-
1 Γαίω
Γαΐω, Γαῗοςmasc nom /voc /acc dualΓαΐω, Γαῗοςmasc gen sg (doric aeolic)Γαῖονneut nom /voc /acc dualΓαῖονneut gen sg (doric aeolic)Γαῖοςmasc nom /voc /acc dualΓαῖοςmasc gen sg (doric aeolic)——————Γαΐῳ, Γαῗοςmasc dat sgΓαῖονneut dat sgΓαῖοςmasc dat sg -
2 γαίω
γαΐω, γάιοςonland: masc /fem /neut nom /voc /acc dual (doric)γαΐω, γάιοςonland: masc /fem /neut gen sg (doric aeolic)γαιόωmake land: pres imperat act 2nd sg (doric aeolic)γαιόωmake land: imperf ind act 3rd sg (doric aeolic)——————γαΐῳ, γάιοςonland: masc /fem /neut dat sg (doric) -
3 γαίω
γαίω ( ΓΑF, vgl. gaudeo, gavisus sum, γαῦρος, ἀγαυρός, γαυριάω, γηϑέω, γάνυμαι), stolz sein auf etwas, sich dessen freuen; Hom. viermal, καϑέζετο κύδεϊ γαίων Versende, Iliad. 8, 51 vom Zeus, αὐτὸς δ' ἐν κορυφῇσι καϑέζετο κύδεϊ γαίων, älteste Stelle; 11, 81 vom Zeus, τῶν ἄλλων ἀπάνευϑε καϑέζετο κύδεϊ γαίων, der Vers ist mit seiner Umgebung interpolirt, s. Scholl. Aristonic. und Didym. 11, 78 u. vgl. Lachmann Betrachtungen über die Ilias S. 37; Iliad. 1, 405 vom Briareos, ὅς ῥα παρὰ Κρονίωνι καϑέζετο κύδεϊ γαίων, in der zweiten Fortsetzung des ersten Lachmannschen Liedes; 5, 906 vom Ares, πὰρ δὲ Διὶ Κρονίωνι καϑέζετο κύδεϊ γαίων, unächter Vers, entlehnt aus 1, 405, s. Scholl. Aristonic. 1, 405 u. 5, 906. Die Aristarchische Metalepsis des Wortes ist γαυριῶν, s. Scholl. Aristonic. 5, 906, vgl. Apollon. Lex. Homer. p. 53, 29. – Vgl. Empedocl. 24.
-
4 γαίω
Aγαίεσκον Hsch.
:—rejoice, exult, Hom. only in Il., in phrase,κύδεϊ γαίων Il.1.405
, 5.906, 8.51; [Σφαῖρος] μονίῃ γαίων Emp. 27.4
. ( γάϝ-yω, v. γάνυμαι.) -
5 γαίω
γαίω: only part., κύδεϊ γαίων, exulting in his glory. (Il.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > γαίω
-
6 γαίω
γαίω, stolz sein auf etwas, sich dessen freuen -
7 γαίω
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γαίω
-
8 Γαίῳ
Βλ. λ. Γαίω -
9 γαίῳ
Βλ. λ. γαίω -
10 Γαΐῳ
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > Γαΐῳ
-
11 γαίοντος
γαίωrejoice: pres part act masc /neut gen sg -
12 γαίουσα
γαίωrejoice: pres part act fem nom /voc sg (attic epic doric ionic) -
13 αγγαίον
ἀνά-γαίωrejoice: pres part act masc voc sgἀνά-γαίωrejoice: pres part act neut nom /voc /acc sg -
14 ἀγγαῖον
ἀνά-γαίωrejoice: pres part act masc voc sgἀνά-γαίωrejoice: pres part act neut nom /voc /acc sg -
15 γαίον
-
16 γαῖον
-
17 gaudeo
gaudeo, gāvīsus sum, ēre (aus *gāvideo, vgl. griech. γηθέω, dorisch γαθέω aus *γαεθέω, γαίω aus *γαίω, γαῦρος), froh sein, sich innerlich freuen, Freude-, Wohlgefallen-, Vergnügen finden (Ggstz. dolere, moleste ferre, contrahere frontem; während laetari = sich fröhlich zeigen, Freude äußern, Ggstz. lugere), I) eig.: A) im allg.: α) rein intr.: gaudeo, Ter.: gaudebam, Ter.: gaudeat an doleat, Hor.: si est nunc ullus gaudendi locus, Cic. – de Bursa te gaudere certo scio, Cic. – poet. in griech. Konstr. mit folg. Partic. (wie χαίρω ἀκούσας u. dgl.), gaudent scribentes, schreiben mit od. nach Herzenslust (con amore), Hor.: gaudet potitus, Verg. – m. Dat. comm., tibi gratulor, mihi gaudeo, ich für meinen Teil, Cic.: gauderem tibi de victoria, quam praefers, Treb. Poll. – m. in u. Abl., in funere, Lucr.: in puero, Prop. – gew. m. Abl. causae, eig. »durch etw.