-
1 δικαιοω
ион. δῐκαιέω (fut. δικαιώσω и δικαιώσομαι)1) оценивать по достоинству2) считать правильным, признавать справедливым, законным, нужнымἁγὼ (= ἃ ἐγὼ) δικαιῶν μέ παρ΄ ἀγγέλων ἄλλων ἀκούειν Soph. — считая нужным услышать об этом не через посторонних вестников;
δικαιῶ σημαίνειν σοι Her. — считаю своим долгом поставить тебя в известность;τι ἂν αὐτὸς ἕληται καὴ δικαιοῖ Her. — то, что ему заблагорассудится выбрать;δικαιοῦντες μέ ἀφαιρεθῆναι τέν πόλιν Thuc. — считая невозможным для себя лишиться родины3) соглашатьсяτοιούτῳ τρόπῳ προσηγάγετο τοὺς Αἰγυπτίους, ὥστε δικαιοῦν δουλεύειν Her. — (Амасий) так расположил к себе египтян, что они согласились служить (ему)
4) вершить суд, воздавать по заслугам(ἀδικεῖσθαι καὴ δικαιοῦσθαι Arst.)
5) осуждать, присуждать к наказанию, карать(ἑκάστου ἀδικήματος Her.; med. τινα Thuc.)
6) требовать, желатьἠνάγκασεν ἐμμεῖναι πάντας, οἶς ἐδικαίωσε Plut. — он заставил всех согласиться на то, чего требовал (персидский царь)
7) оправдывать, одобрять -
2 δικαιόω
δικαιόω fut. δικαιώσω; 1 aor. ἐδικαίωσα. Pass.: 1 fut. δικαιωθήσομαι; 1 aor. ἐδικαιώθην, subj. δικαιωθῶ, ptc. δικαιωθείς; pf. δεδικαίωμαι Ro 6:7; 1 Cor 4:4; ptc. δεδικαιωμένος Lk 18:14 (Soph., Hdt.; Aristot., EN 1136a; et al.; pap, LXX; En 102:10; TestAbr A 13 p. 93, 14 [Stone p. 34]; Test12Patr; ApcSed, 14:8 p. 136, 15 Ja.; Jos., Ant. 17, 206; Just.; Ath., R. 53, 1; 65, 14) to practice δικαιοσύνη.① to take up a legal cause, show justice, do justice, take up a cause τινά (Polyb. 3, 31, 9 ὑμᾶς δὲ αὐτοὺς … δικαιώσεσθε ‘you will (find it necessary to) take up your own cause’ = you will sit in judgment on yourselves; Cass. Dio 48, 46 ‘Antony was not taking Caesar’s side’ in the matter; 2 Km 15:4; Ps 81:3) δικαιῶσαι δίκαιον take up the cause of an upright pers. 1 Cl 16:12 (Is 53:11); τινί χήρᾳ (χήραν v.l.) 8:4 (Is 1:17 ‘take up the cause of the widow’).② to render a favorable verdict, vindicate.ⓐ as activity of humans justify, vindicate, treat as just (Appian, Liby. 17 §70; Gen 44:16; Sir 10:29; 13:22; 23:11 al.) θέλων δ. ἑαυτόν wishing to justify himself Lk 10:29; δ. ἑαυτὸν ἐνώπιόν τινος j. oneself before someone=‘you try to make out a good case for yourselves before the public’ 16:15 (δ. ἐαυτόν as En 102:10; but s. JJeremias, ZNW 38, ’39, 117f [against him SAalen, NTS 13, ’67, 1ff]). ὁ δικαιούμενός μοι the one who vindicates himself before (or against) me B 6:1 (cp. Is 50:8). τελῶναι ἐδικαίωσαν τὸν θεόν βαπτισθέντες tax-collectors affirmed God’s uprightness and got baptized i.e. by ruling in God’s favor they admitted that they were in the wrong and took a new direction (opp. τὴν βουλὴν τ. θεοῦ ἀθετεῖν) Lk 7:29 (cp. PsSol 2:15; 3:5; 8:7, 23; 9:2).ⓑ of experience or activity of transcendent figures, esp. in relation to humansα. of wisdom ἐδικαιώθη ἀπὸ τῶν τέκνων αὐτῆς is vindicated by her children (on δικ. ἀπό cp. Is 45:25. S. also Appian, Basil. 8: δικαιόω=consider someth. just or correct) Lk 7:35; also ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτῆς Mt 11:19 (v.l. τέκνων). On this saying s. DVölter, NThT 8, 1919, 22–42; JBover, Biblica 6, 1925, 323–25; 463–65; M-JLagrange, ibid. 461–63. Of an angel Hm 5, 1, 7.β. of God be found in the right, be free of charges (cp. TestAbr A 13 p. 93, 14 [Stone p. 34] ‘be vindicated’ in a trial by fire) Mt 12:37 (opp. καταδικάζειν). δεδικαιωμένος Lk 18:14; GJs 5:1; δεδικαιωμένη (Salome) 20:4 (not pap). Ac 13:39 (but s. 3 below); Rv 22:11 v.l; Dg 5:14.