-
1 γελάσας
γελά̱σᾱς, γελάωlaugh: pres part act fem acc pl (doric)γελά̱σᾱς, γελάωlaugh: pres part act fem gen sg (doric)γελά̱σᾱς, γελάωlaugh: fut part act fem acc pl (doric)γελά̱σᾱς, γελάωlaugh: fut part act fem gen sg (doric)γελάσᾱς, γελάωlaugh: aor part act masc nom /voc sg (attic epic ionic) -
2 καπυρός
καπυρός (κάπω, καπύω, nach Eust. gar von καίω u. πῠρ), an der Luft getrocknet, trocken, dürr; ὡς ἀπ' ἀκάνϑας ταὶ καπυραὶ χαῖται Theocr. 6, 16, nach dem Schol. αἱ κεκαυμέναι ὑπὸ τοῦ ἡλίου; καπυρὰ κάρυα Epicharm. bei Ath. II, 52 b; ἄλευρον καὶ ἄλφιτον καπυρόν Arist. probl. 21, 3; χοιρίων κρέα καπυρά Antiphan. bei Ath. III, 96 c; Sp.; übertr., νόσος, ausdörrende oder hitzige Krankheit, von der Liebe, Theocr. 2, 87; vom Tone, καπυρὸν στόμα Μοισᾶν ib. 7, 37, hell u. rein tönender Gesang; ὅσοις καπυρὸν τελέϑει στόμα ἐκ Μοισᾶν Mosch. 3, 94; τὰς καπυρωτέρας ᾠδὰς ἀσπάζεται μᾶλλον τῶν ἐσπουδασμένων Ath. XV, 697 b, wo es mehr Scherzlieder im Ggstz zu den ernsten zu sein scheinen; μουσικός εἰμι καὶ συρίζω πάνυ καπυρόν Luc. D. D. 22, 3, ich blase hell u. rein die Syrinx; καπυρὸν γελάσας, hell auflachend, Nossis 12 (VII, 414), wie Long. 2, 5; καπυρὸς ἐξεχύϑη γέλως Alciphr. 3, 48.
-
3 ἀγανός
ἀγανός, ή, όν (von ΓΑ, γάνος, mit Α-ΓΑμαι zusammenhängend), freundlich, mild, Hom. βασιλεύς Od. 2, 236. 5, 8, δῶρα Il. 9, 1 13, bes. βέλεα, die milden Geschosse des Apollo und der Artemis, welche schnellen, sanften Tod bringen; 9, 499 erkl. man εὐχωλαί besänftigende Bitten, doch vgl. εὐχωλῇς ἀγανῇσι χαίρετε Od. 13, 357; μύϑοις ἀγανοῖσι παραυδήσας 15, 53; ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον Il. 2, 180, cf 189 u. 24, 772; – ἀγανοῖσι παρεψύχοντ' ἐπέεσσι Theocr. 13, 54; ἀγαναὶ φωναί Mnesim. com.; ἐλπίς Aesch. Ag. 161; ἀγανᾷ ὀφρύϊ γελάσας, mit freundlicher Braue lachen, Pind. P. 9, 33; λόγοι 4, 151; χάριτες I. 3, 8, u. s. w.; Noss. 7 πρόσωπον (VI, 353); – Compar., ἀγανώτερον βλέπειν Arist. Lys. 885; ἀγανώτατος Hes. Th. 468; – Adv. ἀγανῶς, Noss. 10 (IX, 665).
-
4 ἡσυχῆ
ἡσυχῆ, ruh ig, stil l; Hippocr.; κατέκειτο Ar. Plut. 692; Κύπρις τὸν εἴκονϑ' ἡσ. μετέρχεται, langsam, allmälig, Eur. Hipp. 444; γελάσας Plat. Phaed. 115 c; βαδίζειν Charm. 159 b; Ggstz σφόδρα, ταχέως, ὀξέως; ἔχ' ἡσ. Hipp. mai. 298 c; μένειν ἡσ., im Ggstz von κινεῖσϑαι, Legg. VII, 792 b; Ggstz κραυγῇ Xen. Cyr. 1, 8, 11; Thuc. 8, 69 sagt εἴρητο ἡσυχῇ αὐτοῖς, wo der Schol. κρύφα erkl.; vgl. Plut. Alc. 24.
-
5 αγανος
31) ласковый, приветливый, дружелюбный; кроткий(βασιλεύς, ἔπεα, εὐχωλαί Hom.; λόγοι Pind.; πρόσωπον Anth.)
