-
1 κείρασθαι
κείρωkṛṇā´ti: aor inf mid -
2 κείρασθαι
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > κείρασθαι
-
3 κείρω
A , [dialect] Ion.κερέω Il.23.146
: [tense] aor.ἔκειρα Pi. P.9.37
, E.Tr. 1173, etc., [dialect] Ep.ἔκερσα Il.13.546
( ἀπο-, in tmesi), A. Supp. 666 (lyr.): [tense] pf. (ii B.C.), ( περι-) Luc. Symp.32:—[voice] Med., [tense] fut. , ( ἀπο-) Pl.Phd. 89b: [tense] aor.ἐκειράμἡν Lys.2.60
, etc., [dialect] Ep. , A.Pers. 953 (lyr.): —[voice] Pass., [tense] aor. 1 part. κερθείς (v.l. καρθ-) Pi.P.4.82: [tense] aor. 2 ἐκάρην [ᾰ] PSI4.368.45 (iii B.C.), subj.κᾰρῇ Hdt.4.127
, inf. κᾰρῆναι, part. καρείς, Luc.Sol.6, Plu.Lys.1: [tense] pf. inf.κεκάρθαι Hdt.2.36
: [dialect] Att. [tense] plpf.ἐκεκάρμην Luc.Lex.5
. (Cf. Skt. kṛṇā´ti 'wound', Lat. caro: prob. also OE. scieran, Eng. shear.):—cut short, shear, clip, esp. of hair, σοί τε κόμην κερέειν (sc. Σπερχειῷ) Il.23.146, cf. Paus.1.37.3; κ. ἐν χρ [τὰς τρίχας] crop it close, Hdt.4.175;ἀλόχων κείραντες ἔθειραν E.Hel. 1124
(lyr.): —more freq. in [voice] Med., cut off one's hair or have it cut off, as a sign of mourning (cf. κουρά), τοῦτο.. γέρας οἶον ὀϊζυροῖσι βροτοῖσι, κείρασθαί τε κόμην βαλέειν τ' ἀπὸ δάκρυ παρειῶν Od.4.198
, cf. 24.46, Il.23.46; ;κείρομαι κόμαν Id.Ph. 322
(lyr.): abs., cut off one's hair,κείρασθε, συμπενθήσατ' Id.HF 1390
;ἐφ' οἷς ἡ πόλις ἐπένθησε καὶ ἐκείρατο Aeschin.3.211
, etc.; l.c.: Com., πρὸς φθεῖρα κείρασθαι to have oneself close shorn, Eub.32:—[voice] Pass.,κουρᾷ.. πενθίμῳ κεκαρμένος E.Or. 458
; σύμβολον κ. half- cropped, Hermipp.14;τὰ ῥόδα κ. Pherecr.108.29
; also, of the hair, to be cut off,πλόκαμοι κερθέντες Pi.P.4.82
;βοστρύχους κεκαρμένους E.El. 515
.2 crop a person, σφέας αὐτοὺς καὶ τοὺς ἵππους, in sign of mourning, Hdt.9.24; κεκάρθαι τὰς κεφαλάς to have their heads shorn, Id.2.36;Θρᾳκιστὶ κέκαρμαι Theoc.14.46
; v. χρώς 1.2, ἐγκυτί; shear sheep,μάχαιραι κουρίδες, αἷς κείρομεν τὰ πρόβατα καὶ τοὺς ποιμένας Cratin.37
; κείρεσθαί ( tonderi) μου τὰ πρόβατα, ἀλλ' οὐκ ἀποξύρεσθαι ( deglubi) βούλομαι Tiber. ap. D.C. 57.10 (cf. infr. 3); τὸ μὲν [καρῆναι] ἐπὶ προβάτων τιθέασι καὶ ἐπὶ ἀτίμου κουρᾶς (cf. Luc.Sol.6),κείρασθαι δὲ ἐπὶ ἀνθρώπων Phryn.292
; but τῶν Ἀργείων ἐπὶ πένθει καρέντων Plu.l.c.; (Jul. Antec.).3 metaph., 'fleece', plunder,τὴν μάμμην Herod.3.39
