-
1 κληρονομέω
A inherit, c. gen. rei,ὥσπερ τῆς οὐσίας, οὕτω καὶ τῆς φιλίας τῆς πατρικῆς κ. Isoc.1.2
, cf. Is.4.7, Lycurg.127;ὅς γ' ἐκεκληρονομήκεις τῶν.. χρημάτων πλεῖν ἢ πέντε ταλάντων D.18.312
;μὴ πλειόνων ἢ μιᾶς [κληρονομίας] τὸν αὐτὸν κ. Arist.Pol. 1309a25
: c. acc. rei, Lycurg.88, Luc.DMort.11.3, BGU 19 ii 1 (ii A.D.), etc.: abs., Phld. Mort.24.2 acquire, obtain,τὴν ἐπ' ἀσεβείᾳ δόξαν Plb.15.22.3
;φήμην Id.18.55.8
;θρόνον βασιλείας LXX 1 Ma.2.57
; τὴν γῆν receive possession of the promised land, Palestine, ib.Le.20.24, De.4.1 (also, obtain all that God has promised, ib.Ps.36(37).11, cf. Ev.Matt.5.5); obtain salvation,ζωὴν αἰώνιον Ev.Matt.19.29
.II to be an inheritor or heir, τινος of a person, Luc.Hist.Conscr.20: more freq. τινα, Posidon. 36J., Plu.Sull.2, PGnom.5, al. (ii A.D.), AP11.202, etc.;κ. τινὰ τῆς οὐσίας D.C.45.47
: metaph., :—[voice] Pass., to be succeeded in the inheritance, of parents, Ph. 2.172, 291, Luc.Tox.22;ὑφ' ὧν τὴν ῥητορικὴν ἐκληρονομήθη Philostr. VS2.26.6
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κληρονομέω
-
2 κληρονόμημα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κληρονόμημα
-
3 κληρονομία
κληρονομ-ία, ἡ,A inheritance, Isoc.19.43, etc.; ἡ κ. κατὰ τὴν ἀγχιστείαν inheritance as heir-at-law, D.43.3;κ. μὴκατὰδόσιν, ἀλλὰκατὰ γένος Arist.Pol. 1309a23
: metaph., εἰλήφασι τὴν τοῦ ὀνόματος κ. αἱ σωματικαὶ ἡδοναί have taken possession of.., Id.EN 1153b33.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κληρονομία
-
4 κληρονομιαῖος
A concerning inheritance, Cod.Just.3.10.1.2, Just.Nov.119.6; inherited, PMasp.151.40 (vi A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κληρονομιαῖος
-
5 κληρονομικός
A connected with inheritance,δίκαιον PFlor.61.20
(i A.D.), etc.; ;δικαστήρια OGI482
(i A.D.); hereditary, Gloss.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κληρονομικός
-
6 κληρόνομος
A heir, freq. the heir in possession, Is.1.44, Pl.Lg. 923c; of the heir apparent, SIG884.53 (iii A.D.): c. gen. pers., Pl.Lg. 923e, IG22.1623.117, Epicur.Fr. 217, SIG953.65 (Cnidus, ii B.C.): c. gen. rei, Lys.32.23;κληρονόμους τῶν αὑτοῦ καταστήσας Isoc.19.9
, etc.: metaph., κ. τῆς εὐνοίας, τῆς ἀτιμίας, Id.5.136, D.22.34; τῆς ὑπὲρ τῶν νόμων [δίκης] Id.21.20;κλαρονόμος μοίσας τᾶς Δωρίδος Mosch.3.96
;κ. καταλιπεῖν τινα Arist.Pol. 1270a28
;κ. γράφειν τινά AP11.171
(Lucill.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κληρόνομος
См. также в других словарях:
προγαμιαίος — α, ο / προγαμιαῑος, αία, ον, ΝΜΑ αυτός που γίνεται ή δίνεται πριν από τον γάμο και για χάρη τού γάμου («προγαμιαίες σχέσεις» σεξουαλικές σχέσεις πριν από τον γάμο») 2. φρ. «προγαμιαία δωρεά» περιουσιακή επίδοση τού άνδρα ή και τρίτου προσώπου… … Dictionary of Greek