—Paul, who has influenced later wr. (cp. Iren. 3, 18, 7 [Harv. II 102, 2f]), uses the word almost exclusively of God’s judgment. As affirmative verdict Ro 2:13. Esp. of pers. δικαιοῦσθαι be acquitted, be pronounced and treated as righteous and thereby become δίκαιος, receive the divine gift of δικαιοσύνη through faith in Christ Jesus and apart from νόμος as a basis for evaluation (MSeifrid, Justification by Faith—The Origin and Development of a Central Pauline Theme ’92) 3:20 (Ps 142:2), 24, 28; 4:2; 5:1, 9; 1 Cor 4:4; Gal 2:16f (Ps 142:2); 3:11, 24; 5:4; Tit 3:7; Phil 3:12 v.l.; B 4:10; 15:7; IPhld 8:2; Dg 9:4; (w. ἁγιάζεσθαι) Hv 3, 9, 1. οὐ παρὰ τοῦτο δεδικαίωμαι I am not justified by this (after 1 Cor 4:4) IRo 5:1. ἵνα δικαιωθῇ σου ἡ σάρξ that your flesh (as the sinful part) may be acquitted Hs 5, 7, 1; δ. ἔργοις by (on the basis of) works, by what one does 1 Cl 30:3; cp. Js 2:21, 24f (ἔργον 1a and πίστις 2dδ); διʼ ἐαυτῶν δ. by oneself=as a result of one’s own accomplishments 1 Cl 32:4. (cp. κατὰ νόμον Hippol., Ref. 7, 34, 1).—Since Paul views God’s justifying action in close connection with the power of Christ’s resurrection, there is sometimes no clear distinction between the justifying action of acquittal and the gift of new life through the Holy Spirit as God’s activity in promoting uprightness in believers. Passages of this nature include Ro 3:26, 30; 4:5 (on δικαιοῦν τὸν ἀσεβῆ cp. the warning against accepting δῶρα to arrange acquittal Ex 23:7 and Is 5:23; δικαιούμενοι δωρεάν Ro 3:24 is therefore all the more pointed); 8:30, 33 (Is 50:8); Gal 3:8; Dg 9:5. For the view (held since Chrysostom) that δ. in these and other pass. means ‘make upright’ s. Goodsp., Probs. 143–46, JBL 73, ’54, 86–91.③ to cause someone to be released from personal or institutional claims that are no longer to be considered pertinent or valid, make free/pure (the act. Ps 72:13) in our lit. pass. δικαιοῦμαι be set free, made pure ἀπό from (Sir 26:29; TestSim 6:1, both δικ. ἀπὸ [τῆς] ἁμαρτίας) ἀπὸ πάντων ὧν οὐκ ἠδυνήθητε ἐν νόμω Μωϋσέως δικαιωθῆναι from everything fr. which you could not be freed by the law of Moses Ac 13:38; cp. vs. 39. ὁ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τ. ἁμαρτίας the one who died is freed fr. sin Ro 6:7 (s. KKuhn, ZNW 30, ’31, 305–10; EKlaar, ibid. 59, ’68, 131–34). In the context of 1 Cor 6:11 ἐδικαιώθητε means you have become pure.—In the language of the mystery religions (Rtzst., Mysterienrel.3 258ff) δικαιοῦσθαι refers to a radical inner change which the initiate experiences (Herm. Wr. 13, 9 χωρὶς γὰρ κρίσεως ἰδὲ πῶς τὴν ἀδικίαν ἐξήλασεν. ἐδικαιώθημεν, ὦ τέκνον, ἀδικίας ἀπούσης) and approaches the sense ‘become deified’. Some are inclined to find in 1 Ti 3:16 a similar use; but see under 4.④ to demonstrate to be morally right, prove to be right, pass. of God is proved to be right Ro 3:4; 1 Cl 18:4 (both Ps 50:6). Of Christ 1 Ti 3:16.—Lit. s. on δικαιοσύνη 3c.—HRosman, Iustificare (δικαιοῦν) est verbum causativum: Verbum Domini 21, ’41, 144–47; NWatson, Δικ. in the LXX, JBL 79, ’60, 255–66; CCosgrove, JBL 106, ’87, 653–70.—DELG s.v. δίκη. M-M. EDNT. TW. Spicq. -
3 δικαιόω
δικαιόω, fut. δικαιώσομαι Thuc. 3, 40, für recht u. billig erachten; γένοιτο πλοῠς, ὅποι ποτὲ ϑεὸς δικαιοῖ Soph. Phil. 770; δικαιῶν τὸ βιαιότατον Pind. frg. 151; vgl. Plat. Legg. IV, 714 c; u. pass., δικαιωϑείς, bewährt, Aesch. Ag. 382. Dah. – a) wie ἀξιόω, für recht halten, fordern, wollen; οὐ γὰρ δικαιοῖς κλύειν Soph. Tr. 1234; vgl. O. R. 6; u. mit folgd. ὥςτε O. C. 1350; νεκροὺς ϑάψαι δικαιῶ Eur. Suppl. 526. So auch Her. 3, 42. 79; Thuc. 4, 122 u. Sp., wie Plut. Thes. 17. – b) richten, strafen, verurtheilen; Her. 1, 100; Plat. Legg. XI, 934 b; Thuc. 3, 40; Plut. Ages. 23; – δικαιοῠσϑαι, iusta pati, Ggstz ἀδικεῖσϑαι Arist. Eth. Nic. 5, 9.