« deutsch »an od. über etw.«, delicto dolere, correctione gaudere, Cic.: ingenio suo, sich seinem Hange nach Herzenslust (con amore) überlassen, Liv.: gaudet equo acri, reitet vergnügt auf usw., Verg.: gressu gaudens incedit Iuli, Verg.: nec his dolendum nec illis gaudendum, Sen. – selten mit Genet. (nach dem Griech.), voti, Apul. 1, 24. – m. folg. cum, Plaut., Lucil. fr. u.a.; m. folg. quia, Plaut. Amph. 958: m. folg. si, Komik., Hor. u.a. – β) tr., gew. (in klass. Prosa immer) m. folg.————Acc. u. Infin., quae perfecta esse gaudeo, Cic.: quos sibi oblatos gavisus, Caes.: selten (poet. u. nachaug.) m. bl. Infin., laedere gaudes, Hor.: funemque manu contingere gaudent, Verg.: gaudes discere, Sen.: laudari in bonis gaudent, Quint.: iterare culpam gaudebant, Tac.: nostra agmina percursare ripas gaudebant, Plin. pan.; vgl. Krebs-Schmalz Antib.7 1, 619. – m. folg. Satz m. quod (weil, daß), sane gaudeo, quod te interpellavi, Cic.: gavisus sibi, quod advocatum invenerat, Sen. – m. bl. Acc. (gew. m. Acc. pronom. oder m. homogen. Acc.): g. id (deshalb), Ter.: omnia haec mediocriter, Ter.: hoc aliud est, quod (worüber, weshalb) gaudeamus, Ter.: gaudium alcis, Ter. u. Cael. in Cic. ep.: alcis dolorem, Cael. in Cic. ep.: natorum fata, Stat.: advenientem, Fronto: dah. im Passiv, ista pars gaudenda mihi, Symm. – B) insbes.: 1) in sinu gaudere, sich im stillen freuen, Cic. Tusc. 3, 51. Sen. ep. 105, 3: ebenso in tacito sinu g., Tibull. 4, 13, 8: u. in se g., Catull. 22, 17. – 2) Infin., gaudere (χαίρειν), »Freude, Heil«, als Begrüßungsformel, Celso gaudere refer, bring' dem C. meinen Gruß, Hor. ep. 1, 8, 1. – II) übtr. (wie χαίρειν τινί) v. lebl. Subjj. = etw. lieben, gern haben, gern sehen, gern hören, murra gaudet rastris, Plin.: umore omnia hortensia gaudent, Plin.: gaudent praenomine molles auriculae, Hor.: brachia gaudentia loris, Prop.: scaena gaudens miraculis. Liv. – m. folg. Infin. = es lieben,————ballaenae mire gaudentes ibi parĕre, Plin. 9, 12 (u. so 21, 34 u. 47). – ⇒ Perf. gavisi, Liv. Andr. Odyss. fr. b Prisc. 8, 47 u. Cass. Hem. 2. fr. 25 P. – Depon. Nbf. gaudeor, wov. gaudetur u. gaudeatur, Augustin. serm. 9, 19. -
18 γηθέω
Grammatical information: v.Meaning: `rejoice' (Il.).Other forms: Dor. γᾱθέω, perf. γέγηθα, Dor. γέγᾱθα, aor. γηθῆσαι, γᾱθῆσαι; late pres. γήθομαι, γήθω, γά̄θωDerivatives: γηθοσύνη (Il.), γηθόσυνος (Il.; cf. Risch 138f.; late γῆθος n. (Epicur.) and γηθαλέος (Androm., ap. Gal.). Also γᾶσσαν ἡδονήν H., if with Baunack Philol. 