-
1 γλώσσημα
-
2 γλωσσημα
-
3 γλώσσημα
γλώσσημαtongue: neut nom /voc /acc sg -
4 γλώσσημα
το филол. глосса -
5 γλώσσημα
A = γλῶσσα 11.2, Quint.Inst.1.8.15, M.Ant.4.33.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γλώσσημα
-
6 γλώττημα
γλώσσημα, γλώσσημαtongue: neut nom /voc /acc sg -
7 γλωσσήματα
γλώσσημαtongue: neut nom /voc /acc pl -
8 glossema
glossēma, ătis, n. terme peu usité (v. glossa). --- Varr. L. 7, 34 ; Quint. 1, 8, 15. - [gr]gr. γλώσσημα, ατος. - au plur. glossemata: titre d'un recueil de ces termes. --- Fest. 166, 8.* * *glossēma, ătis, n. terme peu usité (v. glossa). --- Varr. L. 7, 34 ; Quint. 1, 8, 15. - [gr]gr. γλώσσημα, ατος. - au plur. glossemata: titre d'un recueil de ces termes. --- Fest. 166, 8.* * *Glossema, pen. prod. glossematis. Quintil. Diction peu usitee et difficile à entendre. -
9 glossema
glōssēma (glōsēma), matis, Genet. Plur. matum u. gew. matorum, n. (γλώσσημα), ein veraltetes-, fremdes-, fremdartiges Wort, das einer Erklärung durch ein bekanntes bedarf, ein Glossem, Varro LL. 7, 34. Asin. Poll. bei Suet. gr. 22. Quint. 1, 8, 15. – Plur. glossemata als Titel von Sammlungen solcher Wörter, Fest. 166 (b), 8 u. 181 (a), 18. Vgl. Löwe Prodr. p. 1 sq.
-
10 Glossar
Glossar, glossarium. – Glossator, qui glossas scribit od. scripsit. – Glosse, glossa. glossema, atis,n. (γλῶσσα, γλώσσημα, ein veraltetes, fremdartiges Wort, das der Erklärung durch ein bekanntes bedarf). – *scholion (σχόλιον, Erklärung, Randbemerkung, Scholion, wie sie zu den Schriftstellern für die Lernenden gemacht wurden). – Uneig., über jmd. Glossen machen, s. durchhecheln.
-
11 λέξις
λέξις, ἡ, das Sprechen, der Ausdruck der Rede, Redeweise, Styl, vgl. Arist. poet. 6; Ggstz πρᾶξις; ἔστι τι εἶδος λέξεώς τε καὶ διηγήσεως, Plat. Rep. III, 396 b; ξένως ἔχω τῆς ἐνϑάδε λέξεως Apol. 17 d, öfter; λόγου Isocr. 5, 4, bes. vom Ausdruck der Prosa. – Auch von einem einzelnen Worte, Pol. 2, 22, 1; αὐταῖς λέξεσιν αἷς ἐκεῖνος κέχρηται, 8, 11, 5 u. öfter; Plat. u. A.; κατὰ λέξιν, wörtlich, S. Emp. adv. phys. 1, 92. Auch = eine Redensart, Ath. VII, 275 b. – Bei den Grammatikern bes. ein altes, seltneres, od. einem Schriftsteller eigenthümliches Wort, das der Erklärung durch ein bekanntes, γλώσσημα, bedarf; so λέξις κωμική, πλατωνικαί u. ä., auch collectivisch, von einer Sammlung solcher Wörter.
-
12 γλωττημάτων
γλωσσημάτων, γλώσσημαtongue: neut gen pl -
13 γλωττήμασιν
γλωσσήμασιν, γλώσσημαtongue: neut dat pl -
14 glossema
glōssēma (glōsēma), matis, Genet. Plur. matum u. gew. matorum, n. (γλώσσημα), ein veraltetes-, fremdes-, fremdartiges Wort, das einer Erklärung durch ein bekanntes bedarf, ein Glossem, Varro LL. 7, 34. Asin. Poll. bei Suet. gr. 22. Quint. 1, 8, 15. – Plur. glossemata als Titel von Sammlungen solcher Wörter, Fest. 166 (b), 8 u. 181 (a), 18. Vgl. Löwe Prodr. p. 1 sq.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > glossema
-
15 δίκροος
δί-κροος, α, ον, [var] contr. [full] δίκρους, α, ουν; or [full] δικρόος, [var] contr. [full] δικροῦς, ᾶ, οῦν; also written [full] δίκρος, α, ον:—A forked, cloven, , cf. X.Cyn.10.7;ξύλον Timocl.9.6
; , etc.; of a serpent's tongue, Id.PA 660b6, al.; of the womb, in selachians, Id.HA 511a6; of muscles and tendons, Gal.2.369;δίκρα ῥίζα Thphr. HP9.11.3
; δικροῖς ἐώθουν τὴν θεὸν—κεκράγμασιν ( παρὰ προσδοκίαν for ξύλοις) Ar. Pax 637; δίκρουν or δικροῦν, τό, bifurcation, Hp.Coac. 225, cf. Pl.Ti. 78b; also δικρόα, ἡ, X.Cyn.9.19, Thphr.HP2.6.9.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δίκροος
-
16 λέξις
λέξις, ἡ, das Sprechen, der Ausdruck der Rede, Redeweise, Stil. Auch von einem einzelnen Worte. Auch = eine Redensart. Bei den Grammatikern bes. ein altes, selteneres, od. einem Schriftsteller eigentümliches Wort, das der Erklärung durch ein bekanntes, γλώσσημα, bedarf; so λέξις κωμική, πλατωνικαί u. ä., auch collectivisch, von einer Sammlung solcher Wörter -
17 γλῶσσα
Grammatical information: f.Meaning: `tongue, language' (Il.), `rare, dialectal word' (Arist.).Compounds: γλώσσ-αργος `garrulous' (Pi.), from γλώσσ-αλγος `id.'; from here στόμαργος, s. Strömberg Wortstudien 31; diff. (to ἀργός `quick') Willis AmJPh 63, 87ff.Derivatives: γλωσσάριον (Dsc., pap.), γλωσσίδιον (Zen.); γλώσσημα `point of an arrow' (A.) retains the original meaning; s. Chantr. Form. 186), also `rare word' (Quint.), γλωσσηματικός (D. H.); γλωσσώδης `talkative' (LXX), γλωσσός `id.' (Hdn.); γλωσσίς `inflammation of the tongue' (Hippiatr.). - γλωττίς `end of a pipe, glottis' (Hero), also a bird (Arist., s. Thompson Birds s. v.); γλωττικός (Arist.); denom. γλωττίζω `kiss with the tongue', γλωττισμός (AP).Origin: see γλῶχ-εςEtymology: Prop. "with point", ια-derivation from γλῶχ-ες, q.v. Ion. γλάσσα prob. from a paradigm *γλωχ-, *γλαχ- which is explained as nom. *glōgʰ-s, gen. *gl̥gʰ-ós. (Beekes, Devel. 246. - The old word for `tongue' was *dn̥ǵʰuH- (Lat. lingua), Pok. 223).Page in Frisk: 1,315-316Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γλῶσσα
См. также в других словарях:
γλώσσημα — tongue neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γλώσσημα — το (AM γλώσσημα) [γλώσσα] 1. λέξη η οποία δεν χρησιμοποιείται πλέον 2. ερμήνευμα μιας τέτοιας λέξης νεοελλ. μονάδα γλωσσικής εκφράσεως για τη δήλωση μιας έννοιας μσν. γλώσσα, όργανο τού στόματος αρχ. αιχμή βέλους … Dictionary of Greek
γλώσσημα — το λέξη απαρχαιωμένη που χρειάζεται ερμηνεία … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
γλώττημα — γλώσσημα , γλώσσημα tongue neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γλωσσήματα — γλώσσημα tongue neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γλώσσα — I Όργανο με το οποίο ο άνθρωπος αναλύει και αντικειμενοποιεί την εμπειρία του με τη βοήθεια φωνητικών συμβόλων (λέξεων) που έχουν διαφορετική μορφή και διαφορετικές αμοιβαίες σχέσεις σε κάθε ιστορική κοινότητα. Πιο συγκεκριμένα, λέγοντας γ.… … Dictionary of Greek
Glose — Une glose est un commentaire linguistique ajouté dans les marges ou entre les lignes d un texte ou d un livre, pour expliquer un mot étranger ou dialectal, un terme rare. Sommaire 1 Linguistique 2 Historique 3 Forme poétique … Wikipédia en Français
Gloses — Glose Une glose est un commentaire linguistique ajouté dans le corps d un texte ou d un livre, ou dans sa marge expliquant un mot étranger ou dialectal, un terme rare. Linguistique Le terme vient du grec ancien γλῶσσα / glỗssa, littéralement… … Wikipédia en Français
Glossateur — Glose Une glose est un commentaire linguistique ajouté dans le corps d un texte ou d un livre, ou dans sa marge expliquant un mot étranger ou dialectal, un terme rare. Linguistique Le terme vient du grec ancien γλῶσσα / glỗssa, littéralement… … Wikipédia en Français
Копенгагенский лингвистический кружок — (дат. Lingvistkredsen i København, фр. Cercle linguistique de Copenhague) объединение датских лингвистов, включающее нескольких иностранных членов. Кружок основан в 1931 г. группой копенгагенских лингвистов во главе с Л. Ельмслевом … Википедия
glosemática — ► sustantivo femenino LINGÜÍSTICA Teoría del lenguaje según algunas escuelas lingüísticas, que describe el conjunto de las lenguas naturales en la variedad de sus usos. * * * glosemática. (Del gr. γλωσσηματικός, este de γλώσσημα, glosa, y este… … Enciclopedia Universal