.II cut down,δοῦρ' ἐλάτης κέρσαντες Il. 24.450
; ; crop close, opp. ἐπιτέμνειν, Thphr.CP3.23.3; pluck,ἄνθη Philostr. VA1.5
: metaph.,ἐκ λεχέων κ. μελιαδέα ποίαν Pi.P.9.37
;Ἄρης κέρσειεν ἄωτον A.Supp. 666
(lyr.).2 ravage a country, esp. by cutting down crops and fruit-trees,τὸ πεδίον Hdt.5.63
;τέμενος Id.6.75
, cf. OGI765.10 ([place name] Priene);τὴν γῆν Hdt.6.99
, Th. 1.64;χώραν Aen.Tact.15.9
; destroy,πόλιν Call.Fr.1.60
P.; also, clear, of pioneers,ὄρος Hdt.7.131
:—[voice] Pass., of a country, to be ravaged,καρῆναι Id.4.127
, cf. 8.65;κεκαρμένα κτήματα SIG364.67
(Ephesus, iii B.C.):—[voice] Med., χθὼν πεύκας κειραμένη having its pine-trees cut down, AP9.106 (Leon.);ἄρουραι λήϊα κειράμεναι Ps.-Phoc.166
: metaph., Σπάρτη.. ἐκείρατο δόξαν had her glory shorn off, Epigr. ap. Paus. 9.15.6; Ἄρης νυχίαν πλάκα κερσάμενος having had the plain swept clean (by destroying the men), A.Pers. 953 (lyr.).3 ἔκειρε πολύκερων φόνον slaughtered many a horned beast by hewing, S.Aj.55.III generally, destroy, consume:1 tear, eat greedily, of beasts, κείρει τ' εἰσελθὼν βαθὺ λήϊον [ὄνος] Il.11.560; of fish,δημὸν.. ἐπινεφρίδιον κείροντες 21.204
; of vultures,ἧπαρ ἔκειρον Od.11.578
, cf. Luc.DDeor. 1.1, DMort.30.1.2 metaph., waste, devour,ἐκείρετε πολλὰ καὶ ἐσθλὰ κτήματ' ἐμά Od.2.312
;ἔκειρον κτήματ' ἐνὶ μεγάρῳ 22.369
, etc.: abs., κείρετε (sc. βίοτον) 1.378. -
4 κείρω
κείρω, fut. κερῶ, äol. u. ep. κέρσω, aor. ἔκειρα, p. ἔκερσα, perf. pass. κέκαρμαι, aor. ἐκάρην, auch ἐκέρϑην, scheeren; a) eigentlich, das Haar abscheeren, abschneiden; σοί τε κόμην κερέειν Il. 23, 146; häufiger im med., κείροντο δὲ χαίτας Od. 24, 46, wie κείρασϑαι κόμην 4, 198, sich das Haar scheeren; absol., κείρεσϑαι, sich scheeren, Il. 23, 136; immer ein Zeichen der Trauer, bes. um Verstorbene; πλόκαμοι κερϑέντες Pind. Ol. 4, 82; ὧν ἀλόχων κείραντες ἔϑειραν Eur. Hel. 1134; ἐμὰν λευκόχροα κείρομαι κόμαν Phoen. 326; absol., κείρασϑε, συμπενϑήσατε Herc. Fur. 1390, wie Aesch. ἐφ' οἷς ἡ πόλις ἐπένϑησε καὶ ἐκεί. ρατο 3, 211; Arist. rhet. 3, 10 u. A.; σφέας αὐτοὺς κείροντες καὶ τοὺς ἵππους Her. 9, 24; ἅμα κήδεϊ κεκάρϑαι τὰς κεφαλάς 2, 36; Folgde. Nach Phryn. κείρασϑαι von Menschen, καρῆναι von Schaafen und anderen Thieren, vgl. Lob. ib. 319 u. B. A. 103; aber Plut. sagt τῶν Ἀργείων ἐπὶ πένϑει καρέντων, Lys. 1. – b) auch von anderen Dingen, abschneiden; δοῦρ' ἐλάτης κέρσαντες, Fichtenholz abhauen, Il. 24, 450; πολλὴν μὲν ὕλην τῆς βαϑυῤῥίζου δρυὸς κείραντα Soph. Trach. 