-
1 διακτωρ
-
2 διάκτωρ
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διάκτωρ
-
3 διάκτωρ
διάκτορος u. διάκτωρ, ορος, ὁ, als Bezeichnung des Hermes. Die wahrscheinlichste unter allen Erklärungen ist noch immer die, daß διάκτορος, Nebenform zu διάκτωρ, von διάγω abzuleiten sei, ὁ διάγων τὰς ἀγγελίας, »der (Götter-)Bote«. Zu dieser Erklärung stimmt auch, daß die vorherrschende Verbindung διάκτορος ἀργειφόντης ist. Es heißt nach der Erklärung alter Grammatiker ἀργειφόντης »der schnell und deutlich berichtende«, ὁ ταχέως καὶ τρανῶς ἀποφαινόμενος. Also διάκτορος ἀργειφόντης = »der schnell und deutlich berichtende (Götter) Bote«. Es heißt die Eule δ. als Botin der Athene; der Adler Διὸς δ.; übh. = Bote -
4 διάκτωρ
διάκτοροςminister: masc nom sgδιάκτωρmasc nom sg -
5 διάκτορος
διάκτορος, ὁ, öfters bei Homer. stets als Bezeichnung des Hermes, in folgenden Stellen: Versende nominativ. διάκτορος ἀργειφόντης ohne den Namen Hermes Iliad. 21, 497. 24, 339. 378. 389. 410. 432. 445 Odyss. 5, 43. 75. 94. 145. 8. 338. 24, 99; Versende dativ. διακτόρῳ ἀργειφόντῃ ohne den Namen Hermes Iliad. 2, 103; Ἑρμείαν μὲν ἔπειτα διάκτορον ἀργειφόντην Odyss. 1, 84; ἡ δ' ἔφη Ἑρμείαο διακτόρου αὐτὴ ἀκοῦσαι Odyss. 12, 390; Versanfang Ἑρμείαο ἕκητι διακτόρου Odyss. 15, 319; Ἑρμεία Διὸς υἱὲ διάκτορε, δῶτορ ἑάων Odyss. 8, 335. Ueber die Ableitung und Bedeutung des Wortes vgl. Buttmann Lexilog. 1, 217 sqq Nitzsch Anmerk. zur Odyss. 1, 84 Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 2. 227. Die wahrscheinlichste unter allen Erklärungen ist doch wohl noch immer die, daß διάκτορος, Nebenform zu διάκτωρ, von διάγω abzuleiten sei, ὁ διάγων τὰς ἀγγελίας, » der (Götter-)Bote«, s. Apoll. Lex. Hom. p. 58. 17. Zu dieser Erklärung stimmt auch das vortrefflich, daß die vorherrschende Verbindung bei Homer διάκτορος ἀργειφόντης ist; diese Verbindung erscheint bei Homer vierzehnmal ohne den Namen Hermes, einmal mit dem Namen Hermes, im Ganzen also fünfzehnmal; daneben giebt es nur noch drei vereinzelte Stellen, deren jede das Wort in einer andern besonderen Verbindung bringt. Also διάκτορος ἀργειφόντης als Versende ist die einzige stehende, alterthümliche Formel bei Homer. Es heißt aber nach der ohne Zweifel richtigen Erklärung alter Grammatiker ἀργειφόντης »der schnell und deutlich berichtende«, ὁ ταχέως καὶ τρανῶς ἀποφαινόμενος, vgl. s. v. ἀργειφόντης. Also διάκτορος ἀργειφόντης = » der schnell und deutlich berichtende (Götter) Bote«. – Hesiod. O. 68 Ἑρμείαν ἤνωγε διάκτορον ἀργειφόντην; vs. 77 ohne den Namen Hermes διάκτορος ἀργειφόντης Versende. – Homeric. hymn. Vener. 148 ἀϑανάτοιο δ' ἕκητι διακτόρου ἐνϑάδ' ἱκάνεις, Ἑρμέω; vs. 214 ohne den Namen Hermes διάκτορος ἀργειφόντης Versende; hymn. Mercur. 392 ζητεύειν, Ἑρμῆν δὲ διάκτορον ἡγεμονεύειν; vs. 514 Δείδια, Μαιάδος υἱέ, διάκτορε, ποικιλομῆτα. – Bei Callim. frg. 164 heißt die Eule δ. als Botin der Athene; der Adler Διὸς δ. Antp. Sid. 92 (VII, 161); Sp., wie Luc. cont. 1 auch = ψυχοπομπός. Bei Nonn. Paraphr. Io. übh. = Bote; adjectiv. ἔγχεα διάκτορα δηϊοτῆτος D. 39, 82. διάκτωρ, ορος, ὁ, dasselbe, Bian. (X, 101); VLL.
