-
1 δέρμασιν
δέρμαskin: neut dat pl -
2 δέρμασιν
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > δέρμασιν
-
3 δέρμα
δέρμα, τό, das Fell, die Haut; von δέρω; eigentlich nur die abgezogene Haut. Homerische Formen: δέρμα öfters, nominat. Iliad. 6, 117, accusat. Iliad. 10, 23; δέρματι einmal, Iliad. 9, 548; δέρμασιν einmal, Odyss. 2, 291; accusat. plural. δέρματα zweimal, Odyss. 4, 436. 14, 519. Bei Homer ist δέρ-μα überall die von ihrem Fleische getrennte Haut. Meist von Thieren bei Homer, das abgezogene Fell: δέρμα λέοντος Iliad. 10, 23, συὸς δέρματι Iliad. 9, 548, δέρμα ἀγρίου αἰγός Odyss. 14, 50, δέρμα ἐλάφοιο Odyss. 13, 436, φωκάων δέρματα Odyss 4, 436, ὀίων τε καὶ αἰγῶν δέρματα Odyss. 14, 519, δέρμα βοός Odyss. 22, 362, δέρμα βόειον Odyss. 14, 24; das verarbeitete Fell: Leder des Schildes, Iliad. 6, 117 ἀμφὶ δέ μιν σφυρὰ τύπτε καὶ αὐχένα δέρμα κελαινόν, ἄντυξ ή πυμάτη ϑέεν ἀσπίδος όμφαλοέσσης; Odyss. 2, 291 ἄλφιτα δέρμασιν ἐν πυκινοῖσιν, Schläuche. Vom Menschen: Odyss. 13, 431 verwandelt Athene den Odysseus, κάρψεν μὲν χρόα καλὸν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσιν, ξανϑὰς δ' ἐκ κεφαλῆς ὄλεσε τρίχας, ἀμφὶ δὲ δέρμα πάντεσσιν μελέεσσι παλαιοῠ ϑῆκε γέροντος: auch hier ist δέρμα die abgezogene Haut; man beachte den Gegensatz zwischen χρόα und δέρμα; χρόα ist Odysseus eigene Haut, lebendig am lebendigen Leibe; sie dorrt weg; das δέρμα ist eine fremde, von ihrem Fleische gelös'te Haut, welche dem Odysseus um die Glieder gethan wird; ob der Dichter etwa sich vorgestellt, daß Athene irgend einen alten Mann geschunden, um für Odysseus eine solche Haut zu bekommen, wäre eine müssige Frage; an sie hat der Dichter ohne Zweifel gar nicht gedacht. Iliad. 16, 341 ὁ δ' ὑπ' οὔατος αὐχένα ϑεῖνεν Πηνέλεως, πᾶν δ' εἴσω ἔδυ ξίφος, ἔσχεϑε δ' οἶον δέρμα, παρηέρϑη δὲ κάρη, ὑπέλυντο δὲ γυῖα; auch hier ist δέρμα die von ihrem Fleische durch den Hieb losgetrennte Haut, welche nur an zwei Enden noch mit Rumpf und Kopf zusammenhängt; der Kopf hängt an ihr neben dem Rumpfe herab. – Folgende: Pind. P. 4, 161 δέρμα κριοῠ βαϑύμαλλον, das goldene Vließ; Herodot. 2, 91 δέρματα, abgezogene Felle von Thieren; 4, 64 abgezogene Menschenhäute; Aristoph. Pac. 746 ὦ κακόδαιμον, τί τὸ δέρμ' ἔπαϑες, von einem Sclaven, der Schläge bekommen hat; hier also die lebendige Hautam Leibe; Demosth. 49, 55 ἠρόμην αὐτὸν πρὸς τῷ διαιτητῇ εἰ ἔτι δοῠλος εἴη ὁ Αἰσχρίων αὐτοῠ, καὶ ἠξίουν αὐτὸν ἐν τῷ αὑτοῠ δέρματι τὸν ἔλεγχον διδόναι. Die Schaale der Schildkröte, Aristoph. Vesp. 1292 ἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῠ δέρματος, καὶ τρισμακάριαι τοῠ 'πὶ ταῖς πλευραῖς τέγους ; Lucian. Vit. auct. 9 οὐ γὰρ χελώνης η καράβου τὸ δέρμα περιβέβλημαι. Die Hautvon Früchten, Theophr. u. Sp.