-
4 δικαιόω
δικαιόω считать справедливым, оправдывать; требовать -
5 δικαιόω
1 make just sens. dub. ?punish, justify Νόμος ὁ πάντων βασιλεὺς ἄγει δικαιῶν τὸ βιαιότατον ὑπερτάτᾳ χειρί (v. 1. βιαιῶν τὸ δικαιότατον) fr. 169. 3. -
6 δικαιόω
δικαιόω, für recht u. billig erachten; pass., δικαιωϑείς, bewährt. Dah. (a) wie ἀξιόω, für recht halten, fordern, wollen. (b) richten, strafen, verurteilen -
7 δικαιόω
{гл., 40}1. оправдывать, считать праведным, объявлять праведным, провозглашать праведным, признавать праведным, признавать законным, признавать справедливым;2. творить праведность, поступать праведно.Ссылки: Мф. 11:19; 12:37; Лк. 7:29, 35; 10:29; 16:15; 18:14; Деян. 13:39; Рим. 2:13; 3:4, 20, 24, 26, 28, 30; 4:2, 5; 5:1, 9; 6:7; 8:30, 33; 1Кор. 4:4; 6:11; Гал. 2:16, 17; 3:8, 11, 24; 5:4; 1Тим. 3:16; Тит. 3:7; Иак. 2:21, 24, 25; Откр. 22:11. LXX: 6663 ( קדצ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > δικαιόω
-
8 δικαιόω
{гл., 40}1. оправдывать, считать праведным, объявлять праведным, провозглашать праведным, признавать праведным, признавать законным, признавать справедливым;2. творить праведность, поступать праведно.Ссылки: Мф. 11:19; 12:37; Лк. 7:29, 35; 10:29; 16:15; 18:14; Деян. 13:39; Рим. 2:13; 3:4, 20, 24, 26, 28, 30; 4:2, 5; 5:1, 9; 6:7; 8:30, 33; 1Кор. 4:4; 6:11; Гал. 2:16, 17; 3:8, 11, 24; 5:4; 1Тим. 3:16; Тит. 3:7; Иак. 2:21, 24, 25; Откр. 22:11. LXX: 6663 ( קדצ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > δικαιόω
-
9 δικαιόω
1. оправдывать, считать праведным, объявлять праведным, провозглашать праведным, признавать праведным, признавать законным, признавать справедливым; 2. творить праведность, поступать праведно; LXX: (צדק).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > δικαιόω
-
10 δικαιόω
+ V 4-3-16-7-21=51 Gn 38,26; 44,16; Ex 23,7; Dt 25,1; 2 Sm 15,4A: to pronounce and treat as righteous, to justify, to vindicate, to acquit [τινα] Ex 23,7; to do justice to sb [τινα] 2 Sm 15,4P: to be justified Jb 33,32; to be shown to be righteous Is 42,21ἕως τοῦ δικαιῶσαι αὐτὸν τὴν δίκην μου until he deems right my cause Mi 7,9 see δικαιοσύνηCf. MURAOKA 1984 441-448(esp.444); →NIDNTT; TWNT -
11 δικαιόω
Aἐδικαίευν Hdt.1.100
: [tense] fut. - ώσω Orac. ap. eund.5.92.β, Th.5.26;- ώσομαι Id.3.40
:[tense] aor.ἐδικαίωσα Id.2.71
:—[voice] Pass., [tense] fut. : [tense] aor.ἐδικαιώθην A.Ag. 393
(lyr.): [tense] pf.δεδικαίωμαι LXXEz.21.13(18)
.II hold or deem right, claim or demand as a right, c. inf., Hdt.1.89, 133, Hp.Fract.31;δεινά με δικαιοῖ δρᾶν S.OT 640
, cf. 575;δικαιοῦντες μὴ ἀφαιρεθῆναι αὐτήν Th.2.41
: with inf. omitted, οὕτω δ. (sc. γενέσθαι) Hdt.9.42; δίκας δ. (sc. γενέσθαι) ib.93;ὅποι ποτὲ θεὸς δικαιοῖ S.Ph. 781
;οὐκ ὀρθῶς δ. Th.5.26
; pronounce judgement, Id.2.71: c. inf.,ἐδικαίωσεν ἀποδοῦναι ἡμᾶς τὸ κεφάλαιον PRyl.119.14
(i A. D.); consent,δουλεύειν Hdt.2.172
, cf. 6.86; οὐκ ἐδικαίου οὐδένα οἱ ἐσαγγεῖλαι he would not allow.. Id.3.118:—[voice] Pass., that which is ordained,D.H.
10.1.III do a man right or justice: hence,1 chastise, punish, Hdt.1.100:—[voice] Pass., Id.3.29, Pl.Lg. 934b, D.C.Fr.57.47; pass sentence on,ὑμᾶς αὐτοὺς δικαιώσεσθε Th.3.40
.2 [voice] Pass., also, have right done one, opp. ἀδικεῖσθαι, Arist.EN 1136a18.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δικαιόω
-
12 δια-δικαιόω
δια-δικαιόω, etwas als Recht vertheidigen, τί, Thuc. 4, 160 u. Sp.; τά τινος, ὑπέρ τινος, D. Cass. 40, 62. 39, 60, durchfechten, vertheidigen.
-
13 δεδικαιωμένα
δικαιόωset right: perf part mp neut nom /voc /acc plδεδικαιωμένᾱ, δικαιόωset right: perf part mp fem nom /voc /acc dualδεδικαιωμένᾱ, δικαιόωset right: perf part mp fem nom /voc sg (doric aeolic) -
14 δικαιοί
δικαιόωset right: pres subj mp 2nd sgδικαιόωset right: pres ind mp 2nd sgδικαιόωset right: pres subj act 3rd sg -
15 δικαιώσουσιν
δικαιόωset right: aor subj act 3rd pl (epic)δικαιόωset right: fut part act masc /neut dat pl (attic epic doric ionic)δικαιόωset right: fut ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) -
16 δικαιώσω
δικαιόωset right: aor subj act 1st sgδικαιόωset right: fut ind act 1st sgδικαιόωset right: aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) -
17 δεδικαιωμένον
δικαιόωset right: perf part mp masc acc sgδικαιόωset right: perf part mp neut nom /voc /acc sg -
18 δεδικαιωμένων
δικαιόωset right: perf part mp fem gen plδικαιόωset right: perf part mp masc /neut gen pl -
19 δεδικαιώμεθα
δικαιόωset right: perf ind mp 1st plδικαιόωset right: plup ind mp 1st pl (homeric ionic) -
20 δεδικαίωκε
δικαιόωset right: perf imperat act 2nd sgδικαιόωset right: perf ind act 3rd sg
См. также в других словарях:
δεδικαιωμένα — δικαιόω set right perf part mp neut nom/voc/acc pl δεδικαιωμένᾱ , δικαιόω set right perf part mp fem nom/voc/acc dual δεδικαιωμένᾱ , δικαιόω set right perf part mp fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικαιοῖ — δικαιόω set right pres ind mp 2nd sg δικαιόω set right pres opt act 3rd sg δικαιόω set right pres ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικαιοῖς — δικαιόω set right pres opt act 2nd sg δικαιόω set right pres subj act 2nd sg δικαιόω set right pres ind act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικαιοί — δικαιόω set right pres subj mp 2nd sg δικαιόω set right pres ind mp 2nd sg δικαιόω set right pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικαιοῦν — δικαιόω set right pres part act masc voc sg δικαιόω set right pres part act neut nom/voc/acc sg δικαιόω set right pres inf act (epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικαιοῦσθε — δικαιόω set right pres imperat mp 2nd pl δικαιόω set right pres ind mp 2nd pl δικαιόω set right imperf ind mp 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικαιοῦτε — δικαιόω set right pres imperat act 2nd pl δικαιόω set right pres ind act 2nd pl δικαιόω set right imperf ind act 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικαιῶσι — δικαιόω set right pres subj mp 2nd sg (epic) δικαιόω set right pres subj act 3rd pl δικαιόω set right pres subj act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικαιῶσιν — δικαιόω set right pres subj mp 2nd sg (epic) δικαιόω set right pres subj act 3rd pl δικαιόω set right pres subj act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικαιώσουσιν — δικαιόω set right aor subj act 3rd pl (epic) δικαιόω set right fut part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) δικαιόω set right fut ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικαιώσω — δικαιόω set right aor subj act 1st sg δικαιόω set right fut ind act 1st sg δικαιόω set right aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