-
6 διάκτορος
διάκτορος u. διάκτωρ, ορος, ὁ, als Bezeichnung des Hermes. Die wahrscheinlichste unter allen Erklärungen ist noch immer die, daß διάκτορος, Nebenform zu διάκτωρ, von διάγω abzuleiten sei, ὁ διάγων τὰς ἀγγελίας, »der (Götter-)Bote«. Zu dieser Erklärung stimmt auch, daß die vorherrschende Verbindung διάκτορος ἀργειφόντης ist. Es heißt nach der Erklärung alter Grammatiker ἀργειφόντης »der schnell und deutlich berichtende«, ὁ ταχέως καὶ τρανῶς ἀποφαινόμενος. Also διάκτορος ἀργειφόντης = »der schnell und deutlich berichtende (Götter) Bote«. Es heißt die Eule δ. als Botin der Athene; der Adler Διὸς δ.; übh. = Bote -
7 διώκτωρ
-
8 διωκτωρ
-
9 διάκτορα
διάκτοροςminister: masc acc sgδιάκτωρmasc acc sg -
10 διάκτορε
διάκτοροςminister: masc nom /voc /acc dualδιάκτοροςminister: masc voc sgδιάκτωρmasc nom /voc /acc dual -
11 διάκτορι
διάκτοροςminister: masc dat sgδιάκτωρmasc dat sg -
12 διάκτορος
διάκτοροςminister: masc gen sgδιάκτοροςminister: masc nom sgδιάκτωρmasc gen sg -
13 διάκτορσιν
διάκτοροςminister: masc dat plδιάκτωρmasc dat pl -
14 διάκτορος
διάκτορος, ὁ, epith. of Hermes in Hom.,Aδ. Ἀργεϊφόντης Il.2.103
, Od.5.43, etc.; δ. alone, ib.12.390, 15.319;Ζηνὸς δ. AP13.2
(Phaedim.): variously expld. by ancient writers, cf. Nessas 2, Corn. ND16, EM268.10, Eust.182.8, etc.: apptly. taken as minister, = διάκονος, by A.Pr. 941; as messenger ([etym.] διάγων ἀλλελίας), by later poets, ὄρνι Διὸς δ., of the eagle, AP7.161 (Antip.Sid.); applied to Iris by Nonn.D.31.107; to Athena, ib.30.250 (so perh.of Athena's owl, Call. Fr. 164; πολέμων δ., of a poet, Luc.Alex.33); cf. συνδιάκτορος: used as neut. Adj.,διάκτορα δηϊοτῆτος ἔγχεα Nonn.D.39.82
: cf. διάκτωρ.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διάκτορος
-
15 διάκτορος
Grammatical information: adj.Meaning: surname of Hermes (Hom.); by later poets, who understood it as `messenger', also used from Iris, Athena, the Eagle of Zeus etc. (Call.); finally also as adjective ( διάκτορα... ἔγχεα Nonn.). Sec. διάκτωρ (AP, H.; cf. διάκων = διάκονος).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The meaning was early lost; by A. Pr. 941 used as `διάκονος', later simply interpreted as `messenger': ἀπὸ τοῦ διάγειν τὰς ἀγγελίας H., who however adds: η οἷον διατόρως καὶ σαφῶς διαλεγόμενος. - Acc. to Bechtel Lex. with Fick and Solmsen as διά-κτορος to κτέρας: "one who disposes of treasure" (?); Östergaard Hermes 37, 333ff. takes it as god of death to κτέρες νεκροί H., but this is prob. a guess by grammarians, to explain κτέρεα as `honours of the dead'(Solmsen IF 3, 98). Objections by Thieme Studien 52f., who analyzes *δια-ακτ-τορος "transmitting to the other side [of Persephoneia]"; "mehr kühn als überzeugend" (Frisk).Page in Frisk: 1,385-386Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > διάκτορος
См. также в других словарях:
διάκτωρ — διάκτωρ, ο (Α) ο διάκτορος … Dictionary of Greek
διάκτωρ — διάκτορος minister masc nom sg διάκτωρ masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Diactorvs — DIACTŎRVS, i, Gr. Διάκτορος, ου, ein Beynamen des Mercurius, welcher von διάκτωρ, internuncius, den Namen hat, weil er nämlich der Götter Dollmetscher ist; oder er hat ihn auch von διάγω bekommen, so fern wir nämlich durch ihn, als den Gott der… … Gründliches mythologisches Lexikon
διάκτορος — διάκτορος, ον (Α) 1. (επίθ. τού Ερμή) αγγελιαφόρος ή ψυχοπομπός 2. διάκονος, υπηρέτης. [ΕΤΥΜΟΛ. Λέξη που στον Όμηρο αποδίδεται στον Ερμή (πρβλ. διάκτορος Αργεϊφόντης), ενώ στους μεταγενέστερους ποιητές χαρακτηρίζει την Ίριδα και την Αθηνά. Ως… … Dictionary of Greek
φοβοδιάκτορες — οἱ, Α (ως προσωνυμία διαφόρων δαιμόνων) οι υπηρέτες τού φόβου. [ΕΤΥΜΟΛ. < φοβο (< ετεροιωμένη βαθμίδα φοβ τού φέβομαι) + διάκτορος / διάκτωρ «διάκονος, υπηρέτης»] … Dictionary of Greek
διάκτορα — διάκτορος minister masc acc sg διάκτωρ masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διάκτορε — διάκτορος minister masc nom/voc/acc dual διάκτορος minister masc voc sg διάκτωρ masc nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διάκτορι — διάκτορος minister masc dat sg διάκτωρ masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διάκτορος — minister masc gen sg διάκτορος minister masc nom sg διάκτωρ masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διάκτορσιν — διάκτορος minister masc dat pl διάκτωρ masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)