-
4 φλιδάω
φλιδάω, von Feuchtigkeit überfließen, von Feuchtigkeit, Fett strotzen; φλιδόωντος ἀλοιφῇ Nic. Al. 569; davon weich, locker werden, aufschwellen u. zergehen, zerplatzen, καὶ ῥακοῦσϑαι τοῖς δέρμασιν Plut. Symp. 2, 9; in Fäulniß übergehen, sich auflösen, σηπεδόσι φλιδόωσα Nic. Th. 363.
-
5 ἀμφι-έννυμι
ἀμφι-έννυμι, ἀμφιεννύουσι u. ähnl. Plut.; fut. ἀμφιἐσω, ἀμφιῶ, vgl. προςαμφ.; aor. ἠμφίεσα Xen. Cyr. 1, 3, 17; perf. pass. ἠμφίεσμαι; häufig fut. med.; anziehen, Kleider u. dgl., act einem Anderen, med. sich selbst; Hom. Od. 5, 167 εἵματά τ' άμφιέσω, 13, 399 ἀμφὶ δὲ λαῖφος ἕσσω; 18, 861 εἵματα δ' ἀμφιέσαιμι, 5, 264 εἵματά τ' ἀμφιέσασα, 4, 253 ἀμφὶ δὲ εἵματα ἕσσα; 14, 320 ἀμφὶ δέ με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσεν, 13, 436 ἀμφὶ δέ μιν μέγα δέρμα ταχείης ἕσσ' ἐλάφοιο, 15, 369 αὐτὰρ ἐμὲ χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματ' ἐκείνη καλὰ μάλ' ἀμφιέσασα; 23, 131 ἀμφιέσασϑε χιτῶνας, 142 αμφιέσαντο χιτῶνας, Iliad. 14, 178 ἀμφὶ δ' ἄρ' ἀμβρόσιον ἑανὸν ἕσατο, 20, 150 ἀμφὶ δ' ἄρ' ἄρρηκτον νεφέλην ὤμοισιν ἕσαντο, Od. 6, 228 ἀμφὶ δὲ εἵματα ἕσσατο, Iliad. 10, 23 ἀμφὶ δ' ἔπειτα δαφοινὸν ἑέσσατο δέρμα λέοντος, Od, 14, 529 ἀμφὶ δὲ χλαῖναν ἑέσσατ' ἀλεξάνεμον, Iliad. 10, 177 ἀμφ' ὤμοισιν ἑέσσατο δέρμα λέοντος; Od-22, 362 ἀμφὶ δὲ δέρμα ἕστο βοὸς νεόδαρτον; – χιτῶνα ἐκεῖνον ἠμφίεσε Xen. a. a. O. u. Plat. Conv. 219 b; Ar. Plut. 936; Plat. Prot. 321 a αὐτὰ ϑριξὶ καὶ δέρμασιν ἀμφιεννύς; perf. pass. ἠμφίεσαι Xen. Mem. 1, 6, 2; ἀρετὴν ἀντὶ ἱματίων ἀμφιέσονται Plat. Rep. V, 457 a; Xen. Cyr. 4, 3, 20; ἀμφιέσαντο κόνιν γυίοις Aesch. 1 (VII, 255); ἠμφιεσμένος absolut, angekleidet, neben ὑποδεδεμένος, beschuht, Plat. Rep. II, 372 a; ἐν μαλακοῖς Ev. Matth. 11, 8.
-
6 ἌΛφιτον
ἌΛφιτον, τό, gew. im plur., Gerstengraupe, Gerstenmehl, u. daraus bereitetes Brot; Xen. Mem. 2, 7, 5 von ἄρτος unterschieden. Bei Hom. überall Gerstenmehl; Od. 20, 108 ἔνϑ' ἄρα οἱ μύλαι εἴατο, τῇσιν δώδεκα πᾶσαι ἐπερρώοντο γυναῖκες ἄλφιτα τεύχουσαι καὶ ἀλείατα, μυελὸν ἀνδρῶν, 119 ἄλφιτα τευχούσῃ, Iliad. 11, 631 ἀλφίτου ἱεροῠ ἀκτήν vgl. mit 640 ἐπὶ δ' ἄλφιτα λευκὰ πάλυνεν, Apoll. lex. Hom. 23, 4 ἀλφίτου ἀκτήν περιφραστικῶς αὐτὸ τὸ ἄλφιτον, ἀπὸ τοῦ κατάγνυσϑαι τὴν κριϑήν, also gen. definitivus, 18, 560 λεύκ' ἄλφιτα πολλὰ πάλυνον, Od. 10, 520. 11, 28. 14, 77 ἐπὶ (ὁ) δ' ἄλφιτα λευκὰ παλύνειν (-ον, -εν), 14, 429 παλύνας ἀλφίτου ἀκτῇ, 10. 234 ἐν δέ σφιν τυρόν τε καὶ ἄλφιτα καὶ μέλι χλωρὸν οἴνῳ Πραμνείῳ ἐκύκα, 2, 290 ἄλφιτα, μυελὸν ἀνδρῶν, δέρμασιν ἐν πυκινοῖσιν, 2, 354 f. 380 ἐν δέ οἱ (μοι) ἄλφιτα χεῦεν (χεῦον) ἐυρραφέεσσι δοροῖσιν· (εἴκοσι δ' ἔστω μέτρα μυληφάτου ἀλφίτου ἀκτῆς), vgl. mit 19, 197 ἄλφιτα δῶκα καὶ αἴϑοπα οἶνον; – Her. 7, 119 u. Folgende; eine der gewöhnlichsten Speisen; daher allgemein = Lebensunterhalt, Brot, τί δέ μ' ὠφελήσουσ' οἱ ῥυϑμοὶ πρὸς τἄλφιτα, zum Broterwerb, Ar. Nub. 638; 107 πατρῷα ἄλφιτα väterliches Vermögen; ἱκανὰ ἄλφιτα παρὰ τῆς δικέλλης ἔχω Luc. Tim. 37; ἐς τὰ ἄλφιτα πονεῖν, für das Brot arbeiten, Gall. 1. – Orph. Lith. 212 ἄλφιτα λεπτὰ λίϑοιο, Steinmehl.
-
7 δερμα
- ατος τό2) шкура, мех, руно(λέοντος Hom.; βοός Hom., Hes.; κριοῦ Pind.; δέρματα λύκων Arst., θηρίων Plut.)
περὴ τῷ δέρματι δεδοικέναι Arph. ирон. — дрожать за свою шкуру3) кожаный мех(ἄλφιτα ἐν δέρμασιν Hom.)
4) кожистый покров, кожица, оболочка, пленка(τῶν ἐντόμων, τῶν ὀφθαλμῶν Arst.)
5) скорлупа(χελώνης Arph., Luc.; ὀστρακῶδες Arst.)
-
8 περιπατέω
περιπατέω impf. περιεπάτουν; fut. περιπατήσω; 1 aor. περιεπάτησα and ἐπεριπάτησα ApcEsdr s. 1a; plpf. 3 sg. περι(ε)πεπατήκει Ac 14:8 v.l. (on augm. in the plpf. s. B-D-F §66, 1; Mlt.-H. 190f) (Aristoph., X., Pla.+)① to go here and there in walking, go about, walk aroundⓐ w. an indication of the place where one walks about (Demosth. 54, 7 ἐν ἀγορᾷ; ApcEsdr 6:12 p. 31, 17 Tdf. ἐν τῷ ὄρει; Jos., C. Ap. 2, 117 ἐπὶ τῆς γῆς; Just.. D. 1, 1 ἐν τοῖς τοῦ ξυστοῦ περιπάτοις ‘on the walkways of the Xystos’) ἐν τριβόλοις γυμνοῖς ποσὶ περιπατεῖν walk among thistles barefoot Hs 9, 20, 3. ἐν τῇ γῇ ταύτῃ GJs 6:1. In several places one might translate stay, spend some time, be, though without the idea of remaining on the same spot (Chion, Ep. 13, 1 ἐν τῷ Ὠιδείῳ; 2 Km 11:2; Da 3:92 of the men in the fiery furnace; 4:29; En 17:6; Jos., Ant. 7, 130): ἐν τῷ ἱερῷ (Cebes 1, 1.—Diog. L. 4, 24 refers to Crantor walking about in the temple of Asclepius) Mk 11:27; J 10:23; Ox 840, 9. ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ J 7:1a; cp. vs. 1b. ὁ περιπατῶν ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν Rv 2:1. π. ἐν τοῖς Ἰουδαίοις appear among the Judeans J 11:54.ⓑ go about w. indication of the way one is clothed ἐν στολαῖς Mk 12:38; Lk 20:46. ἐν λευκοῖς clothed in white Rv 3:4 (Epict. 3, 22, 10 ἐν κοκκίνοις περιπ.; Tat. 2:1 ἐν πορφυρίδι περιπατῶν). ἐν δέρμασιν αἰγείοις 1 Cl 17:1.ⓒ gener. walk, go π. διὰ τοῦ φωτός walk in the light Rv 21:24. π. εἰς τὸν ἀγρόν (go for a) walk in the country Hs 2:1. ἐπὶ τῆς θαλάσσης (ἐπί 1a and cp. Job 9:8.—GBertram, Le chemin sur les eaux: Congr. d’Hist. du Christ. I 1928, 137–66) Mt 14:26; Mk 6:48f; J 6:19. AcPl Ha 7, 27 and 34. ἐπὶ τὴν θάλασσαν Mt 14:25; J 6:19 P75. ἐπὶ τὰ ὕδατα Mt 14:29 (ἐπί 4bβ). παρὰ τὴν θάλασσαν 4:18 (παρά C1a). π. μετά τινος go about w. someone J 6:66; walk with someone Hs 9, 6, 2a; 9, 10, 1. π. περί τι walk around someth. Hs 9, 12, 7; also κύκλῳ τινός Hs 9, 6, 2b. μετά τινος κύκλῳ τινὸς π. walk with someone around someth. Hs 9, 11, 5. π. ἐπάνω walk over Lk 11:44 (ἐπάνω 1a). More closely defined ὁμαλῶς π. καὶ ἀπροσκόπως Hm 6, 1, 4. γυμνὸν π. go naked Rv 16:15. μόνον π. walk alone Hv 4, 1, 3 (cp. Jos., C. Ap. 1, 281). περιεπάτεις ὅπου ἤθελες you used to go where you pleased J 21:18 (En 17:6 ὅπου πᾶσα σὰρξ οὐ περιπατεῖ).—Abs. walk (about) (Diocles 141 p. 180, 19f; Diod S 1, 70, 10; EpArist 175; Just., D. 127, 2) Mt 9:5; 11:5; 15:31; Mk 2:9; 5:42; 8:24; Lk 5:23; 7:22; J 5:8f, 11f; 11:9f; Ac 3:6, 8ab, 9, 12; 14:8, 10; 1 Pt 5:8; Rv 9:20 (cp. Ps 113:15); Hv 2, 1, 3; (go for a) walk, be out walking Mk 16:12; Lk 24:17; walk by J 1:36. περιπατῶν ἀφύπνωσα as I walked along I fell asleep Hv 1, 1, 3. περιπατῶν ἀνεμνήσθην as I was walking along I remembered 2, 1, 1.ⓓ in imagery, and far on the way toward the nonliteral use of the word: doubters are περιπατοῦντες ἐν ταῖς ἀνοδίαις Hv 3, 7, 1. Esp. in John: περιπατεῖν ἐν τῇ σκοτίᾳ J 8:12; 12:35b; 1J 2:11; cp. 1:6. Corresp. ἐν τῷ φωτί vs. 7; ἐν αὐτῇ (=ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ φωτός) B 19:1 (but it may also refer to ἡ γνῶσις; then the pass. would belong under 2aδ below). μέγα δὲ ἀσεβείας ὑπόδειγμα ἐν τούτῳ τῷ κόσμῳ περιεπάτησεν ὁ Ἰούδας Judas went about in this world as a notable example of impiety Papias (3:2). Abs. περιπατεῖτε ὡς τὸ φῶς ἔχετε walk while you have the light J 12:35a.② to conduct one’s life, comport oneself, behave, live as habit of conduct; fig. ext. of 1:ⓐ of ‘walk of life’, go about (Philod., Περὶ παρρησίας p. 12 Ol.; Epict. 1, 18, 20; s. Simplicius in Epict. p. 125, 52 Düb. Esp. acc. to OT models: 4 Km 20:3 ἐν ἀληθείᾳ; Pr 8:20 ἐν ὁδοῖς δικαιοσύνης.—Eccl 11:9). In the NT this use of the word is decidedly Pauline (the pastoral epp. do not have the word at all); elsewh. it is reasonably common only in 2J and 3J, live, conduct oneself, walk, always more exactly definedα. by an adv. ἀξίως τινός Eph 4:1; Col 1:10; 1 Th 2:12; Pol 5:1. ἀτάκτως 2 Th 3:6, 11. εὐσχημόνως Ro 13:13; 1 Th 4:12.β. by the dat. to denote attendant circumstance, kind, or manner (TestIss 5:8 ἁπλότητι.—B-D-F §198, 5; s. Rob. 528–32) κώμοις καὶ μέθαις Ro 13:13. τοῖς ἔθεσιν Ac 21:21; cp. 15:1 D; πνεύματι π. Gal 5:16. τῷ αὐτῷ πνεύματι 2 Cor 12:18.γ. by a comparison ἕκαστον ὡς κέκληκεν ὁ θεός, οὕτως περιπατείτω 1 Cor 7:17. περιπατεῖν καθὼς τὰ ἔθνη περιπατεῖ Eph 4:17; ὡς τέκνα φωτός 5:8.—Phil 3:17; 1J 2:6. The comparison is implied fr. the context (ὡς ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ) Phil 3:18.—πῶς (καθὼς) περιπατεῖτε Eph 5:15; 1 Th 4:1ab.δ. by a prepositional expr. The sphere in which one lives or ought to live, so as to be characterized by that sphere, is designated by ἐν: pl. in sins Eph 2:2; Col 3:7; in good deeds Eph 2:10; in the Lord’s ordinances B 21:1 (Philo, Congr. Erud. Gr. 87 π. ἐν ταῖς τοῦ θεοῦ κρίσεσι κ. προστάξεσιν). Cp. Hb 13:9. Sing. ἐν καινότητι ζωῆς Ro 6:4. ἐν πανουργίᾳ 2 Cor 4:2. ἐν ἀγάπῃ Eph 5:2. ἐν σοφίᾳ Col 4:5. ἐν (τῇ) ἀληθείᾳ 2J 4; 3J 3f; ἐν ἀκεραιοσύνῃ B 10:4; cp. B 19:1 (s. 1d above). ἐν ἀλλοτρίᾳ γνώμῃ IPhld 3:3. ἐν ἀμώμῳ … συνειδήσει Pol 5:3. ἐν αὐτῇ (=ἐν τῇ ἐντολῇ) 2J 6b. ἐν αὐτῷ (=ἐν τῷ κυρίῳ) Col 2:6.—The norm of conduct is designated by κατὰ w. acc. (s. κατά B5bγ) κατὰ ἄνθρωπον like ordinary (unregenerate) persons 1 Cor 3:3. κατὰ σάρκα according to the old self viz. the ‘flesh’ as opposed to the new self under the ‘spirit’ Ro 8:4; 2 Cor 10:2. κατὰ ἀγάπην Ro 14:15. κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων Mk 7:5. κατὰ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ 2J 6a.—BEaston, NT Ethical Lists: JBL 51, ’32, 1–12; SWibbing, D. Tugend-u. Lasterkataloge im NT, ’59; EKamlach, Die Form der katalogischen Paränese im NT, ’64; HBraun, Qumran u. das NT II, ’66, 286–301; JHolloway III, ΠΕΡΙΠΑΤΕΩ as a Thematic Marker for Pauline Ethics ’92.ⓑ rarely of physical life gener.: ἐν τούτῳ τῶ κόσμῳ περιπατεῖν (formulation as in Papias [3:2]) B 10:11. ἐν σαρκί 2 Cor 10:3. διὰ πίστεως περιπατοῦμεν, οὐ διὰ εἴδους 5:7.—B. 690. M-M. EDNT. TW.
См. также в других словарях:
δέρμασιν — δέρμα skin neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
LANA — ex Gr. λῆνος post pelles, in vestium usum cessit: Hinc togae, tunicae, lacernae, et reliqua Quiritium vestimenta non nisi a pretio lanae auta colore Scriptoribus commendara legimus. Plin. l. 8. c. 47. Magna, inquit. et pecori gratia vel in… … Hofmann J. Lexicon universale
MELOTES — h. e. epllis caprina, (Namque et ita vox nonnumquam sumitur, quamvis melota a caprarum pellibus expresse distingui videatur, in his Pauli ad Hebraeos c. 11. v. 37. περιῆλθον εν μηλωταῖς, εν αἱγείοις δέρμασιν) unda cum cucullo parvo (praeter… … Hofmann J. Lexicon universale
OVIS Pellita — apud Varronem occurrit de Re R. l. 2. c. 2. Pleraque similiter faciendum in ovibus pellitis, quae propter lanae bonitatem (ut sunt Tarentinae et Altinates) Pellibus integuntur, ne lana inquinetur. Heber Gap desc: Hebrew i. e. circumligata dicitur … Hofmann J. Lexicon universale
PECUNIA Dea — Augustin. l. 4. de Civ. Dei. c. 21. Deaepecuniae commendabantur ut pecuniosi essent: eôdem ibid. teste, Aesculnaum, et eius filium Argentumum Deos habebant antiqui. De his vide versus elegantes Menandri, qui exstant apud Stobaeum in ratione, quae … Hofmann J. Lexicon universale