ἀγανᾷ ὀφρύϊ γελάσας Pind. — приветливо засмеявшись2) приятный(δῶρα Hom.; ἐλπίς Aesch.)
3) не причиняющий боли, несущий тихую смерть(βέλεα Hom.)
-
6 ησυχη
иногда ἡσυχῇ, дор. ἁσυχᾷ adv.1) спокойно, неподвижно(κατακεῖσθαι Arph.)
ἔχ΄ ἡ. Plat. — подожди, не торопись2) спокойно, тихоγελάσας ἡ. Plat. — тихо засмеявшись ( или улыбнувшись)
3) ласково, кротко(μετέρχεσθαί τινα Eur.)
4) тихо, медленно, неторопливо(βαδίζειν, γράφειν Plat.)
5) доверительно, секретноτοῖς, ἐν τῇ ξυνωμοσίᾳ εἴρητο ἡ. μέ ἐπ΄ αὐτοῖς τοῖς ὅπλοις περιμένειν Thuc. — участникам заговора было по секрету сказано, чтобы они у самих постов не оставались
-
7 καπυρός
A dried by the air,κάρυα Epich.150
;Χοιρίων σκέλη Antiph.185
; ἄλφιτον κ. Arist.Pr. 927a24, cf. Dieuch. ap. Orib.4.7.3;τυρός Test.Epict.5.36
; Χαῖται (of thistle-down) Theoc.6.16.b brittle,ὀστέον Hp.VC19
(v.l. εὔπριστον); cj. in Thphr.HP3.13.4 and 7 ([comp] Comp.); crisp, crackly, Diocl.Fr.147.2 [voice] Act., drying, parching, κ. νόσος, of love, Theoc.2.85.II of sound, crackly,καπυρὸν ψοφεῖν Gal.6.434
: metaph., κ. γελάσας laughing loud, AP7.414 ([place name] Nossis), cf. Longus 2.5;κ. γέλως Alciphr.3.48
; κ. στόμα clear-sounding, of Poets, Theoc.7.37; κ. συρίζειν to play clearly on the syrinx, Luc.DDeor. 22.3; καπυρώτεραι ᾠδαί rude songs, opp. ἐσπουδασμέναι, Ath.15.697b.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καπυρός
-
8 καπυρός
καπυρός, an der Luft getrocknet, trocken, dürr; übertr., νόσος, ausdörrende oder hitzige Krankheit, von der Liebe; vom Tone; hell u. rein tönender Gesang; Scherzlieder im Ggstz zu den ernsten; μουσικός εἰμι καὶ συρίζω πάνυ καπυρόν, ich blase hell u. rein die Syrinx; καπυρὸν γελάσας, hell auflachend -
9 σαρκάζω
Grammatical information: v.Meaning: rare verb of controversial meaning: related to dogs that are stubborn and bite ravenously ( γλισχρότατα σαρκάζοντες Ar. Pax 482), to grazing horses (Hp. Art. 8); to biting the lips angrily (Gal. 19, 136), with which seems to agree the meaning given in lexica `to mock bitterly, grimly' ( ἐπι- σαρκάζω Ph.), e.g. H.: σαρκάζει μειδιᾳ̃, εἰρωνεύεται, καταγελᾳ̃, ἀπὸ τοῦ σεσηρέναι; σαρκάσας μετὰ πικρίας η ἠρέμα τὰς τῶν χειλέων σάρκας διανοίξας, γελάσας).Derivatives: σαρκασμός m. `grim scorn' (Hdn., Phryn.); unclear the com. formation σαρκασμο-πιτυοκάμπται pl. (Ar. Ra. 966).Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]Etymology: No completely convincing argumentation of the most obvious connection with σάρξ has been given. In Ar. Pax 482 a meaning `remove the flesh, gnaw the flesh from the bones' (cf. σαρκίζω) is quite possible; the word would then have been transferred to grazing horses (Hp.). In the further development of the meaning the connection with σέσηρα (s. H. above σαρκάζων... καὶ σεσηρώς Ph. 2, 597) may have played a role. -- σύρκιζε σάρκαζε H. can either be Aeolic ( σύρκες = σάρκες) or be influenced by σύρω. -- Older lit. in Bq.Page in Frisk: 2,678-679Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σαρκάζω
См. также в других словарях:
γελάσας — γελά̱σᾱς , γελάω laugh pres part act fem acc pl (doric) γελά̱σᾱς , γελάω laugh pres part act fem gen sg (doric) γελά̱σᾱς , γελάω laugh fut part act fem acc pl (doric) γελά̱σᾱς , γελάω laugh fut part act fem gen sg (doric) γελάσᾱς , γελάω… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