70, 376 \< *γᾱθ-ι̯αν.Etymology: Because of Lat. gaudeō, gāvīsus sum one reconstructed for γηθέω a form *γᾱϜ-εθ-έω (s. Schwyzer 703). But the contraction would have to be very early (Kretschmer Glotta 4, 324 and 337 against Jacobsohn KZ 43, 42ff.) and would have influenced the perfect (orig. *γέ-γᾱϜ-α to γαίω?; cf. Chantraine Gramm. hom. 1, 429). The same root in γαίω \< *γᾰϜ-ι̯ω, γάνυμαι (s. vv.). The present *gāu-̯edh-eiō would be a remarkable IE formation, and is quite isolated. One now compares Toch. B kātk- `be glad' (\< * geh₂dʰ-sk-) and reconstructs for Greek simply * geh₂dʰ- (LIV, Adams Dict. 150). One compared further Lit. džaugiúos `be glad', if from *gaudžiúos (Hirt BB 24, 280).Page in Frisk: 1,303-304Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γηθέω
-
19 gaudeo
gaudeo, gāvīsus sum, ēre (aus *gāvideo, vgl. griech. γηθέω, dorisch γαθέω aus *γαϝεθέω, γαίω aus *γαϝίω, γαῦρος), froh sein, sich innerlich freuen, Freude-, Wohlgefallen-, Vergnügen finden (Ggstz. dolere, moleste ferre, contrahere frontem; während laetari = sich fröhlich zeigen, Freude äußern, Ggstz. lugere), I) eig.: A) im allg.: α) rein intr.: gaudeo, Ter.: gaudebam, Ter.: gaudeat an doleat, Hor.: si est nunc ullus gaudendi locus, Cic. – de Bursa te gaudere certo scio, Cic. – poet. in griech. Konstr. mit folg. Partic. (wie χαίρω ἀκούσας u. dgl.), gaudent scribentes, schreiben mit od. nach Herzenslust (con amore), Hor.: gaudet potitus, Verg. – m. Dat. comm., tibi gratulor, mihi gaudeo, ich für meinen Teil, Cic.: gauderem tibi de victoria, quam praefers, Treb. Poll. – m. in u. Abl., in funere, Lucr.: in puero, Prop. – gew. m. Abl. causae, eig. »durch etw.« deutsch »an od. über etw.«, delicto dolere, correctione gaudere, Cic.: ingenio suo, sich seinem Hange nach Herzenslust (con amore) überlassen, Liv.: gaudet equo acri, reitet vergnügt auf usw., Verg.: gressu gaudens incedit Iuli, Verg.: nec his dolendum nec illis gaudendum, Sen. – selten mit Genet. (nach dem Griech.), voti, Apul. 1, 24. – m. folg. cum, Plaut., Lucil. fr. u.a.; m. folg. quia, Plaut. Amph. 958: m. folg. si, Komik., Hor. u.a. – β) tr., gew. (in klass. Prosa immer) m. folg. Acc. u. Infin., quae perfecta esse gaudeo, Cic.: quos sibi oblatos gavisus, Caes.: selten (poet. u. nachaug.) m. bl. Infin., laedere gaudes, Hor.: funemque manu contingere gaudent, Verg.: gaudes discere, Sen.: laudari in bonis gaudent, Quint.: iterare culpam gaudebant, Tac.: nostra agmina percursare ripas gaudebant, Plin. pan.; vgl. Krebs-Schmalz Antib.7 1, 619. – m. folg. Satz m. quod (weil, daß), sane gaudeo, quod te interpellavi, Cic.: gavisus sibi, quod advocatum invenerat, Sen. – m. bl. Acc. (gew. m. Acc. pronom. oder m. homogen. Acc.): g. id (deshalb), Ter.: omnia haec mediocriter, Ter.: hoc aliud est, quod (worüber, weshalb) gaudeamus, Ter.: gaudium alcis, Ter. u. Cael. in Cic. ep.: alcis dolorem, Cael. in Cic. ep.: natorum fata, Stat.: advenientem, Fronto: dah. im Passiv, ista pars gaudenda mihi, Symm. – B) insbes.: 1) in sinu gaudere, sich im stillen freuen, Cic. Tusc. 3, 51. Sen. ep. 105, 3: ebenso in tacito sinu g., Tibull. 4, 13, 8: u. in se g., Catull. 