1186; ὁπότ' ἐκ λειμῶνος ἐΰπνοα λείρια κέρσοι Hosch. 2, 32; Her. sagt ἔκειρε τὸ οὖρος, 7, 131, er rasirte das Gebirge, hieb alle Waldung um; übertr., μηδ' Ἀφροδίτας εὐνάτωρ Ἄρης κέρσειεν ἄωτον Aesch. Suppl. 652, vgl. Ch. 170. 187. – c) von Thieren, abfressen, abweiden; λήϊον, δημόν, Il. 11, 560. 21, 204; γῦπε ἧπαρ ἔκειρον, zwei Geier fraßen die Leber ab, Od. 11, 578; Luc. D. D. 1, 1 D. Hort. 30, 1; ἔνϑ' εἰςπεσὼν ἔκειρε πολύκερων φόνον Soph. Ai. 55, er mordete die gehörnte Heerde; – κτήματα κείρειν, Hab und Gut aufzehren, Od. 2, 312. 22, 369 u. sonst; auch ohne κτήματα, 1, 378. 2, 143. – d) übh. verwüsten, vernichten, vertilgen; μάχης ἐπὶ μήδεα κείρειν, den Kampf verderben, Jemanden am Kämpfen hindern, Il. 15, 467. 16, 120; Länder, Städte u. dgl., wo wieder an ein Umhauen der Bäume u. ein Abschneiden des Getreides zu denken ist; νυχίαν πλάκα κερσάμενος Aesch. Pers. 914; ἐςβαλὼν ἔκειρε τὸ τέμενος τῶν ϑεῶν Her. 6, 75, vgl. 99; pass., ἡ Ἀττικὴ ἐκείρετο ὑπὸ τοῦ πεζοῦ 8, 65; οὐδ' ἄρα τὴν Ἑλλάδα Ἕλληνες ὄντες κεροῦσιν Plat. Rep. V, 471 b. – Verwandt ist ξύρω, vgl. Buttmann Lexil. II p. 264.
-
5 κειρω
(fut. κερῶ - ион. κερέω, эп. aor. ἔκερσα; pass.: aor. 2 ἐκάρην с ᾰ, pf. κέκαρμαι, ppf. ἐκεκάρμην, aor. 2 conjct. καρῇ, inf. aor. 2 κᾰρῆναι)1) стричь(τῆς κεφαλῆς τὰ πρόσθεν Plut.)
κ. κόμην τινί Hom. — остричь волосы в жертву кому-л.;κεκάρθαι τὰς κεφαλάς Her. — остричь себе головы;(τὰς τρίχας) κ. ἐν χροΐ Her. — коротко стричь волосы;ἄξιον ἦν ἐπὴ τῷδε τῷ τάφῳ τότε κείρασθαι τῇ Ἑλλάδι Lys. — Элладе надлежало тогда остричь себе (в знак скорби) волосы на этой могиле ( после поражения Афин в Пелопоннесской войне);βόστρυχοι κεκαρμένοι Eur. — срезанные кудри;κείρασθαι ἢ ξυρᾶσθαι NT. — быть остриженным или обритым2) срубать, вырубать(δοῦρ΄ ἐλάτης Hom.; τὸ τέμενος Her.; ὕλην Soph.)
τὸ οὖρος κ. Her. — вырубить леса на горе;χθὼν πεύκας κειραμένη Anth. — земля, на которой вырублены сосны3) глодать, пожирать4) общипывать, поедать(λήϊον Hom.)
5) истреблять, уничтожать(κτήματα, βίοτον Hom.)
κ. πολύκερων φόνον Soph. — истреблять много рогатого скота6) разорять, опустошать(γῆν Her.; τέν Ἑλλάδα Plat.)
-
6 κείρω
κείρω, scheren; (a) eigentlich, das Haar abscheren, abschneiden; κείρασϑαι κόμην, sich das Haar scheren; absol., κείρεσϑαι, sich scheren; immer ein Zeichen der Trauer, bes. um Verstorbene; κείρασϑαι von Menschen, καρῆναι von Schafen und anderen Tieren; (b) auch von anderen Dingen: abschneiden; δοῦρ' ἐλάτης κέρσαντες, Fichtenholz abhauen; ἔκειρε τὸ οὖρος, er rasierte das Gebirge, hieb alle Waldung um; (c) von Tieren: abfressen, abweiden; γῦπε ἧπαρ ἔκειρον, zwei Geier fraßen die Leber ab; ἔνϑ' εἰςπεσὼν ἔκειρε πολύκερων φόνον, er mordete die gehörnte Herde; κτήματα κείρειν, Hab und Gut aufzehren; (d) übh. verwüsten, vernichten, vertilgen; μάχης ἐπὶ μήδεα κείρειν, den Kampf verderben, j-n am Kämpfen hindern; Länder, Städte u. dgl., wo wieder an ein Umhauen der Bäume u. ein Abschneiden des Getreides zu denken ist -
7 φθείρ
φθείρ, φϑειρός, ὁ, 1) die Laus; zuerst bei Her. 2, 37. 4, 168; oft bei Ar., z. B. Plut. 537; φϑειρσὶ πολεμεῖν Pax 724; u. a. Comic., πρὸς φϑεῖρα κείρασϑαι, komisch, sich bis auf die Haut scheeren lassen, Eubul. bei Phot.; später auch ἡ, aber minder attisch, Lob. Phryn. 307. – 2) ein Seefisch, der sich an andere anhängt, Arist. H. A. 5, 31. – 3) die kleine Frucht von einer Fichtenart, πίτυς φϑειροφόρος, Schol. Il. – 4) Nach Poll. 1, 89 ein Theil des Steuerruders.
-
8 κόμη
κόμη, ἡ, coma, das Haar, Haupthaar, Hom. u. Folgde; ξανϑή Il. 1, 197; τίλλειν κόμην, das Haar raufen, 22, 406; κείρασϑαι κόμην, sich das Haar scheeren, 23, 46 Od. 4, 198, gewöhnlicher Ausdruck der Trauer; κόμην κείρειν τινί, Einem zu Ehren, als Todtenopfer das Haar abschneiden, Il. 23, 146, vgl. 151. 152; auch im plur., κόμαι χαρίτεσσιν ὁμοῖαι 17, 51; κομᾶν πλόκαμοι Pind. P. 4, 82; φαιδίμα N. 1, 68; χρυσέᾳ κόμᾳ ϑάλλειν I. 6, 49, öfter; ἕλξειν ἔοιχ' ὑμᾶς ἀποσπάσας κόμης Aesch. Suppl. 883; κόμη δι' αὔρας ἀκτένιστος ᾄσσεται, das Haar flattert ungekämmt in der Luft, Soph. O. C. 1263; βόστρυχοι ξανϑῆς κόμης Eur. Hel. 1240; καϑεῖσαν ἐς ὤμους κόμας, sie ließen das Haar auf die Schulter herabwallen, Bacch. 694; in Prosa, τὰς καλὰς ταύτας κόμας ἀποκερεῖ Plat. Phaed. 89 b; Folgende; – κόμαι πρόςϑετοι, falsche Haare, Xen. Cyr. 1, 3, 2, wie κομῶν προςϑέσεις Philostr. – Auch vom Barte, Epict. – Uebertr., vom Laube der Bäume; ἀπέκοψα κόμην τανυφύλλου ἐλαίης Od. 23, 195; Theophr.; Antiphil. 12 (IX, 71); auch von andern Gewächsen, vom Grafen. bes. vom Blumenstengel der Hyacinthen, vom Blätterdach der Palmen u. ä. – Auch der Lichtschweif des Kometen, Arist. meteor. 1, 8.
