-
1 καταδικασθείς
καταδικάζωgive judgement: aor part pass masc nom /voc sgκαταδικάζωgive judgement: aor part pass masc nom /voc sg -
2 κατα-δικάζω
κατα-δικάζω, einen Richterspruch wider Einen fällen, durch den Richterspruch verurtheilen; absol., ἡ ἀρχὴ ἡ καταδικάσασα Plat. Legg. XII, 958 c; Xen. An. 5, 8, 21; mit dem gen. der Person u. dem accus. der Sache, ἐπειδὴ σεωϋτοῦ καταδικάζεις ϑάνατον Her. 1, 45; Sp., δίκην αὐτοῦ κατεδίκασαν ἱεροσυλίας Pol. 23, 2, 7; c. inf., ἀποϑανεῖν Luc. V. H. 1, 29; pass., καταδικασϑείς Plat. Legg. XII, 958 c; ἀκρίτους καταδεδικάσϑαι Luc. Calumn. 8; ἐπὶ φόνῳ καταδικασϑείς D. Sic. 4, 76; ϑάνατον καταδικασϑείς D. Cass. 68, 1; ϑανάτῳ Plut. inst. lac. g. E.; D. Sic. 1, 77 u. A.; vgl. Lob. zu Phryn. 475. – Das med. wird vom Kläger gebraucht, verurtheilen lassen (zu seinen Gunsten), den Proceß gewinnen, τινός, gegen Jem., Plat. Legg. IX, 857 a; Lys. 17, 3; Thuc. 5, 49; κατεδικάσατο ἐμοῦ ἀδίκως Dem. 47, 18; δίκην ἐμπορικὴν καταδικασάμενός τινος 21, 176; χρημάτων τινός Paus. 6, 3, 7. – Καταδικαστέον, man muß verurtheilen, Clem. Al.
-
3 καταδικάζω
A give judgement or sentence against a person, condemn, opp. ἀποδικάζω:—Constr.: c. gen. pers. et acc. rei,κ. τινὸς θάνατον Hdt.1.45
; τὴν διπλασίαν (sc. ζημίαν) Lexap.D.24.105;πολλὴν μοχθηρίαν J.Ap.1.24
;πολλὴν τὴν ἀπόγνωσιν Luc.Merc.Cond.11
: c. gen. pers. et inf.,κ. σεαυτοῦ τὰ ἔσχατα παθεῖν X.Cyr.3.1.9
, cf. An. 6.6.15: c. gen. pers. only, Luc.DMort.29.2: abs., Pl.Lg. 958c;τᾶν ψάφων ταὶ -δικάζουσαι SIG953.83
(Calymna, ii B. C.):—[voice] Med., get sentence given against a person,δίκην καταδικάσασθαί τινος Th.5.49
, D.21.176; κ. τινός, without acc., Lys.23.14, D.47.18; κ. τινὸς Χρημάτων get a person condemned [to a payment] of money, Paus.6.3.7: abs., Pl. Lg. 857a, PHal.1.65 (iii B. C.), etc.:—[voice] Pass., καταδικασθείς condemned, Pl.Lg. 958c;ὑπὸ ἐχθρῶν Phld.Ir.p.51
W.; ἐπὶ φόνῳ for murder, D.S. 4.76;ἐπὶ κακουργία Id.3.12
; later καταδικασθῆναι θανάτῳ to be condemned to death, Id.13.101, etc.;θάνατον D.C.68.1
;τὴν ἐπὶ θανάτῳ Artem.4.60
;φυγήν App.Ital.3
;εἰς ἀλαβαστρῶνα Sammelb.4639.2
(iii A.D.); εἰς δοῦλον, εἰς νῆσον, Artem.4.65, 5.21: c. inf.,καταδικάζεται ἀποθανεῖν Luc.VH1.29
; of the sentence, ἀντέλεγον μὴ δικαίως σφῶν καταδεδικάσθαι that judgement had been given against them unjustly, Th.5.49; later- δικασθείσης αὐτοῦ δίκης PHal.1.44
(iii B.C.), cf. PLille29.6 (iii B.C.); of fines imposed,τὰ -θέντα ἐκπραξέω IG22.1126.5
(Amphict. Delph.).II [voice] Med., have judgement given in one's favour, Is.4.9, 10.24.IV [voice] Pass., to be bound by a law, Men.Prot.p.39 D.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταδικάζω
См. также в других словарях:
καταδικασθείς — καταδικάζω give judgement aor part pass masc nom/voc sg καταδικάζω give judgement aor part pass masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
осоудити — ОСОУ|ДИТИ (176), ЖОУ, ДИТЬ гл. 1.Осудить, выразить порицание: Осѹженѹ быти неже осѹдити. ни же поносити ѡбраштѧюштѫсѧ отъ || грѣхъ. (μὴ… κατακρίνειν) Изб 1076, 103–104; аще ѹбо ѹмъ ѡсѹдить зълобѹ. а ѡправьдить добрѹ дѣтель. то правѣ сѹдилъ ѥсть.… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
осоуженыи — (231) прич. страд. прош. 1.Осужденный, подвергнутый порицанию: Не осѹжѧите да не осѹжени бѹдеть. [так!] Изб 1076, 98; то же (μὴ κριϑῆτε) МПр XIV2, 59 об.; осѹжено же бываѥть. прѣгрѣшениѥ. бытиискыимь раздѣлѥниѥмь. ˫ако блѹжениѥ… прѣлюбодѣиниѥ… || … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
