμάϑῳ Hegesipp. 4 (VII, 276); νεκύων Gaetul. 9 (IX, 409). – Als Bezeichnung der unendlichen Menge, des Unzählbaren, ὅσα ψάμαϑός τε κόνις τε Il. 9, 385, φύλλοισιν ἐοικότες ἢ ψαμάϑοισιν 2, 800; vgl. Pind. a. a. O.
-
10 κυκησί-τεφρος
κυκησί-τεφρος, mit Asche gemischt, κονία, Ar. Ran. 710.
-
11 κόνις
κόνις, ιος u. εως, ἡ, Staub; κεῖτο (der Gefallene) κόνιος δεδραγμένος Il. 13, 392; οὐδ' εἴ μοι τόσα δοίη, ὅσα ψάμαϑός τε κόνις τε, d. i. unzählbar Vieles, 9, 385; κόνις δέ σφ' ἀμφιδεδήει κοπτομένη πλεκτοῖσιν ὑφ' ἅρμασι Hes. Sc. 62; Pind. Ol. 8, 80; χϑονία Aesch. Spt. 718; διψία, κάσις πηλοῦ Ag. 481; ὁρῶ κόνιν (also wie κονιορτός, Staubwolke) ἄναυδον ἄγγελον στρατοῠ Suppl. 177; βαϑυσκαφεῖ κόνει κρύψον Soph. El. 427, u. so öfter vom Begraben, Bedecken mit Erde; κόνει φύρουσα κάρα Eur. Hec. 496, das Haupt mit Staub bestreuen war Zeichen der Trauer; μεστὰς αὐχμοῦ τε καὶ κόνεως Plat. Rep. X, 614 d; häufiger in späterer Prosa, wie Luc. D. Hort. 1, 3 (vgl. κονία, das in Prosa üblichere Wort). – Asche scheint es zu bedeuten, εὕδει, ὅϑι δμῶες ἐνὶ οἴκῳ ἐν κόνι, ἄγχι πυρός, Od. 11, 189, wie κόνιν αἰϑαλόεσσαν χεύατο κὰκ κεφαλῆς Il. 18, 23; Theocr. 24, 91; Luc. de luct. 19. – [Bei den Tragg. ist ι lang in κόνῑν, Aesch. Suppl. 180 Prom. 1086, u. in κόνῑς, Suppl. 764.]
-
12 ῥύπτειρα
-
13 ἀμμοκονία
ἀμμο-κονία, Sandkalk, Mörtel -
14 ἐλαιοκονία
ἐλαιο-κονία, ἡ, weiße Ölfarbe zum Maueranstreichen -
15 ὀστρακοκονία
ὀστρακο-κονία, ἡ, Estrich von zerschlagenen Ziegeln od. Scherben -
16 ψάμαθος
См. также в других словарях:
κονία — κονίᾱ , κόνιος dusty fem nom/voc/acc dual κονίᾱ , κόνιος dusty fem nom/voc sg (attic doric aeolic) κονίᾱ , κονία dust fem nom/voc/acc dual (epic ionic) κονίᾱ , κονία dust fem nom/voc sg (attic epic doric ionic aeolic) κονίᾱ , κονιάω plaster… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κονίᾳ — κονίᾱͅ , κόνιος dusty fem dat sg (attic doric aeolic) κονίαι , κονία dust fem nom/voc pl (epic ionic) κονίᾱͅ , κονία dust fem dat sg (attic epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κονία — η (ΑM κονία, Α επικ. τ. κονίη) [κόνις] αλισίβα, σταχτόνερο νεοελλ. 1. η συνδετική ύλη που χρησιμοποιείται για την παρασκευή τών κονιαμάτων 2. το επίχρισμα των τοίχων, αμμοκονία, σοβάς μσν. αρχ. τέφρα, στάχτη αρχ. 1. σκόνη, κονιορτός («ποδῶν δ… … Dictionary of Greek
κονία — η 1. το πρώτο επίχρισμα οικοδομής από λάσπη. 2. τσιμέντο. 3. συνδετική ουσία των κονιαμάτων. 4. η στάχτη που χρησιμοποιόταν για την πλύση … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κονίας — κονίᾱς , κόνιος dusty fem acc pl κονίᾱς , κόνιος dusty fem gen sg (attic doric aeolic) κονίᾱς , κονία dust fem acc pl (epic ionic) κονίᾱς , κονία dust fem gen sg (attic epic doric ionic aeolic) κονίᾱς , κονιάω plaster with lime imperf ind… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κονιάσας — κονιά̱σᾱς , κονιάω plaster with lime pres part act fem acc pl (doric) κονιά̱σᾱς , κονιάω plaster with lime pres part act fem gen sg (doric) κονιά̱σᾱς , κονιάω plaster with lime aor part act masc nom/voc sg (attic epic doric ionic) κονιά̱σᾱς … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κονίαν — κονίᾱν , κόνιος dusty fem acc sg (attic doric aeolic) κονίᾱν , κονία dust fem acc sg (attic epic doric ionic aeolic) κονίᾱν , κονιάω plaster with lime imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) κονίᾱν , κονιάω plaster with lime imperf ind act 1st… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κονίαι — κονίᾱͅ , κόνιος dusty fem dat sg (attic doric aeolic) κονία dust fem nom/voc pl (epic ionic) κονίᾱͅ , κονία dust fem dat sg (attic epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κονιάσαι — κονιά̱σᾱͅ , κονιάω plaster with lime pres part act fem dat sg (doric) κονιά̱σαῑ , κονιάω plaster with lime aor opt act 3rd sg (attic doric) κονιά̱σᾱͅ , κονιάζω to be sprinkled with ashes fut part act fem dat sg (doric) κονιάζω to be sprinkled… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κονιάσουσιν — κονιά̱σουσιν , κονιάω plaster with lime aor subj act 3rd pl (attic epic doric) κονιά̱σουσιν , κονιάω plaster with lime fut part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) κονιά̱σουσιν , κονιάω plaster with lime fut ind act 3rd pl (attic epic… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κονιάσαντα — κονιά̱σαντα , κονιάω plaster with lime aor part act neut nom/voc/acc pl (attic doric) κονιά̱σαντα , κονιάω plaster with lime aor part act masc acc sg (attic doric) κονιάζω to be sprinkled with ashes aor part act neut nom/voc/acc pl κονιάζω to be… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