-
9 κομη
дор. κόμᾱ ἥ тж. pl.1) волосы, кудриκόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι Hom. — кудри как у Харит;τίλλειν κόμην Hom. — рвать на себе волосы;καθιέναι ἐς ὤμους κόμας Eur. — распустить волосы по плечам;κόμαι πρόσθετοι Xen. — фальшивые волосы, парик2) листва(τανυφύλλου ἐλαίης Hom.)
3) хвост кометы Arst.4) «бородка», кисть щупальцев ( у головоногих) Arst. -
10 γένειον
A part covered by the beard, chin, Od.16.176;πολιὸν γ. Il.22.74
; esp. in supplication,ἔλλαβε χειρὶ γενείου 8.371
;γ. χειρὶ παχείῃ ἁψάμενος 10.454
;γενείου λευκήρη τρίχα A.Pers. 1056
(lyr.), cf. Th. 666, Hdt.2.36: in pl., S.OT 1277, Plu.Ant.1;κείρασθαι τὰ γ. Id.Cat.Mi.53
: prov. of a lean animal, οὐδὲν ἄλλο πλὴν γ. τε καὶ κέρατα nothing but chin and horns, Ar.Av. 902.4 pl., teeth of a saw, Nic.Th.53.5 dub. sens. in IG11(2).165.11, 28 (Dclos, iii B. C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γένειον
-
11 κωμαίνω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κωμαίνω
-
12 πενθέω
Aπενθείετον Il.23.283
; [dialect] Ep. inf.πενθήμεναι Od.18.174
, 19.120 : [tense] fut. : [tense] aor. , Aeschin. 3.211 : [tense] pf.πεπένθηκα Luc.Demon.25
, ([etym.] συμ-) D.60.33 : ([etym.] πένθος):— bewail, lament, esp. for persons,νέκυν πενθῆσαι Il.19.225
, cf. Trag.Adesp.331 ;πενθέειν τινα ὡς τεθνεῶτα Hdt.4.95
;π. γόοις A.Pers. 545
(anap.) ;π. τινὰς δημοσίᾳ Lys. 2.66
;π. τινὰ τριχί A.Ch. 173
;ἐπί τινι π. καὶ κείρασθαι Aeschin.3.211
: abs., mourn, go into mourning, Pl. Phdr. 258b, etc.: c. acc. cogn.,πενθεῖ νέον οἶκτον A.Supp.64
:—[voice] Pass., to be mourned for, Isoc.10.27 ;πένθος ἀμφί τινι πενθεῖται Arr. Tact.33.4
. -
13 φθείρ
A louse, Archil.137, Heraclit.56, Hdt.2.37, 4.168, Ar. Pax 740, al., IG 42(1).122.45 (Epid., iv B. C.), etc.: prov., πρὸς φθεῖρα κείρασθαι, i. e. to be close shaven, Eub.32; of the morbus pedicularis ([etym.] φθειρίασις), τὴν σάρκα εἰς φθεῖρας μεταβάλλειν Plu.Sull.36
; /5.2.23;ὁ γευσάμενος.. φθειρσὶν ἐξέζεσεν Ael.NA9.19
.2 of lice that infest animals, Arist.HA 556b22; birds, ib. 557a11; fish, ib. 557a22; also vegetables,μὴ ὁ σῖτος φθειρὶ ζέσῃ Luc.Ep.Sat.26
, cf. Ctes.Fr.57.21, Gal.6.572;οὐ ποιήσει φθεῖρας ἡ ἄμπελος Gp.5.30.1
.IV middle part of the rudder, Poll.1.89. -
14 κείρω
κείρω, fut. inf. κερέειν, aor. 1 ἔκερσα, κέρσε, mid. part. κειρόμενος, ipf. κείροντο, aor. inf. κείρασθαι: shear, shear off, cut down; κόμην, δοῦρα, τένοντε, Il. 23.146, Ω , Il. 10.546; then ‘consume,’ ‘waste,’ κτήματα, βίοτον, Od. 2.312, 143; fig., μάχης ἐπὶ (adv.) μήδεα κείρει, ‘cuts short,’ Il. 15.467; mid., cut off one's own hair (as an offering to the dead), Il. 23.46, Od. 4.198.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κείρω
-
15 κόμη
κόμη, ἡ, coma, das Haar, Haupthaar; τίλλειν κόμην, das Haar raufen; κείρασϑαι κόμην, sich das Haar scheren; gewöhnlicher Ausdruck der Trauer; κόμην κείρειν τινί, einem zu Ehren, als Totenopfer das Haar abschneiden; κόμη δι' αὔρας ἀκτένιστος ᾄσσεται, das Haar flattert ungekämmt in der Luft; καϑεῖσαν ἐς ὤμους κόμας, sie ließen das Haar auf die Schulter herabwallen; κόμαι πρόςϑετοι, falsche Haare. Auch vom Barte. Übertr., vom Laube der Bäume; auch von andern Gewächsen, bes. vom Blumenstengel der Hyacinthen, vom Blätterdach der Palmen u. ä. Auch der Lichtschweif des Kometen -
16 φθείρ
-
17 ξυράω
ξυράω (ξύω ‘scrape’; Diod S 1, 83, 2; 1, 84, 2; 5, 28, 3; Plut., Mor. 180b; Dio Chrys. 16 [33], 63; Longus 4, 10, 1; Ath. 14, 2; PMich 243, 10 and 11 [I A.D.]), ξυρέω (Trag., Hdt., Pla. et al.; Lob. on Phryn. p. 205), ξύρω (Hippocr.; Plut., Mor. 336e τὴν κεφαλὴν ξυράμενος; Lucian, De Morte Peregr. 17) fut. 3 sg. ξυρήσει LXX; aor. 3 sg. ἐξύρησε LXX. Pass.: fut. ξυρηθήσομαι LXX; aor. inf. ξυρηθῆναι Lev 13:34; ‘to shave’. In our lit. the foll. verbal forms of the stem ξυρ-are found: mid.: ξύρωνται Ac 21:24 D; fut. ξυρήσονται 21:24; aor. subj. ξυρήσωνται ibid. v.l. Pass.: perf. ptc. ἐξυρημένος 1 Cor 11:5. In vs. 6 ξυρασθαι seems to be marked as a verbal form of ξυράω by ἐξυρημένῃ vs. 5, and in that case it is to be accented as a pres. mid. inf. ξυρᾶσθαι (cp. Diog. L. 7, 166 ξυρᾶσθαι=to have himself shaved; Jos., Ant. 19, 294 ξυρᾶσθαι and Bell. 2, 313 ξυρήσεσθαι; Philo, Spec. Leg. 1, 5 ξυρῶνται). On the other hand, the immediate proximity of κείρασθαι makes it much more likely that it is an aorist, an aor. mid. inf. of ξύρω, to be accented ξύρασθαι (other edd.; s. B-D-F §101 p. 47; Mlt-H. 200; 250; Anz 310f).—Mid. have oneself shaved (s. Schwyzer II 232; B-D-F §317; Rob. 809) τὴν κεφαλήν have one’s head shaved (Ps.-Callisth. 1, 3, 2; Num 6:9; Ezk 44:20) Ac 21:24 (s. on εὐχή 2 and Jos., Ant. 19, 294). Abs. 1 Cor 11:6. Pass. ἐξυρημένη a woman whose head is shaved vs. 5.—DELG s.v. ξύω.
См. также в других словарях:
κείρασθαι — κείρω kṛṇā´ti aor inf mid … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κείρω — (ΑΜ κείρω, Α ιων. τ. κερέω) κόβω τα μαλλιά, κουρεύω μσν. συλλέγω, μαζεύω αρχ. 1. ξυρίζω, κόβω τις τρίχες σύρριζα 2. (σε μεγάλο πένθος) κόβω τα μαλλιά μου για να εκδηλώσω τη θλίψη μου 3. ληστεύω, αρπάζω 4. αποκόπτω, αποτέμνω 5. δρέπω 6. ερημώνω… … Dictionary of Greek