22, 17. – 2) Infin., gaudere (χαίρειν), »Freude, Heil«, als Begrüßungsformel, Celso gaudere refer, bring' dem C. meinen Gruß, Hor. ep. 1, 8, 1. – II) übtr. (wie χαίρειν τινί) v. lebl. Subjj. = etw. lieben, gern haben, gern sehen, gern hören, murra gaudet rastris, Plin.: umore omnia hortensia gaudent, Plin.: gaudent praenomine molles auriculae, Hor.: brachia gaudentia loris, Prop.: scaena gaudens miraculis. Liv. – m. folg. Infin. = es lieben, ballaenae mire gaudentes ibi parĕre, Plin. 9, 12 (u. so 21, 34 u. 47). – / Perf. gavisi, Liv. Andr. Odyss. fr. b Prisc. 8, 47 u. Cass. Hem. 2. fr. 25 P. – Depon. Nbf. gaudeor, wov. gaudetur u. gaudeatur, Augustin. serm. 9, 19.
-
20 γαῦρος
γαῦρος, ον (ΓΑF, s. γαίω), freudig, fröhlich, καὶ ἱλαρός Plut.; gew. stolz, sich brüstend, ὄλβῳ Eur. Suppl. 862; vgl. 229; βοστρύχοις Archil. frg. 33; γαῦρος φρονήματι Plut. Rom. 18, wie Rufin. 37 (V, 27); καὶ μετέωρος Luc. Nigr. 5; oft in der Anth. μὴ γαῠρα φρυάσσου Mal. 22 (XII, 33); αὐχήν Iul. Aeg. 12 ( Plan. 203); νέμεσις ἣ τὰ γαῦρ' ἐποπτεύει Babr. 43, 6; Sp. auch im guten Sinne, ehrwürdig, Scheu einflößend, D. Cass. 68, 31.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Γαίω — Γαΐω , Γαῗος masc nom/voc/acc dual Γαΐω , Γαῗος masc gen sg (doric aeolic) Γαῖον neut nom/voc/acc dual Γαῖον neut gen sg (doric aeolic) Γαῖος masc nom/voc/acc dual Γαῖος masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γαίω — γαΐω , γάιος onland masc/fem/neut nom/voc/acc dual (doric) γαΐω , γάιος onland masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) γαιόω make land pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) γαιόω make land imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γαίω — (Α) καμαρώνω για κάτι. [ΕΤΥΜΟΛ. < *γaFiω < (ινδοευρ.) *gαu «χαίρομαι, καυχώμαι» (πρβλ. γάνυμαι, γηθέω). Στην Ιλιάδα μαρτυρείται μόνο η μετοχή γαίων μαρτυρείται επίσης ένας τ. γαίεσκον «έχαιρον» (Ησύχ.)] … Dictionary of Greek
γαιώ — γαιῶ ( όω) (AM) [γαία] γεμίζω κάποιον χώρο με χώμα και τον καθιστώ στερεό αρχ. παθ. γαιοῡμαι γίνομαι χώμα … Dictionary of Greek
Γαίῳ — Γαΐῳ , Γαῗος masc dat sg Γαῖον neut dat sg Γαῖος masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γαίῳ — γαΐῳ , γάιος onland masc/fem/neut dat sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γαῖον — γαίω rejoice pres part act masc voc sg γαίω rejoice pres part act neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γαίοντος — γαίω rejoice pres part act masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γαίουσα — γαίω rejoice pres part act fem nom/voc sg (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀγγαῖον — ἀνά γαίω rejoice pres part act masc voc sg ἀνά γαίω rejoice pres part act neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
огурь — ж. упрямство, лень , новгор., тверск., вологодск., перм., тамб., огурный упрямый лентяй, тунеядец , огуряться отлынивать (Даль). Неясно. Возм., связано с греч. γαῦρος гордый , γαύρηξ хвастун , γαυριάω я заносчив , которые сближаются с γαίω… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера