-
1 γεω-μόρος
γεω-μόρος, dor. γαμόρος, sp. Ep. γειομόρος, w. m. s.; 1) wer bei der Ackervertheilung ein Stück Land bekommen hat, Gutsbesitzer, dah. in Staaten, wo Grundbesitz den Haupttheil des Vermögens ausmacht, Vornehmer, Edler im Staate; so in Syrakus, Samos, Her. 5, 77. 6, 22. 7, 155; Thuc. 8, 21; Aesch. Suppl. 608 nennt die Bürger in Argos so; in Athen der Bauernstand nach der Eintheilung des Theseus, Plut. Thes. 25. Uebh. der Begüterte, Plat. Legg. V, 737 e VIII, 843 b. – 2) adj., das Land bestellend, βοῠς Ap. Rh. 1, 1214. – 3) οἱ, Ackervertheiler, decemviri agris dividundis, Dion. Hal. 9, 52.
-
2 γεωμόρος
γεω-μόρος, (1) wer bei der Ackerverteilung ein Stück Land bekommen hat, Gutsbesitzer, dah. in Staaten, wo Grundbesitz den Hauptteil des Vermögens ausmacht, Vornehmer, Edler im Staate; so in Syrakus; die Bürger in Argos; in Athen der Bauernstand nach der Einteilung des Theseus. Übh. der Begüterte. (2) adj., das Land bestellend. (3) Ackerverteiler, decemviri agris dividundis -
3 γεωμορος
дор. γᾱμόρος, Anth. γειομόρος ὅ(Θησεὺς) πρῶτος ἀποκρίνας χωρὴς εὐπατρίδας καὴ γεωμόρους καὴ δημιουργούς Plut. Тесей, впервые разделивший (аттическое население) на эвпатридов, землевладельцев и ремесленников
2) (в дор. государствах и областях) геомор, крупный землевладелец, pl. землевладельческая знать Aesch., Her., Thuc.
См. также в других словарях:
γεωμόρος — ο, η (AM γεωμόρος, Α και γημόρος και γαμόρος) αυτός στον οποίο ανήκει μερίδιο γης, ο κληρούχος, ο κτηματίας αρχ. 1. πληθ. oἱ γεωμόροι α) (στην Αθήνα) αυτοὶ που αποτελούσαν τη μέση γεωργικὴ τάξη (σε αντίθεση και με τους ευπατρίδες* και με τους… … Dictionary of Greek